Wikipedia

Oscar Robertson

Oscar Palmer Robertson (24 de payares de 1938, Charlotte (es) Traducir) ye un ex-xugador de baloncestu d'Estaos Xuníos afroamericanu que destacó na NBA nos años 60, xugando con Cincinnati Royals y Milwaukee Bucks.[4] Con 1,96 metros d'estatura y 100 quilos de pesu,[5] xugaba na posición de base.

Oscar Robertson
Vida
Nacimientu Charlotte (es) Traducir[1], 24 de payares de 1938[2] (85 años)
Nacionalidá Bandera de Estaos Xuníos d'América Estaos Xuníos [3]
Residencia Indianapolis
Tennessee
Charlotte (es) Traducir
Grupu étnicu afroamericanu d'Estaos Xuníos
Llingua materna inglés
Estudios
Estudios Crispus Attucks High School (en) Traducir
Universidá de Cincinnati
Oficiu
Oficiu xugador de baloncestu, entrenador de baloncestu
Trayeutoria
  Equipu
1970–1974 Milwaukee Bucks
1960–1970 Cincinnati Royals (en) Traducir
1957–1960 Cincinnati Bearcats men's basketball (en) Traducir
Posición o especialidá base
escolta
Pesu 93 kg
Altor 196 cm
Premios
Miembru de Kappa Alpha Psi (en) Traducir
IMDb nm1234110
thebigo.com
Cambiar los datos en Wikidata

Robertson foi doce veces All Star, 9 vegaes incluyíu nel meyor quintetu de la lliga, 2 nel segundu y una vegada nomáu MVP de la NBA Meyor Xugador de la NBA, nes 14 temporaes qu'apostó como profesional. Foi l'únicu xugador de la historia de NBA en permediar un triple-doble a lo llargo d'una temporada,[6] y ta consideráu como unu de los meyores y más versátiles xugadores de la historia de la NBA. Foi conocíu col nomatu de "The Big O" (El gran "O"). [7]

Polos sos llogros como xugador, Robertson foi incluyíu nel Basketball Hall of Fame en 1980, y foi votáu como unu de los 50 meyores xugadores de la historia de la NBA en 1996.[8] L'Asociación de Periodistes de Baloncestu d'Estaos Xuníos decidió usar el so nome pa renombrar los premios al meyor xugador del añu, reconvirtiéndolo nel Oscar Robertson Trophy en 1998. Amás, foi una de los cinco persones qu'inauguraron el Salón de la Fama del Baloncestu Universitario en 2006.[9]

Robertson tamién lideró la que se denominó Oscar Robertson suit, en 1970, un movimientu sindical qu'impunxo a la lliga importantes reformes no qu'a axentes llibres y regles del draft refierse, lo que traxo un aumentu de los salarios de los xugadores.[7]

Trayeutoria deportiva

editar

High School y universidá

editar

Robertson pasó la so infancia nun barriu probe y segregáu d'Indianapolis, onde se treslladó con cuatro años d'edá, nel senu d'una familia con tan pocos recursos que nun pudieron merca-y un balón de baloncestu pa prauticar con él, y teniendo que fabricase unu a base de una pelota de tenis envolubrada en tires de goma.[7] Sicasí, al llegar al institutu de Attucks, un centru educativu namái pa afroamericanos, pudo demostrar la so gran habilidá, llevando al so equipu nel so primer añu a los cuartos de final del campeonatu estatal que finalmente ganaría la escuela de Milan, historia que foi la base de la película Hoosiers protagonizada por Gene Hackman en 1986.[10] Darréu ganaría dos campeonatos estatales consecutivos en 1955 y 1956, siendo la primer ocasión na qu'una escuela con tolos sos xugadores negros ganaba un campeonatu del estáu d'Indiana.[11] Pero les celebraciones nun fueron escesives, una y bones les autoridaes llocales conducir pela rodiada de la ciudá porque, según confesó Robinson al periódicu Indianapolis Star, "dixeron que los negros diben estrozar el centru de la ciudá". Foi escoyíu en trés causes nel meyor quintetu del estáu, y en 1995 nomáu Indiana Mr. Basketball tres promediar 24,0 puntos per partíu.[7]

Más de 30 centros universitarios intentaron reclutarlo, escoyendo finalmente la Universidá de Cincinnati, entós un centru priváu con bien pocos estudiantes de color, y que-y dexaba alternar los sos entrenamientos colos sos estudios de direición d'empreses.[11] Mientres la so estancia nel centru, consiguió 14 records de la NCAA, y nos trés años que compitió foi votáu como meyor universitariu del añu, liderando les estadístiques nacionales n'anotación (33,8 puntos per partíu), a los qu'añadió 15,2 rebotes y 7,1 asistencies.[12] Foi nomáu nos sos trés temporaes All-American, estableciendo 14 records de la NCAA y 19 de la so universidá.[8]

Nel total de la so etapa colexal llevó al so equipu a un balance de 79 victories y 9 derrotes, llegando en dos causes a la Final Four, pero aguantándose-y el títulu de campeón, un fenómenu que se repitiría a lo llargo de la so carrera profesional. Cuando Robertson dexó la universidá, facer liderando la clasificación histórica de la NCAA de máximos anotadores, lo que caltuvo hasta que foi superáu pol so compañeru nel Basketball Hall of Fame Pete Maravich, en 1970.[7]

Sufrió na so propia piel el racismu d'aquella dómina. Yera'l quintu xugador negru de la historia de la Universidá de Cincinnati, y cuando teníen que viaxar a ciudaes con segregación racial de cutiu tenía d'agospiase en cuartos escolares en cuenta de n'hoteles. Décades dempués llogró la reconocencia de la prensa al dar el so nome al premiu al meyor xugador universitariu del añu, que ganó nos sos dos primeres ediciones.[13] Graduóse en 1960.

Seleición d'Estaos Xuníos

editar

Participó cola Selección de baloncestu d'Estaos Xuníos nos Xuegos Panamericanos de 1959, ganando l'oru. Un añu más tarde foi de nuevu convocáu pola so seleición pa participar nos Xuegos Olímpicos de Roma 60, siendo'l capitán xunto con Jerry West. L'equipu que se formó ta consideráu como unu de los meyores de la historia, con diez de los dolce xugadores acabando en profesionales. Robertson xugaba d'aleru titular, anque tamién ocupó'l puestu de base. Lideró al equipu n'anotación xunto a Jerry Lucas, ganando les sos 9 partíos per un marxe de más de 40 puntos de ventaya de permediu y consiguiendo de nuevu la medaya d'oru.[14] Amás de los mentaos, nel equipu había xugadores de talentu como Walt Bellamy, Bob Boozer o Terry Dischinger.

NBA

editar

Cincinnati Royals (1960-1970)

editar
1960-1961: Atropando premios
editar

Foi escoyíu nel Draft de la NBA de 1960 como eleición territorial como númberu 1 polos Cincinnati Royals, ufiertándo-y un contratu de 33.000 dólares añales, lo cual desquitaba los sos años de probeza mientres la so infancia, na que nun podía nin mercar un balón de baloncestu.[7] Fuera tentáu con anterioridá pol equipu d'exhibición de los Harlem Globetrotters, pero tornó la so ufierta.[11] Nun tardó en demostrar que la franquicia nun s'equivocara na so eleición: terminó la temporada con unos increíbles permedios de 30,5 puntos, 10,1 rebotes y 9,7 asistencies, estremáu nel que lideró la lliga, consiguiendo casi un triple-doble de permediu.[15] Pol so espectacular demostración, foi escoyíu Rookie del Añu, incluyíu nel Meyor quintetu de la NBA (daqué qu'asocedería nes sos 9 primeros años como profesional) y fixo la so primer apaición nun All-Star Game, daqué que se repitiría hasta en dolce causes a lo llargo de la so carrera.[16] Pa rematar la temporada, foi tamién escoyíu MVP del All-Star Game, en consiguiendo 23 puntos, 14 asistencies y 9 rebotes na victoria del Oeste sobre'l Conferencia Este Este.[17] Con too y con eso ello, l'equipu acabó la temporada regular con un mal balance de 33 victories y 46 derrotes, acabando últimos de la División Oeste, y ensin opción de xugar los playoffs.[16]

1961-1962: Una temporada de récor
editar

Na temporada 1961-62, Robertson escribió una páxina dorada na historia de la NBA. Esi añu convertir nel únicu xugador de la historia en permediar un triple-doble nuna temporada completa, consiguiendo 30,8 puntos, 11,4 asistencies y 12,5 rebotes per partíu.[4] Tamién rompió'l record d'asistencies nuna temporada que dos años enantes llograra Bob Cousy, pasando de 715 a 899. Los Royals consiguieron metese nos Playoffs de la NBA de 1962; sicasí, fueron esaniciaos en primer ronda polos Detroit Pistons.[18]

1962-1964: Años d'esperanza
editar
 
Robertson, nun partíu ante los Knicks.

Na temporada 1962-63 de la NBA siguiente temporada, Robertson consolidóse como unu de los grandes xugadores de la so xeneración, volviendo a promediar unos impresionantes 28,3 puntos, 10,4 rebotes y 9,5 asistencies, quedándose de nuevu a les puertes d'un triple doble.[4] El so equipu algamó les finales de la División Este, pero vencieron nuna bien igualada eliminatoria ante unu Boston Celtics lideraos pola so estrella Bill Russell.[19]

Na temporada 1963-64 los Royals consiguieron una gran resultancia na fase regular, con 55 victories y 25 derrotes,[20] algamando'l segundu puestu de la Conferencia Esta División Este, por detrás de nuevu de los Celtics. A les órdenes d'un nuevu entrenador, Jack McMahon, Robertson espolletó, cuntando per primer vegada na so carrera con un equipu competitivu: amás de la segunda opción n'ataque, Jack Twyman, los Royals reforzar colos homes de xuegu interior Jerry Lucas y Wayne Embry, consolidando la posición de base con Adrian Smith. Robertson volvió tener una magnífica temporada, liderando la lliga en porcentaxe de tiros llibres, consiguiendo la so meyor cifra d'anotación de la so carrera, con 31,4 puntos per partíu, y añadiendo 9,9 rebotes y 11 asistencies per alcuentru.[4] Por tou ello, ganó'l premiu de MVP de la NBA, aportando a l'únicu xugador, xunto a los pívots Bill Russell y Wilt Chamberlain en llogralo ente los años 1960 y 1968.[7] Ganó tamién el MVP del All-Star Game de la NBA d'esi añu en consiguiendo 26 puntos, 14 rebotes y 8 asistencies na victoria del Este sobre l'oeste. Nos Playoffs de 1964 los Royals vencieron en primer ronda a unos Philadelphia 76ers lideraos por Wilt Chamberlain, pero volvieron cayer na final de división ante los Celtics por 4 victories a 1.[21]

1964-1970: Los títulos nun lleguen
editar

A partir de la temporada 1964-65, les coses se tuercen nos Royals. A pesar de que Robertson sigui esplegando'l so meyor xuegu, ensin baxar nunca de los 24,7 puntos, 6,0 rebotes y 8,1 asistencies per partíu nos seis siguientes años,[4] l'equipu ye esaniciáu en trés causes consecutives en primer ronda de playoffs, ente 1965 y 1967, perdiéndose inclusive'l acesso a los mesmos ente 1968 y 1970.[22] El públicu empezó a dar el llombu al equipu, y na temporada 1969-70, los dueños de la franquicia, nun intentu de reconciliase con ésti, fixeron qu'un veteranu de 41 años, el llexendariu base de los Celtics Bob Cousy, que nesi momentu exercía llabores d'entrenador, compartiera con Robertson mientres 7 partíos los llabores de mandu del equipu. A pesar d'ello, los Royals fracasaron de nuevu nel so intentu d'algamar los playoffs.[7]

Milwaukee Bucks (1970-1974)

editar

Antes d'empezar la temporada 1970-71 de la NBA, los Royals conmocionaron al mundu del baloncestu al trespasar a Robertson a Milwaukee Bucks en cuenta de Flynn Robinson y Charlie Paulk.[11] Oficialmente, nun se dieron razones pal trespasu, sicasí munchos espertos coincidieron en que los motivos nun yeren otros que los celos que Cousy tenía pola atención que Robertson espertaba. Ésti declaró nel so día: "Pienso que (Cousy) equivócase, y eso nunca lo escaeceré".[7]

Sicasí'l trespasu foi providencial pal veteranu de 32 años Robertson. En xugando mientres diez años nun equipu ensin posibilidaes, atopar nos Bucks con un mozu Lew Alcindor, que aportaría a el máximu anotador de la historia de la NBA col nome de Kareem Abdul-Jabbar. Con Alcindor nel poste baxu y Robertson dirixendo al equipu, consiguieron acabar la temporada regular con 66 victories y 16 derrotes, la meyor marca de la lliga,[23] incluyida una racha de 20 victories consecutives, naquel añu record de la NBA.[24] Remataron la so escelente temporada con un dominante balance de 12 victories y 2 derrotes nos Playoffs de 1971, arollando na final a Baltimore Bullets por 4 a 0. Per primer vegada na so carrera consiguía un títulu del nivel de la NCAA o de NBA.[7]

A pesar de la so edá, yá con 33 años, siguió demostrando que yera una pieza clave pal so equipu. Xunto con Abdul-Jabbar, ganó dos títulos más de división en 1972 y 1973. Na so última temporada como profesional tuvo la oportunidá d'arredondiar la so carrera deportiva con un segundu aniellu de campeón, llegando a les Finales de 1974, pero nelles atopáronse colos Boston Celtics y con un bien inspiráu Dave Cowens, perdiendo por un afechu 4-3.[25] Como testamentu de la so importancia nos Bucks, na siguiente temporada, yá con Robertson retiráu, los Bucks ocuparon la última plaza de la so división, con un balance de 38 victories y 44 derrotes, tou ello a pesar de siguir cuntando con Abdul-Jabbar.[26]

El "Oscar Robertson suit"
editar

Dende una perspeutiva histórica, la mayor contribución de Robertson al baloncestu profesional nun foi na cancha, sinón nos tribunales de xusticia. 1970 foi l'añu del denomináu "Oscar Robertson suit", un movimientu en favor del derechu de la competencia contra la lliga. Recibió'l so nome porque nesi momentu Robertson yera'l presidente de l'Asociación de Xugadores. En dichu movimientu propunxo la fusión de la ABA y la NBA, la revisión de la estructura del Draft de la NBA y la creación de los anguaño denominaos axentes llibres.[7] Hasta esi momentu, los clubes yeren los propietarios n'esclusiva de los xugadores, que teníen prohibíu falar con otros equipos mientres tuvieren contratu a valir.[27] Seis años dempués de que fuera archiváu'l casu, algamóse por fin un alcuerdu ente clubes y xugadores, que traxo amás un aumentu de los sueldos d'éstos.[7]

Estadístiques na NBA

editar
Temporada regular
editar
Temporada Edá Equipu Lliga P TIT MIN TC TCA %TC 3P 3PA %3P TL TLA %TL R.OF. R.DEF. REB ASIS ROB TAP PER FP PTS
1960-61 22 Cincinnati Royals NBA 71 42.7 10.6 22.5 .473 9.2 11.2 .822 10.1 9.7 3.1 30.5
1961-62 23 Cincinnati Royals NBA 79 44.3 11.0 22.9 .478 8.9 11.0 .803 12.5 11.4 3.3 31.8
1962-63 24 Cincinnati Royals NBA 80 44.0 10.3 19.9 .518 7.7 9.5 .810 10.4 9.5 3.7 28.3
1963-64 25 Cincinnati Royals NBA 79 45.1 10.6 22.0 .483 10.1 11.9 .853 9.9 11.0 3.5 31.4
1964-65 26 Cincinnati Royals NBA 75 45.6 10.8 22.4 .480 8.9 10.6 .839 9.0 11.5 2.7 30.4
1965-66 27 Cincinnati Royals NBA 76 46.0 10.8 22.7 .475 9.8 11.6 .842 7.7 11.1 3.0 31.3
1966-67 28 Cincinnati Royals NBA 79 43.9 10.6 21.5 .493 10.3 10.7 .873 6.2 10.7 2.9 30.5
1967-68 29 Cincinnati Royals NBA 65 42.5 10.2 20.3 .500 8.9 10.2 .873 6.0 9.7 3.1 29.2
1968-69 30 Cincinnati Royals NBA 79 43.8 8.3 17.1 .486 8.1 9.7 .838 6.4 9.8 2.9 24.7
1969-70 31 Cincinnati Royals NBA 69 41.5 9.4 18.4 .511 6.6 8.1 .809 6.1 8.1 2.5 25.3
1970-71 32 Milwaukee Bucks NBA 81 39.4 7.3 14.7 .496 4.8 5.6 .850 5.7 8.2 2.5 19.4
1971-72 33 Milwaukee Bucks NBA 64 37.3 6.5 13.9 .472 4.3 5.2 .836 5.0 7.7 1.8 17.4
1972-73 34 Milwaukee Bucks NBA 73 37.5 6.1 13.5 .454 3.3 3.8 .847 4.9 7.5 2.3 15.5
1973-74 35 Milwaukee Bucks NBA 70 35.4 4.8 11.0 .438 3.0 3.6 .835 1.0 3.0 4.0 6.4 1.1 0.1 1.9 13.7
Total NBA 1040 42.2 9.1 18.9 .485 7.4 8.8 .838 1.0 3.0 7.5 9.5 1.1 0.1 2.8 26.7
Playoffs
editar
Temporada Edá Equipu Lliga P MIN TCA TC 3PA 3P TLA TL R.OF. REB ASIS ROB TAP PER FP PTS %TC %3P %FT MIN PTS REB AST
1961-62 23 Cincinnati Royals NBA 4 185 42 81 31 39 44 44 18 115 .519 .795 46.3 28.8 11.0 11.0
1962-63 24 Cincinnati Royals NBA 12 570 124 264 133 154 156 108 41 381 .470 .864 47.5 31.8 13.0 9.0
1963-64 25 Cincinnati Royals NBA 10 471 92 202 109 127 89 84 30 293 .455 .858 47.1 29.3 8.9 8.4
1964-65 26 Cincinnati Royals NBA 4 195 38 89 36 39 19 48 14 112 .427 .923 48.8 28.0 4.8 12.0
1965-66 27 Cincinnati Royals NBA 5 224 49 120 61 68 38 39 20 159 .408 .897 44.8 31.8 7.6 7.8
1966-67 28 Cincinnati Royals NBA 4 183 33 64 33 37 16 45 9 99 .516 .892 45.8 24.8 4.0 11.3
1970-71 32 Milwaukee Bucks NBA 14 520 102 210 52 69 70 124 39 256 .486 .754 37.1 18.3 5.0 8.9
1971-72 33 Milwaukee Bucks NBA 11 380 57 140 30 36 64 83 29 144 .407 .833 34.5 13.1 5.8 7.5
1972-73 34 Milwaukee Bucks NBA 6 256 48 96 31 34 28 45 21 127 .500 .912 42.7 21.2 4.7 7.5
1973-74 35 Milwaukee Bucks NBA 16 689 90 200 44 52 15 54 149 15 4 46 224 .450 .846 43.1 14.0 3.4 9.3
Total NBA 86 3673 675 1466 560 655 15 578 769 15 4 267 1910 .460 .855 42.7 22.2 6.7 8.9

Vida posterior

editar

En retirándose como xugador n'activu, Robertson arreyar n'ameyorar les condiciones de vida de los sos conciudadanos d'Indianapolis, cuantimás la de los Afroamericanos.[7] Amás, trabayó como comentarista pa la cadena CBS nos partíos televisaos mientres la temporada 1974-75.[28]

Años dempués de dexar les canches, los Kansas City Kings, l'equipu "herederu" de los Royals, retiró la so camiseta col númberu 14.[29] Dichu honor sigue vixente na so nueva sede de Sacramento. Los Bucks tamién retiraron la so camiseta col númberu 1 que llució nos cuatro temporaes que xugó ellí. Dende 1994, una estatua de bronce preside la entrada del estadiu de los Bearcats en Cincinnati.[8] Robertson sigue allegando de xemes en cuando a ver los partíos del so ex-equipu universitariu.

El 17 de payares de 2006 vio reconocíu l'impautu que causó nel baloncestu universitario siendo escoyíu unu de los cinco primeros miembros del acabante inaugurar Salón de la Fama del Baloncestu Universitario, xunto con John Wooden, Bill Russell, Dean Smith y James Naismith.[30]

Llogros personales

editar

Universidá

editar
  • Xugador del añu universitariu (1958, 1959, 1960).
  • Meyor quintetu universitariu del añu (1958, 1959, 1960).
  • All-America (1958).
  • Tercer máximu anotador de la historia de la División I de la NCAA (2.973, 33,8 puntos per partíu) en 88 partíos.
  • Lideró la nación n'anotación con 35,1 puntos per partíu en 1958; 32,6 en 1959 y 33,7 en 1960; primer xugador de la historia n'algamar estes cifres.
  • Estableció 14 records de la NCAA.
  • Estableció 16 records de la Missouri Valley Conference.
  • Estableció 19 records de la Universidá de Cincinnati.
  • Meyor quintetu de la Missouri Valley Conference (1958, 1959, 1960).
  • Llevó a los Bearcats a la Final Four en 1959 y 1960.
  • Lideró a Cincinnati pa un record de 79 victories y 9 derrotes en 3 años.
  • Anotó 62 puntos, el máximu de la so carrera, ante North Texas State (1959-60).
  • Nomáu Sophomore (xugador de 2º añu) del añu pola revista Dell Magacín (1958).
  • Anotó 56 punto ante Seton Hall nel Madison Square Garden (1958).
  • Anotó siquier 30 puntos en 9 partíos consecutivos (1958).
  • Aportó a el primer sophomore nomáu Xugador del Añu (1968).
  • Primer xugador en ganar el premiu de Xugador del Añu en 3 ocasiones.
  • Cincinnati retiró la so camiseta col númberu 14 como homenaxe.[14]

Profesional

editar

Ver tamién

editar

Llibros

editar
  • Robertson, Oscar. L'arte del baloncestu: Una guía p'ameyorar los fundamentos del xuegu (1998) ISBN 978-0-9662483-0-2
  • Robertson, Oscar. The Big O: La mio vida, los mios tiempos, el mio xuegu (2003) ISBN 1-57954-764-8 autobiográficu
  • Grace, Kevin. "Cincinnati Hoops." Chicago, IL: Arcadia, 2003.
  • Grace, Kevin; Hand, Greg; Hathaway, Tom; y Hoffman, Carey. "Bearcats! La historia del baloncestu na Universidá de Cincinnati." Louisville, KY: Harmony House, 1998.

Referencies

editar
  1. ↑ URL de la referencia: http://espn.go.com/nba/player/_/id/4119/oscar-robertson.
  2. ↑ URL de la referencia: http://espn.go.com/nba/player/gamelog/_/id/4119/oscar-robertson.
  3. ↑ URL de la referencia: http://espn.go.com/high-school/boys-basketball/story/_/id/7682912/mr-basketball-usa-list.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 basketball-reference.com Estadístiques de Oscar Robertson, consultáu abril de 2008
  5. ↑ NBA.com Oscar Robertson summary, consultáu abril de 2008
  6. ↑ basketball-reference.com [1], consultáu abril de 2008
  7. ↑ 7,00 7,01 7,02 7,03 7,04 7,05 7,06 7,07 7,08 7,09 7,10 7,11 7,12 NBA.com Oscar Robertson, the "Big O,", consultáu abril de 2008
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 hoophall.com Oscar P. Robertson enshrined as a player in 1980 Archiváu 2008-01-10 en Wayback Machine, consultáu abril de 2008
  9. ↑ nabc.cstv.com Wooden, Russell lead founding class into Collegiate Hall of Fame Archiváu 2009-04-22 en Wayback Machine, consultáu abril de 2008
  10. ↑ imdb.com Resume de la película Hoosiers, consultáu abril de 2008
  11. ↑ 11,0 11,1 11,2 11,3 ESPN.com Oscar defined the triple-double, consultáu mayu de 2008
  12. ↑ thedraftreview.com Ficha de Robinson en TDR, consultáu abril de 2008
  13. ↑ oscarrobertsontrophy.org Past Oscar Robertson Trophy Winners, consultáu abril de 2008
  14. ↑ 14,0 14,1 14,2 oscarrobertsontrophy.org The Big O Biography, consultáu abril de 2008
  15. ↑ basketball-reference.com 1960-61 Cincinnati Royals, consultáu abril de 2008
  16. ↑ 16,0 16,1 basketball-reference.com 1960-61 NBA Season Summary, consultáu abril de 2008
  17. ↑ basketball-reference.com 1961 NBA All-Star Game, consultáu abril de 2008
  18. ↑ basketball-reference.com 1961-62 Cincinnati Royals, consultáu abril de 2008
  19. ↑ basketball-reference.com. «1963 Cincinnati Royals». Consultáu'l 31 de xineru de 2007.
  20. ↑ basketball-reference.com. «1964 Cincinnati Royals». Consultáu'l 31 de xineru de 2007.
  21. ↑ basketball-reference.com 1963-64 NBA Season Summary, consultáu mayu de 2008
  22. ↑ basketball-reference.com Sacramento Kings, consultáu mayu de 2008
  23. ↑ basketball-reference.com 1970-71 Milwaukee Bucks, consultáu mayu de 2008
  24. ↑ NBA.com All-Time Winning Streaks, consultáu mayu de 2008
  25. ↑ NBA.com 1974 NBA Finals: Boston 4, Milwaukee 3. Celtics Win First Title of Post-Russell Yera, consultáu mayu de 2008
  26. ↑ basketball-reference.com 1974-75 Milwaukee Bucks, consultáu mayu de 2008
  27. ↑ thebigo.com The Big O FAQ, consultáu mayu de 2008
  28. ↑ thebigo.com Chapter Fifteen: Endings • 1974-1976, consultáu mayu de 2008
  29. ↑ NBA.com Sacramento Kings History, consultáu mayu de 2008
  30. ↑ NABC.com Wooden, Russell lead founding class into Collegiate Hall of Fame Archiváu 2009-04-22 en Wayback Machine, consultáu mayu de 2008

Enllaces esternos

editar


Predecesor:
Bob Boozer 		Primer eleición del Draft de la NBA
1960 		Socesor:
Walt Bellamy
Predecesor:
Wilt Chamberlain 		Rookie del Añu
1960-61 		Socesor:
Walt Bellamy
Predecesor:
Wilt Chamberlain
Bill Russell
Hal Greer 		MVP del All-Star Game
1961
1964
1969 		Socesor:
Bob Pettit
Jerry Lucas
Willis Reed
Predecesor:
Bill Russell 		NBA MVP de la Temporada
1963-64 		Socesor:
Bill Russell
Sacáu de «https://ast.wikipedia.org/w/index.php?title=Oscar_Robertson&oldid=4263310»