Alan Stanley Jones (2 de payares de 1946Melbourne) ye un pilotu d'automovilismu de velocidá australianu. Tuvo una sólida carrera na Fórmula 1 a fines de los años 1970 y principios de los 1980, llogrando 12 victories y 24 podios. Destacóse especialmente col equipu Williams, col que resultó campeón en 1980 y terceru en 1979 y 1981. Foi'l primer pilotu en ganar un campeonatu de Fórmula 1 pa Williams.[2][3][4]

Alan Jones
Vida
Nacimientu Melbourne2 de payares de 1946 (78 años)
Nacionalidá Bandera de Australia Australia
Estudios
Estudios Xavier College (en) Traducir
Llingües falaes inglés[1]
Oficiu
Oficiu periodista, pilotu d'automovilismupilotu de Fórmula Unu
Trayeutoria
Duración (es) Traducir Equipu Vehículo usado normalmente (es) Traducir
-Williams Grand Prix Engineering
-Shadow Racing Cars
-Surtees Racing Organization
-Arrows Grand Prix International
Premios
Cambiar los datos en Wikidata
Jones nel Gran Premiu de los Países Baxos de 1979.
Williams FW07B col que llograría'l campeonatu 1980.
Jones detrás d'Alain Prost nel Gran Premiu de los Países Baxos de 1981.
Jones nel Gran Premiu d'Europa de 1985.

Carrera

editar

Entamos

editar

Alan ye fíu de Stan Jones, un conocíu corredor australianu y de mozu siempres quixo siguir los pasos del so padre.[5] En 1976, Alan partió escontra Europa pa faese fama de corredor, pero primeramente nun tuvo enforma ésitu. Llevólu 6 años llograr bones resultaos nun coche de Fórmula 3.[6]

En 1974, llogró un contratu na Fórmula Atlántic, y el dueñu del so equipu consiguió-y una oportunidá na temporada siguiente de F1, yá que mercara un auto de carreres perteneciente al equipu Hesketh.[7]

Fórmula 1

editar

Depués de cuatro carreres na F1, l'equipu decidió nun permanecer na categoría, pero Alan si siguió yá que foi contratáu como pilotu suplente de Rolf Stommelen del equipu de Graham Hill.

Alan llogró'l so primer emplegu de corredor principal en 1976, nel equipu de John Surtees. L'auto de Jones foi conocíu principalmente pol revesosu patrociniu de Durex, pero él llogró llograr bones resultaos, como la cuarta posición nel Gran Premiu de Xapón. Surtress despidir con cuenta d'añu, por engarradielles internes, y Jones foise a correr a Estaos Xuníos, pero puestu foi llamáu pol equipu Shadow como reemplazu de Tom Pryce, quien finara nun accidente nel Gran Premiu de Sudáfrica. Alan aprovechó esta oportunidá y llogró la so primer victoria en Österreichring, terminando séptimu nel campeonatu.

Jones foi notáu por Frank Williams, quien taba en procesu de reconstruyir el so equipu de la F1. Williams Grand Prix lluchara fiero por llograr un ésitu y Jones taba decidíu a da-yos la primer victoria. Primeramente nun llogró enforma, solo destacando'l segundu llugar en Watkins Glen, pero en 1979 llogró poner al so equipu nel mapa, ganando cuantro carreres consecutives, cerca del final del campeonatu. Jones terminó la temporada terceru y prosiguió en 1980 con una escelente campaña.

En 1980 llogró 4 victories y tenía un vehículu capaz de llegar al podiu, algamar 10 vegaes a lo llargo del añu. Al terminar la temporada, Jones llevábalu a Nelson Piquet una ventaya de 13 puntos na tabla de posiciones, y convertíase nel primer campeón australianu dende Jack Brabham. Tenía grandes oportunidaes de repitir la fazaña al añu siguiente, pero una rellación bien competitiva col pilotu Carlos Reutemann llevó a una rivalidá bien intensa que probablemente-yos costar a dambos corredores el campeonatu d'esi añu. Jones terminó terceru a 4 puntos de Piquet y a 3 de Reutemann.

Dempués d'esa temporada, Jones anunció'l so retiru, cerrando la so carrera con una victoria en Las Vegas, pero volvió del retiru pa una sola carrera col equipu Arrows en 1983. Dos años más tarde, Team Haas (USA) Ltd. foi creáu, y Jones foi contratáu como primer pilotu. Corrió la temporada completa en 1986 (el so primera en 5 años), pero al nun llograr una campaña esitosa, dexó dafechu la Fórmula 1

Dempués de la Fórmula 1

editar

Dedicóse a correr nel Campeonatu Australianu de Turismos (ATCC) y tamién foi comentarista de televisión.

De magar, Jones tuvo arreyáu na versión Australiana de la Fórmula A1, participando como direutor d'equipu.

Quixo correr nel Grand Prix Masters en Kyalami en payares de 2005, pero tuvo que tornar por problemes de pescuezu.[8] Entamó tornar al certame en 2006.

Resultaos completes

editar

Fórmula 1

editar

(Carreres en negrina indica pole position) (Carreres en cursiva indica vuelta rápida)

Añu Equipu 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 Pos. Puntos
1975  

Hesketh-Ford

ARG
BRA
RSA
ESP
Ret
MON
Ret
BEL
Ret
SUE
11
17º 2
 

Hill-Ford

NED
13
FRA
16
GBR
10
ALE
5
AUT
ITA
USA
1976  

Surtees-Ford

BRA
RSA
USW
Ret
ESP
9
BEL
5
MON
Ret
SUE
13
FRA
Ret
GBR
5
ALE
10
AUT
Ret
NED
8
ITA
12
CAN
16
USA
8
JAP
4
15º 7
1977  

Shadow-Ford

ARG
BRA
RSA
USW
Ret
ESP
Ret
MON
6
BEL
5
SUE
17
FRA
Ret
GBR
7
ALE
Ret
AUT
1
NED
Ret
ITA
3
USA
Ret
CAN
4
JAP
4
22
1978  

Williams-Ford

ARG
Ret
BRA
11
RSA
4
USW
7
MON
Ret
BEL
10
ESP
8
SUE
Ret
FRA
5
GBR
Ret
ALE
Ret
AUT
Ret
NED
Ret
ITA
13
USA
2
CAN
9
11º 11
1979  

Williams-Ford

ARG
9
BRA
Ret
RSA
Ret
USW
3
ESP
Ret
BEL
Ret
MON
Ret
FRA
4
GBR
Ret
ALE
1
AUT
1
NED
1
ITA
9
CAN
1
USA
Ret
40
1980  

Williams-Ford

ARG
1
BRA
3
RSA
Ret
USW
Ret
BEL
2
MON
Ret
FRA
1
GBR
1
ALE
3
AUT
2
NED
11
ITA
2
CAN
1
USA
1
67
1981  

Williams-Ford

USW
1
BRA
2
ARG
4
SMR
12
BEL
Ret
MON
2
ESP
7
FRA
17
GBR
Ret
ALE
11
AUT
4
NED
3
ITA
2
CAN
Ret
LVG
1
46
1983  

Arrows-Ford

BRA
USW
Ret
FRA
SMR
MON
BEL
USA
CAN
GBR
ALE
AUT
NED
ITA
EUR
RSA
21º 0
1985  

Lola-Hart

BRA
POR
SMR
MON
CAN
USA
FRA
GBR
ALE
AUT
NED
ITA
Ret
BEL
EUR
Ret
RSA
DNS
AUS
Ret
23º 0
1986  

Lola-Ford

BRA
Ret
ESP
Ret
SMR
Ret
MON
Ret
BEL
11
CAN
10
USA
Ret
FRA
Ret
GBR
Ret
ALE
9
HUN
Ret
AUT
4
ITA
6
POR
MEX
Ret
AUS
Ret
12º 4


Predecesor:
  Jody Scheckter
Campeón de la Fórmula 1
1980
Socesor:
  Nelson Piquet

Referencies

editar
  1. Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.
  2. «L'inolvidable Alan Jones». Consultáu'l 5 d'avientu de 2016.
  3. «Alan Jones - 1980». Consultáu'l 5 d'avientu de 2016.
  4. «Alan Jones». Archiváu dende l'orixinal, el 2015-01-22.
  5. Castiella, El Norte de (en castellanu). Alan, el fíu de Stan Jones. elnortedecastilla.es. http://www.elnortedecastilla.es/20140314/deportes/motor/alan-hijo-stan-jones-201403141916.html. Consultáu'l 5 d'avientu de 2016. 
  6. Alan Jones>> - Racing Profile. Motor Sport Magazine. http://www.motorsportmagazine.com/database/drivers/6967-alan-jones. Consultáu'l 5 d'avientu de 2016. 
  7. «homes.html Alan Jones - 'L'home ente los homes'» (3 d'abril de 2008). Consultáu'l 5 d'avientu de 2016.
  8. «Alan Jones pulls out».
  9. «Results» (inglés). Consultáu'l 7 d'agostu de 2017.
  10. «Results» (inglés). Consultáu'l 7 d'agostu de 2017.

Enllaces esternos

editar