Xeografía de San Marín
San Marín (nome llocal, Repubblica di San Marino) ye un estáu asitiáu na Europa meridional. Ye un enclave nel centru d'Italia, l'este de Florencia, ente Emilia-Romaña y Les Marques, cerca del mar Adriáticu. Ensin salida marítima; el más pequeñu estáu européu independiente n'Europa dempués de la Ciudá del Vaticanu y Mónacu.
| Xeografía de San Marín | ||
|---|---|---|
 | ||
| Llocalización | ||
| Continente | Europa | |
| Rexón | Europa meridional | |
| Carauterístiques xeográfiques | ||
| Superficie | 61 km² | |
| 61 km² (tierra) | ||
| 0 km² (agua) | ||
| Llinia de costa | 0 km | |
| Puntos estremos | ||
| Puntu más baxu | Riega Ausa, 55 m | |
| Puntu más altu | Monte Titano, 755 m | |
| Fronteres territoriales | ||
•  Italia | 39 km | |
| [editar datos en Wikidata] | ||
.jpg)
Xeografía física
editarRelieve
editarEsti pequeñu país de 61 km² atópase apoderáu polos Apeninos. El terrén ta formáu por montes escabrosas. La capital alzar nel cume d'un gran monte denomináu Titano (739 msnm), el puntu más altu del país.
| Nome | Altor (m) |
|---|---|
| Monte Titano | 755 m |
| Monte Carlo | 559 m |
| Monte Pennicciola | 544 m |
| Monte La Serra | 529 m |
| Monte San Cristoforo | 529 m |
| Monte Ventoso | 414 m |
| Monte della Mandra | 352 m |
| Monte Pulito | 346 m |
| Monte Cucco | 319 m |
| Montelupo | 258 m |
| Monte Olivo | 251 m |
Ríos y llagos
editarRíos
editarNun hai ríos d'importancia, sinón que son más bien riegas de monte.
| Riega |
|---|
| Ausa |
| Cando |
| Fiumicello |
| Marano |
| San Marín |
Llagu
editar| Nome del llagu | Zona xeográfica | Sitiu nel castello de |
|---|---|---|
| Llagu de Faetano | Valle del Marano | Faetano |
Clima
editarEl so clima ye subtropical húmedu, con iviernos nidios y frescos y branos calorosos y soleyeros.[1]
 Parámetros climáticos permediu de San Marín 
| |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Mes | Xin | Feb | Mar | Abr | May | Xun | Xnt | Ago | Set | Och | Pay | Avi | añal |
| Temperatura máxima media (°C) | 8 | 9 | 13 | 17 | 22 | 26 | 29 | 29 | 25 | 20 | 13 | 9 | 0 |
| Temperatura mínima media (°C) | 1 | 1 | 5 | 8 | 12 | 16 | 18 | 18 | 15 | 12 | 6 | 2 | 0 |
| Precipitación total (mm) | 27.6 | 21.2 | 25.6 | 40.1 | 30.5 | 41 | 32.5 | 40.1 | 47.8 | 56.9 | 45.9 | 34.5 | 443.7 |
| Fonte: Clima.msn "San Marín" 8 de xunetu de 2010 | |||||||||||||
Mediu ambiente
editarSegún WWF, el territoriu de San Marín pertenez a la ecorrexón denomada monte esclerófilo y semicaducifolio d'Italia.
Xeografía humana
editarLa población de San Marín ye de 30.167 habitantes (estimación julio 2009), lo que da una densidá de 494,54 habitantes per quilómetru cuadráu. El 94% de la población total ta urbanizada (2008). Tocantes a los principales grupos étnicos, viven ellí sanmarinenses ya italianos. Fálase italianu y la relixón ye la católica. San Marín gocia de la mayor esperanza de vida pa los homes, con 81 años.
La capital, San Marín. (743 m). Ye una ciudá de trazáu medieval, con serpeteantes callejuelas, pequeñes y estreches, el firme ta empedrado y les places son de pequeñu tamañu. Les tierres de les contornes tán llantaes de vide y cebera. Ta arrodiada por trés redes de fortificación, comunicaes ente sigo al traviés d'un estensu llaberintu de muralles, puertes, baluartes y torrexones.
La república estremar en nueve conceyos, llamaos castelli (en singular, castello), que tamién tienen la considerancia de ciudaes:
El castello más pobláu ye Serravalle, que cunta con alredor de 7.000 habitantes. Unu de los centros más grandes ye Dogana, qu'entá nun constitúi un castello autónomu sinón que forma parte del Castello di Serravalle. Otres llocalidaes importantes son Cailungo y San Giovanni (entidaes de Borgo Maggiore) según Fiorina (en Domagnano) y Murata (en Città di San Marín).
Xeografía económica
editarDe los Recursos naturales de San Marín destaca la piedra para edificar. En cuanto al usu del suelu, la tierra arable constitúi'l 17%.
La economía del país basar nel turismu, les sos industries derivaes y na banca. La economía beneficiar de la inversión estranxera debida a los sos baxos impuestos pa les empreses, magar se dio una presión esterior p'ameyorar la cooperación coles autoridaes tributaries estranxeres y en pro de la tresparencia del so sector bancariu que xenera aproximao una quinta parte de los ingresos fiscales del país. San Marín sigue trabayando escontra una harmonización de les sos lleis fiscales coles de los miembros de la Xunión Europea y los estándares internacionales. En setiembre de 2009, la OCDE quitó a San Marín de la so llista de paraísos fiscales qu'inda teníen qu'implementar dafechu estándares fiscales globales. Tien otres industries: la manufactura y esportación de cerámica, ropa, texíos, moblame, pintures, llicores, azulexos y vinu. Tamién llogra ingresos de la emisión de sellos para coleicionistes.
La renta per cápita ye asemeyada a les de les rexones más prósperes d'Italia.
Referencies
editar- ↑ «Climate-Data.org > Europa > San Marino Clima». Consultáu'l 10 de setiembre de 2020.
- CIA Archiváu 2020-05-01 en Wayback Machine - The World Factbook (n'inglés)
Datos: Q1776229
Multimedia: Geography of San Marino
