Georg Stengel
Georg Stengel o entá Georgio Stengelio (24 d'abril de 1584, Augsburgu – 10 d'abril de 1651, Ingolstadt) foi un filósofu, teólogu xesuita alemán.
Georg Stengel | |
|---|---|
| Vida | |
| Nacimientu | Augsburgu, 24 d'abril de 1584[1] |
| Nacionalidá |
 Alemaña |
| Residencia | Alemaña |
| Muerte | Ingolstadt, 10 d'abril de 1651[1] (66 años) |
| Estudios | |
| Nivel d'estudios | doctor en ciencies |
| Llingües falaes |
llatín[2] alemán[2] |
| Oficiu | filósofu, teólogu, profesor universitariu, predicador |
| Llugares de trabayu |
Dilinga (es)  y Ingolstadt |
| Emplegadores | Universidá d'Ingolstadt |
| Creencies | |
| Relixón | catolicismu |
| Orde relixosa | Compañía de Xesús |
 | |
Incorporar en 1601 a los xesuites, estudiando retórica y filosofía dempués del noviciáu en Augsburgu y en Ingolstadt, y enseñó de 1607 a 1610 humanidaes en Pruntrut y en Múnich. Dempués de completar estudios de teoloxía en Ingolstadt, exerció la docencia dende 1614 a Dillingen. Foi profesor de teoloxía na Universidá de Ingolstadt, de 1618 a 1629. Foi autor de llibros sobre bisarmes, sobre les bisarmesidades naturales y morales, sobre la presencia del diañu nos acontecimientos de la vida humana.
Delles publicaciones editar
- Libellus de bonu et malu Syllogismo [.]. Nunc denuo, quorundam rogatu, ad publicam utilitatem formis subiectus. Múnich, Nikolaus Heinrich, 1618; reeditó Leipzig, J. Brendelius, 1662
- Libri duo de duobus apostatis: sive duae paraeneses; in quarum I. exemplo Luciferi & malorum angelorum, in II. dictis factisque Jacobi Reihingi, Theodori Thummij, aliorumque praedicantium aut apostatarum ostenditur, quam sit miserum a Deo & veritate recedere. Ingolstadt, Gregor Hänlin, 1627
- Judex & dux haereticorum huius temporis, quem ex adversariis Iacobi Gretseri [.] Georgius Stengelius [.] in lucem protraxit. Ingolstadt, Gregor Hänlin, 1629
- Spes & Fiducia, curis iudiciisque Dei, erga homines in hac vita esistentes, Firmata. Apud Gregorium Haenlinum, Ingolstadii, 1645. Ye un trabayu que s'ocupa de la bondá y la xusticia de Dios. Emplegando'l so erudicción, Stengel utiliza la historia moderna y l'antigua, la lliteratura y l'arte, sacando delles lleiciones morales particulares
- De monstris et monstrosis, quam mirabilis, bonus et iustus, in mundu alministrando, sit Deus, monstrantibus. Ingolstadt, Haenlin & Wagner, 1647. Esti llibru trata de bisarmes fantásticos, monstruosidaes reales con graves defectos físicos, maravíes naturales, daqué que l'autor considera que les causes probables son la espresión natural del demoniu nos eventos humanos. Ye consistente nel so defectu a bibliografíes esotériques
- Liber primus: Vis et virus exemplorum, Hoc est solatia et documenta; haec moribus illa temporibus nostris adhibita. Liber secundus: Exempla in septem capitalium vitorum detestationem, per Quadragesimam. Ingolstadt: Gregor Haenlin 1650
- Cibus esurientium hoc est, aequitas et justitia dei homeines punientis, quando in terris fames est. Ingolstadt, Georg Haenlin, 1650. Ye un tratáu de munches bibliografíes gastronómicas desconocíes. Asitiáu sol lema « non in solo pane vivit homo », el so llibru ye sobre la fame nel estilu barrocu de la dómina. Ye un tratáu de cites d'autores antiguos en tolos alimentos terrestres: el mambís, el tormentu perpetuu de Tántalo, la fame de probes que carecen fame (glotonería), l'astinencia, solo que nos impulsa alimentos de trabayu, que son más prestar que la comida, la bébora (munchos exemplos na Biblia), la fame nel mundu ye la causa de tantes otomíes. Dellos capítulos dedicar al vinu, que puede ser una melecina escelente, pero tamién causa trestornos graves. Tamién ufierta normes cristianes que tienen de reparase mientres los momentos d'aliviu de la fame a los estranxeros, por casu
- Judicium particulare hominibus statim post obitam mortem impendens. Ingolstadt, Georg Haenlin 1652
- Ova Paschalia Sacru Emblemate inscripta descriptaq[ue] à Georgio Stengelio, Societatis Iesu theologo. Monachij (Múnich): Apud Nicolam Henricum (Heinrich Nikolaus) Electoralem Typographum. Ingolstadt, Simon Knab, 1672
- Sapientissima dei mundum regentis Gubernatio
Referencies editar
- ↑ 1,0 1,1 Identificador BNE: XX1763962. Apaez como: Georg Stengel. Data de consulta: 9 ochobre 2017.
- ↑ 2,0 2,1 Afirmao en: catálogu de la Biblioteca Nacional Checa. Identificador NKCR AUT: ola2007404899. Data de consulta: 1r marzu 2022.
Enllaces esternos editar
Datos: Q3101332
