Elaeis guineensis
La palmera aceitera[2] (Elaeis guineensis) ye una especie del xéneru Elaeis.
Elaeis guineensis palmera aceitera  | ||
|---|---|---|
 | ||
| Estáu de caltenimientu | ||
 Cuasi amenazáu (IUCN) | ||
| Clasificación científica | ||
| Reinu: | Plantae | |
| División: | Magnoliophyta | |
| Clas: | Liliopsida | |
| Subclas: | Commelinidae | |
| Orde: | Arecales | |
| Familia: | Arecaceae | |
| Subfamilia: | Coryphoideae | |
| Xéneru: | Elaeis | |
| Especie: |
Elaeis guineensis Jacq. 1897 | |
| Sinonimia | ||
| ||
| Consultes | ||
| Royal Botanic Gardens, Kew | Royal Botanic Gardens, Kew | |
| World Flora Online | World Flora online | |
| [editar datos en Wikidata] | ||
Carauterístiques
editarComo toles especies del so xéneru Elaeis tien un tueru (estipe) altu y únicu. Les inflorescencies producir nes axiles de les fueyes, éstes son grandes y de tipu pinnado compuestu, con foliolos que parten dende'l raquis sobre dos planos regulares. Los foliolus son llanceolaos.
Ye una planta perenne, algamando más de 100 años, pero baxu cultivu solo déxase-y llegar hasta los 25 años, que ye cuando algama los 12 m d'altor. N'estáu natural llega a superar los 40 metros.
Los frutos arrexuntar nuna fruticencia, una drupa, cubiertos con un texíu ceroso llamáu exocarpio, una magaya denomada mesocarpo y una estructura duro y redondo, en que'l so interior agóspiase una almendra, denomada endocarpiu, que ye la que protexe l'embrión.
Los frutos que produz Y. guineensis son frutos normales, anque dacuando produz frutos blancos carauterizaos por nun contener nin aceite, nin almendra, igualmente con poca frecuencia producen dalgunos ensin almendra denominaos frutos partenocárpicos, pero son más comunes en Y. oleifera o nel híbridu oleifera × guineensis.
Hábitat
editarYe una planta propia de la rexón tropical calorosa (selva húmeda tropical templada), crez a altitúes per debaxo de los 500 msnm, anque se desenvuelve bien en rexones pantanoses.
N'ocasiones sufre graves enfermedaes que la amostalguen, (ver cultivu de la palma d'aceite).
Sufre la invasión de plantes parásites, especialmente enredaderes que llogren esgañala hasta matala.
Los sos frutos alimenten a munches aves, mamíferos arborícoles, voladores y rastreros, según gran variedá d'entomofauna. Los sos tueros y moños alluguen deferentes animales permanente o transitoriamente.
Ecoloxía
editarL'aceite de palma alcuéntrase na mayoría de los productos del súper mercáu, esto lleva a una gran demanda per parte de grandes industries de tol mundu qu'impulsa´´´ a la destrucción a gran escala de montes´´´ en llugares como Indonesia, Sureste Asiáticu y África Central. El principal problema ye que balten o inclusive quemen miles d'hectárees de monte pa poder llantar nel so llugar la palma d'aceite y asina poder abastecer a toles empreses comenenciudes. El quemar o baltar árboles pa poder llantar l'aceite de palma llegó a un grau en que países como Indonesia prohibir en ciertes partes, pero desgraciadamente ye tanta l'avaricia que la llanten illegalmente per mediu d'un gobiernu corruptu ya inclusive se convirtió nel nuevu oru verde d'Asia.
Les causes de la contaminación de la estracción del aceite de palma
editarL'aceite estrayer de la porción amagayada de la fruta por aciu dellos procesos, aflóxase la fruta de los recímanos utilizando esterilización de vapor depués estremen les fueyes de los recímanos vacíos de la fruta, los residuos que se extrayeron pueden causar molestia y problemes, al tratar de refugalos, ensin encambio otres residuos como pulgu y fibra y otros sólidos quémense como combustible pa producir vapor pero la quema d'estos causa la contaminación atmosférica. el so bagazu líquidu produz la contaminación d'osíxenu bioquímico, sólidos en suspensión, aceite y grasa, nitrogenoy ceniza orgánica. ta desenvolviéndose en distintos partes del mundu un sistema de tratamientu ecolóxicu de los derechos de la industria. esta actividá tienen ventayes como: tratamientu calidable de les refugayes xeneración de biogas, una enerxía alternativa, dexando amenorgar la cantidá de gases a efeutu ivernaderu xeneración d'un fertilizante de bien bona calidá, lo cual dexa amenorgar indireutamente les producciones de grandes firmes fitosanitaries meyora del rendimientu económicu de les plantes, yá que producen la enerxía necesaria pal so funcionamientu y la enerxía sobrante puede vendese a la rede llétrica nacional. les sos causes y les sos ventajan. 16:13: l'aceite se utilica p'alimentos procesaos y en productos cosméticos y de llimpieza y causen problemes en nuesa salú y consecuencies graves al mediu ambiente, el so cultivu a gran escala contribúi a la deforestación, destrucción de hábitats naturales y la estinción d'especies d'animales y plantes, el cambéu climáticu y l'abusu a los derechos humanos
La palma ye una planta tropical, cesen bien altes los sos frutos, Alimenten a munches aves, mamíferos. Voladores y rastreros. La palma dura munchos años que pol so altor enzanca la collecha del so frutu Pal so cultivu debe de ser un llugar, húmedu y fondu una y bones el so raigañu estiende El pre cultivu d'estes plantes estender a delles partes d'África enantes rapar con aceite de palma l'usu del aceite ye llográu por cocción de la parte carnosa de planta amás ye d'usu cosméticu y de farmacia.
Historia
editarLos nativos del Occidente d'África Ecuatorial yá estrayíen aceite de los sos recímanos hai 5000 años. Ye orixinaria del Golfu de Guinea.
Foi nel sieglu XV cuando'l so precultivo como tal, estender a otres rexones d'África. A los esclavos africanos, enantes d'embarcalos a América, se "rapába-yos y unxía con aceite de palma, y calteníase-yos aplicándo-yos esti aceite mientres la travesía". Primero llega al Brasil como fonte d'alimentu d'esclavos negros, introducida polos portugueses, pero nel sieglu XVI, - ye d'anotar que yá s'emplegaba aceite de Elaeis oleifera n'América Tropical-. Nesa mesma dómina pasa al Asia Oriental (Indonesia, Malasia, etc.)[3][4]
Anque Ghesquiére, 1934, considera que primero llega a Martinica y depués d'ellí pasó a Brasil.
En Xamaica escontra finales del sieglu XV yá s'emplegaba como alimentu y medicina de los esclavos[5]
Más apocayá'l so cultivu causó serios conflictos sociales en Colombia, ente los residentes locales movíos de vuelta a la so tierra y los dueños de los plantíos. El frutu destinar al llogru de biocombustible.[6]
Nun hai muncha seguridá, hai más bien tracamundiu sobre la presencia temprana d'esta planta en Guyanas, quiciabes se trataba de Corozo oleifera, del cual llográbense aquel día productos oleaxinosos.
Solo hasta 1910, empecípiase'l cultivu d'esta planta, primeramente curiando los "cultivos bonales", y depués empecipiando plantíos na islla de Sumatra, al utilizar exemplares provenientes de cuatro exemplares del Xardín Botánicu de Buitenzorg (Bogor), en 1848. Introducida tamién al Xardín Botánicu de Singapur al traviés de granes llograes de Ceilán en 1875.
Al Xardín Botánicu de Trinidá foi introducida a mediaos del sieglu XIX, de granes provenientes de Calcuta y Buitonzorg.
En Malasia ye introducida la palma como planta ornamenteal, depués de la Primer Guerra Mundial el cultivu establezse como tal, llogrando ser unu de los mayores del mundu.[7][8]
Escontra 1930, n'Hondures esistía un cultivu bien entamáu nel Xardín Botánicu de Lancetilla. Nel añu 1974 empecipia la llantadera a gran escala en más de 50,000 hai nel valle del Enagüen, pa depués estender el cultivu por tola mariña norte d'Hondures onde na actualidá hai semáu 125,000 hai y esisten na actualidá siete plantes extractoras d'aceite de palma.
En Venezuela esta planta exótica conocer en 1929, el primer plantíu comercial establecer na cuenca del ríu Yaracuy en 1940, de granes del Congo y Haíti.
A Centroamérica provién de materiales asiáticos, introducíos por compañíes multinacionales fruteres: la United Fruit Company, qu'en 1926 introduz la especie a Panamá, y la Standard Fruit Company a Costa Rica en 1944, pa sustituyir los cultivos de Banano al ser estos esfarrapaos pola enfermedá "Mal de Panamá", los materiales proveníen d'Asia (Malasia ya Indonesia) y África (Sierra Leone).
Foi introducida a Colombia con fines ornamentales en 1932, a la Estación Agrícola de Palmira (Valle del Cauca), Pero'l cultivu solo empezaría hasta 1945 cuando la multinacional United Fruit Company establez un cultivu na zona Bananera del Madalena. Pero hasta dempués de 1950 les polítiques de sustitución d'importaciones impulsen el cultivu de palma d'aceite por tol país.[9]
Partes del frutu
editar- Exocarpio o epicarpio
- Mesocarpiu o pulpa
- Endocarpio o cuesco
- Endospermu o almendra
- Embrión
Cultivo
editarLa palma d'aceite ye un cultivu perenne y de tardíu y llargu rendimientu, yá que la so vida granible puede durar más de 50 años, anque a partir de los 25-30 años enzáncase'l so collecha pol altor del tarmu, llega a algamar los 20 metros.
Empieza a producir frutos a partir de los dos años y mediu tres la so llantadera, y suélense utilizar palmes de viveru de 12 meses d'edá qu'algamen la so mayor producción ente los 20 y 30 años, depués de lo cual tornen y dexen de ser rentables, especialmente pol altor a la que s'atopen los frutos. Nun ye la única especie que se remana dientro del cultivu de la palma d'aceite, anque primeramente y per munchos años namái se faló de la palma africana d'aceite, anguaño arreya a otres especies de palmes y cruces ente elles, dientro del cultivu.
El pericarpiu ta conformáu pol epicarpo y mesocarpo xuntos, d'onde s'estrayi la mayor proporción d'aceite. El frutu maduru ye de color coloráu amarellentáu, con un pesu de 10 g y forma ovalada de 3 a 5 cm de llargu; una palma puede producir de 12 a 13 racimo/año, con pesu permediu de 20 a 30 kg, de 1.000 a 3.000 frutos per recímanu y un rendimientu industrial que varia ente'l 20 y 25% del pesu en kg d'aceite per recímanu.[10]
Hai dos factores que deben de considerase como ser los suelos y el clima de la zona a semar. El suelu tien de ser fondu mayor a 15 dm, de testura franca arenosa magriza, pal bon desenvolvimientu de los raigaños, con bon drenaxe internu una y bones nun soporta los suelos abnegaos por cuenta de la toxicidá del aluminiu, pendientes non mayor de 15% debíu al poco desenvolvimientu de los raigaños. L'acidez del suelu o pH tien de ser mayor a 5,5 por cuenta de la disponibilidá de los nutrientes como'l fósforu, calciu y potasiu. Esti cultivu ye esixente a altes dosis de fertilización química. En cuanto al clima , el cultivu desenvolver en temperatures promedio d'ente los 25 - 28 °C, temperatures mayores a 30 °C producen albuertu nel floriamientu, pudiendo perdese hasta un 60% de la producción. Ye un cultivu esixente d'agua polo que rique de 2400 mm añu, precipitaciones menores va dar como resultáu baxa producción y solo vamos tener crecedera vexetativa. La palma africana nun debe de semase en climes secos y d'alta incidencia solar, una y bones la planta puede danos cero producción
La demanda por aceite de palma amontóse apocayá por cuenta del so usu como biofuel,[11] pero tal medría produz tantu impautos ambientales pol cultivu como causar una disputa alimento vs. fuel forzando a dellos países desenvueltos a reconsiderar los sos polítiques sobre biofuel pa perfeccionar los estándares y asegurar sustentabilidad.[12]
Enfermedaes
editarLa palma d'aceite en dellos países tropicales d'América Llatina, sufre d'enfermedaes como la pudrición del cogollu causada por Phytophthora palmivora, la marchitez sorpresiva asociada con protozoarios flaxelaos y l'aniellu coloráu causáu pol nematodo Bursaphelenchus cocophilus.
Propiedaes
editarTantu la parte carnosa esterna como la grana son comestibles crudes. De dambes estrayi aceite. L'aceite de palma ye llográu por cocción de la parte carnosa dempués de ser machucada y ye un elementu básicu na cocina, amás ser bien apreciáu en cosmética y farmacia. Una incisión na base de la inflorescencia rezume un líquidu llamao vinu de palma o atopé.[13]
Esti aceite por cuenta de la so alta proporción de grases enchíes na so composición atribúyense-y propiedaes negatives pa la salú humana yá que'l so consumu enllargao y abondoso puede xubir la proporción de colesterol LDL en sangre.[14]
Taxonomía
editarElaeis guineensis describióse por Nikolaus Joseph von Jacquin y espublizóse en Selectarum Stirpium Americanarum Historia ... 280–282, pl. 172. 1763.[15]
Elaeis: nome xenéricu que remanez del griegu Eleia = "oliva" polos sos frutos ricos n'aceite-
guineensis: epítetu xeográficu qu'alude a la so procedencia de la so zona d'orixe en Guinea.[16]
Ver tamién
editarReferencies
editar- ↑ Sinónimos en Catalogue of life [1] Archiváu 2009-02-28 en Wayback Machine
- ↑ URL de la referencia: http://www.sabencia.net/nomenclator.php.
- ↑ «The Last Stand of the Orangutan». UNEP. Archiváu dende l'orixinal, el 2008-07-09. Consultáu'l 1 d'avientu de 2007.
- ↑ «Cut Down Oil Palm on River Banks, Plantations Warned». New Straits Times. Consultáu'l 1 d'avientu de 2007.
- ↑ «Oro Landowners' Declaration on Large-Scale Commercial Extraction of Natural Resources and the Expansion of Oil Palm Nucleus Estates». Forest Peoples Programme. Consultáu'l 29 de payares de 2007.
- ↑ «Palm oil cultivation for biofuel blocks return of displaced people in Colombia». iDMC. Consultáu'l 29 de payares de 2007.
- ↑ «OIL PALM». Malaysian Palm Oil Council. Archiváu dende l'orixinal, el 2007-11-16. Consultáu'l 29 de payares de 2007.
- ↑ «Palm oil - rainforest in your shopping». Friends of the Earth. Consultáu'l 29 de payares de 2007.
- ↑ «Table 3-51.—Fats, oils, and oilseeds (fat or oil equivalent): World production, 1999–2000/2002–2003». Agricultural Statistics 2004. United States Department of Agriculture. Archiváu dende l'orixinal, el 2008-04-10.
- ↑ «PALM OIL INDUSTRY». Malaysian Palm Oil Council. Archiváu dende l'orixinal, el 2008-09-13. Consultáu'l 12 d'agostu de 2008.
- ↑ «Ecu-conscious palm oil». The Star Malaysia. Consultáu'l 14 de xineru de 2008.
- ↑ «EU rethinks biofuels guidelines». BBC. Consultáu'l 14 de xineru de 2008.
- ↑ Elaeis guineensis nel Muse virtual de la Ciencia
- ↑ L'aceite de palma nun ye un sucedaneu saludable de los ácidos grasos trans
- ↑ «Elaeis guineensis». Tropicos.org. Missouri Botanical Garden. Consultáu'l 3 de marzu de 2014.
- ↑ Collins Guide to Tropical Plants, ISBN 0002191121
Enllaces esternos
editar
Wikimedia Commons tien conteníu multimedia tocante a Elaeis guineensis.
| Wikispecies tien un artículu sobre Elaeis guineensis. |
- Elais guinensis Jacq.
- Primeros rellatos de Elaeis guinesis n'América" Archiváu 2010-08-09 en Wayback Machine
Datos: Q165403- Multimedia: Elaeis guineensis
Especies: Elaeis guineensis
