Partíu Verde Européu
El Partíu Verde Européu ye un partíu políticu européu fundáu'l 22 de febreru de 2004 en Roma. Provién de la fusión de 32 partíos ecoloxistes nacionales de 29 países d'Europa, con cuatro non miembros de la Xunión Europea (Suiza, Rusia, Xeorxa y Ucraína), nuna entidá de dimensión europea.
Partíu Verde Européu European Green Party Europäische Grüne Partei Parti Vert européen Partito Verde Européu | |
---|---|
Acrónimu | European Greens |
Presidente | Évelyne Huytebroeck |
Secretaría xeneral | Mar Garcia Sanz |
Voceru/a | Monica Frassoni y Reinhard Bütikofer |
Fundación | 21 de febreru de 2004 |
Precedíu por | European Federation of Green Parties (en) |
Sede | Bruxeles (Rue Wiertz - Wiertzstraat (en) , 31, 1050) |
Estáu | Xunión Europea |
Afiliaos |
5 (31 avientu 2022, 30 payares 2023) 6 (30 abril 2021) 7 (30 abril 2019) 55 (30 abril 2020) |
Ideoloxía política |
Ecoloxismu Ecoloxía social Lliberalismu verde Ecofeminismo Biorregionalismo Federalismu européu[1] |
Posición nel espectru |
Centroizquierda Izquierda |
Organización de mocedá | FYEG |
Afiliación internacional | Global Verde |
Afiliación europea | Global Greens (es) |
Páxina web | europeangreens.eu |
Anguaño formen grupu nel Parllamentu Européu xunto con dellos diputaos independientes, nacionalistes y rexonalistes d'esquierda col nome de Los Verdes Europeos/Alianza Llibre Europea (Verdes-ALE), cuntando con un total de 55 eurodiputaos,[2] y siendo el partíu qu'esperimenta una mayor crecedera respeuto de les anteriores eleiciones.
Historia
editarAntes de la fundación del Partíu Verde Européu en 2004, los partíos verdes d'Europa entamárense nuna coordinadora (1979-1993), y nuna federación (1993-2004). A partir de les eleiciones de 1999 formaron coalición cola Alianza Llibre Europea nel grupu parllamentariu Verdes/ALE, a pesar de les sos ideoloxíes sensiblemente distintes.
Mientres el IV Congresu de la Federación Europea de Partíos Verdes celebráu en Roma (20-22 de febreru de 2004), creóse'l partíu European Greens. A la convención asistieron 32 partíos políticos de 29 países, y unos 1300 delegaos. Constituyíase asina'l primera partíu políticu a nivel européu.[3][4] Hasta entós, les otres agrupaciones consistieren nuna coalición de partíos nacionales (como'l PPE, PSE y otros partíos del Parllamentu Européu).
Asina, cada miembru d'un partíu verde nacional que forme parte de European Greens, pertenez automáticamente a ésti. Sicasí, l'adhesión direuta al partíu entá nun ye posible ensin pasar polos partíos nacionales (avientu de 2009). Amás, al partíu Verde Européu pertenez siquier un partíu políticu verde o ecoloxista por cada Estáu miembru de la Xunión Europea, siquier un partíu políticu verde o ecoloxista por cada Estáu miembru de l'Asociación Europea de Llibre Comerciu, más siquier un partíu políticu verde o ecoloxista de Rusia, Xeorxa y Ucraína.
Evolución ideolóxica
editarSicasí, la so rellación cola Xunión Europea y les sos instituciones camudó drásticamente dende los sos entamos y son inda tema d'alderique. Nos años 1970 y 1980, los Verdes Europeos yeren xeneralmente escépticos a una integración económico y político, que yeren vistes como negatives pa los intereses medioambiental y social. Nel so programa de 1984, proponíen una construcción europea alternativa, descentralizada y neutral. En 1989, dellos europarllamentarios empezaron a camudar d'opinión y sofitar la integración europea; el so programa pidía la democratización de les instituciones europees. Y en el so programa de 1994, los Verdes abandonaron definitivamente la so inicial oposición a la integración y empezaron a proponer soluciones polítiques prágmaticas. Los sos programes de 1999 y 2004 afondaron progresivamente nesta direición. Sicasí, esiste coles mesmes una gran diversidá según los miembros de los distintos partíu, como'l pro européu luxemburgués Dei Greng, o'l euroescéptico suecu Miljöpartiet de Gröna.
Ideoloxía
editarEl Partíu Verde Européu basar nes llamaes «polítiques verdes» como la responsabilidá ambiental, la llibertá individual, la democracia, la diversidá, la xusticia social, la igualdá de xéneru, un desenvolvimientu sostenible global, y la non-violencia.[5] Estes idees fueron defendíes en múltiples informes como por casu el Informe Auken sobre la especulación urbanística española en 2009.
Nel ámbitu d'internet, el grupu Verdes/ALE defendió con fuercia l'adopción d'una Free Information Infraestructure,[6] principalmente cola Direutiva de la Unión Europea sobre patentabilidad d'invenciones implementaes por ordenador en 2003.
Mientres el II Congresu del PVE (2006) adoptaron los Estatutos definitivos del partíu, nos que definen la so llinia ideolóxica.[7]
Personalidaes
editarPa les eleiciones europees de xunu de 2004, el partíu yá fixera la mesma campaña eleutoral en tolos países de la Unión, y les persones figures emblemátiques del partíu (Daniel Cohn-Bendit, Monica Frassoni, Joschka Fischer) fixeron campaña en toos países. D'esti grupu formaron parte los eurodiputaos españoles Raül Romeva y David Hammerstein (del Partíu Verde Européu), y Bernat Joan (d'Alianza Llibre Europea).
Pa les eleiciones de 2009, Daniel Cohn-Bendit repitió lideralgu, llevando al Partíu Verde a los sos meyores resultaos de la hestoria (46 eurodiputaos). Raül Romeva repite cargu, siendo amás nomáu como unu de los 3 vicepresidentes del grupu Verdes/ALE xunto a Daniel Cohn-Bendit y Rebecca Harms.[8]
Organización
editarEl Partíu Verde Européu ta constituyíu por partíos políticos de toa Europa (y non necesariamente pertenecientes a la Unión Europea). Los partíos tamién pueden ser observadores. Dende l'añu 2004, ye tamién posible l'afiliación individual.
Los principales organismos del partíu son el Congresu, el Conseyu y el Comité:[9]
- El Congresu: consiste nunos cuatrocientos representantes de los partíos miembros y los eurodiputaos, proporcionalmente en función de los resultaos eleutorales llograos na última eleición europea. Cada partíu tien sicasí siquier 4 representantes. El Congresu tien xeneralmente la última pallabra na orientación política del partíu.
- El Conseyu: consiste tamién nuna representación de los partíos miembros y de los eurodiputaos. Los partíos más pequeños tienen un representante, y los grandes dos. El Conseyu ye'l responsable de los asuntos políticos ente los Congresos y decide coles mesmes sobre les temes d'organización, como la eleición del Comité, les solicitúes de los nuevos miembros y los estatutos del PVE.
- El Comité: consiste en nueve miembros, incluyíos los dos voceros (un home y una muyer), un secretarío-xeneral y un tesoreru. Son los responsables de les temes diaries, la execución de les decisiones del Conseyu y les actividaes del Secretariu xeneral.
En tolos organismos la mayoría asitiar en 2/3.
El PVE ta entamada asímismo en diverses redes rexonales, creando estructures biorregionales como la Green Islands Network (qu'arrexunta a los Partíos Verdes de Gran Bretaña, Irlanda y les sos islles acomuñaes), Baltic Sea Greens, Green Mediterranean Network, Green Adriatic Network y la North Sea Greens.
Partíos miembros
editarNel Partíu Verde Européu arrexuntar distintos partíos nacionales, que pueden ser miembros o observadores.
Partíos miembros que participen nes eleiciones de la Unión Europea
editarEsta páxina o seición ta desactualizada. La información que tien ye vieya o insuficiente. |
De siguío, una tabla colos partíos miembros[10] del PVE ordenaos per país, y col númberu d'eurodiputaos llograos nes eleiciones de 2004 y 2009:
aIndependientes, pola llista Europe Écologie
Otros partíos miembros y observadores
editarTables de los partíos miembros que nun participen nes eleiciones europees, y de los partíos observadores[12] del PVE:
País | Partíos miembros |
---|---|
Xeorxa | Sakartvelo's Mtsvaneta Partia |
Rusia | Zelenaya Alternativa |
Suiza | Grüne/Les Verts/I Verdi |
Ucraína | Partija Zelenych Ukrajiny |
Otres organizaciones rellacionaes
editarLa organización rellacionada col PVE más importante ye la Federación de Mozos Verdes Europeos (FYEG). El PVE apadrina amás la European Network of Green Seniors (ENGS) y la European Green Gender Observatory (EGGO).[13]
El representante español, sacante en Cataluña, foi la Confederación de Los Verdes, hasta mayu de 2012, momentu en que foi espulsada del Partíu Verde Européu,[14] principalmente por cuenta de que la mayoría de los partíos que formaben parte de la mesma integráronse en Equo. Darréu, en mayu de 2013, Equo convertir nel representante español, salvu en Cataluña, del Partíu Verde Européu tres la so almisión como miembru de plenu derechu.[15]
Resultaos eleutorales
editarNa siguiente tabla apaecen los resultaos de les 6 eleiciones direutes al Parllamentu Européu, en términos de votos y representantes llograos, según el grupu políticu y la coalición a la que pertenecieron mientres la legistlatura.
Añu | EUD | % EUD | % Votos | CE | Líder | Subgrupo PE | Grupo PE | Organización |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1979 | 0 | 0 | 2.4% | 0 | nengunu |nengunu |Coordination
| |||
1984 | 11 | 2.5% | 4.2% | 0 | Friedrich-Wilhelm Graefe zu Baringdorf (1984-1986), Bram van der Lek (1984-1986), Brigitte Heinrich (1986), François Roelants du Vivier (1986), Frank Schwalba-Hoth (1986-1987), Paul Staes (1987-1988), Wilfried Telkämper (1987-1989) | Green Alternative European Link | Rainbow Group | European Green Coordination |
1989 | 25 | 4.8% | 7.4% | 0 | Maria Amelia Santos (1989-1990), Alexander Langer (1990), Adelaide Aglietta (1990-1994), Paul Lannoye (1990-1994) | Grupu Verde nel Parllamentu Européu |European
Green Coordination | ||
1994 | 21 | 3.7% | 7.4% | 0 | Claudia Roth (1994-1998), Alexander Langer (1994-1995), Magda Aelvoet (1997-1999) | Grupu Verde nel Parllamentu Européu |European
Federation of Green Parties | ||
1999 | 38 | 6.1% | 7.7% | 1[16] | Heidi Hautala (1999-2002), Paul Lannoye (1999-2002), Monica Frassoni (2002-2004), Daniel Cohn-Bendit (2002-2004) | European Greens | Verdes / ALE | European Federation of Green Parties |
2004 | 35 | 4.8% | 7.3% | 0 | Monica Frassoni (2004-2009), Daniel Cohn-Bendit (2004-2009) | Verdes Europeos | Verdes / ALE | Partíu Verde Européu |
2009 | 46[17] | 6.3% | 7.3% | 0 | Rebecca Harms (2009- ), Daniel Cohn-Bendit (2009- ) | Verdes Europeos | Verdes / ALE | Partíu Verde Européu |
Ver tamién
editarReferencies
editar- ↑ Estatutos de Los Verdes Europeos Web Oficial del PVE, consultáu'l 02/08/2011 (n'inglés)
- ↑ verdes faen fuertes-en-europa/ Los Verdes faen fuertes n'Europa Euronews, 08/06/2009
- ↑ Naz el Partíu Verde Européu Artículu completu. 22/02/2004
- ↑ Naz el Partíu Verde Européu con un programa eleutoral común El País, 22/02/2004
- ↑ The Charter of the European Greens: European Green Party Guiding Principles www.europeangreens.org, Adoptada nel II Congresu de EGP en Genova, 13-14 d'ochobre de 2006
- ↑ qu'inclúi: non a les patentes de software, llibre accesu, neutralidá de la rede, estándares abiertos, pequeñu control del estáu, llibertá d'espresión, llei de la competencia y usu de software llibre
- ↑ The Charter of the European Greens European Greens. Consultada'l 15 d'avientu de 2009
- ↑ Romeva, escoyíu vicepresidente del grupu Verdes/Ale nel Parllamentu Européu El mundu, 24/06/2009.
- ↑ Statutos del Partíu Verde Européu europeangreens.org
- ↑ Member Parties European Green Party. Consultada'l 15 d'avientu de 2009
- ↑ "EQUO join European Green family" Archiváu 2019-05-26 en Wayback Machine, consultáu'l 12 de mayu de 2013.
- ↑ Observer parties European Greens. Consultada'l 15 d'avientu de 2009
- ↑ Links European Greens
- ↑ verdes-yá-nun ye-parte-de-la familia verde-europea "La Confederación de Los Verdes yá nun ye parte de la familia Verde Europea" Archiváu 2020-11-24 en Wayback Machine Partíu Verde Européu, 14/05/2012.
- ↑ «Equo yá forma parte de European Greens». Archiváu dende l'orixinal, el 2013-06-12.
- ↑ Michaele Schreyer polos Los Verdes-L'Alternativa Verde
- ↑ inclúin 6 europarllamentarios independientes d'Europe Écologie
Enllaces esternos
editar- Partíu Verde Européu
- Grupu parllamentariu européu de Los Verdes-ALE
- Equo
- Iniciativa per Catalunya Verds
- Confederación de los Verdes
- Green European Journal
- Equo y los sos partíos referentes según Comunidá Autónoma española entren nel Partíu Verde Européu (periódicu El País mayu 2013)