El Premiu Carlomagno (Internationaler Karlpreis der Stadt Aachen, y dende 1998 Internationaler Karlspreis zu Aachen) ye un premiu dau dende 1950 pela ciudá alemana d'Aquisgrán. Ye'l premiu más antiguu y conocíu col que son estremaes les personalidaes o instituciones nel ámbitu européu polo xeneral y de la Xunión Europea en particular.[1]

Premiu Carlomagno
Nome orixinal Internationaler Karlspreis zu Aachen
Llocalización Aquisgrán Alemaña
Historia
Inspiráu por Carlomagno
Primer entrega 1950
Sitiu oficial
[editar datos en Wikidata]

Historia

editar

L'orixe del premiu remontar al 19 d'avientu de 1949, cuando un comerciante de la ciudá de Aquisgrán, Kurt Pfeiffer, que fundara un círculu cultural col nome de Corona Legentium Aquensis col enfotu de fomentar el diálogu ente políticos, científicos y personalidaes culturales de toa Europa, anuncia la creación d'un premiu que bautiza col nome del emperador Carlomagno, quien nel sieglu VIII afitara la so residencia en Aquisgrán.

L'oxetivu del Premiu Carlomagno definir pol so fundador nos siguientes términos:

El premiu actúa escontra'l futuru y trai un deber de conteníu por demás ético. Diríxese, refechu por una nuevu fuercia, a la unificación de los pueblos europeos pa defender los más altos valores humanos: la llibertá, la humanidá y la paz, p'ayudar a los pueblos primir y marxinar, y p'asegurar el futuru de los fíos y de los nietos.

Nel añu 2004, amás del premiu ordinariu concedióse un premiu especial al papa Xuan Pablo II, que nun s'apurrió en Aquisgrán, sinón na Ciudá del Vaticanu. Al añu siguiente, una iniciativa ciudadana intentó ensin ésitu retirar el premiu a Henry Kissinger, quien llograra'l gallardón en 1987. La so xestión nel gobiernu d'Estaos Xuníos foi criticada pol so corresponsabilidad nel golpe d'Estáu contra'l presidente chilenu Salvador Allende en 1973.

El premiu

editar

El Premiu Carlomagno otorgar a l'aportación (añal) más pervalible a la comprensión y el desenvolvimientu de la comunidá na Europa Occidental y por servicios a la humanidá y a la paz mundial. L'aportación puede ser nos campos de la lliteratura, ciencies, economía o política.

El xuráu que da'l Premiu Carlomagno ta formáu por 17 persones, ente les que s'atopen l'alcalde de Aquisgrán, el deán de la Catedral y el rector de la Escuela Téunica Cimera de Renania-Westfalia, aniciada igualmente en Aquisgrán, según representantes de los partíos políticos.

El premiu consiste en 5000 euros, una medaya cola imaxe de Carlomagno nel tronu y un certificáu.[2]

Otorgar mientres el mes de mayu na Sala de la Coronación del conceyu de Aquisgrán, dempués de lo que pronúnciense tres discursos, unu pol alcalde la ciudá, otru d'allabancia por un invitáu especial y el terceru por el mesmu premiáu.

Premiaos

editar
Premiaos
Añu Premiáu Actividá Nacionalidá Galería
1950 Richard Nikolaus Graf von Coudenhove-Kalergi Fundador del movimientu europeísta Austria
 
George Marshall (1959).
 
Xuan Carlos I (1982).
 
Gyula Horn (1990).
 
Bill Clinton (2000).
 
Jean-Claude Trichet (euru) y Javier Solana (2007).
 
Angela Merkel (2008).
 
Francisco (2016-actual).
1951 Hendrik Brugmans Rector del Colexu d'Europa Bélxica
1952 Alcide de Gasperi Primer Ministru d'Italia Italia
1953 Jean Monnet Comunidá Europea del Carbón y del Aceru Presidente de la Alta Autoridá de la CECA Francia
1954 Konrad Adenauer Canciller de la República Federal  d'Alemaña Alemaña
1956 Winston Churchill Primer Ministru del Reinu Xuníu Reinu Xuníu
1957 Paul Henri Spaak Secretariu Xeneral de la OTAN Bélxica
1958 Robert Schuman Presidente del Parllamentu Européu Francia
1959 George Marshall Secretariu de Estáu de los Estaos Xuníos Estaos Xuníos
1960 Joseph Bech Primer Ministru de Luxemburgu Luxemburgu
1961 Walter Hallstein Presidente de la Comisión Europea Alemaña
1963 Edward Heath Miembru de la Cámara de los Lores Reinu Xuníu
1964 Antonio Segni Presidente d'Italia Italia
1966 Jens Otto Krag Primer Ministru de Dinamarca Dinamarca
1967 Joseph Luns Ministru de Asuntos Esteriores de los Países Baxos Países Baxos
1969 La Comisión Europea Xunión Europea
1970 François Seydoux de Clausonne Embaxador francés na RFA Francia
1972 Roy Jenkins Políticu británicu Reinu Xuníu
1973 Salvador de Madariaga Filósofu ya historiador español España
1976 Leo Tindemans Primer Ministru de Bélxica Bélxica
1977 Walter Scheel Presidente de la RFA Alemaña
1978 Konstantinos Karamanlis Primer Ministru de Grecia Grecia
1979 Emilio Colombo Presidente del Parllamentu Européu Italia
1980 Nun se concedió
1981 Simone Veil Presidente del Parllamentu Européu Francia
1982 Xuan Carlos I Rei d'España España
1984 Karl Carstens Presidente de la RFA Alemaña
1986 El pueblu de Luxemburgu Luxemburgu
1987 Henry Kissinger Secretariu de Estáu de los Estaos Xuníos Estaos Xuníos
1988 François Mitterrand Presidente de la República Francesa Francia
1988 Helmut Kohl Canciller d'Alemaña Alemaña
1989 Roger Schutz Fundador de la Comunidá de Taizé Suiza
1990 Gyula Horn Ministru d'Asuntos Esteriores d'Hungría Hungría
1991 Václav Havel Presidente de Checoslovaquia Checoslovaquia
1992 Jacques Delors Presidente de la Comisión Europea Francia
1993 Felipe González Márquez Presidente del Gobiernu d'España España
1994 Gro Harlem Brundtland Primer Ministru de Noruega Noruega
1995 Franz Vranitzky Canciller d'Austria Austria
1996 Beatriz I Reina de los Países Baxos Países Baxos
1997 Roman Herzog Presidente d'Alemaña Alemaña
1998 Bronisław Geremek Ministru d'asuntos esteriores de Polonia Polonia
1999 Tony Blair Primer Ministru del Reinu Xuníu Reinu Xuníu
2000 Bill Clinton Presidente de los Estaos Xuníos Estaos Xuníos
2001 György Konrád Escritor y sociólogu Hungría
2002 El Euru Unión Europea
2003 Valéry Giscard d'Estaing Presidente de la Convención Europea Francia
2004 Pat Cox Presidente del Parllamentu Européu Irlanda
2004 Xuan Pablo II (Premiu Estraordinariu) Papa de la Ilesia católica Polonia / Ciudá del Vaticanu
2005 Carlo Azeglio Ciampi Presidente d'Italia Italia
2006 Jean-Claude Juncker Primer Ministru de Luxemburgu Luxemburgu
2007 Javier Solana Alto Representante pa la Política Esterior y de Seguridá Común de la Unión Europea España
2008 Angela Merkel Canciller d'Alemaña Alemaña
2009 Andrea Riccardi Fundador de la Comunidá de San Egidio Italia
2010 Donald Tusk Primer Ministru de Polonia Polonia
2011 Jean-Claude Trichet Presidente del Bancu Central Européu Francia
2012 Wolfgang Schäuble[3] Ministru de Finances Alemaña
2013 Dalia Grybauskaitė Presidenta de la República de Lituania Lituania
2014 Herman Van Rompuy Presidente de la Unión Europea Bélxica
2015 Martin Schulz Presidente del Parllamentu Européu Alemaña
2016 Francisco Papa de la Ilesia católica Arxentina / Ciudá del Vaticanu
2014 Timothy Garton Ash Historiador Reinu Xuníu
2015 Emmanuel Macron Presidente de Francia Francia
2019 António Guterres Secretariu Xeneral de les Naciones Xuníes Portugal
2020 Klaus Iohannis Presidente de Rumanía Rumanía
2022 Svetlana Tijanóvskaya, María Kolésnikova, Weranika Zepkala política opositora bielorrusia Bielorrusia
2023 Volodímir Zelenski, el pueblu d'Ucraína Presidente d'Ucraína Ucraína
 
Martin Schulz, tres el Premiu Carlomagno 2015 nel escenariu en Katschhof en Aquisgrán. D'esquierda a derecha tán: Bernd Büttgens, Armin Laschet, François Hollande, Martin Schulz, Joachim Gauck, Rei Felipe VI, Petró Poroshenko, Sauli Niinistö, Simonetta Sommaruga, Hannelore Kraft, Jürgen Linden.

Referencies

editar
  1. «Internationaler Karlspreis zu Aachen» (alemán). karlspreis.de. Archiváu dende l'orixinal, el 5 de mayu de 2008. Consultáu'l 11 de mayu de 2008.
  2. «Juncker gallardoniáu col Premiu Carlomagno 2006» (castellanu). Deutsche Welle 10.12.2005. Consultáu'l 11 de mayu de 2008.
  3. Sánchez, Rosalía (18 de mayu de 2012). Alemaña quier un presidente escoyíu de forma direuta pa la Unión Europea. El Mundo. https://www.elmundo.es/elmundo/2012/05/18/union_europea/1337329003.html. Consultáu'l 19 de mayu de 2012. 

Enllaces esternos

editar