Wikipedia

Danger Days: The True Lives of the Fabulous Killjoys

álbum de My Chemical Romance

Danger days: the true lives of the Fabulous Killjoys ye'l cuartu y últimu[nota 1] álbum d'estudiu de la banda d'Estaos Xuníos de rock My Chemical Romance. Publicáu'l 16 de payares de 2010 pola discográfica Reprise Records, los sos cantares pertenecen a los xéneros rock, punk, garage rock, balada rock y punk-funk. La inspiración pal discu provién de grupos de rock contemporáneos, de bandes de protopunk de los años sesenta y setenta y tamién del rock sicodélicu; adicionalmente, l'agrupación declaró qu'hai una fuerte influencia del cine nel discu. Al igual que'l so antecesor, The Black Parade (2006), cuntó cola producción de Rob Cavallo.

Danger days: the true lives of the Fabulous Killjoys
Datos
Tipu Álbum
Distribución streaming de música (es) Traducir y descarga de música
Álbum My Chemical Romance's albums in chronological order (en) Traducir
Intérprete My Chemical Romance (es) Traducir
Idioma inglés
Xéneru Rock,[1] punk,[2] garage rock,[3] balada rock,[4] punk-funk.[2]
Sellu discográficu Reprise Records
Productor Rob Cavallo y My Chemical Romance
Fecha publicación 19 payares 2010
Duración 53:56
Cambiar los datos en Wikidata

Les grabaciones del discu tomaron más d'un añu, periodu nel que rexistraron más de trenta y seis canciones, la mayoría de les cualos fueron refugaes por cuenta de que la banda consideró que nun yeren un apurra pal xéneru. La edición final del álbum y los sos videoclips tienen una temática ambientada —al igual que la película Blade runner— nuna California futurista y posapocalíptica del añu 2019, onde unos foresteros llamaos Killjoys combaten contra una corporación que controla a la sociedá. La banda manifestó qu'esta idea ye una metáfora de les coses poles que pasaron mientres la creación del discu. El vocalista de la banda, Gerard Way, publicaría mientres 2013 un cómic que sigue la hestoria descrita nos videoclips del álbum. A diferencia de como lo fixeron colos sos trabayos anteriores, l'agrupación señaló que Danger days nun ye un álbum conceptual, anque hai críticos que sí lo refieren como tal.

Tres la so publicación, Danger days recibió crítiques xeneralmente positives: «Ye'l meyor discu de rock del añu per un marxe [bien] grande» (NME), «28º meyor álbum de 2010» (Rolling Stone), «Ye una gran diversión» (Billboard); sicasí, dalgunos ver como un actu d'empequeñecimientu y de fundición creativa.[9] El so receición comercial facer debutar nel primer puestu de les llistes estauxunidenses Rock Albums y Alternative Albums de la revista Billboard, y nel númberu 8 de Billboard 200; amás, apaeció nes llistes musicales de decenes d'otros países. A febreru de 2011, Danger days vendiera más d'un millón de copies a nivel mundial; en 2017, en tantu, foi certificáu como discu d'oru n'Estaos Xuníos, pola venta de mediu millón de copies.

La xira promocional d'esti discu foi The World Contamination Tour, que s'estendió d'ochobre de 2010 a febreru de 2012, y contempló conciertos n'Europa, América del Norte, Asia y Oceanía; el grupu tamién coencabezó l'Honda Civic Tour de 2011.

Creación

editar

Composición y grabación

editar
Ver tamién: Conventional weapons
 
My Chemical Romance tocando en 2008 n'Estaos Xuníos, mientres la xira The Black Parade World Tour

My Chemical Romance empezó escribiendo material pal so cuartu discu mientres The Black Parade World Tour, la xira promocional del so tercer álbum. Nesi entós, teníen intenciones de crear un álbum más simple y desaposiáu, y afirmaben qu'estrañaben ser una banda de rock.[10] Depués de terminar la xira en mayu de 2008, la banda tomó un descansu.[11]

Pa definir los sos planes pal cuartu álbum, la banda axuntar a principios de 2009 en Mates Inc., una sala d'ensayu en Los Angeles. El vocalista Gerard Way llevó ende un conxuntu de cantares que prindaben lo que quería llograr: música de les bandes de protopunk The Stooges y MC5 (dambes de la ciudá de Detroit), o'l cantar «Neat, neat, neat» del grupu británicu The Damned, que'l so estilu coincidía col material que'l guitarrista Frank Iero había compuestu. Depués d'una primer fase de composición, el quintetu presentó-y ente diez y trelce rápides cantares al productor Brendan O'Brien (qu'antes trabayara con Pearl Jam, Mastodon y Bruce Springsteen, ente otros).[12]

Les grabaciones del álbum empecipiaron el 11 de xunu de 2009,[13] xunto a O'Brien y el inxenieru d'amiestu Rich Costey. El discu que taben creando nesi entós, llamáu Conventional weapons: we're no match for them,[nota 2] sería descritu darréu pola revista Alternative Press como «un casu decididamente esquizofrénicu», pol amiestu que faía de cantares protopunk y thrash con otres temes melódiques con reminiscencies d'artistes llexendarios del rock alternativu.[nota 3] La publicación tamién añade que «[Conventional weapons] sonaba a una banda nel so enésimu álbum, na que la obsesión col oficiu tomó precedencia per sobre formar y promulgar una actitú, lo cual ye'l mesmu elementu que faía de los trabayos anteriores de MCR daqué intrigante d'escuchar».[14]

Poques selmanes dempués de grabar los cantares, l'agrupación dio dos conciertos en Los Ánxeles (California) y dos nel festival xaponés Summer Sonic.[12] Nestos shows presentaron trés de los nuevos cantares en que taben trabayando: «Kiss the ring», «The drugs» y «Death before disco».[15] D'alcuerdu al guitarrista Ray Toro, mientres esi viaxe a Xapón la banda taba escuchando los cantares que grabaren mientres viaxaben nun tren d'alta velocidá, y el vocalista Gerard Way sintió que lo que teníen hasta esi momentu nun yera lo suficientemente robezu como pa conformar un álbum.[12] Por esto, Way mercó nel país asiáticu un cuadiernu, qu'enllenó de nueves idees y lletres de cantares. Darréu, el grupu retornó al estudiu Henson Recording de Los Ánxeles pa la grabación d'otros diez cantares, que completaben un discu que Way definía como una reacción al so tercer álbum y como una protesta contra ellos mesmos y contra la música con mensaxes vagos.[16] A fines del añu 2009, la banda dio una meyora del discu amosando dellos cantares a distintos medios; ente elles atopaben títulos como «Trans Am», «Still alive»,[nota 4] «The light behind your eyes»,[nota 5] «Black Dragon Fighting Society» y «Boy division».[19] La revista Spin atopó nestos cantares inflúis de bandes como Judas Priest, Def Leppard y The Hives, amás de les declaraes por My Chemical Romance.[20]

Una vegada que tuvieron ventiocho canciones grabaes, My Chemical Romance almitió'l so descontentu col álbum que taben faciendo;[21] según declararon, resultó ser «un discu aburríu que nun apurría nada al xéneru».[22] Frank Iero comentó: «Creo que tábamos totalmente asustaos pola situación de la que veníamos saliendo: tar de xira por dos años siguíos, ser malinterpretados y tracamundios. Fixéramos “Desolation row” y pensamos que quiciabes la clave yera faer cantares rápidos y duros, y faer un álbum de rock desaposiáu. Asina que creo que lo que s'escucha [en Conventional weapons] ye a una banda faciendo un álbum qu'ellos creen que quieren faer, pero ensin tar seguros de por qué».[14]

Consecuentemente, mientres les pistes anteriores siguíen siendo entemecíes, tomaron la decisión d'empezar de nuevu y grabar otros cantares. La primera d'elles foi «Na na na (na na na na na na na na na)», que foi compuesta por Gerard Way alredor de xineru de 2010 mientres una estadía nel desiertu, y que ye descrita por él como un actu d'honestidá alrodiu de los sos sentimientos pol discu que finalmente refugaron.[23] Xunto con «Na na na» la banda compunxo un cantar llamáu «First chance», que nun sería incluyida nel álbum,[14] pa depués escribir los cantares «Vampire money», «Planetary (GO!)» y «SING»,[24] ente otres. Estes sesiones efectuar so la supervisión del productor y amigu de l'agrupación Rob Cavallo, nel so propiu estudiu caseru, Lightning Sound, na ciudá californiana de Calabasas.[6] L'últimu cantar que se grabó foi «The kids from yesterday», que foi señalada como favorita por tolos miembros del grupu.[25] En xunetu de 2010, Way anunció que terminaren el discu, al cual calificó como «el segundu intentu del álbum».[26]

Nesti discu utilizaron recursos nuevos pa la banda, como lo son l'usu de sintetizadores y l'empléu de ciertos samples de batería y loops,[14] lo que dio orixe a cantares que supondríen un importante cambéu respeuto del so tercer álbum.[1] La edición final de Danger days: the true lives of the Fabulous Killjoys —qu'incluyiría tamién delles temes de les primeres sesiones de composición— sería publicada'l 16 de payares de 2010.

Influencies

editar

La banda señaló que pa la creación del álbum nun principiu influyir «l'espíritu de bandes como The Stooges o MC5», pero que depués influyeron más artistes como The Chemical Brothers, Primal Scream col so álbum XTRMNTR, Teenage Fanclub, Pulp, Manic Street Preachers y David Bowie col so álbum Diamond dogs.[27] My Chemical Romance tamién manifestó qu'hai una importante influencia del cine nel álbum, de películes como Blade runner, A Clockwork Orange, The warriors, Vanishing point y Star wars: The Empire Strikes Back.[21] Hai de solliñar que la temática futurista de Danger days asítiase en California nel añu 2019, esto ye, nel mesmu llugar y añu que la trama de Blade runner.[28] Otra influencia que declararon ye la de Quentin Tarantino: por casu, la banda sonora de la so película Reservoir dogs inspiró la idea de qu'hubiera un DJ qu'introduxera los cantares nel álbum,[29] y el tráiler d'aquel foi comparáu cola estética de los films de Tarantino polo xeneral.[30] Coles mesmes, Gerard Way comentó que nel álbum hai muncha influencia de la ciudá de Tokiu, del manga Akira, de Takashi Miike (direutor de la película Visitor Q), lo mesmo que de otros cineastes ya historietistes xaponeses.[31] Finalmente, señalaron que la presencia de tantu colores ye una cita a Andy Warhol, y describieron a Danger days como «un gran discu d'arte pop en munchos aspeutos».[32]

Al ser preguntaos sobre si podíen atopar una rellación ente «la felicidá de les sos vides personales con ónde s'atopen como banda», el vocalista respondió:

Absolutamente, nun cientu per cientu, toa calza. Tou ye circular, tou rellaciónase, cada componente rellaciónase. Inclusive'l ser capaces de dicir: «¡Dios, somos artistes!», y aceptar eso. «Soi padre, él ye padre», ser capaces de dicir eso ye... Y depués tou empieza a conectase. Dices: «Espera un momentu, yo escribo cómics, ¿por qué nun puedo usar esto p'ayudar a la nuesa música?» o: «Toi realmente interesáu nel cine, ¿por qué nun puedo usar eso p'ayudar?». Ye esaniciar les regles.[33]
Gerard Way

Conteníu

editar
 
Logotipu del álbum
 
The aftermath is secondary (Les consecuencies son secundaries) ye unu de los eslóganes utilizaos nel discu[34]
Imagen amosaes nel tráiler Art is the weapon

Títulu

editar

Nuna entrevista de payares de 2010, Gerard Way esplicó'l títulu del álbum de la manera siguiente:

Danger days [díes de peligru] ye lo que se precisa pa faer daqué grandiosu, ye a lo que-y tarreces enforma pa faer un gran álbum. True lives of the Fabulous Killjoys [les verdaderes vides de los Fabulosos Vinagreros] referir a nós, a los fanes, a tolos artistes que conocemos y ayudaron a da-y forma al discu. Trátase de los artistes; ye pa los artistes.[35]
Gerard Way

Temática xeneral del álbum

editar

L'álbum y los sos videoclips tán ambientados en California, nel contestu d'un añu 2019 posapocalíptico. La temática desenvolver en Battery City, una ciudá ficticia na que tou ye fácil y seguro, y onde a les persones apúrrenlos el so emociones per mediu de pastilles.[21] Fora de la ciudá hai un peligrosu desiertu, onde habita una peada de foresteros llamaos Killjoys, quien tienen de trepar y combatir contra la corporación Better Living Industries,[36] que controla a la población de la ciudá.[37] La banda manifestó que tou esto ye una metáfora de les coses poles que pasaron pa crear l'álbum, y una reacción a «l'esaniciar les coses especiales, esaniciar l'arte y ser absorbíu nesti tipu de cultura pocu arriesgada de rock trentenu».[21] Ray Toro espresó que, pa él, el discu polo xeneral trátase de «atopar un sentíu de llibertá y usar la creatividá y l'arte como una arma, en contraposición a esmolecese pola resultancia final».[2] La temática de Danger days foi comparada coles películes de los años setenta Vanishing point y Mad Max,[38] y nótense tamién dellos elementos similares al álbum conceptual Kilroy was here, del grupu estauxunidense Styx.[38]

Específicamente, los personaxes interpretaos pela banda son Party Poison, Jet-Star, Fun Ghoul y Kobra Kid (que correspuenden a Gerard Way, Ray Toro, Frank Iero y Mikey Way, respeutivamente), quien tienen otros aliaos como'l llocutor de radio Dr. Death Defying.[39] Amás, na rede social Twitter creáronse cuentes d'usuariu pa otros personaxes del álbum, como News A Go-Go y Tommy Chow Mein.[40]

 
L'álbum ta ambientáu nel desiertu y una ficticia ciudá de California.

La revista Rolling Stone, sobre l'álbum polo xeneral, comenta que'l vocalista de la banda «ta enoxáu con tol mundu: colos drogones, coles moces antroxadores, con Hollywood, y sobremanera con él mesmu por faese tan famosu».[3] Nesti mesmu sentíu, el cantar «Na na na (na na na na na na na na na)» presenta una postura de crítica al respeutive de la cultura consumista d'Estaos Xuníos. Amás, la revista Chilango sostién que «les lletres del discu tienen elementos de ciencia ficción, horror y cómics, lo cual ayuda a crear una atmósfera de cultura pop que s'escucha a lo llargo de tol discu».[41]

La revista Spin afirmó que My Chemical Romance presentar en Danger days «como una banda musculosa esplorando la riesgosa interseición ente'l glam de los setenta, el new wave de los ochenta y el rock adolescente de la so nativa Nueva Jersey»,[42] ente que Rolling Stone dixo que l'álbum contién «un conxuntu de cantares na so mayoría d'allegres sintetizadores y de pop tecnicolor».[43] Otramiente, Chilango afirma que los cantares «Party Poison», «Vampire money» y «Planetary (GO!)» amuesen una nueva faceta de la banda: una antroxadora y risondera, qu'antes se manifestó por un momentu nel cantar «Teenagers».[41] Ante la entruga de si en Danger days encetaren en mayor midida a les sos influencies del britpop, el vocalista de la banda respondió: «Sí, absolutamente. Siéntese como que pa mi y Mikey eso tuvo esperando por enforma tiempu pa “ser puestu sobre la mesa”. [...] Siento qu'esi yera un gran aspeutu que faltaba de parte de mi y de The Black Parade.[21]

Detalles de los cantares

editar

Way propúnxose buscar una frase icónica cola qu'empezara l'álbum, y mientres taba nel estudiu escribió nun pizarrón la espresión «look alive, sunshine»;[29] la idea yera convertila en «una declaración verdaderamente atemporal», que dixera «darréu daqué como “vixila'l to traseru”».[44] Esta frase tamién-y daría nome a la primer pista del álbum, que consiste nuna introducción d'un llocutor de radio. El nome escoyíu pa esti presentador foi Dr. Death Defying (n'español, Dr. Desafiador de la Muerte), frase que ye calificada por Way como un resume de lo que la banda ye.[29]

Alrodiu del primer cantar del discu, «Na na na (na na na na na na na na na)», Dan Martin de NME dixo que «tan espeluznante como suena, de les coses que se van atopar equí [en Danger days] esto ye lo más paecío a los My Chemical Romance qu'había hasta agora».[1]

La banda comentó que Jenny, una de los protagonistes de «Bulletproof heart», «podría ser» la nueva sumida de la que fala'l cantar «Jenny was a friend of mine», lo que fixeron como un homenaxe a los sos connacionales The Killers.[45]

Tocantes a el cantar «SING», el cuartetu indicó lo siguiente: «La idea de Danger days y especialmente d'esi cantar ye subvertir, y enfusanos so la piel de ciertos individuos políticamente, socialmente, y tamién llegar a la televisión nacional [...] pa falar de cómo nos sentimos avera del mundu».[46]

La tema de punk-funk «Planetary (GO!)», pela so parte, foi inspiráu pol cantar del añu 1966 «Paint it, black», de The Rolling Stones, amás de constituyir la primer vegada que la banda concreta los sos deseos de crear un cantar bailladeru.[47]

Gerard Way declaró que na pista entemedia «Jet-Star and the Kobra Kid/traffic report» quixeron crear «dos personaxes que se sintieren como Butch Cassidy y el Sundance Kid».[48]

Coles mesmes, a «Save yourself, I'll hold them back» definir como la parte más dura y agresiva del discu.[49]

La balada rock «S/C/A/R/E/C/R/O/W» ye, en pallabres del guitarrista Ray Toro, un cantar sicodélicu que «amuesa'l llau más artísticu de la banda», según el so «meyor intentu» en faer un cantar como «Lucy in the sky with diamonds» de The Beatles.[50]

Tocantes a el cantar «DESTROYA», esta tien como tema central a la relixón, y, en pallabres de Way, «trata a la relixón cuasi como una superstición, o cuestiona la so esistencia».[49]

El cantar de garage rock «Vampire money» (n'español, «Dineru vampírico»), la última pista del álbum, foi creada depués de que l'agrupación negar a contribuyir cola banda sonora de la película Lluna nueva, de la saga Twilight, que los sos protagonistes son vampiros; Gerard Way señaló: «Por eso esti cantar ta nel nuesu álbum, porque hai munches persones en busca d'esi malditu dineru».[51]

Cómic

editar
Artículu principal: The true lives of the Fabulous Killjoys

Gerard Way xunto a Shaun Simon publicaron ente xunu y avientu de 2013 el so cómic The true lives of the Fabulous Killjoys, una serie llindada que sigue la hestoria descrita nos videoclips del álbum y desenvuélvese años dempués de la muerte de los Killjoys. La protagonista ye la pequeña neña, llamada a cencielles Girl, ya inclúi a personaxes como'l grupu de los Ultra-V, a dos prostitutes androides llamaes Red y Blue, y a antagonistes como los draculoids y los scarecrows, que fueron comparaos colos axentes de la Interpol. La historieta recueye la trama del tercer videoclip que la banda programó pero nunca realizó, y los sos dibuxos, que tuvieron al cargu de la historietista Becky Cloonan, tán influyíos pol ambiente punk qu'había na ciudá de Nueva York a fines de los años noventa.[52]

Promoción

editar

Lanzamiento

editar
 
Gerard Way en Montreal (Canadá), mientres la xira Honda Civic Tour, n'agostu de 2011
 
Mikey Way y Frank Iero en Montreal (Canadá)

La banda llanzó una pequeña muestra del álbum el 17 de setiembre de 2010, publicando na so cuenta oficial de YouTube un tráiler llamáu Art is the weapon. El clip tien un estilu similar a les películes de Quentin Tarantino, y foi calificáu como un amiestu posapocalíptica de punk rock, ciencia ficción y el selvaxe oeste.[30]

Dende'l martes 16 de payares de 2010 amosar na páxina oficial de My Chemical Romance un videu presentáu pol personaxe Dr. Death Defying, nel que s'espublizaron per primer vegada tolos cantares del discu.[53] El 22 de payares, día del llanzamientu del álbum n'Estaos Xuníos, la banda dio un conciertu nel llocal House of Blues de Los Ánxeles, que la so antoxana foi una feria ambientada con iconografía propia del álbum, y qu'incluyó diversos xuegos y una persona que tatuaba a los asistentes cola sigla MCR por sesenta dólares. El conciertu contempló tanto cantares de Danger days como de discos anteriores, y foi tresmitíu en direuto por MTV.com, que'l so periodista James Montgomery calificó l'actuación como una con «el pedal hasta'l fondu y ensin vencer nunca», y amestó qu'a la banda pudo ver «bombardiando ritmos tanto básicos como precisos».[54] L'eventu cuntó cola presencia del historietista Grant Morrison.[42]

Ediciones y formatos

editar

En forma simultánea al llanzamientu de la edición regular del álbum distribuyó una edición de luxu, llamada California 2019. Cada paquete d'esta edición incluyía dalguna de los cuatro pistoles láser feches de polirresina, unu de los cuatro antifaces disponibles, una pulsera de madera, un llibru de fotografíes de cuarenta y ocho páxina llamáu Art is the weapon y, a lo último, l'EP The Mad Gear and Missile Kid, que contién tres canciones d'una banda ficticia del mesmu nome, perteneciente al mundu creáu en Danger days.[55] Sobre esti EP el guitarrista Frank Iero dixo que ye lo que los Killjoys escuchen nel so automóvil mientres combaten coles sos armes.[56]

L'álbum tamién foi publicáu en formatu de discu de vinilu. Una de les ediciones consiste nun discu de vinilu tradicional, de color negru, disponible na tienda en llinia de la banda y en tiendes de música a nivel internacional. Tamién se publicar una edición especial de vinilu que correspuende a un discu de colores coloráu, blancu y azul, llindada a solo quinientes unidaes y disponible de manera esclusiva na tienda en llinia de My Chemical Romance.[57]

Senciellos y videoclips

editar
Artículos principales: Na na na (na na na na na na na na na), SING, Planetary (GO!), y The kids from yesterday

«Na na na (na na na na na na na na na)»

editar

Dos meses antes del llanzamientu de Danger days, el miércoles 22 de setiembre, estrenar en delles estaciones de radio —como les estauxunidenses WRFF y KROQ o la británica BBC Radio 1— el primer senciellu del álbum: «Na na na (na na na na na na na na na)».[58] El videu musical del cantar, estrenáu'l 14 d'ochobre y codirixíu por Gerard Way, amuesa a la banda xunto a una pequeña neña nel desiertu, conduciendo a alta velocidá y teniendo una batalla con pistoles láser contra unos homes con mázcares de Drácula[59] (llamaos draculoids).[60] A la fin del videu, la neña ye raptada por miembros de la corporación Better Living Industries.[61] MTV señaló que'l clip tien «un ritmu pa romper pescuezos, despreciatible jactancia y diseños hiperquinéticos y hipercoloridos».[62] La grabación del videu foi calificada por Way como'l meyor momentu de la so carrera.[59] La banda señaló a la película Blade runner como una gran inspiración pal videu, al igual qu'otros filmes de ciencia ficción de fines de los años setenta y principios de los ochenta, portaes de llibros de ciencia ficción, el motocrós vintage de los ochenta o l'arte pop. MTV.com identificó a lo llargo del videu distintes referencies a la cultura popular, ente les que s'inclúin guiños a películes como Easy rider y The warriors, al isotipo de la petrolera estauxunidense Mobil, al direutor italianu de spaghetti westerns Sergio Leone o a los robots de xuguete Shogun Warriors de Mattel.[62]

«SING»

editar

El miércoles 3 de payares, estrenar en MySpace y nes estaciones de radio'l segundu senciellu, llamáu «SING».[63] El so videu musical, codirixíu por Gerard Way y P. R. Brown, ye la secuela del videu de «Na na na», y tien una estética más escura. Nél, los Killjoys enfusar en Battery City y llogren aprucir nun edificiu de la corporación Better Living Industries, coles mires de recuperar a la pequeña neña que-yos foi secuestrada na primer parte. La neña llogra salvase cola ayuda del personaxe Dr. Death Defying, pero los Killjoys son muertos. MTV.com sostién que «nun hai muncha diversión por tener equí pero, como ye nel casu de la mayoría de les grandes segundes partes (The Empire Strikes Back, por casu), los bonos momentos en realidá nun son la meta»; el sitiu web comenta, amás, que la sensación xeneral del videu ye la d'un tributu al líder de la banda Gerard Way. Nesti clip les referencies a la cultura popular práuticamente sumen, anque sí s'atopen unes a Star wars y al personaxe Snake Plissken de les películes Escape from New York y Escape from L.A.;[61] amás, la primer escena del videu se filmó nel túnel 2nd Street Tunnel de Los Ánxeles, que ye'l mesmu qu'apaez na película Blade runner.[64]

«Planetary (GO!)»

editar

El 28 de marzu de 2011, publicóse como senciellu'l cantar «Planetary (GO!)». El videu musical, filmáu nel Islington Academy de Londres (Inglaterra), amuesa a la banda tocando'l cantar ante una audiencia de seiscientes persones, quien asistieron con pistoles láser de plásticu, cascos, pañuelos y mázcares. La banda afalar a presentase «vistiendo de colores y con ropa de killjoys». Gerard Way comentó que'l cantar tratar de tar nuna discoteca baillando, y que na grabación del videu hubo una «verdadera atmósfera de fiesta». La idea pal videu surdió depués de que nos sos dos clips anteriores nun tuvieren la oportunidá de tocar los sos preseos, polo que decidieron faer unu que consistiera nuna presentación en vivu. Amás, señalaron qu'escoyeron a «Planetary (GO!)» como senciellu non por razones de mercadéu, sinón pola bona respuesta que recibió la cantar cuando lu tocaron per primer vegada na xira.[65]

«The kids from yesterday»

editar

En xineru de 2012, llanzóse'l postreru single del discu, «The kids from yesterday». El videu musical oficial del cantar foi fechu por una fan llamada Emily Eisemann, y remembra la década de carrera de la banda. El videu, al igual que'l cantar mesma, foi definíu por James Montgomery de MTV como «agriduz», por cuanto repasa munchos trunfos de l'agrupación, al empar que dexa entever la dulda de si esti periodu de My Chemical Romance ye tamién el fin d'un momentu del rock. Montgomery señala qu'al traviés de los videos musicales que se publicar puede apreciase la decadencia en que se vio somorguiáu l'álbum, yá que empezó con dos videos d'altu presupuestu, siguíos d'unu sobre una presentación en direuto y, finalmente, unu fechu por una fan. Amás, sostuvo que Danger days «realmente merecía daqué meyor».[66]

Otres notes

editar

Amás, el cantar «The only hope for me is you», antes de ser publicada como senciellu, foi llanzada mientres la primera quincena d'ochobre de 2010, y diose como descarga gratuita al acutar el discu en iTunes.[67] Pela so parte, la banda entamara publicar un videoclip pal cantar «Bulletproof heart», pero esti proyeutu nunca se concretó; una razón pa esto, según suxirió'l grupu, foi la falta de presupuestu.[66]

Dellos cantares fueron espublizaes en medios menos comunes, como «Na na na», de la cual fíxose una versión nel idioma ficticiu simlish por que fuera incluyida nel xuegu d'ordenador The Sims 3: late night, llanzáu n'ochobre de 2010;[68] el cantar orixinal tamién apaeció nuna escena de la película American pie: el realcuentru.[69] Amás, el cantar «Planetary (GO!)» destacar por formar parte del soundtrack del videoxuegu Gran turismu 5 y por ser la so tema d'apertura.[70]

 
Gerard Way nun conciertu en París (Francia), n'agostu de 2011

Xires

editar
Artículos principales: The World Contamination Tour y Honda Civic Tour 2011

Dempués de que se publicar el tráiler del álbum, anunciáronse les feches de los conciertos n'Europa del so xira mundial The World Contamination Tour,[71] a les que más tarde se sumaríen presentaciones n'América del Norte, Xapón y Oceanía dende ochobre de 2010 hasta febreru de 2012.[72] Amás d'esta xira, la banda formó parte del Honda Civic Tour 2011 xunto a la banda Blink-182; esta serie de conciertos desenvolver ente los meses d'agostu y ochobre d'aquel añu, ya incluyó más de cuarenta presentaciones, principalmente n'Estaos Xuníos.[73]

== Llista de cantares Llista de canciones | duración_total = 53:56 | toes_escrites = Iero, Toro, Way y Way, sacante les indicaes[74] | writing_credits = yes

| title1 = Look alive, sunshine | length1 = 0:30 | writer1 =

| title2 = Na na na (na na na na na na na na na) | length2 = 3:25 | writer2 = Bryar, Iero, Toro, Way y Way

| title3 = Bulletproof heart | length3 = 4:56 | writer3 = Bryar, Iero, Toro, Way y Way

| title4 = SING | length4 = 4:30 | writer4 =

| title5 = Planetary (GO!) | length5 = 4:06 | writer5 =

| title6 = The only hope for me is you | length6 = 4:32 | writer6 = Bryar, Iero, Toro, Way y Way

| title7 = Jet-Star and the Kobra Kid/traffic report | length7 = 0:26 | writer7 =

| title8 = Party Poison | length8 = 3:35 | writer8 = Bryar, Iero, Toro, Way y Way

| title9 = Save yourself, I'll hold them back | length9 = 3:50 | writer9 = Bryar, Iero, Toro, Way y Way

| title10 = S/C/A/R/Y/C/R/O/W | length10 = 4:28 | writer10 =

| title11 = Summertime | length11 = 4:06 | writer11 =

| title12 = DESTROYA | length12 = 4:32 | writer12 =

| title13 = The kids from yesterday | length13 = 5:24 | writer13 =

| title14 = Goodnite, Dr. Death | length14 = 1:59 | writer14 =

| title15 = Vampire money | length15 = 3:38 | writer15 = }}

NᵘTítuluDuración
16.«We don't need another song about California» (bonus track na edición de luxu d'iTunes)4:28
17.«Zero percent» (bonus track na edición xaponesa)2:47

.


Receición

editar

Crítica

editar
Calificaciones profesionales
Calificaciones
FonteCalificación
Allmusic     [74]
Alternative Press     [75]
The A.V. Club(D–)[76]
Entertainment Weekly(B–)[77]
IGN          [78]
NME          [79]
Rock Sound          [4]
Rolling Stone     [80]
Spin          [81]
Kerrang!     [82]

Tres el so llanzamientu, Danger days recibió crítiques xeneralmente positives.[7] Nel sitiu Metacritic, qu'arrexunta gran cantidá de crítiques nuna sola calificación, llogró una valoración de setenta centécimos.[7] El sitiu web de la revista Rock Sound afirma que «la creatividá de la banda toma un vuelu musical, gráficu y lliterariu».[83] Dan Martin de NME tuvo oportunidá de revisar l'álbum antes de la so publicación y calificar positivamente: nel so comentariu dixo inclusive que «esti ye'l meyor discu de rock del añu per un marxe tan grande que realmente te sientes avergoñáu pol restu».[1] Matt Heafy, cantante y guitarrista de la banda de metal Trivium, consideró al álbum como'l cuartu meyor de 2010.[84] Gary Graff de Billboard calificar con una puntuación de setenta y nueve y comenta que «lo más importante ye que ye una gran diversión».[85] Danger days foi allugáu nel númberu 28 na llista de los trenta meyores álbumes de 2010 según Rolling Stone,[86] y foi descritu por esta revista como un discu «extraordinariamente enérxicu y fondamente infravalorado».[87]

Al respeutive de los sos álbumes anteriores, Rock Sound sostién que, nesti discu, «la forma en qu'usaron tou lo qu'aprendieron en The Black Parade y en que fixeron axustes en ciertes partes siéntese natural y confiada».[83] La revista Alternative Press revisó l'álbum y comentó: «Ye realmente difícil creer qu'esta seya la mesma banda qu'aprució na escena va seis años col furiosu himnu musical “I'm not okay (I promise)”», y dio-y una calificación de cuatro estrelles.[75] Chilango sostién que «Danger days ye un aciertu pa la banda; non solo llograron tomar lo meyor de los sos trabayos anteriores, sinón que lo enfrescaron usando nuevos elementos que-y dieron un nuevu soníu ya imaxe a una banda qu'antes yera encasillada no murnio y fosco».[41] Stephen Erlewine, del sitiu web Allmusic, fai notar que «nun hai derramamientos emo de sangre, nin enfrentamientos espresionistes cola muerte» y que «pa la mayoría de los oyentes ye diversión n'estáu puru».[74]

Sicasí, Danger days recibió tamién crítiques más dures. Jason Heller de The Onion A.V. Club sostién que «l'únicu encantu del discu ye la so arrogancia».[88] PopMatters, a pesar de conceder que «ye una interesante diversión y quiciabes un descansu necesariu pa la banda», afirma que'l discu «ta bien lloñe del planu artísticu en que s'alluga The Black Parade», y calificar como «un álbum conceptual desastrosamente confusu».[89]

Llistes musicales

editar

Danger days llogró asitiase en siquier ventiséis llistes musicales de ventiún países distintes, como s'amuesa na siguiente tabla:

País Llista (2010) Primer selmana Posición d'ingresu Posición
más alta 		Selmanes na máxima posición Selmanes na llista Última selmana Posición de salida
  Alemaña German Top 100 Albums Chart[90] - 18 18 1 1 - 18
  Australia ARIA Charts[91] 2010-12-05 10 10 1 9 2011-01-30 50
  Austria Alben Top 75[92] 2010-12-03 15 15 1 4 2010-12-24 64
  Bélxica (Flandes) Ultratop[93] 2010-12-04 79 79 1 1 2010-12-04 79
  Bélxica (Valonia) Ultratop[93] 2010-12-04 99 99 1 1 2010-12-04 99
  Canadá Canadian Albums Chart[94] - - 13 - - - -
  Estaos Xuníos d'América Billboard 200[95][96] 2010-12-11 8 8 1 15 - -
  Estaos Xuníos d'América Alternative Albums[97] - - 1 - - - -
  Estaos Xuníos d'América Dixital Albums[98] - - 3 - - - -
  Estaos Xuníos d'América Tastemaker Albums Chart[99] - - 3 - - - -
  Estaos Xuníos d'América Top Rock Albums[100] - - 1 - - - -
  España Top 100 Álbumes d'España[101] 2010-11-28 31 31 1 2 2010-12-05 73
  Finlandia Finland's Official List[96][102] 2010-12-01 9 9 1 5 2011-01-12 39
  Francia IFOP Top 200 Albums[103] 2010-11-27 80 80 1 2 2010-12-04 174
  Grecia IFPI Greece[104] - 32 32 1 1 - 32
  Irlanda Irish Albums Chart[96] 2010-11-25 48 14 1 7 2011-03-10 70
  Italia Italia Top 100 Albums Chart[96] 2010-11-23 37 37 1 1 2010-11-23 37
  Xapón Oricon[105] - - 8 - - - -
  Méxicu Top 100 Méxicu[96][106] 2010-11-30 9 9 1 12 2011-03-01 93
  Noruega VG-llista[96][107] 2010-11-30 21 21 1 3 2011-03-22 40
  Nueva Zelanda Top 40 Albums Chart[108][109] 2010-11-29 4 4 1 7 2011-01-10 32
  Países Baxos Mega Album Top 100[110] 2010-11-27 60 60 1 1 2010-11-27 60
  Polonia Polish Music Charts[96] 2010-12-06 46 46 1 1 2010-12-06 46
  Reinu Xuníu UK Top 75 Albums Chart[96][111] 2010-11-28 14 14 1 16 2011-04-24 74
  Suecia Sverigetopplistan[112] 2010-12-03 34 34 1 1 2010-12-03 34
  Suiza Swiss Music Charts[113] 2010-12-05 25 25 1 3 2010-12-19 100

Ventes y certificaciones

editar

A febreru de 2011, Danger days: the true lives of the Fabulous Killjoys vendiera más de 1 200 000 copies a nivel mundial.[114] Al completar la banda la xira mundial pa esti álbum, el sitiu web australianu Adelaide Now sostuvo que, comercialmente, Danger days «resultó fluexu en comparanza col esitosu The Black Parade»; al respeutu, Gerard Way espresó: «Nun creo que naide cometiera error dalgunu. Lo que seya que pasara positiva o negativamente tocantes a les ventes non solo nun afectó a la banda, sinón que nun afectó a la perceición del mundu alrodiu de la banda en cuanto artistes».[115] L'álbum recibió la certificación de discu d'oru en países como Estaos Xuníos, Irlanda, Nueva Zelanda y Reinu Xuníu:

Rexón Provisor Certificación
Estaos Xuníos RIAA Oru
Irlanda |[[Irish

Recorded Music Association|IRMA]]

Oru[116]
Nueva Zelanda RIANZ Oru[109]
Reinu Xuníu BPI Oru[117]

Feches de publicación

editar

L'álbum tuvo disponible per primer vegada'l 16 de payares de 2010, al traviés d'un videu n'internet espublizáu pela banda;[53] la publicación comercial, sicasí, facer dende'l 19 de payares de 2010, anque en munchos países la fecha difirió, según amuésase na siguiente tabla:

Rexón Fecha Discográfica
Mundial (n'internet)[53] 16 de payares de 2010 Reprise Records
Alemaña[118] 19 de payares de 2010 Reprise Records
Estaos Xuníos[119] 22 de payares de 2010 Reprise Records
Méxicu[120] 23 de payares de 2010 Warner Music Mexico
España[121] Warner Music Spain
Xapón[122] 24 de payares de 2010 Warner Music Japan

Papeles

editar
My Chemical Romance[123]
Músicos adicionales[123]

Ver tamién

editar

Notes

editar
  1. ↑ Danger days: the true lives of the Fabulous Killjoys ye consideráu'l «últimu álbum puramente tal» de My Chemical Romance.[8]
  2. ↑ Otru títulu tentativo del álbum foi Save yourself, I'll hold them back, que sería utilizáu finalmente pa dar nome a la novena pista del discu.
  3. ↑ La revista Alternative Press compara los cantares melódicos de les primeres sesiones del álbum cola banda australiana The Church y colos escoceses Simple Minds. Amás, señala qu'había tamién nel álbum cantares griespu de tipu rock jam, que compara colos grupos estauxunidenses Kyuss y Queens of the Stone Age.
  4. ↑ Jason Pettigrew, de Alternative Press, comenta sobre «Still alive» lo siguiente: «Un capítulu de la mitoloxía de My Chem afigurada nun cantar, esta roquera con soníu britpop ta centrada na llexendaria hestoria de la banda cuando-yos llancen una botella con orina nel Reading Festival del Reinu Xuníu; dende'l puntu de vista del que llanza la botella».[12] N'el so lletra inclúyense los siguientes pasaxes: «We came here to rough up everyone we see / Get off the stage and ask yourself: “Am I still alive?”»[17] (n'español: «Vinimos equí a atacar a tolos que veamos / Báxate del escenariu y preguntar: “¿Toi vivu entá?”».
  5. ↑ «The light behind your eyes», d'alcuerdu a Dan Martin de la revista NME, ye «un sensibleru cantar de paternidá». Amás, especifica: «La balada. Desvergonzadamente sentimental, como “I don't love you” al traviés d'un lente más nidia. Gerard llamenta a amigos que partieron y enría un mensaxe de “vivir el presente” nun cantar dedicáu a la so fía».[18] Alternative Press señala que la tema ye «una pista atmosférica que nun sonaría fuera de sitiu nuna llista de reproducción ente The Church y Talk Talk» y que, d'alcuerdu al vocalista de la banda, «taben buscando un estilu similar al periodu tardíu de Pink Floyd, alredor de The division bell».[12]

Referencies

editar
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Martin, Dan (27 de setiembre de 2010). «My Chemical Romance, 'Danger days...' - first listen» (inglés). NME. Consultáu'l 3 d'ochobre de 2010.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 O' Donell, Kevin (6 d'ochobre de 2010). «My Chemical Romance reveal secrets of new album» (inglés). www.spin.com. Consultáu'l 30 de mayu de 2011. «[...] the record finds the band exploring new sonic territory, mixing their contemporary emo-punk sound with older influences like punk and psychedelic rock»
  3. ↑ 3,0 3,1 «My Chemical Romance - Danger days: the true lives of the Fabulous Killjoys». www.rollingstone.com.ar (6 de xineru de 2011). Consultáu'l 24 d'abril de 2011.
  4. ↑ 4,0 4,1 Patashnik, Ben (19 de payares de 2010). «My Chemical Romance - Danger days: the true lives of the Fabulous Killjoys» (inglés). Rock Sound. Consultáu'l 26 de xunetu de 2011.
  5. ↑ Toro, Raymond (11 de xunu de 2009). «Tracking today!!!» (inglés). www.mychemicalromance.com. Archiváu dende l'orixinal, el 22 de xineru de 2011. Consultáu'l 7 de xunetu de 2011. «Hey everyone, we officially start tracking today!» «My Chemical Romance 'finish new album after second attempt' – videu» (inglés). www.nme.com (10 d'agostu de 2010). Consultáu'l 10 de mayu de 2013. «It's the second attempt at the album and we're really happy with it»
  6. ↑ 6,0 6,1 Pettigrew, Jason (marzu de 2011). escritu en Cleveland. Pettigrew, Jason. ed. «The kids are ka-kaw-lright» (n'inglés). Alternative Press (Alternative Press Magazine) 272:  p. 82. ISSN 1065-1667.  Gundersen, Edna (18 de setiembre de 2010). «Fall music preview: is platinum among the season's colors?» (inglés). www.usatoday.com. Consultáu'l 13 de setiembre de 2011. «[...] confirmed tracks produced by Rob Cavallo and recorded in Calabasas, Calif.» Montgomery, James (20 d'agostu de 2014). «Inside Gerard Way's crusade to change American music» (inglés). www.rollingstone.com. Archiváu dende l'orixinal, el 2014-08-21. Consultáu'l 21 d'agostu de 2014. «Some of it was done in Rob [Cavallo's] studio, Lightning Sound»
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 «Danger days: the true lives of the Fabulous Killjoys reviews, ratings, credits, and more at Metacritic» (inglés). Metacritic. Consultáu'l 2 d'avientu de 2010.
  8. ↑ Montgomery, James (20 d'agostu de 2014). «Inside Gerard Way's crusade to change American music» (inglés). www.rollingstone.com. Consultáu'l 11 d'ochobre de 2014. «[...] concept albums like The Black Parade and Danger days: the true lives of the Fabulous Killjoys. But in the four years since the group's last proper record, Way lost his band»
  9. ↑ https://nytimes.com/2014/10/19/arts/music/gerard-way-talks-about-his-comeback-album-hesitant-alien.html?referrer=&_r=0
  10. ↑ «My Chemical Romance promise new 'punk rock' album» (inglés). www.nme.com (23 de xineru de 2008). Consultáu'l 7 de xunetu de 2011. «I think (the next album) will definitely be stripped down. I think the band misses being a rock band»
  11. ↑ Montgomery, James (21 d'ochobre de 2008). «My Chemical Romance's Mikey Way pens Batman comic while band is 'taking a long break'» (inglés). www.mtv.com. Archiváu dende l'orixinal, el 2012-03-29. Consultáu'l 7 de xunetu de 2011.
  12. ↑ 12,0 12,1 12,2 12,3 12,4 Pettigrew, Jason (xineru de 2010). escritu en Cleveland. Pettigrew, Jason. ed. «Abandon hip!» (n'inglés). Alternative Press (Alternative Press Magazine) 258:  p. 66. ISSN 1065-1667. 
  13. ↑ Toro, Ray (11 de xunu de 2009). «Tracking today!!!» (inglés). www.mychemicalromance.com. Archiváu dende l'orixinal, el 22 de xineru de 2011. Consultáu'l 7 de xunetu de 2011. «Hey everyone, we officially start tracking today!»
  14. ↑ 14,0 14,1 14,2 14,3 Pettigrew, Jason (marzu de 2011). escritu en Cleveland. Pettigrew, Jason. ed. «The kids are ka-kaw-lright» (n'inglés). Alternative Press (Alternative Press Magazine) 272:  p. 82. ISSN 1065-1667. 
  15. ↑ «Nueva tema de My Chemical Romance». www.fmrockandpop.com (2009). Archiváu dende l'orixinal, el 30 de xunu de 2012. Consultáu'l 7 de xunetu de 2011. «Los trés tarrezas qu'adelantraron nel show fueron Kiss the ring, The drugs y Death before discu»
  16. ↑ Pettigrew, Jason (xineru de 2010). escritu en Cleveland. Pettigrew, Jason. ed. «Abandon hip!» (n'inglés). Alternative Press (Alternative Press Magazine) 258:  p. 68. ISSN 1065-1667. 
  17. ↑ «“We are being the best MCR we can be!”». Kerrang! (Londres: Bauer Media Group) 1287:  p. 7. 11 de payares de 2009. ISSN 0262-6624. 
  18. ↑ Martin, Dan (23 de xineru de 2010). «“If I had the chance to make 'The Black Parade' again, I'd make it more real. This record is definitely real”» (n'inglés). NME (Reinu Xuníu). 
  19. ↑ Pettigrew, Jason (xineru de 2010). escritu en Cleveland. Pettigrew, Jason. ed. «Abandon hip!» (n'inglés). Alternative Press (Alternative Press Magazine) 258:  p. 66. ISSN 1065-1667.  Johnson, Neala (27 de payares de 2009). «My Chemical Romance give up emo woe» (inglés). www.news.com.au. Consultáu'l 24 de mayu de 2012. «Kiss the ring, Boy division...»
  20. ↑ Gaston, Peter (23 d'avientu de 2009). «My Chemical Romance's Gerard Way on new album» (inglés). www.spin.com. Consultáu'l 6 de mayu de 2012. «Hints of Judas Priest, Def Leppard, and the Hives permeate seven new songs previewed...»
  21. ↑ 21,0 21,1 21,2 21,3 21,4 Chow, Katie (22 de payares de 2010). «Something in the way: a Q&A with My Chemical Romance» (inglés). www.americansongwriter.com. Consultáu'l 28 de mayu de 2011.
  22. ↑ EFE (25 de payares de 2010). «so-cuarta-produccion.shtml My Chemical Romance presenta la so cuarta producción». www.latercera.com. Consultáu'l 8 de setiembre de 2011.
  23. ↑ Way, Gerard. My Chemical Romance: 'Black Parade' imprisoned us. Gigwise. Archiváu dende l'orixinal.
  24. ↑ Toro, Ray. My Chemical Romance exclusive interview part one videu. www.nme.com.
  25. ↑ Frank Iero. My Chemical Romance über alle Songs von Danger days. Warner Music Germany.
  26. ↑ «My Chemical Romance 'finish new album after second attempt' – videu» (inglés). www.nme.com (10 d'agostu de 2010). Consultáu'l 15 de mayu de 2014. «It's the second attempt at the album and we're really happy with it»
  27. ↑ «My Chemical Romance answer your questions!» (inglés). www.kerrang.com (23 de payares de 2010). Archiváu dende l'orixinal, el 25 de payares de 2010. Consultáu'l 24 de payares de 2010.
  28. ↑ Mapes, Jillian (17 de payares de 2010). «My Chemical Romance's 'Danger days' track-by-track» (inglés). www.billboard.biz. Archiváu dende l'orixinal, el 2013-03-06. Consultáu'l 26 de payares de 2012. «In the end, Gerard and his bandmates are pleased with the results on "Danger days," which, just like "Blade runner," is set in California circa 2019»
  29. ↑ 29,0 29,1 29,2 Way, Gerard. My Chemical Romance - Danger days: the true lives of the Fabulous Killjoys (primer videu). www.amazon.de. «It's actually, obviously inspired by the soundtrack to Reservoir dogs, and there is a lot of Tarantino in this».
  30. ↑ 30,0 30,1 (n'inglés) My Chemical Romance enter the Danger days''. FMQB. 20 de setiembre de 2010. Archivado del original el 2012-03-21. https://web.archive.org/web/20120321230929/http://www.fmqb.com/article.asp?id=1958116. Consultáu'l 3 de mayu de 2012.  «My Chemical Romance confirm new album» (inglés). www.nme.com (18 de setiembre de 2012). Consultáu'l 3 de mayu de 2012. «The Tarantino-style clip sees the band listening to a pirate radio broadcast...»
  31. ↑ Way, Gerard. My Chemical Romance - interview pt. 1. Warner Music Group Germany. «There's a lot of Tokiu in there, [...] and there's a lot of the director of Visitor Q in this». Way, Gerard. MCR bei das Ding TV. ARD. «So, Blade runner is also a big inspiration, Akira the animation...».
  32. ↑ Pla, Joan (2010). «L'añu que vivimos peligrosamente». Rock Zone, edición nᵘ 65'' (España):  p. 35. 
  33. ↑ Way, Gerard. AOL Music interview. AOL Music. «Even be able to say: “God, we're artists!”, and accepting that. “I'm a dad, he's a dad”»
  34. ↑ Pettigrew, Jason (marzu de 2011). escritu en Cleveland. Pettigrew, Jason. ed. «The kids are ka-kaw-lright» (n'inglés). Alternative Press (Alternative Press Magazine) 272:  p. 80. ISSN 1065-1667. 
  35. ↑ «Kevin & Bean: My Chemical Romance look on the bright side, redefine Emo» (inglés). kroq.radio.com (22 de payares de 2010). Consultáu'l 25 de payares de 2010. «Danger days is kind of what it takes to–kind of–make the great thing. It's the thing you're too afraid of to make the great album. True lives of the Fabulous Killjoys refers to us, the fans, all the artists that we know that help shape this record. It's about the artists. It's for the artists.»
  36. ↑ Montgomery, James (18 de payares de 2010). «My Chemical Romance's 'Sing' videu: the Killjoys are dead?». MTV. Archiváu dende l'orixinal, el 2012-11-07. Consultáu'l 18 de payares de 2010. Apple. «Danger days: the true lives of the Fabulous Killjoys (deluxe version)» (inglés). itunes.apple.com. Consultáu'l 23 de febreru de 2011.
  37. ↑ Lanham, Tom (9 d'avientu de 2010). «The many cares of My Chemical Romance» (inglés). www.sfexaminer.com. Archiváu dende l'orixinal, el 12 d'avientu de 2010. Consultáu'l 26 de xunetu de 2011. «What unreels in the clips is the storyline of a post-apocalyptic world where there's a corporation that's controlling the population»
  38. ↑ 38,0 38,1 Apple. «Danger days: the true lives of the Fabulous Killjoys (deluxe version)» (inglés). itunes.apple.com. Consultáu'l 23 de febreru de 2011.
  39. ↑ Karan, Tim (25 de marzu de 2011). «My Chemical Romance release retruca jackets from world of “Danger Days”» (inglés). www.altpress.com. Consultáu'l 2 de payares de 2012. Apple. «Danger days: the true lives of the Fabulous Killjoys (deluxe version)» (inglés). itunes.apple.com. Consultáu'l 23 de febreru de 2011. «[...] with help from pirate- radio DJ Dr. Death guiding them over the airways»
  40. ↑ Graves, Shahlin (22 de payares de 2010). «'The true lives of the Fabulous Killjoys' - a conversation with Shaun Simon.» (inglés). www.coupdemainmagazine.com. Consultáu'l 2 de payares de 2012. «The Twitter characters are a lot of fun. We created them for their record and they all started to develop their own personalities. Who knows, maybe we'll see Tommy Chow Mein, narration from Dr. D, or some reports by News A Go-Go»
  41. ↑ 41,0 41,1 41,2 «Crítica de Danger days: the true lives of the Fabulous Killjoys». www.chilango.com (17 de payares de 2010). Archiváu dende l'orixinal, el 26 d'avientu de 2010. Consultáu'l 23 de febreru de 2011.
  42. ↑ 42,0 42,1 Pastorek, Whitney (23 de payares de 2010). «My Chemical Romance dazzle album release party» (inglés). www.spin.com. Consultáu'l 6 d'abril de 2012.
  43. ↑ «Fall music preview: from Kanye West and Kings of Leon to Taylor Swift and Elton John, a first listen to 2010's hottest albums» (inglés). www.rollingstone.com (2010). Archiváu dende l'orixinal, el 2012-06-30. Consultáu'l 4 de mayu de 2012. «[...] a new set of mostly synth-happy, technicolor pop tunes»
  44. ↑ Gregory, Jason (22 de payares de 2010). «My Chemical Romance: 'Black Parade' imprisoned us» (inglés). www.gigwise.com. Archiváu dende l'orixinal, el 2016-03-04. Consultáu'l 26 de marzu de 2012. Escena en 1:11.
  45. ↑ Martin, Dan (20 de xineru de 2010). «“If I had the chance to make 'The Black Parade' again, I'd make it more real. This record is definitely real”» (n'inglés). NME (Reinu Xuníu). «And a girl called Jenny who might be his girlfriend, but who also (honk the pop fact sirens!) might also be the missing girl from 'Jenny was a friend of mine' by The Killers». 
  46. ↑ «WATCH: My Chemical Romance: 'We sing better than Glee'» (inglés). www.take40.com (1 de febreru de 2012). Archiváu dende l'orixinal, el 2012-04-10. Consultáu'l 8 de febreru de 2012.
  47. ↑ Graves, Shahlin (8 de xineru de 2012). «Interview: My Chemical Romance's Mikey Way talks Big Day Out 2012» (inglés). www.coupdemainmagazine.com. Archiváu dende l'orixinal, el 11 de xineru de 2012. Consultáu'l 5 de febreru de 2012. «“Planetary (GO!)” is something that we've been going for since the very beginning of the band» Kevin O' Donell (6 d'ochobre de 2010). «My Chemical Romance reveal secrets of new album» (inglés). www.spin.com. Consultáu'l 6 d'abril de 2012. «Blistering punk-funk that sounds like Franz Ferdinand at their fiercest»
  48. ↑ Way, Gerard. My Chemical Romance track-by-track part one. www.rocksound.tv.
  49. ↑ 49,0 49,1 Mapes, Jillian (17 de payares de 2010). «My Chemical Romance's 'Danger days' track-by-track» (inglés). www.billboard.com. Consultáu'l 5 de febreru de 2012.
  50. ↑ Kevin O' Donell (6 d'ochobre de 2010). «My Chemical Romance reveal secrets of new album» (inglés). www.spin.com. Consultáu'l 30 de mayu de 2011. Patashnik, Ben (19 de payares de 2010). «My Chemical Romance - Danger days: the true lives of the Fabulous Killjoys» (inglés). Rock Sound. Consultáu'l 6 d'abril de 2012. «Elsewhere, “S/C/A/R/Y/C/R/O/W” steps into rock ballad territory»
  51. ↑ «My Chemical Romance wrote reaction against 'Twilight'» (inglés). www.musicrooms.net (12 de payares de 2010). Archiváu dende l'orixinal, el 30 de xunu de 2012. Consultáu'l 12 de xunetu de 2013. «The 'Na na na' rockers were asked to contribute a song for the vampire filme franchise's 'New moon' soundtrack, but frontman Gerard Way said despite being offered huge sums of money, the group refused because they had “moved on”» «My Chemical Romance - Danger days: the true lives of the Fabulous Killjoys». www.rollingstone.com.ar (6 de xineru de 2011). Consultáu'l 6 d'abril de 2012. «[...] urnia Way nel poderosu garage rock “Vampire money”»
  52. ↑ Truitt, Brian (1 de mayu de 2013). «Gerard Way hits the right notes for 'Fabulous Killjoys'» (inglés). www.usatoday.com. Consultáu'l 7 de setiembre de 2013. «The antagonists from BLI include masked henchman Draculoids; Scarecrows who are akin to Interpol agents; and the Darth Vader-esque Korse»
  53. ↑ 53,0 53,1 53,2 «My Chemical Romance stream new album online before official release – audiu» (inglés). www.nme.com (17 de payares de 2010). Consultáu'l 23 de xunetu de 2011. «[Danger days] is set for release on Monday (November 22) and premiered online last night (November 16)»
  54. ↑ Montgomery, James (23 de payares de 2010). «My Chemical Romance bring the Killjoys to life in L.A.» (inglés). www.mtv.com. Archiváu dende l'orixinal, el 2011-10-23. Consultáu'l 23 de xunetu de 2011.
  55. ↑ «My Chemical Romance deluxe edition» (inglés). PunkNews (8 d'ochobre de 2010). Consultáu'l 15 de payares de 2010.
  56. ↑ «My Chemical Romance unmask 'Mad Gear and Missile Kid'» (inglés). www.mtv.com (20 d'ochobre de 2010). Archiváu dende l'orixinal, el 2010-10-25. Consultáu'l 15 de payares de 2010.
  57. ↑ Watson, Jeff (1 de febreru de 2011). «Limited edition “Danger days” vinyl - SOLD OUT» (inglés). www.mychemicalromance.com. Archiváu dende l'orixinal, el 13 de febreru de 2011. Consultáu'l 8 de febreru de 2012.
  58. ↑ «New My Chemical Romance music tonight» (n'inglés). Rock Sound. 22 de setiembre de 2010. http://www.rocksound.tv/news/article/new-my-chemical-romance-music-tonight. Consultáu'l 23 de setiembre de 2010. 
  59. ↑ 59,0 59,1 «My Chemical Romance say 'Na na na' videu is their 'biggest moment'» (inglés). www.mtv.com (Montgomery). Consultáu'l 19 de febreru de 2012.
  60. ↑ Eells, Josh (16 de payares de 2010). «My Chemical Romance bounce back from the brink» (inglés). www.spin.com. Consultáu'l 17 d'ochobre de 2012.
  61. ↑ 61,0 61,1 Montgomery, James (18 de payares de 2010). «My Chemical Romance's 'Sing' videu: the Killjoys are dead?». MTV. Archiváu dende l'orixinal, el 2012-11-07. Consultáu'l 19 de febreru de 2012.
  62. ↑ 62,0 62,1 Montgomery, James (14 d'ochobre de 2010). «My Chemical Romance's 'Na na na' videu: a pop-culture cheat sheet» (inglés). www.mtv.com. Consultáu'l 19 de febreru de 2012.
  63. ↑ Watson, Jeff (3 de payares de 2010). «Hear MCR's "Sing'" right now and see the trailer!» (inglés). www.mychemicalromance.com. Archiváu dende l'orixinal, el 27 de xunetu de 2011. Consultáu'l 23 de xunetu de 2011.
  64. ↑ Vanek, Aaron (6 de febreru de 2010). «Los Angeles 2019: the Blade runner bar crawl» (inglés). www.examiner.com. Archiváu dende l'orixinal, el 31 d'avientu de 2014. Consultáu'l 5 de xunetu de 2012.
  65. ↑ Martin, Dan (22 de marzu de 2011). «Watch My Chemical Romance's new videu!» (inglés). www.kerrang.com. Archiváu dende l'orixinal, el 19 de setiembre de 2011. Consultáu'l 21 de febreru de 2012. «Armed with plastic laser guns, animal helmets, bandanas and masks»
  66. ↑ 66,0 66,1 Montgomery, James (17 de xineru de 2012). «My Chemical Romance's 'Kids from yesterday': death of Danger''» (inglés). www.mtv.com. Archiváu dende l'orixinal, el 2014-03-26. Consultáu'l 8 de febreru de 2012.
  67. ↑ O'Donnell, Kevin (12 d'ochobre de 2010). «Hear it: My Chemical Romance's blistering new song» (inglés). www.spin.com. Consultáu'l 23 de xunetu de 2011. Watson, Jeff (20 d'ochobre de 2010). «UK fans - pre-order "Danger days: the true lives of the Fabulous Killjoys" at iTunes now!» (inglés). www.mychemicalromance.com. Archiváu dende l'orixinal, el 21 de xineru de 2011. Consultáu'l 23 de xunetu de 2011.
  68. ↑ «Sims 3 exclusive: Travie McCoy, My Chemical Romance and more sing in Simlish» (n'inglés). Entertainment Weekly. 17 de setiembre de 2010. http://music-mix.ew.com/2010/09/02/sims-3-travie-mccoy-exclusive. Consultáu'l 21 de setiembre de 2010. 
  69. ↑ «Hello my name is American reunion» (inglés). www.americanreunionmovie.com (2012). Archiváu dende l'orixinal, el 17 d'abril de 2012. Consultáu'l 2 de mayu de 2012. «“Na na na (na na na na na na na na na na)” [sic] / Written by Gerard Way, Ray Toro, Michael Way, Frank Iero, Bob Bryar / Performed by My Chemical Romance / Courtesy of Reprise Records / By arrangement with Warner Music Group Film & TV Licensing»
  70. ↑ Sciarretto, Amy (20 d'ochobre de 2010). «My Chemical Romance's "Planetary (GO!)" to open Sony Playstation's "Gran turismu 5"» (inglés). www.artistdirect.com. Consultáu'l 23 de xunetu de 2011.
  71. ↑ (n'inglés) My Chemical Romance enter the Danger days''. FMQB. 20 de setiembre de 2010. Archivado del original el 2012-03-21. https://web.archive.org/web/20120321230929/http://www.fmqb.com/article.asp?id=1958116. Consultáu'l 23 de setiembre de 2010. 
  72. ↑ «Tour archive» (inglés). www.mychemicalromance.com. Consultáu'l 8 de febreru de 2012.
  73. ↑ Montgomery, James (23 de mayu de 2011). «Blink-182, My Chemical Romance team up for 2011 Honda Civic Tour» (inglés). www.mtv.com. Consultáu'l 8 de febreru de 2012.
  74. ↑ 74,0 74,1 74,2 Stephen Thomas Erlewine. «Danger days: the true lives of the Fabulous Killjoys» (inglés). allmusic.com. Consultáu'l 26 de xunetu de 2011.
  75. ↑ 75,0 75,1 Bayer, Jonah. «'Danger days: the true lives of the Fabulous Killjoys» (inglés). Alternative Press. Consultáu'l 10 d'ochobre de 2010.
  76. ↑ Heller, Jason (23 de payares de 2010). «Danger days: the true lives of the Fabulous Killjoys» (inglés). www.avclub.com. Consultáu'l 26 de xunetu de 2011.
  77. ↑ Dolan, John (16 de payares de 2010). . Entertainment Weekly. Consultáu'l 11 d'avientu de 2010.
  78. ↑ Carle, Chris (23 de payares de 2010). «Danger days: the true lives of the Fabulous Killjoys» (inglés). music.ign.com. Archiváu dende l'orixinal, el 4 de xunetu de 2012. Consultáu'l 26 de xunetu de 2011.
  79. ↑ Doren, John (19 de payares de 2010). «Album review: My Chemical Romance - Danger days: the true lives of the Fabulous Killjoys (Warner)» (inglés). www.nme.com. Consultáu'l 26 de xunetu de 2011.
  80. ↑ Maerz, Melissa (22 de payares de 2010). «My Chemical Romance: Danger days: the true lives of the Fabulous Killjoys» (inglés). www.rollingstone.com. Archiváu dende l'orixinal, el 2012-05-01. Consultáu'l 26 de xunetu de 2011.
  81. ↑ Wood, Mikael (2010). «My Chemical Romance, Danger days» (inglés). www.spin.com. Consultáu'l 15 de payares de 2010.
  82. ↑ «My Chemical Romance: Danger days: the true lives of the Fabulous Killjoys''» (n'inglés). Kerrang! (Reinu Xuníu):  p. 50. 2010. 
  83. ↑ 83,0 83,1 Patashnik, Ben (29 de setiembre de 2010). «My Chemical Romance's 'Danger days…' - here's what you need to know» (inglés). Rock Sound. Consultáu'l 29 de setiembre de 2010.
  84. ↑ Heafy, Matt (2010). «Roadrunner Records top ten of 2010» (inglés). roadrunnerrecords.com. Archiváu dende l'orixinal, el 2011-08-31. Consultáu'l 27 de xunetu de 2011.
  85. ↑ «My Chemical Romance, "Danger days: the true lives of the Fabulous Killjoys"» (inglés). www.billboard.com (15 de payares de 2010). Consultáu'l 5 de marzu de 2011. «Most important, it's big fun, whether you buy into the high concept or not»
  86. ↑ «30 best albums of 2010: My Chemical Romance, 'Danger days: the true lives of the Fabulous Killjoys'» (inglés). www.rollingstone.com (2010). Archiváu dende l'orixinal, el 12 de xunetu de 2011. Consultáu'l 27 de xunetu de 2011.
  87. ↑ «Rock on TV preview: My Chemical Romance and Panic! at the Disco bring Emo back to late night» (inglés). www.rollingstone.com (8 d'agostu de 2011). Consultáu'l 10 d'ochobre de 2012. «[...] extraordinarily energetic and deeply underrated fourth album»
  88. ↑ The Onion A.V. Club. «Danger days: the true lives of the Fabulous Killjoys» (inglés). www.avclub.com. Consultáu'l 5 de marzu de 2011. «Pretentious yet lunkheaded, the disc's only charm is its slick, fist-pumping arrogance»
  89. ↑ Sawdey, Evan (30 de payares de 2010). «My Chemical Romance: Danger days: the true lives of the Fabulous Killjoys» (inglés). www.popmatters.com. Consultáu'l 5 de marzu de 2011. «With that said, though, Danger days is a far cry from the artistic plane that The Black Parade sits on: it's a decent pop-rock album, a disastrously confused concept album»
  90. ↑ «My Chemical Romance - Danger days: the true lives of the Fabulous Killjoys» (alemán). charts.de. Consultáu'l 18 de xunetu de 2013.
  91. ↑ «Australian-Charts.com» (inglés). australian-charts.com. Consultáu'l 18 de xunetu de 2013.
  92. ↑ «My Chemical Romance - Danger days: the true lives of the Fabulous Killjoys» (alemán). austriancharts.at. Consultáu'l 27 de xunetu de 2011.
  93. ↑ 93,0 93,1 «My Chemical Romance - Danger days: the true lives of the Fabulous Killjoys» (flamencu). www.ultratop.be. Consultáu'l 27 de xunetu de 2011.
  94. ↑ «My Chemical Romance: chart history» (inglés). www.billboard.com. Consultáu'l 30 de xunu de 2013.
  95. ↑ «My Chemical Romance: chart history» (inglés). www.billboard.com. Consultáu'l 30 de xunu de 2013.
  96. ↑ 96,0 96,1 96,2 96,3 96,4 96,5 96,6 96,7 «My Chemical Romance - Danger days: the true lives of the Fabulous Killjoys» (inglés). acharts.us. Consultáu'l 18 de xunetu de 2013.
  97. ↑ «My Chemical Romance: chart history» (inglés). www.billboard.com. Consultáu'l 30 de xunu de 2013.
  98. ↑ «My Chemical Romance: chart history» (inglés). www.billboard.com. Consultáu'l 30 de xunu de 2013.
  99. ↑ «My Chemical Romance: chart history» (inglés). www.billboard.com. Consultáu'l 30 de xunu de 2013.
  100. ↑ «My Chemical Romance: chart history» (inglés). www.billboard.com. Consultáu'l 30 de xunu de 2013.
  101. ↑ «Danger days: the true lives of the Fabulous Killjoys» (inglés). spanishcharts.com. Consultáu'l 27 de xunetu de 2011.
  102. ↑ «My Chemical Romance: Danger days: the true lives of the Fabul» (finés). www.ifpi.fi. Consultáu'l 3 d'avientu de 2010.
  103. ↑ «My Chemical Romance - Danger days: the true lives of the Fabulous Killjoys» (francés). lescharts.com. Consultáu'l 27 de xunetu de 2011.
  104. ↑ «My Chemical Romance - Danger days: the true lives of the Fabulous Killjoys» (inglés). greekcharts.com. Archiváu dende l'orixinal, el 11 de xunetu de 2011. Consultáu'l 27 de xunetu de 2011.
  105. ↑ «アルバム 週間ランキング - ORICON STYLE» (xaponés). www.oricon.co.jp. Consultáu'l 1 d'avientu de 2010.
  106. ↑ «MexicanCharts.com» (inglés). mexicancharts.com. Archiváu dende l'orixinal, el 29 de setiembre de 2013. Consultáu'l 18 de xunetu de 2013.
  107. ↑ «NorwegianCharts.com» (inglés). norwegiancharts.com. Consultáu'l 18 de xunetu de 2013.
  108. ↑ «Charts.org.nz» (inglés). charts.org.nz. Archiváu dende l'orixinal, el 2016-10-15. Consultáu'l 18 de xunetu de 2013.
  109. ↑ 109,0 109,1 «The Official New Zealand Music Chart: chart 1750» (inglés). rianz.org.nz (6 d'avientu de 2010). Consultáu'l 27 de xunetu de 2011.
  110. ↑ «DutchCharts.nl» (neerlandés). dutchcharts.nl. Consultáu'l 26 de payares de 2010.
  111. ↑ «BBC - Radio 1 - The Official UK Top 40 Albums Chart» (inglés). www.bbc.co.uk. Consultáu'l 27 de xunetu de 2011.
  112. ↑ «SwedishCharts.com» (inglés). swedishcharts.com. Consultáu'l 3 d'avientu de 2010.
  113. ↑ «SwissCharts.com» (inglés). www.swisscharts.com. Consultáu'l 26 de payares de 2010.
  114. ↑ «Chemical warfare» (n'inglés). NME (Reinu Xuníu). 26 de febreru de 2011. 
  115. ↑ Johnson, Neala (21 de marzu de 2012). «How to follow The Black Parade» (inglés). www.adelaidenow.com.au. Consultáu'l 26 de marzu de 2012.
  116. ↑ «2010 certification awards - gold» (inglés). www.irishcharts.ie. Consultáu'l 3 de xunu de 2012.
  117. ↑ «Certified awards search» (inglés). www.bpi.co.uk. Archiváu dende l'orixinal, el 14 de febreru de 2012. Consultáu'l 4 de febreru de 2012.
  118. ↑ «Danger days: the true lives of the Fabulous Killjoys» (alemán). Amazon.de. Consultáu'l 18 de payares de 2010.
  119. ↑ Montgomery, James (22 de payares de 2010). «My Chemical Romance's Danger days: a cheat sheet» (inglés). www.mtv.com. Archiváu dende l'orixinal, el 2013-01-04. Consultáu'l 7 de xunetu de 2011.
  120. ↑ «avera el-dia-de-danger-days.html My Chemical Romance: avérase'l día de "Danger days"». warnermusic.com.mx (22 de payares de 2010). Consultáu'l 26 de xunetu de 2011.
  121. ↑ «Nuevu álbum de My Chemical Romance "Danger days: the true lives of the Fabulous Joys" (sic)». www.warnermusic.es (4 de payares de 2010). Archiváu dende l'orixinal, el 2 de xunetu de 2011. Consultáu'l 26 d'avientu de 2011.
  122. ↑ «デンジャー・デイズ» (xaponés). Amazon.co.jp. Consultáu'l 26 de xunetu de 2011.
  123. ↑ 123,0 123,1 Creitos en Danger days: the true lives of the Fabulous Killjoys (19 de payares de 2010). Álbum musical. Reprise Records.

Enllaces esternos

editar


Sacáu de «https://ast.wikipedia.org/w/index.php?title=Danger_Days:_The_True_Lives_of_the_Fabulous_Killjoys&oldid=4298906»