Estadiu de Maracaná

(Redirixío dende Maracaná)

Maracaná (portugués: Maracanã), formalmente Estadiu Jornalista Mário Filho (Estádio Jornalista Mário Filho), ye un estadiu de fútbol de la ciudá de Rio de Janeiro, Brasil.

Estadiu de Maracaná
Estádio Jornalista Mário Filho (pt)
estadiu, estadio de asientos (es) Traducir y estadiu de fútbol
Llocalización
PaísBandera de Brasil Brasil
Unidá federativa Rio de Janeiro
ConceyuBandera del estáu de Rio de Janeiro Rio de Janeiro
Subprefeutura Grande Tijuca (es) Traducir
Barriu Maracanã
Coordenaes 22°54′44″S 43°13′49″W / 22.912166666667°S 43.230163888889°O / -22.912166666667; -43.230163888889
Estadiu de Maracaná alcuéntrase en Brasil
Estadiu de Maracaná
Estadiu de Maracaná
Estadiu de Maracaná (Brasil)
Historia y usu
Xuegos Panamericanos de 2007
Copa América 2019
Copa Mundial de Fútbol de 2014
Xuegos Olímpicos de Rio de Janeiro 2016
Copa FIFA Confederaciones 2013
Copa América 1989
Copa Mundial de Fútbol de 1950
Final de la Copa Mundial de Fútbol de 2014 (es) Traducir
Maracanaço
Inicio de manufactura o construcción (es) Traducir 2 agostu 1948
Dueñu Rio de Janeiro
Xestión Rio de Janeiro
Organización Odebrecht (es) Traducir
Orixe del nome Mário Rodrigues Filho
Deporte fútbol
Usuariu Clube de Regatas do Flamengo
Fluminense Football Club
Aforu 78 838
Patrimoniu
Web oficial
Cambiar los datos en Wikidata

Ye l'estadiu más grande de Brasil y foi'l más grande del mundu mientres enforma tiempu. Foi sede de les Copes del Mundu de Fútbol en 1950 y 2014, y en dambes tamién foi sede de los alcuentros que definieron el títulu.[1] La so direición ye Rua Professor Eurico Rabelo, s/nᵘ portão 18, Maracanã.

Historia

editar

Foi inauguráu'l 24 de xunu de 1950 y, orixinalmente, denominar Estadiu Municipal do Maracanã. En 1964 dióse-y el so nome actual, Estadiu Mário Filho, n'honor al periodista fundador del Jornal dos Sports, un diariu local. Pero pa los locales el so nome foi y sigue siendo Maracanã, porque'l nome del barriu de Rio de Janeiro en que s'alluga, que provién d'un páxaru qu'habitaba'l llugar, llámase, precisamente, Maracanã.

Nesti estadiu apostóse'l duelu definitivu de la ronda grupal final de la Mundial de 1950, ente les seleiciones de Brasil y d'Uruguái, alcuentru qu'ostenta'l récor de públicu en partíos oficiales: 199 854.[2] El trunfu d'Uruguái, por 2 goles a 1, pasó a la historia col nome de Maracanazo, y considérase el finxu máximu de los campeonato del mundu de fútbol.

Nel clásicu Fla-Flu del 15 d'avientu de 1963 producióse'l récor d'asistencia de públicu en partíos de clubes, con 194 603 espectadores.

Pol so verde pasaron grandes ídolos del mundu futbolísticu: Ronaldo, Pelé, Rivelino, Garrincha, Martín Palermo, Ademir, Reinaldo Merlo, Zico, Fernando Morena, Tostão, Pablo Aimar, Gérson, Jair, Ariel Ortega, Obdulio Varela, Javier Saviola, Schiaffino, Maradona, Ángel Di María, Eusébio, Lionel Messi, Gianni Rivera, Nelson Gutiérrez, Roberto Bonano, Hugo Ibarra, Giovanni Trapattoni, Alberto Tarantini, Américo Gallego, Antonio Alzamendi, Juan Román Riquelme, ente munchos otros.

Tamién realizaron recitales importantes figures musicales como Queen, Paul McCartney, Cyndi Lauper, Madonna, Kiss, Megadeth, Aerosmith, Guns N' Roses, Frank Sinatra, Foo Fighters, U2 y la estrella del rock Tina Turner.

El 19 de xunetu de 1992, tando apináu l'estadiu nun xuegu de lo Campeonatu Brasilanu de 1992 ente Flamengo y Botafogo, derrumbóse parte d'una de les graes cayendo al vaciu alredor de mediu centenar d'aficionaos. Morrieron trés persones nel accidente. L'estadiu, que orixinalmente tenía cupu de 200 000 persones, foi reacondicionado p'allugar a 130 000.

El 8 d'ochobre de 2006, el grupu mexicanu RBD fixo un conciertu de 2 hores, pa más de 50 000 persones y grabaron el DVD Live in Ríu.

El 16 d'avientu de 2006, l'artista bahiana Ivete Sangalo dio un conciertu de 4 hores y media de duración, al qu'asistieron más de 60 000 persones y nel que se grabó un DVD. Foi la primer artista de la Axé Music en dar un conciertu nel Maracanã.

En xunetu de 2007 l'estadiu foi palcu pa les ceremonies d'apertura y clausura de los Xuegos Panamericanos.

El 2 de xunetu de 2008 foi l'escenariu onde se xugó la segunda final de la Copa Libertadores, na que'l Fluminense cayó ganáu na definición por tiros de penalti ante Lliga Deportiva Universitaria de Quito (Ecuador), ante 87 000 persones.

El 11 de xunetu de 2009 el cantante brasilanu Roberto Carlos dio un conciertu nesti estadiu celebrando 50 años de trayeutoria artística ante 70 000 persones, siendo este'l conciertu masivu más grande y fachendosu de tola so carrera dempués d'innumberables apaiciones n'enormes auditorios mundiales (l'estadiu Pacaembú en São Paulo, ente otros).

El 2 de xunu de 2013 reinauguróse l'estadiu dempués de 3 años nel partíu qu'apostaron la seleición inglesa y la seleición brasilana. El partíu terminó empatáu a 2, con goles de Frederico Chaves, el primeru. Empató Alex Oxlade-Chamberlain. Pasó al frente Inglaterra con un golazu de Wayne Rooney y finalmente igualó Paulinho pa los brasilanos.

El 30 de xunu de 2013 celebróse la final de la Copa Confederaciones de fútbol ente les seleiciones de Brasil y España, que ganó Brasil 3-0 con goles de Fred (2) y Neymar.

Y el 30 de xunu de 2015 preséntase'l show de la serie de Disney Channel de Violetta de la so xira de Violetta Live.

En 2016 foi'l llugar onde se realizó les ceremonies d'apertura y clausura de Xuegos Olímpicos de 2016.

Arquiteutura

editar
 
L'estadiu tien forma oval y ocupa cuasi 246 000 metros cuadraos d'área total.

En 1999 sufrió l'estadiu reformes p'allugar el primer Mundial de Clubes de la FIFA en xineru de 2000, ganáu pol Corinthians de São Paulo. Nesa reforma la so capacidá pasó de 140 000 a 103 022 persones.

 
El Maracanã nos Xuegos Panamericanos Ríu 2007.
 
Esterior del estadiu en 2013.

Esti míticu monumentu del fútbol sufrió reformes pa cumplir coles últimes normes de la FIFA pa estadios mundialistas, una y bones Brasil foi anfitrión del mayor eventu del fútbol mundial nel añu 2014. Con eso, la so capacidá pasa a ser de 80 000 persones sentaes, yá que se punxo asientos nel sector d'entraes populares (la Geral) onde antes se podíen apertar hasta 30 000 persones de pies.

L'estadiu tien un perímetru de 800 metros, un altor máximu de 32 metros, y una elipse ensin sofitos visibles na parte interior con 300 metros d'exa mayor y 260 metros nel menor. Taba proyeutáu p'allugar 155 000 persones. Nes llocalidaes populares cabíen 30 000 espectadores de pies, nes tribunes 93 000, nel palcu d'autoridaes 1500 y 30 000 nos asientos llamaos vitalicios. Estos asientos taben dispuestos en 25 files alredor del campu de xuegu topábense cubiertes poles tribunes. Detrás d'estes files atopaben los sectores coneutaos por ascensores esclusivos, palcos pa cinco persones cada unu y el palcu oficial, un sector VIP que foi'l primeru nel mundu ufiertáu nun estadiu. Nestos funcionaben chigres y restoranes ya instalaciones sanitaries, servicios que se repitíen nel nivel cimeru. A un altor de 12 metros, siempres teniendo en cuenta'l cero del campu de xuegu, esistíen agospiamientos pa 130 deportistes, con restoranes, cocines, una fábrica de xelaos y llugares d'esparcimientu. Al otru llau topábense les instalaciones médiques, con 130 cames y zona de xuegos pa neños.

Nel añu 2000 inauguróse'l Paséu de la Fama, en celebración de los 50 años del estadiu, onde se destacar de personalidaes del fútbol brasilano coles buelgues de los sos pies (o les manes nel casu d'arqueros). N'el so creación realizó una seleición de 51 futbolistes brasilanos, a los que s'amestaron otros tantos los años posteriores, incluyendo seis estranxeros.

Remodelación de 2014

editar

Pa recibir la Copa Mundial de Fútbol de 2014 l'estadiu sufrió una nueva modernización a un costu de 300 millones de dólares estauxunidense. El Maracaná caltuvo la so fachada y color celeste orixinal, pero la so forma oval de cinco pisos ganó un techu, lo que-y dio un aire de modernidá. Los trabayos de renovación siguieron los encamientos de la FIFA, pasando de 96 000 asientos, a 80 000 tres la reforma.

La comodidá ye la marca rexistrada de la nueva Maracaná. La visibilidá y al enclín de les tribunes en rellación al campu ye agora más acentuada, tán más cerca del terrén de xuegu, son anatómiques, retráctiles, articulaes, lo que xenera más espaciu pa cada hincha.

El Maracaná ta forníu tamién con una cocina industrial y restoranes. Les graes de la parte inferior fueron baltaes y modificaes pa dexar una meyor visibilidá a los espectadores. L'accesu cunta con un nuevu túnel, nueves ramples y dos escaleres mecániques. Les zones destinaes a los xugadores (especialmente los vestuarios), a la prensa, a los espectadores (asientos, baños, restoranes) y el sector de tiendes tuvieron los cambeos esixíos pola FIFA. El estacionamiento foi ampliáu pa pasar de 10 000 a 16 000 vehículos.

Cubierta fotovoltaica

editar

Tres la remodelación del estadiu en 2012, Maracaná cuenta na so cubierta con una instalación formada por 1500 módulos solares. Los módulos producen 380 quilovatios d'enerxía solar fotovoltaica, suficiente p'abastecer dafechu la demanda d'eletricidá nel estadiu, evitando la emisión a l'atmósfera de 331 tonelaes de CO2 y virtiendo la enerxía sobrante a la ciudá.[3] Otros estadios de la Copa Mundial de Fútbol de 2014 onde s'instalaron paneles solares son l'Estadiu Mané Garrincha de Brasilia, l'Itaipava Arena de Pernambuco y l'Estadiu Mineirão, en Belo Horizonte.[4][5][6]

Eventos más importantes

editar

L'estadiu Maracaná foi una de les 6 sedes de la IV Copa Mundial de Fútbol llevada a cabu en Brasil, ente'l 24 de xunu y el 16 de xunetu de 1950 carauterizar por ser el tornéu dempués de la Segunda Guerra Mundial. Tres la suspensión de los eventos de 1942 y 1946, la Copa del Mundu tornó a Suramérica dempués de 20 años, dende Uruguái 1930.

Fecha Fase Equipu Resultáu Equipu Espectadores
24 de xunu, 1950

Brasil

 
4-0
  Méxicu   81 649
25 de xunu, 1950

Inglaterra

 
2-0
  Chile   29 703
29 de xunu, 1950

España

 
2-0
  Chile   19 790
1 de xunetu, 1950

Brasil

 
2-0
  Yugoslavia 142 429
2 de xunetu, 1950

Inglaterra

 
0-1
  España   74 462
9 de xunetu, 1950 Fase final Brasil  
7-1
  Suecia 138 886
13 de xunetu, 1950 Fase final Brasil  
6-1
  España 152 772
16 de xunetu, 1950 Fase final Brasil  
1-2
  Uruguái 200 000

L'estadiu foi una de les 6 sedes escoyíes pa la competición y usáu per primer vegada pa una competencia oficial FIFA depués de la so remodelación.

Fecha Fase Equipu Resultáu Equipu Espectadores
16 de xunu, 2013

Méxicu

 
1-2
  Italia 73 123
20 de xunu, 2013

España

 
10-0
  Tahití 71 806
30 de xunu, 2013 Final Brasil  
3-0
  España 73 500

Copa Mundial de Fútbol de 2014

editar

L'estadiu foi una de les 12 sedes escoyíes pal eventu. Siendo sede ente otros partíos de la final.

Fecha Fase Equipu Resultáu Equipu Espectadores
15 de xunu, 2014

Arxentina

 
2-1
  Bosnia y Herzegovina
74 555
18 de xunu, 2014

España

 
0-2
  Chile
74 101
22 de xunu, 2014

Bélxica

 
1-0
  Rusia
73 819
25 de xunu, 2014

Ecuador

 
0-0
  Francia
73 749
28 de xunu, 2014 Octavos de Final Colombia  
2-0
  Uruguái
73 804
4 de xunetu, 2014 Cuartos de Final Francia  
0-1
  Alemaña
74 240
13 de xunetu, 2014 Final Alemaña  
1-0
  Arxentina
74 738

Clausura

editar
 
Celebración d'Alemaña de la Copa Mundial.

El 13 de xunetu nel Maracaná, previu al partíu final ente Alemaña y Arxentina llevar a cabu la ceremonia de clausura. Empezó con un grupu de muyeres vistíes de mariellu baillando al ritmu de samba y dos nuevos vistíos de los finalistes entraron en contautu col balón.

Shakira de Colombia presentar col so cantar «La la la» xunto a Carlinhos Brown de Brasil. Siguiéronlu Carlos Santana, el raperu Wyclef y Alexandre Pires pa cantar «Dar um Jeito (We Will Find a Way)».

La ceremonia rematar la compositora y cantante Ivete Sangalo, quien tamién tuvo presente na apertura. Sangalo, xunto a la mascota Fuleco, encargar de llevar a cabu un popurrí de cantares típicos del so país, dando zarru a la ceremonia.

La presentación de la entrega de la XX Copa Mundial, tuvo al cargu de Carles Puyol y Gisele Bündchen.

Ver tamién

editar

Referencies

editar
  1. «Estadios del Mundial 2014». Archiváu dende l'orixinal, el 2014-08-17.
  2. Mayores asistencies de públicu en Brasil
  3. «en-estadiu-fotovoltaico El Maracanã convertir n'estadiu fotovoltaico». Enerxíes Anovables (11 de mayu de 2012). Consultáu'l 1 de mayu de 2014.
  4. «First Brazil 2014 World Cup Solar Powered Stadium Opens» (inglés). Clean Technica (27 de mayu de 2013). Consultáu'l 1 de mayu de 2014.
  5. «Brasilia's Remodeled National Stadium Will Be a Solar Showcase For The 2014 World Cup» (inglés). Inhabitat. Consultáu'l 1 de mayu de 2014.
  6. «Los principales estadios de Brasil, forníos con inversores fotovoltaicos de Ingeteam». Ingeteam (13 de xunu de 2013). Consultáu'l 1 de mayu de 2014.

Enllaces esternos

editar


Predecesor:
Olympique Yves-du-Manoir
  Francia 1938
 
Finales de la Copa Mundial de Fútbol Final de la Copa del Mundu

  Brasil 1950
Socesor:
Wankdorfstadion
  Suiza 1954
Predecesor:
Soccer City
  Sudáfrica 2010
 
Finales de la Copa Mundial de Fútbol Final de la Copa del Mundu

  Brasil 2014
Socesor:
Luzhnikí
  Rusia 2018
Predecesor:
Olímpicu de Londres
  Londres 2012
 
Estadiu Olímpicu
Ceremonies d'Apertura y Clausura nos Xuegos Olímpicos

  Rio de Janeiro 2016
Socesor:

  Tokiu 2020
Predecesor:
  Wembley
Londres 2012
Estadiu de la final Olímpica de fútbol
  Rio de Janeiro 2016
Socesor:
  Tokiu 2020
Predecesor:
-
 
Estadiu de la Final de la Copa Mundial de Clubes de la FIFA

  Brasil 2000
Socesor:
Internacional de Yokohama
  Xapón 2005
Predecesor:
Félix Sánchez
  Santu Domingu 2003
 
Estadiu Panamericanu
Ceremonies d'Apertura y Clausura nos Xuegos Panamericanos

  Rio de Janeiro 2007
Socesor:
Omnilife
  Guadalaxara 2011
Predecesor:
Ellis Park

  Sudáfrica 2009

 
Sede de la Final de la Copa FIFA Confederaciones

  Brasil 2013
Socesor:
Estadiu Krestovski

  Rusia 2017

Predecesor:
Estadiu Monumental Antonio Vespucio Liberti
  Arxentina 1987

Sede de la Final de la Copa América

  Brasil 1989
Socesor:
Estadiu Nacional de Chile
  Chile 1991
Predecesor:
MetLife Stadium

East Rutherford   Estaos Xuníos 2016

 
  Brasil 2019

XLVI final
Socesor:
  Ecuador 2023