Llista de monarques británicos

artículu de llista de Wikimedia
(Redirixío dende Monarca británicu)

Nesti artículu inclúyese la llista de reis d'Inglaterra dende 871 hasta 1603; según la de reis d'Inglaterra, Escocia ya Irlanda dende 1603 hasta 1707; finalmente, tamién s'inclúi la llista de reis de Gran Bretaña dende 1707 hasta la fecha.

Llista de monarques británicos
artículu de llista de Wikimedia
Tipu artículu de llista de Wikimedia
Formáu por Carlos III del Reinu Xuníu y Sabela II del Reinu Xuníu
Estáu Reinu Xuníu
Cambiar los datos en Wikidata

Evolución de los títulos reales británicos editar

Alredor del sieglu IX surdieron nes islles britániques los reinos d'Inglaterra y d'Escocia. Esta situación caltener hasta'l sieglu XII, cuando al conquistar parte d'Irlanda el rei Enrique II formó la provincia d'Irlanda, que pasó al so fíu menor Xuan I, tamién conocíu Juan ensin Tierra, ente que la corona inglesa recayía nel so fíu segundu Ricardu I, corazón de Lleón; al morrer ésti, Juan convertir en rei d'Inglaterra y señor d'Irlanda.

La monarquía caltener hasta qu'Enrique VIII convirtió como señor pasando a denominase rei d'Inglaterra ya Irlanda. Precisamente al morrer ensin descendencia la postrera de les sos fíes, Sabela I, les corones inglesa, escocesa ya irlandesa axuntar na persona de Xacobu VI d'Escocia entós I d'Inglaterra, ensin dexar de ser por eso tres monarquíes distintos.

En 1707, al roblar la reina Ana l'acta d'Unión ente Inglaterra y Escocia, pasó a ser reina de Gran Bretaña ya Irlanda. El rei Xurde I, eleutor de Hannover, socesor de la reina Ana, pero ésti nun se xunió a la corona británica y caltúvose como una unidá política distinta. Darréu, el rei Xurde III robló'l acta d'Unión de 1800 y pasó a titulase rei del Reinu Xuníu de Gran Bretaña ya Irlanda. Anque esti monarca consiguió del congresu de Viena la elevación del eleutoráu de Hannover al rangu de reinu, la so nieta Victoria non pudo caltener por cuenta de la llei Sálica imperante en Hannover. Nel so llugar, foi coronada darréu emperatriz de la India.

La independencia d'Irlanda en 1922 y de la India en 1947, amenorgó'l títulu a rei o reina del Reinu Xuníu de Gran Bretaña ya Irlanda del Norte, que ye usáu, ente otros títulos, pola actual monarca Sabela II.

Poderes actuales editar

El Reinu Xuníu ye una monarquía parllamentaria, que'l so poder llexislativu ta formáu por dos cámares: la de Lores, que la reina noma por conseyu del primer ministru; y la de Comunes, que s'escueyen por sufraxu universal. La reina (o'l rei nel so defectu), namái puede escoyer como primer ministru (xefe de Gobiernu) al líder del partíu que tenga mayoría nel Parllamentu.

Los siguientes poderes de la reina nun tienen aplicación práutica, yá que namái puede refrendar lo aprobao pol Parllamentu. La reina ye la xefa d'Estáu, pero nun gobierna.

  • La Corona. Representa al Estáu británicu, y apúrrese al rei o reina, pero les sos funciones son exercíes polos ministros que respuenden ante'l Parllamentu. El Reinu Xuníu ta rexíu pol Gobiernu de La so Maxestá, esto ye, el primer ministru y el so Gabinete. Sicasí, ríquese la participación de la reina en munchos actos importantes del gobiernu.
  • El Parllamentu. La reina convoca, prorroga (suspende hasta la próxima sesión ensin eslleilo) y podría eslleir el Parllamentu, pero namái a pidíu del primer ministru y si ésti tien un votu d'enfotu parllamentariu. De normal cada añu inaugura'l periodu de sesiones parllamentaries pronunciando un discursu dende'l tronu y describe el programa del gobiernu. Primero que un proyeutu convertir en llei, la reina tien de dar el so consentimientu real, que ye anunciáu a dambes Cámares del Parllamentu.
  • La Xusticia. La reina puede perdonar, col conseyu ministerial, o amosar clemencia a los condergaos por dalgún delitu. Según la llei, el monarca, como persona individual nun puede faer nada malu: tien inmunidá contra los procesos civiles o penales y nun puede ser demandáu ante los tribunales de xusticia. D'esta inmunidá nun participen los otros miembros de la familia real.
 
Monumentu a la reina Sabela II na ciudá d'Ottawa (Canadá).
  • Honores y nomamientos. La reina tien poder pa conceder el rangu de par, de caballeru y otros honores. Xeneralmente facer por encamientu del primer ministru, anque la soberana confier personalmente dellos honores. La reina efectúa los nomamientos pa munchos cargos estatales siguiendo'l conseyu del primer ministru o del ministru de Gabinete pertinente.
  • Política Esterior. Los representantes diplomáticos estranxeros delegaos en Londres son acreditaos ante la reina. Amás, ella tien de refrendar los trataos, declaraciones de guerra y paz, la reconocencia d'Estaos y gobiernos estranxeros, anexones y cesiones de territoriu.
  • El Conseyu Real (Privy Council). La reina preside les xuntes del Conseyu Real. Nestes xuntes apruébense, ente otres coses, les Órdenes del Conseyu que s'ellaboren so la Prerrogativa Real o baxu estatutos. La Prerrogativa Real entiende principalmente'l poder executivo: los poderes controlaos poles convenciones constitucionales (regles que nun son parte de la llei, pero que se consideren indispensables pa la maquinaria del gobiernu). En casi tolos casos, los actos qu'arreyen la Prerrogativa Real son realizaos polos Ministros, quien son responsables ante'l Parllamentu y pueden ser cuestionaos sobre les sos polítiques.

El Parllamentu tien el poder d'abolir o acutar un derechu prerrogativo.

Amás de tar informada y ser consultada sobre tolos aspeutos de la vida nacional, la reina puede manifestar llibremente les sos propies opiniones en priváu por que sían consideraes polos Ministros.

Reis d'Inglaterra editar

Imaxe Nome Nacencia Entamu Fin Muerte Consorte
  Alfredo
el Grande
849 871 26 d'ochobre
de 899
Ethelswitha Mucel
  Eduardo
el Viejo
874-877 26 d'ochobre
de 899
17 de xunetu
de 924
1) Egwina
2) Elfleda de Wessex
3) Edgiva de Kent

Esiste dalguna evidencia de que Ethelweard de Wessex puede ser rei mientres cuatro selmanes en 924, ente'l reináu del so padre Eduardo'l Viejo y el so hermanu Æthelstan, a pesar de que nun foi coronáu. Sicasí, non tolos historiadores acepten tal evidencia. Amás, nun ye claru si declarar a Ethelweard rei de toa Inglaterra o namái de Wessex: hai evidencia de que cuando Eduardo morrió, Ethelweard foi declaráu rei en Wessex y Æthelstan en Mercia.

Imaxe Nome Nacencia Entamu Fin Muerte Consorte
Ethelweard
(puestu
en dulda)
c. 901 17 de xunetu
de 924
3 d'agostu
de 924
  Æthelstan 895 17 de xunetu
de 924
27 d'ochobre
de 939
  Edmundo I
el Magníficu
c. 921 28 d'ochobre
de 939
26 de mayu
de 946
(muertu en
una engarradiella)
1) Elgiva de Shaftesbury
2) Ethelfleda de Wilsaetas
  Edred c. 923 27 de mayu
de 946
23 de payares
de 955
  Edwy
el Bellu
c. 940 24 de payares
de 955
1 d'ochobre
de 959
Elgiva de Wessex
  Edgar
el Pacíficu
7 d'agostu
de 943
2 d'ochobre
de 959
8 de xunetu
de 975
1) Ethelfleda la Bella
2) Elfrida
  Eduardo
el Mártir
c. 962 9 de xunetu
de 975
18 de marzu
de 978
(asesináu por
la so madrasca)
  Etelredo
l'Indecisu

(1ª vegada)
c. 968 19 de marzu
de 978
1013
23 d'abril
de 1016
1) Elgiva de York
2) Emma de Normandía

Casa de Dinamarca editar

Inglaterra cayó so control de Svend «Barba de Forqueta», un rei danés, dempués d'una invasión en 1013, mientres la que Etelredo abandonó'l tronu y se exilió en Normandía

Imaxe Nome Nacencia Entamu Fin Muerte Consorte
  Svend
Barba de Forqueta
c. 960 25 d'avientu de 1013 3 de febreru de 1014 Sigrid l'Altiva

Casa de Wessex editar

Tres la muerte de Svend, Etelredo tornó del exiliu y de nuevu proclamar rei'l 3 de febreru de 1014. El so fíu asoceder depués de ser escoyíu polos ciudadanos de Londres y una parte del Witan, a pesar de que siguíen los esfuercios daneses por quitar la corona a los saxones del oeste.

Imaxe Nome Nacencia Entamu Fin Muerte Consorte
  Etelredo
l'Indecisu

(2ª vegada)
c. 968 3 de febreru de 1014 23 d'abril
de 1016
Emma de Normandía
  Edmundo Costiella de Fierro c. 990 24 d'abril de 1016 30 de payares
de 1016
(muertu de les firíes
recibíes en batalla)
Edith de Estanglia

Casa de Dinamarca editar

Tres la decisiva batalla de Assandun (18 d'ochobre de 1016), el rei Edmundo y Canutu roblaron un tratáu pol cual toa Inglaterra sacante Wessex pasaba a control danés. A la muerte de Edmundo, Canutu convertir en rei de toa Inglaterra.

Imaxe Nome Nacencia Entamu Fin Muerte Consorte
  Canutu
el Grande
c. 995 18 d'ochobre de 1016 12 de payares
de 1035
1) Elgiva de Northampton
2) Emma de Normandía
  Haroldo
Pie de Llebre
c. 1016 13 de payares de 1035 17 de marzu
de 1040
¿Elgiva?
  Hardicanuto '1018 17 de marzu de 1040 8 de xunu
de 1042

Casa de Wessex editar

Dempués de morrer Hardicanuto, hubo una curtia restauración saxona ente 1042 y 1066.

Imaxe Nome Nacencia Entamu Fin Muerte Consorte
  Eduardo
el Confesor
c. 1003 9 de xunu de 1042 5 de xineru
de 1066
Edith de Wessex

Casa de Godwin editar

En 1066, surdieron dellos pretendientes al tronu. Ente ellos Haroldo Godwinson, escoyíu pol Witan tres la muerte d'Eduardo'l Confesor, según Harald Hardrada, rei de Noruega que reclamó ser l'herederu llexítimu de Hardicanuto, y Guillermu II de Normandía, fundador de la casa real de Normandía y primu d'Eduardo'l Confesor.

Imaxe Nome Nacencia Entamu Fin Muerte Consorte
  Haroldo
Godwinson
c. 1022 6 de xineru de 1066 14 d'ochobre
de 1066
(muertu en batalla)
Edith de Mercia

Casa de Wessex editar

Hardrada y Guillermo invadieron Inglaterra por separáu en 1066. El rei Haroldo refugó la invasión del noruegu, pero a la fin perdió la corona d'Inglaterra na batalla de Hastings. El Witan escoyó rei a Edgar Atheling, nietu de Edmundo Costiella de Fierro, pero'l nuevu monarca foi incapaz d'aguantar a los invasores y enxamás foi coronáu.

Imaxe Nome Nacencia Entamu Fin Muerte Consorte
  Edgar
Atheling

(puestu en dulda)
c. 1053 15 d'ochobre de 1066 17 d'avientu
de 1066
(nunca foi rei de fechu)
c. 1126

Casa de Normandía editar

Guillermo'l Conquistador foi coronáu rei na abadía de Westminster, el día de Navidá de 1066

Imaxe Nome Nacencia Entamu Fin Muerte Consorte
  Guillermu I
el Conquistador
c. 1028 25 d'avientu de 1066 9 de setiembre
de 1087
Matilde de Flandes
  Guillermu II
Rufus
c. 1058 26 de setiembre de 1087 2 d'agostu
de 1100
(accidente de caza)
  Enrique I
Beauclerc
setiembre de 1068 5 d'agostu de 1100 1 d'avientu
de 1135
1) Matilde d'Escocia
2) Adela de Lovaina

Casa de Blois editar

Enrique I nun dexó herederos varones llexítimos, yá que'l so fíu Guillermo Adelin morriera nel desastre del Barco Blanco. Enrique designó como heredera a la so fía mayor, la emperatriz Matilde. Cuando'l rei morrió, el so sobrín Esteban —nietu del Conquistador— invadió Inglaterra y tomó la corona en llugar de Matilde. El periodu que siguió conozse como l'anarquía inglesa, pos se formaron dos partíos que llucharon nes islles britániques y nel continente a lo llargo de dos décades.

Imaxe Nome Nacencia Entamu Fin Muerte Consorte
  Esteban c. 1096 22 d'avientu de 1135 25 d'ochobre
de 1154
Matilde de Boulogne

Casa de Normandía editar

En 1141, mientres el periodu d'anarquía, Matilde, que fuera reconocida con antelación polos barones, consiguió convertise na gobernante de facto mientres unos meses -la primer muyer na historia d'Inglaterra- sol títulu de «señora de los ingleses», pero nun aportar# a reina coronada. Ella foi la postrera de la dinastía normanda.

Imaxe Nome Nacencia Entamu Fin Muerte Consorte
  Matilde
la Emperatriz

(puesta en
en dulda)
7 de febreru de 1102 7 d'abril de 1141 1 de payares de 1141
(debió exiliase)
10 de setiembre de 1167 Godofredo V d'Anjou

Dinastía Plantagenet editar

tamién conocida como casa d'Anjou

En 1153, en morriendo n'agostu Eustaquio, fíu d'Esteban, ésti y Matilde llegaron a un alcuerdu (Tratáu de Wallingford), pol que'l rei reconoció como herederu al fíu de la emperatriz, Enrique Plantagenet. Él y los sos primeros descendientes gobernaron el llamáu Imperiu angevino (sieglos XII y XIII), que s'estendía dende los Pirineos hasta Irlanda. Nun consideraron a Inglaterra como'l so llar hasta que'l rei Juan perdió tolos sos dominios continentales.

Imaxe Nome Nacencia Entamu Fin Muerte Consorte
  Enrique II
Curtmantle
5 de marzu de 1133 19 d'avientu de 1154 6 de xunetu
de 1189
Leonor d'Aquitania
  Enrique
el Mozu

(rei asociáu)
28 de febreru de 1155 14 de xunu de 1170 11 de xunu
de 1183
Margarita de Francia
  Ricardu I
Corazón de Lleón
8 de setiembre de 1157 3 de setiembre de 1189 6 d'abril
de 1199
(muertu por una
mancada de flecha)
Berenguela de Navarra

Reis d'Inglaterra y señores d'Irlanda editar

Dinastía Plantagenet editar

Imaxe Nome Nacencia Entamu Fin Muerte Consorte
  Juan
Ensin Tierra
24 d'avientu de 1166 27 de mayu de 1199 19 d'ochobre
de 1216
1) Isabel de Gloucester
2) Isabel d'Angoulême

Dinastía Capeto editar

Lluis VIII de Francia gobernó sobre la metá d'Inglaterra en 1216-1217, dempués de que la muerte de Juan diera fin a la primer Guerra de los Barones. En colando escontra Londres, los barones y ciudadanos de la ciudá recibir y proclamaron na catedral de St Paul (anque nun foi coronáu). Munchos nobles averar pa brinda-y homenaxe. Sicasí, al roblase'l Tratáu de Lambeth (1217), Luis concedió qu'enxamás fuera llexítimu rei d'Inglaterra.

Imaxe Nome Nacencia Entamu Fin Muerte Consorte
  Lluis VIII
el Lleón

(puestu en dulda)
5 de setiembre de 1187 1216 22 de setiembre de 1217
(arrenunció al so reclamu)
8 de payares de 1226 Blanca de Castiella

Dinastía Plantagenet editar

Ye a partir del tiempu d'Enrique III, tres la perda de les posesiones familiares nel continente, que los Plantagenet convertir en verdaderos reis d'Inglaterra. Les cases de Lancaster y York son cañes menores d'esta dinastía.

Imaxe Nome Nacencia Entamu Fin Muerte Consorte
  Enrique III
de Winchester
1 d'ochobre de 1207 28 d'ochobre de 1216 16 de payares de 1272 Leonor de Provenza
  Eduardu I
Longshanks
17 de xunu de 1239 20 de payares de 1272 7 de xunetu de 1307 1) Leonor de Castiella
2) Margarita de Francia
  Eduardu II
de Caernarfon
25 d'abril de 1284 7 de xunetu de 1307 25 de xineru de 1327
(obligáu a abdicar)
21 de setiembre de 1327
(asesináu en prisión)
Isabel de Francia
  Eduardu III 13 de payares de 1312 25 de xineru de 1327 21 de xunu
de 1377
Felipa de Henao
  Ricardu II 6 de xineru de 1367 21 de xunu de 1377 29 de setiembre de 1399
(obligáu a abdicar)
14 de febreru de 1400
(muertu por fame en prisión)
1) Ana de Bohemia
2) Isabel de Valois

Casa de Lancaster editar

Enrique IV destronó a Ricardu II (y tamién movió al segundu na socesión, Edmundo Mortimer (qu'entós tenía siete años).

Imaxe Nome Nacencia Entamu Fin Muerte Consorte
  Enrique IV
Bolingbroke
3 d'abril de 1367 30 de setiembre de 1399 20 de marzu
de 1413
1) María de Bohun
2) Juana de Navarra
  Enrique V 16 de setiembre de 1386 20 de marzu de 1413 31 d'agostu
de 1422
Catalina de Valois
  Enrique VI
(1ª vegada)
6 d'avientu de 1421 31 d'agostu de 1422 4 de marzu de 1461
(derrocáu)
21 de mayu
de 1471
(asesináu na Torre de Londres)
Margarita d'Anjou

Casa de York editar

Esta casa heredó'l so nome del cuartu fíu sobreviviente d'Eduardu III, Edmundo, 1er duque de York. La guerra de les Roses (1455-1485) fizo que la corona pasara una y otra vez ente les cases rivales de Lancaster y York.

Imaxe Nome Nacencia Entamu Fin Muerte Consorte
  Eduardu IV
(1ª vegada)
28 d'abril de 1442 4 de marzu de 1461 2 d'ochobre de 1470
(derrocáu)
9 d'abril de 1483 Isabel Woodville

Casa de Lancaster editar

Imaxe Nome Nacencia Entamu Fin Muerte Consorte
  Enrique VI
(2ª vegada)
6 d'avientu de 1421 30 d'ochobre de 1470 11 d'abril de 1471
(derrocáu)
21 de mayu de 1471
(asesináu na Torre de Londres)
Margarita d'Anjou

Casa de York editar

Imaxe Nome Nacencia Entamu Fin Muerte Consorte
  Eduardu IV
(2ª vegada)
28 d'abril de 1442 11 d'abril de 1471 9 d'abril
de 1483
Isabel Woodville
  Eduardu V
(nun foi
coronáu)
2 de payares de 1470 9 d'abril de 1483 25 de xunu de 1483
(sacáu de la socesión)
c. 1483
(asesináu na Torre de Londres)
  Ricardu III 2 d'ochobre de 1452 26 de xunu de 1483 22 d'agostu de 1485
(muertu en batalla)
Ana Neville

Dinastía Tudor editar

Esta familia d'orixe galés baxaba per llinia materna d'Eduardu III, y pa fines del sieglu XV convirtiérase na última esperanza de la casa de Lancaster. Enrique VII tomó la corona en ganando y matar a Ricardu III na batalla de Bosworth, que dio fin a la guerra de les Roses. De siguío casóse con Isabel de York (la llexítima heredera de la corona dempués de la muerte del so hermanu Eduardu V), xuniéndose dambos llinaxes.

Imaxe Nome Nacencia Entamu Fin Muerte Consorte
  Enrique VII 28 de xineru de 1457 22 d'agostu de 1485 21 d'abril
de 1509
Isabel de York
(dexó los sos derechos al so home)
  Enrique VIII 28 de xunu de 1491 21 d'abril de 1509 28 de xineru
de 1547
1) Catalina d'Aragón
(refugada)
2) Ana Bolena
(executada na Torre de Londres)
3) Juana Seymour
(muerta nel partu)
4) Ana de Kleve
(refugada)
5) Catalina Howard
(executada na Torre de Londres)
6) Catalina Parr
  Eduardu VI 12 d'ochobre de 1537 28 de xineru de 1547 6 de xunetu
de 1553

Eduardu VI nomó heredera a lady Juana Grey, derogando l'orde de socesión establecíu na tercer Acta de Socesión. Cuatro díes antes de la muerte del rei, proclamóse reina a Juana. Pasaos nueve díes de la proclamación, el Conseyu priváu quitó-y el so alianza y proclamó a la hermanasca católica d'Eduardo, María I Tudor. Juana nun aportar# a coronada y executar en 1554 a la edá de 16 años.

Imaxe Nome Nacencia Entamu Fin Muerte Consorte
  Juana Grey
(puesta
en dulda)
ochobre de 1537 10 de xunetu de 1553 19 de xunetu de 1553
(el Parllamentu considerar usurpadora)
12 de febreru de 1554
(executada na Torre de Londres)
Guilford Dudley
  María I
Bloody Mary
18 de febreru de 1516 19 de xunetu de 1553 17 de payares
de 1558
Felipe II d'España
  Felipe II d'España
(iure uxoris)
21 de mayu de 1527 25 de xunetu de 1554 17 de payares de 1558 13 de setiembre de 1598 María I d'Inglaterra
  Sabela I
The Virgin Queen
7 de setiembre de 1533 17 de payares de 1558 24 de marzu de 1603

Reis d'Inglaterra, Escocia ya Irlanda editar

Dinastía Estuardo editar

Al morrer Sabela I ensin fíos, el so sobrín nietu segundu Xacobu VI d'Escocia heredó'l tronu como Xacobu I arriendes de la unión de les Corones. Jacobo baxaba de los Tudor al traviés de la so bisagüela Margarita Tudor. En 1604 adoptó'l títulu de «rei de Gran Bretaña», sicasí, dambos parllamentos permanecieron dixebraos hasta'l Acta d'Unión (1707).

Imaxe Nome Nacencia Entamu Fin Muerte Consorte
  Xacobu I 19 de xunu de 1566 24 de marzu de 1603 27 de marzu
de 1625
Ana de Dinamarca
  Carlos I 19 de payares de 1600 27 de marzu de 1625 30 de xineru
de 1649
(executáu)
Enriqueta María de Francia

El Protectoráu editar

Nengún monarca reinó dende la execución de Carlos I y la Restauración de Carlos II en 1660. Ente 1649 y 1653 Inglaterra gobernar pol parllamentu Rabadilla, mientres un periodu conocíu como Mancomunidá d'Inglaterra, Escocia ya Irlanda. En dando un golpe d'Estáu en 1653, Oliver Cromwell tomó'l poder. Eslleió'l parllamentu ya instaló el Protectoráu sol títulu de Lord Protector. L'oficiu fíxose hereditariu de facto cuando pasó a Richard Cromwell tres la muerte del so padre. Sicasí, el Comité de Salvaguarda» destituyir.

Imaxe Nome Nacencia Entamu Fin Muerte Consorte
  Oliver
Cromwell

(Lord proteutor)
25 d'abril de 1599 16 d'avientu de 1653 3 de setiembre
de 1658
el títulu de reina consorte
tamién resultó abolíu
  Richard
Cromwell

(Lord proteutor)
4 d'ochobre de 1626 3 de setiembre de 1658 7 de mayu de 1659
(destituyíu)
12 de xunetu de 1712 el títulu de reina consorte
tamién resultó abolíu

Dinastía Estuardo editar

La monarquía restauróse formalmente dempués d'un añu d'anarquía, cuando Carlos II retornó de Francia a cuenta de aceptar la corona. Tres años dempués de xubir al tronu'l so hermanu católicu Xacobu II, el Parllamentu destituyir y ufiertó la corona a la fía del destronáu, María II, y al maríu d'ésta, Guillermo d'Orange (la Revolución gloriosa). Tolos católicos fueron estremaos de cualquier socesión futura (pol Acta d'Establecimientu) de 1701. Ana Estuardo foi la última reina d'Inglaterra y d'Escocia, una y bones esos títulos dexaron d'esistir xunto colos reinos d'Inglaterra y d'Escocia, qu'en 1707 (Acta d'Unión) fundir nel nuevu reinu de Gran Bretaña.

Imaxe Nome Nacencia Entamu Fin Muerte Consorte
  Carlos II 29 de mayu de 1630 29 de mayu de 1660 6 de febreru
de 1685
Catalina de Braganza
  Xacobu II 14 d'ochobre de 1633 6 de febreru de 1685 23 d'avientu de 1688
(derrocáu)
16 de setiembre de 1701 María de Módena
  María II 30 d'abril de 1662 13 de febreru de 1689 28 d'avientu
de 1694
Guillermu III
  Guillermu III
d'Orange
4 de payares de 1650 13 de febreru de 1689 8 de marzu
de 1702
María II
  Ana
Estuardo
6 de febreru de 1665 8 de marzu de 1702 1 de mayu de 1707
(fin del Reinu d'Inglaterra independiente)
1 d'agostu de 1714 Jorge de Dinamarca

Reis de Gran Bretaña ya Irlanda editar

de Gran Bretaña ya Irlanda del Norte dende 1922

Dinastía Estuardo editar

Imaxe Nome Nacencia Entamu Fin Muerte Consorte
  Ana
Estuardo
6 de febreru de 1665 1 de mayu de 1707 1 d'agostu
de 1714
Jorge de Dinamarca

Casa de Hannover editar

Muerta la reina Ana ensin fíos vivos, y dexándose fuera de toa socesión a los «papistes» (católicos), Jorge de Hanover, descendiente de Xacobu I per llinia materna, convertir en rei de Gran Bretaña.

Imaxe Nome Nacencia Entamu Fin Muerte Consorte
  Xurde I 28 de mayu de 1660 1 d'agostu de 1714 11 de xunu
de 1727
Sofía Dorotea de Brunswick-Luneburgu
  Xurde II 30 d'ochobre de 1683 11 de xunu de 1727 25 d'ochobre
de 1760
Carolina de Brandeburgu-Ansbach
  Xurde III 4 de xunu de 1738 25 d'ochobre de 1760 29 de xineru
de 1820
Carlota de Mecklemburgu-Strelitz
  Xurde IV
(príncipe rexente
dende 1811)
12 d'agostu de 1762 29 de xineru de 1820 26 de xunu
de 1830
Carolina de Brunswick-Wolfenbüttel
  Guillermu IV 21 d'agostu de 1765 26 de xunu de 1830 20 de xunu
de 1837
Adelaida de Saxonia-Meiningen
  Victoria 24 de mayu de 1819 20 de xunu de 1837 22 de xineru
de 1901
Alberto de Saxonia-Coburgu

Casa de Saxonia-Coburgu y Gotha editar

Imaxe Nome Nacencia Entamu Fin Muerte Consorte
  Eduardu VII 9 de payares de 1841 22 de xineru de 1901 6 de mayu
de 1910
Alexandra de Dinamarca

Casa de Windsor editar

La monarquía adoptó esti nome inglés en 1917, mientres la I Guerra Mundial, debíu al sentimientu anti-xermanu qu'había nel Reinu Xuníu.

Imaxe Nome Nacencia Entamu Fin Muerte Consorte
  Xurde V 3 de xunu de 1865 6 de mayu de 1910 20 de xineru
de 1936
María de Teck
  Eduardu VIII
(nun aportar# a
coronáu)
23 de xunu de 1894 20 de xineru de 1936 11 d'avientu de 1936
(abdicación)
28 de mayu de 1972 Wallis Simpson
(post-abdicación)
  Xurde VI 14 d'avientu de 1895 11 d'avientu de 1936 6 de febreru
de 1952
Isabel Bowes-Lyon
  Sabela II 21 d'abril de 1926 6 de febreru de 1952 8 de setiembre de 2022 Felipe d'Edimburgu
  Carlos III 14 de payares de 1948 8 de setiembre de 2022 reinando Camilla Parker Bowles

Ver tamién editar

Referencies editar