Wikipedia

Socialismu del sieglu XXI

El socialismu del sieglu XXI ye un conceutu qu'apaez na escena mundial en 1996, al traviés de Heinz Dieterich Steffan.[1] El términu adquirió espardimientu mundial desque foi mentáu nun discursu pol ex-presidente de Venezuela, Hugo Chávez, el 30 de xineru de 2005, dende'l V Foru Social Mundial. Los países que defenden estes idees son Cuba, Venezuela, Nicaragua y Bolivia.

El modelu d'Estáu socialista del socialismu del sieglu XXI ye un socialismu revolucionario que debe direutamente de la filosofía y la economía marxista, y que se sofita en cuatro eje: el desarrollismu democráticu rexonal, la economía d'equivalencies, la democracia participativa y protagonista y les organizaciones de base. Dieterich, na so obra Socialismu del Sieglu XXI fundir na visión de Karl Marx sobre la dinámica social y la llucha de clases. Dieterich revisa la teoría marxista con ánimu d'actualizala al mundu de güei, incorporando les meyores de la conocencia, les esperiencies de los intentos socialistes, develando les sos llimitaciones, apurriendo propuestes concretes tantu na economía política como na participación democrática de la ciudadanía pa construyir una sociedá llibre d'esplotación. Resumiendo, el socialismu del sieglu XXI supón que ye necesariu un reforzamientu radical del poder estatal democráticamente controláu pola sociedá p'avanzar el desenvolvimientu.

Nel marcu de la Revolución Bolivariana, Chávez señaló que pa llegar a esti socialismu va haber una etapa de transición que denomina como Democracia Revolucionaria. Hugo Chávez espresó “Asumimos el compromisu de dirixir la Revolución Bolivariana escontra'l socialismu y contribuyir a la sienda del socialismu, un socialismu del sieglu XXI que se basa na solidaridá, na fraternidá, nel amor, na llibertá y na igualdá” nun discursu a mediaos de 2006. Amás, esti socialismu nun ta predefinido. Más bien, dixo Chávez “tenemos de tresformar la manera de capital y avanzar escontra un nuevu socialismu que se debe construyir acaldía”.[2][3]

Nuna emisión de Aló Presidente en 2003, Hugo Chávez tamién presentó la propuesta de Giulio Santosuosso pal Socialismu del Sieglu XXI, Socialismu nun paradigma lliberal,[4] nel cual l'autor cunta que nel mundu ta en cursu una estensa realineación ideolóxica, consecuencia del cambéu de paradigma en cursu na economía; el vieyu modelu morrió, pero inda nun apaecieron los nuevos criterios que van dexar la realineación conceptual.

Pa contribuyir a la busca de dichos criterios, propón relleer la hestoria de la economía política, porque na so opinión dalgunos d'ellos nun llogren faese manifiestos por tracamundios conceptuales nesa disciplina: la primera, asocedida a lo llargo de los doscientos últimos años, identificó al capitalismu col lliberalismu; la segunda, asocedida nesti sieglu, identificó al socialismu col estatismu. La so tesis ye que'l camín más expedito p'algamar la sociedá más xusta a la que toos naguamos por, consiguir con una alianza ente'l socialismu y el lliberalismu, una vegada que'l socialismu dexara a un llau al estatismu y el lliberalismu dexara a un llau al capitalismu.

Estructura ideolóxica

editar
 
Hugo Chávez y Néstor Kirchner.

Dieterich nun establez un modelu únicu y absolutu pa llograr una sociedá democrática, participativa, socialista y ensin clases sociales. Más bien establez una metodoloxía pa ellaborar lo que denomina El Nuevu Proyeutu Históricu que los sos pilastres estratéxiques son el Bloque Rexonal de Poder (BRP) que sería la integración económica y política de los Estaos Progresistes de la rexón y el Bloque Rexonal de Poder Popular (BRPP) que correspondería a la coordinación continental de los movimientos sociales que sofiten a la implementación del Socialismu del sieglu XXI. A eso, sumir la collaboración igualitario y solidario ente los Estaos y los movimientos sociales, esto ye, ente'l BRP y el BRPP. L'autoxestión y la idea de Comunidaes Creatives y Sostenibilidá, ideariu d'Ezio Manzini y la Rede Mundial pal Diseñu Sostenible son igualmente práutiques tanxibles d'esti nuevu modelu.

Economía d'equivalencies

editar
 
Rosa de Peters.

Dieterich nel Socialismu del Sieglu XXI propón un modelu económicu que nun tea basáu nel preciu de mercáu, fundamentu de la economía de mercáu y del capitalismu, a los que considera fontes de les asimetríes sociales y de la sobre esplotación de recursos naturales.

Propón lo que denomina una economía de valores fundáu nel valor del trabayu qu'implica un productu o serviciu y non nes lleis de la ufierta y la demanda. Esti valor del trabayu midiríase cenciellamente pol tiempu de trabayu que precisa un determináu productu o serviciu;[5] amás de los valores amestaos a dichu trabayu, esto ye, el tiempu de trabayu que s'usó pa producir les ferramientes o servicios que s'empleguen nel trabayu mesmu, lo cual de la mesma lleva a un ciclu complexu de tiempos de trabayu sumaos recíprocamente. Pa solucionar el problema práuticu qu'implica la teoría de la Economía de valores Dieterich suxer usar la Rosa de Peters.

Pa Dieterich, el modelu de mercáu punxo la so atención principalmente nos algames de la ganancia y la propiedá, desvirtuando dafechu'l sentíu de la economía. Nesti sentíu, el modelu respuende a lo que denomina "crematística", una perversión de la economía onde l'acentu ta puestu na ganancia. Según él, la economía política nun tien d'operar como la forma en qu'unos pocos se faen ricos, sinón con un criteriu de productividá.

Nesti sentíu, el preciu, como principiu operativu y cibernéticu de la economía, determina ónde invertir, por cuanto trabayar, cuanto y qué mercar, cuánto y cuándo aforrar y ye, poro, la hebra ordenadora del sistema.

Por que el mercáu funcione eficientemente, tendría d'esistir el suficiente poder adquisitivu pa mercar, una formación llibre del preciu, un mercáu que nun sía monopólico y un Estáu de derechu eficiente y non corruptu.

Ante la eficiencia ordenadora del sistema de llibre mercáu, la planificación d'un modelu socialista resulta insuficiente y deformadora de la interconexón nun mundu globalizáu. Asina, los incesantes intentos históricos pa remediar les inxusticies de la economía de mercáu fracasaron sistemáticamente. Les correiciones del sistema al traviés de la educación, la redistribución estatal, la espropiación y la democracia obrera, nun resolvieron satisfactoriamente la eficiencia cibernética que'l modelu de llibre mercáu impon nes redes globales.

El modelu del socialismu del sieglu XXI tendría de tar basáu nuna ecuación onde'l valor (preciu) del productu, venceyárase la equivalencia sobre los tiempos de producción y a la democracia participativa. D'esta manera, la redistribución y los cambeos a nivel d'educación tendríen de recoyer los intereses reales de les persones que estructuran y definen los sistemes políticu-económicos. Pa Dieterich, el socialismu del sieglu XXI ye l'ampliación y profundización de la democracia participativa, onde les dimensiones de lo cotidiano, lo estético y lo racional-críticu tienen de tar incorporaes al cambéu social.

Constante reformulación

editar

Heinz Dieterich Steffan, a la fin de la so obra, llapada a un alderique abierto y constructivo p'ameyorar el proyeutu del Socialismu del Sieglu XXI, lo cual indica que dicha ideoloxía sigue reformulándose.

Dieterich plantega que "la estatización de los medios de producción nun resuelve'l problema de la economía socialista del Sieglu XXI. El problema económicu de la nueva civilización ye informáticu, la sustitución del preciu pol valor oxetivu del trabayu".

Representatividá Democrática: Tricameralidad y Democracia Direuta

editar

Los proponentes de la tricameralidad argumenten que la representación de la comunidá en cada nivel (municipal, autonómicu o estatal, nacional o federal, etc.) ye un problema complexu y que tien tres fuentes (la ideolóxica, la sindical y la territorial). Pa resolvelo se postura la esistencia de trés cámares en cada unu de los niveles citaos (municipal, autonómicu o estatal y nacional o federal/confederal).

La Constitución Bolivariana de 1826 ye un exemplu de Constitución Tricameral. La centralización y concentración del Poder Llexislativu yera consecuencia inevitable de la cooptación y tamién del arbitraxe que s'esperaba de la so composición tricameral. La tricameralidad –según Simón Bolívar– tenía de resolver los conflictos amenaos ente les Cámares “por falta d'un xuez árbitru, como asocede onde nun hai más que dos Cámares” y nenguna llei quedaría ensin efeutu, o, a lo menos, sería “vista una, dos y tres veces, antes de sufrir la negativa.[6]

Nel socialismu del sieglu XXI redefínese'l conceutu Soberanía nos sos dos aguaes:

  1. Soberanía política: frutu de los representantes escoyíos polos ciudadanos nos órganos habilitaos pa ello: parllamentos y partíos políticos.
  2. Soberanía social: representada por dos ámbitos distintos del ideolóxicu (que taría representáu pol puntu 1) el socioeconómico (sindicatos y el conseyu económicu social y/o patronal) y el territorial ciudadanu (Senáu).

Frente a les grandes innovaciones propónse una constante reformulación de pequeños cambeos qu'a medianu o llargu plazu producen una meyora continua del sistema. Pa esti rol cobren especial relevancia tolos actores:

  1. Actores de la democracia representativa: representantes de la soberanía política (partíos políticos) + representantes de la soberanía social (senáu + cámara socioeconómica).
  2. Actores de la democracia direuta: la reformulación ideolóxica parte d'un procesu de meyora continua que parte de la base ciudadana, d'alta implicación y de la so continua interacción colos axentes de la democracia representativa.

Oxetivu: Una Democracia calidable Total

editar

La Democracia calidable Total constitúi una metodoloxía de meyora continua del sistema democráticu. Esta metodoloxía ye aplicada dende un puntu de vista de Democracia representativa más la Democracia participativa.

Los sos principios:[ensin referencies]

  1. Orientación al Ciudadanu: el ciudadanu ye productor de Democracia. Constitúi mediu y fin. La cadena detiense cuando un ciudadanu (?)
  2. Identificación d'Axentes: Comunidá ideolóxica o política, comunidá territorial, comunidad socio-económica. Preséu: Parllamentu Tricameral (Senáu/Parllamentu/Cámara Sociu-Económica).
  3. Principiu d'Autodeterminación: toos participen na comunicación/determinación de metes.

La Democracia calidable Total, oxetivu del Socialismu del Sieglu XXI, tien como metodoloxía activa'l Kauzolan. El Kauzolan combina la filosofía o metodoloxía xaponesa del Kaizen, aplicada orixinalmente nel sistema granible industrial, coles perantigues esperiencies participatives como'l auzolan vascu, l'andecha gallega, el coor irlandés o les práutiques comunales andines denominaes minka. Dos son por tanto les bases de la metodoloxía d'una Democracia calidable Total: Kaizen + Auzolan, a saber:

Kaizen

editar

La puesta en práutica de la metodoloxía Kaizen tendría como efeutu:

  1. Flexibilidá y Adautación el ciudadanu nun contestu sociu-políticu globalizáu: Shojinka.
  2. Fomentu de la Participación y de les idees innovadores: Soifuku.
  3. Autocontrol o Vetu de la ciudadanía ante los defectos políticu-gubernamentales : Jidoka.

Auzolan

editar

Ye una forma perantigua de trabayu de mancomún vecinal. Ye'l conceyu o la simple xunta de vecinos onde se determina cuándo y por quién hai d'efectuase la prestación. La institucionalización del auzolan ver cristalizada nes cofraderíes alministradores de montes y tierres comunales.

Partíos Políticos

editar
País Partíu !Fundación Estáu !Líder Senadores Diputaos
 

Brasil

 
 Partíu de los Trabayadores 1980 N'oposición Luiz Inácio Lula da Silva
11/81
59/513
 

Bolivia

 
 Movimientu al Socialismu 1987 Nel poder Evo Morales
25/36
88/130
 

Chile

 
 Poder Ciudadanu 2015 N'oposición Beatriz Sánchez
1/155
0/43
 

Ecuador

 
 Movimiento Alianza PAIS 2006 Nel poder Lenín Moreno
74/137
 

Venezuela

 
 Partíu Socialista Xuníu de Venezuela 2008 Nel poder Nicolás Maduro
52/167

Socialismu del sieglu XXI en Llatinoamérica

editar

Venezuela

editar
 
Hugo Chávez, presidente de Venezuela ente 1999 y 2013.
 
Nicolás Maduro, actual presidente de Venezuela.
Artículu principal: Revolución bolivariana
Ver tamién: Propiedá privada en Venezuela mientres la Revolución Bolivariana

Mientres el gobiernu de Hugo Chávez, presidente de la República Bolivariana de Venezuela dende 1999 hasta'l 2013, plantegaba que'l so proyeutu políticu la Revolución bolivariana taba basáu na tercer vía y el bolivarianismu hasta que Chávez decidió qu'avanzara escontra'l socialismu del sieglu XXI ensin dexar el bolivarianismu. El presidente Chávez dixo que'l tipu de socialismu que se desenvuelve en Venezuela tamién s'inspira nel cristianismu,[7] inclusive llamó a Xesús de Nazaré como «socialista»,[8] Chávez tamién afirmó compartir idees trosquistes como la revolución permanente[9] ya idees gramscianas.[10] Nel añu 2007 Hugo Chávez plantegó una reforma a la Constitución venezolana pa modificar 69 artículos onde se proponía la formación d'un Estáu socialista, cambeos económicos, estructurales, institucionales, políticos, ente otros, pero dicha propuesta foi refuga democráticamente nel referendu constitucional de 2007.

Chávez afirmaba que'l socialismu del sieglu XXI acepta la propiedá privada[11] (a diferencia de la postura marxista-leninista),[12][13] pero refuga la propiedá privada cuando «dexenera na acumuladura egoísta».[14] Nel programa de Gobiernu d'Hugo Chávez pal periodu 2013-2019 conocíu como «Plan de la Patria» se promueve distintos tipos de propiedá, incluyida la privada, pero dizse que la nueva economía socialista tien de construyise «sobre la base d'un ampliu sustentu públicu, social y coleutivu de la propiedá sobre los medios de producción» y xenerar «rellaciones de producción ya intercambiu complementaries y solidaries».[15] Chávez tamién afirmaba que'l socialismu del sieglu XXI tien de nutrise de les corrientes más auténtiques del cristianismu, dientro d'una democracia participativa y protagonista que tien de conxugar igualdá con llibertá.[16] Tamién dientro del chavismu se promueve la creación de comuñes socialistes col so sistema económicu comunal,[17][18] el sofitu al control obreru per mediu de l'autoxestión obrera y la coxestión,[19] la intervención del Estáu na economía,[20] el desenvolvimientu de programes sociales conocíos como misiones bolivarianas y la espropiación d'empreses.

L'actual presidente venezolanu, Nicolás Maduro, tamién se comprometió en siguir el proyeutu del socialismu del sieglu XXI en Venezuela tres el fallecimientu d'Hugo Chávez en marzu de 2013.[21]

Ecuador

editar
Artículu principal: Revolución Ciudadana

L'ex presidente ecuatorianu Rafael Correa asegura que'l desenvolvimientu del socialismu del sieglu XXI nel so país tien carauterístiques mesmes[22] y «que difier totalmente de dir una estatización de los medios de producción y del socialismu tradicional», pero da-y al Estáu un rol protagonista pa impulsar la economía.[23] Correa afirma tamién, que «el capital (ten de tar) al serviciu del ser humanu y non al aviesu»[24] y débese impulsar la democratización de los medios de producción.[25] El presidente Correa tamién sofita la participación de los trabayadores na xestión de les empreses,[26] acepta la propiedá privada pero diz que ten de ser democratizada y afirma que'l socialismu del sieglu XXI tampoco niega'l mercáu pero que «hai que gobernalo, por que nun nos gobierne a nós».[27]

Bolivia

editar
 
Evo Morales, presidente de Bolivia.

Evo Morales, presidente del Estáu Plurinacional de Bolivia y máximu dirixente del Movimientu al Socialismu boliviano declaróse tamién a favor de construyir el socialismu del sieglu XXI al traviés d'una revolución cultural anticolonial y de la creación d'una sociedá plurinacional na que coesista la democracia representativa con formes comunales ya indíxenes de democracia.[28][29] El Gobiernu de Evo Morales tamién se caracterizó pola nacionalización d'hidrocarburos,[30][31] aceptación de la propiedá privada[32] y implementación de programes sociales.[33] Evo Morales asegura tamién que'l so modelu socioeconómico «ta basáu na solidaridá, la reciprocidá, la comunidá y el consensu, porque la democracia ye pa nós un consensu».[34]

N'ochobre de 2013, aprobóse una llei que dexa a los trabayadores tomar empreses privaes quebraes o liquidaes y convertiles n'empreses sociales,[35] constituyéndose asina en empreses recuperaes.

Socialismu del sieglu XXI n'Europa

editar

El socialismu del sieglu XXI foi especialmente acoyíu n'España per parte del Partíu Comunista d'España[36] y Izquierda Xunida (España),[37] n'Alemaña de mano del Die Linke, de distintos movimientos universitarios y d'ex altos cargos de la República Democrática Alemana como Egon Krenz, y en Rusia pol partíu Rusia Xusta.[38] Tamién en Rusia, el Partíu Comunista de la Federación Rusa manifestó como la so meta estratéxica» la construcción d'un anováu socialismu en Rusia, el socialismu del sieglu XXI»,[39] convirtiéndose asina nuna de les sos ideoloxíes oficiales, xunto al Marxismu-Leninismu y el internacionalismu

N'España destaquen dellos coleutivos socialistes: Sortu, organización independentista vasca y d'esquierda abertzale, qu'adoptó'l socialismu del sieglu XXI na so llinia política, y que tien como personalidá más conocida a Arnaldo Otegi, de bultable ideoloxía marxista, ex miembru de la Mesa Nacional de Herri Batasuna. Pela so parte, el Partíu Carlista con una difusa ideoloxía socialista-monárquica autoxestionaria y de nueva esquierda. Con una base sociolóxica mediana nel País Vascu, en 1998 foi unu de los partíos y asociaciones firmantes del Pactu d'Estella, y en 2005 pronunciar en contra de la Constitución Europea. Venezuela foi destín de munchos militantes d'esta formación mientres la represión franquista. L'ex-presidente del Partíu Carlista, Carlos Hugo de Borbón Parma, en 2004 publicó'l llibru "Delles Reflexones sobre'l Socialismu del Sieglu XXI", que, ente les sos llinies, espresa testualmente lo siguiente: "El socialismu que morrió ye'l socialismu autoritario empobináu escontra'l control del ciudadanu por una política monopolizada o controlada dende'l partíu únicu, que reclamaba una repartida del frutu de la propiedá y de la producción, pero non una simultánea repartida del poder. Esti socialismu sí morrió. El socialismu como ideal humanu de construcción política, basáu na participación del ciudadanu, nel control de la so vida político y económico, según na repartida de los bienes, nun morrió. Hai que dicilo una y otra vez: un proyeutu socialista faise güei imprescindible."

Tamién Noruega foi descripta como l'únicu estáu socialista del sieglu XXI n'Europa.[40]-y Socialismu del Sieglu XXI foi especialmente acoyíu n'Alemaña de mano del Partíu d'Esquierdes o Die Linkspartei, distintos movimientos universitarios.

Crítiques

editar

La gran mayoría de les crítiques al socialismu del sieglu XXI provienen de sectores en contra y d'otros tipos, qu'acusen al movimientu de defender idees "caduques" y "perimidas".[41]

El proyeutu d'economía de valores nun ta profusamente detalláu nel socialismu del Sieglu XXI, nin considera'l grau de complexidá de determinaos trabayos qu'esixen especializaciones científiques, y que'l so tiempu de trabayu nun puede ser valoráu de la mesma manera que los trabayos ensin especializar. Tampoco considera'l valor físicu de la producción enerxética Criticasel consumu enerxéticu d'un determináu trabayu, conocíu como tasa de torna enerxética (TRE), daqué fundamental pal desenvolvimientu social, teunolóxicu y humanu d'una sociedá. Anque los partidarios manifiesten que "l'únicu problema que tien ye la definición del númberu de insumos qu'entren nel cálculu. Esto ye un problema metrolóxicu, esto ye, de consensu y estandarización, qu'apaez en casi toles midíes científiques

Crítiques lliberales

editar

Según Francisco Endara D., inxenieru ecuatorianu d'ideoloxía lliberal llibertaria, el socialismu del sieglu XXI pretende instaurar lo que llamen la economía equivalente, onde cada ciudadanu llogra los sos ingresos a partir del intercambiu de tiempu emplegáu pa realizar un productu o serviciu y nesti marcu los ciudadanos pierden la facultá de decidir cuanto vale'l so trabayu.[42]

Crítiques marxistes

editar

El marxista británicu Alan Woods criticó a Eduard Bernstein y Karl Kautsky que se presentaben como los “verdaderos discípulos” de Marx mientres impulsaben el revisionismu reformista, so un disfraz d'idees nueves”» «frente a les “vieyes idees” del socialismu revolucionario». De la mesma criticó a Heinz Dieterich por afirmar «inventar una teoría dafechu nueva y orixinal del socialismu del sieglu XXI”».[43] Igualmente Woods diz que «los escritos de Dietrich a cencielles repiten les vieyes idees premarxistas de los socialistes utópicos y presentar como daqué nuevu, una forma de “socialismu” ensin llucha de clases ensin necesidá d'espropiar el capitalismu».[44]

Los partíos de la Conferencia Internacional de Partíos y Organizaciones Marxista-Leninistes, acusó al socialismu del sieglu XXI de ser una teoría anti-marxista siendo esta critica sintetizada pol Partíu Comunista de Colombia - Marxista Leninista nos siguientes puntos:[45]

  • Nun pretende camudar el sistema. Nun s'ataca a los raigaños del mesmu. Pretende reformalo.
  • Parte de considerar que los capitalistes, dexarán el so privilexos ensin llucha, abandonaren la so busca del máximu beneficiu n'ares del bienestar de la humanidá.
  • Nun preparar al movimientu político y social del pueblu (para nun dicir al proletariáu) pa la llucha polos sos derechos, p'arrincar conquistes a los esplotadores, pa tomar del poder. Al contrariu enséñalu la enfotu nes clases esplotadores. Ye desmovilizador.
  • Efectúa una crítica de la revolución y de la Xunión Soviética, que -contraria al deber d'un investigador ya intelectual honestu- llindar a repitir lo que los intelectuales, grandes medios de comunicación de la burguesía, etc. dedicaos a la defensa del sistema, devuelven darréu.
  • Desconoz el percorríu históricu y lo que ye peor la realidá de la llucha de clases.
  • Parte d'una esencia idealista, ecléctica y de la psicoloxía propia de la pequeña burguesía urbana n'ascensu. Por ello sáquen-y provechu los imperialistes y les burguesíes al espublizala pa pescar en ríu revueltu.
  • Ye un socialismu” carente de la esencia clasista, la que-y da base científica a la llucha pol socialismu, llucha que namái puede liderar la única clase que lliberar ella llibera a tola humanidá: la clase obrera.
  • Desconoz el papel fundamental de la clase obrera y del so partíu.
  • En postreres plantega que'l socialismu algamara productu de la evolución de la sociedá, y non por un procesu revolucionariu, lo cual presta hasta'l más reaccionariu de los burgueses pos niega la necesidá de la violencia revolucionaria de la clase obrera y el pueblu p'algamar la so lliberación

Crítiques anarquistes

editar

Dende l'anarquismu, el mutualista estauxunidense Kevin Carson dixo qu'Hugo Chávez, a pesar de que pudo ayudar a llabradores ensin tierra y al lumpenproletariado urbanu, «nun lo fixo pola abolición de les formes presistentes de coerción estatal que sofiten el monopoliu del que dependen les rentes del capital y la tierra, sinón al traviés de la contra-coacción» coles mesmes que criticó'l so autoritarismu.[46] Pela so parte, el mutualista español Víctor Logos diz qu'aplicar les idees del partíu políticu Podemos llevaríen a una situación como la de Venezuela con más paru y más miseria y onde «l'Estáu veríase obligáu a adquirir un poder cada vez más colosal y centralizáu hasta controlar tola producción y la distribución».[47]

Crítiques dende Venezuela

editar

Nel casu venezolanu, el políticu venezolanu d'esquierda y opositor al chavismu, Teodoro Petkoff, cree que dos traces del chavismu son el autoritarismu y el militarismu[48] a pesar de que'l chavismu definir a sí mesmu defensor d'un socialismu democráticu.[49] Pela so parte, l'Arzobispu de Mérida, Mons. Baltazar Porres, cuntó que el socialismu del sieglu XXI ye indefiníu ideológicamente, que busca "distrayer l'atención" y "paez más bien un supermercáu". Pal Arzobispu, otres carauterístiques d'esti socialismu son el populismu, el autoritarismu y el militarismu.[ensin referencies]

Ver tamién

editar


Referencies

editar
  1. ↑ «Entrevista a Heinz Dieterich». Archiváu dende l'orixinal, el 2011-05-20.
  2. ↑ “Socialismu Sieglu XXI” Llatín News
  3. ↑ Los errores del estalinismu burocráticu frente al Socialismu del Sieglu XXI Aporrea.org
  4. ↑ «Editorial Galac - Catálogu».
  5. ↑ "...Podemos dicir, qu'un intercambiu ye xustu, cuando nenguna de les persones que participen nél, ye esplotada. Esta condición ---ausencia d'esplotación--- cumplir, cuando nel intercambiu apúrrense puramente esfuercios llaborales iguales. Esos esfuercios, midíos en tiempu, llamar na economía política “valores”. Oxetivamente xusto ye un intercambiu, poro, cuando tolos participantes quédense a la fin de les transaiciones con valores (esfuercios) iguales o equivalentes...6. Lo que determina la xusticia d'un intercambiu nun son, poro, les formes de pagu, sinón los términos d'intercambiu (terms of trade, T.o.T.), yá identificaos por Adam Smith pal comerciu internacional como l'intercambiu de volumes o cantidaes de trabayu concretizado...7. En conclusión: Por que l'intercambiu, en cualquier momentu de la hestoria y en cualquier tipu d'economía, sía xusto, ye imprescindible qu'esistan dos condiciones: 1. los suxetos económicos que realicen l'intercambiu, precisen conocer el valor oxetivu (tiempu incorporáu) de cada productu/serviciu; 2. tien qu'haber un poder real (Estáu, ética, control públicu) que garantiza'l cambéu d'equivalentes, esto ye, valores o, lo que ye lo mesmo, esfuercios llaborales cuantitativamente iguales...9. Na crematística, l'intercambiu realiza vía'l preciu, non el valor. Esto ye asina porque'l preciu ye la espresión del poder de cada suxetu económicu nes esferes de circulación (mercaos). El más poderosu determina'l preciu, que, de la mesma, ye'l preséu d'apropiación del escedente económicu. Nuna sociedá de clase'l poder ta en manes de les elites dominantes. Quitar el sistema del preciu por aciu el sistema del valor, significa quitar el so mecanismu d'acumuladura del capital y, arriendes d'ello, la so esistencia como clase dominante. La derecha entendió esto, la esquierda sectario y dogmático non, y el socialoportunismu safa l'alderique...· más en Cristóbal Colón y el persistente tracamundiu ente trueque y economía del valor.
  6. ↑ [1]
  7. ↑ Chávez encamentó a funcionarios de la Ilesia Católica venezolana a ocupar el so llugar
  8. ↑ Chávez repite "calter socialista" de Xesucristo. L'Universal. 17 d'abril de 2011. http://www.eluniversal.com/2011/04/17/chavez-repite-caracter-socialista-de-jesucristo. Consultáu'l 24 de febreru de 2014. 
  9. ↑ «Pallabres del presidente reelecto Hugo Chávez Frías, mientres actu de juramentación nel Teatru Teresa Carreño». Axencia Bolivariana de Noticies (8 de xineru de 2007). Archiváu dende l'orixinal, el 28 d'agostu de 2008. Consultáu'l 1 d'avientu de 2011.
  10. ↑ A 76 años de la muerte d'Antonio Gramsci. Aló Presidente. 26 d'abril de 2013. http://alopresidente.gob.ve/noticies/2/2234/. Consultáu'l 24 de febreru de 2014. 
  11. ↑ «Chávez: socialismu acepta la propiedá privada». Archiváu dende l'orixinal, el 2007-12-18.
  12. ↑ Chávez defende propiedá privada frente a marxistes leninistes
  13. ↑ «Chávez defende propiedá privada frente a marxistes leninistes». Archiváu dende l'orixinal, el 2008-01-14.
  14. ↑ atenta-contra propiedá privada/ Chávez: Socialismu nun atenta contra la propiedá privada. Corréu del Orinoco. 10 d'ochobre de 2010. http://www.correodelorinoco.gob.ve/nacionales/chavez-socialismu-nun atenta-contra propiedá privada/. Consultáu'l 24 de febreru de 2014. 
  15. ↑ «Plan de la Patria 2013-2019. Siguir construyendo'l Socialismu Bolivariano del sieglu XXI en Venezuela, como alternativa al modelu selvaxe del capitalismu y con ello asegurar la mayor suma de seguridá social, mayor suma d'estabilidá política y la mayor suma de felicidá”, pal nuesu pueblu.». Consultáu'l 15 de xineru de 2014.
  16. ↑ Presidente Chávez define Socialismu del sieglu XXI
  17. ↑ Presidente Chávez: ¡Independencia o nada! ¡Comuña o nada!. Prensa PSUV. 20 d'ochobre de 2012. http://www.psuv.org.ve/portada/presidente-chavez-%C2%A1independencia-o-nada-%C2%A1comuña-o-nada/. Consultáu'l 15 de xineru de 2014. 
  18. ↑ Quintero, Anit (24 de payares de 2013). El sistema económicu comunal, un modelu que se constrúi dende lo local. Axencia Venezolana de Noticies. Archivado del original el 2022-05-29. https://web.archive.org/web/20220529023154/http://www.avn.info.ve/contenido/sistema-econ%C3%B3micu-comunal-modelu-que. Consultáu'l 15 de xineru de 2014. 
  19. ↑ “ESPRÓPIESE”. ContraCultura.es. http://www.contracultura.es/venezuela/aspeutos-econ%C3%B3micos/expr%C3%B3piese/. Consultáu'l 15 de xineru de 2014. 
  20. ↑ control-de-precios-ye-necesariu/ “El control de precios forma parte d'una estratexa d'intervención del Estáu na economía” (+video). Noticies24. 6 de payares de 2011. http://www.noticias24.com/venezuela/noticia/15943/hugo-chavez-afirma-que-el control-de-precios-ye-necesariu/. Consultáu'l 22 de febreru de 2014. 
  21. ↑ socialismu-del sieglu-XXI-depende-de-la-participacion-de-toos/2013/04/08/177602 Consolidar el socialismu del sieglu XXI depende de la participación de toos editorial=Notitarde. 8 d'abril de 2013. http://www.notitarde.com/Eleiciones-Presidenciales-2013/Consolidar-el socialismu-del sieglu-XXI-depende-de-la-participacion-de-toos/2013/04/08/177602. Consultáu'l 23 de febreru de 2014. 
  22. ↑ Correa afirma qu'Ecuador desenvuelve un sistema socialista coles sos propies carauterístiques. 22 de payares de 2007. Archivado del original el 2016-03-05. https://web.archive.org/web/20160305015254/http://spanish.peopledaily.com.cn/31617/6307270.html. Consultáu'l 23 de febreru de 2014. 
  23. ↑ sieglu_xxi_pa ecuador editorial=EcuadorInmediato.com Presidente Correa defende socialismu del sieglu XXI pal Ecuador. 25 d'abril de 2007. http://www.ecuadorinmediato.com/index.php?module=Noticias&func=news_user_view&id=52922&umt=presidente_correa_defende_socialismu_del sieglu_xxi_pa ecuador editorial=EcuadorInmediato.com. Consultáu'l 23 de febreru de 2014. 
  24. ↑ El correísmu como nueva identidá política n'Ecuador. 18 de febreru de 2013. https://www.publico.es/450895/el-correismu-como-nueva-identidá-politica-en-ecuador. Consultáu'l 22 de febreru de 2014. 
  25. ↑ «Llama Correa a democratizar medios de producción». TeleSUR (1 de mayu de 2013). Consultáu'l 23 de febreru de 2014.
  26. ↑ empresa_tendran_participacion_trabayadores Presidente Correa: “En toa empresa van tener participación los trabayadores editorial=EcuadorInmediato.com. 20 d'avientu de 2009. http://ecuadorinmediato.com/index.php?module=Noticias&func=news_user_view&id=118606&umt=presidente_correa_en_toa empresa_tendran_participacion_trabayadores. Consultáu'l 22 de febreru de 2014. 
  27. ↑ Correa aboga por democratizar propiedá privada ecuatoriana. Ciudá Caracas. 27 de payares de 2013. http://www.ciudadccs.info.ve/?p=506180. Consultáu'l 23 de febreru de 2014. 
  28. ↑ El populismu llatinoamericanu: ente la democratización y l'autoritarismu editorial=Nueva Sociedá. Setiembre-Ochobre 2013. Archivado del original el 2014-02-28. https://web.archive.org/web/20140228192726/http://www.nuso.org/upload/articulos/3983_1.pdf. Consultáu'l 23 de febreru de 2014. 
  29. ↑ Bolivia: diálogu democráticu y intercultural va decidir el futuru del Tipnis (Audios). La Radio del Sur. 7 d'agostu de 2012. http://laradiodelsur.com/?p=106198. Consultáu'l 23 de febreru de 2014. 
  30. ↑ Nacionalización d'hidrocarburos dexó a Bolivia $19.000 millones. La Nación. 20 d'agostu de 2013. http://www.nacion.com/mundo/latinoamerica/Bolivia-nacionalizacion_de_hidrocarburos-Evo_Morales_0_1361064128.html. Consultáu'l 23 de febreru de 2014. 
  31. ↑ Morales nacionaliza los hidrocarburos de Bolivia y esixe a les empreses privaes la so producción. El Mundo. 2 de mayu de 2005. https://www.elmundo.es/elmundo/2006/05/01/internacional/1146499606.html. Consultáu'l 23 de febreru de 2014. 
  32. ↑ Evo Morales anuncia “refundación de Bolivia” y garantiza propiedá privada. Últimes Noticies. 21 de xineru de 2010. http://www.ultimasnoticias.com.ve/noticias/actualidad/evo-morales-anuncia-refundacion-de-bolivia-y-garan.aspx. Consultáu'l 23 de febreru de 2014. 
  33. ↑ ONX reconoz efectividá de programes sociales en Bolivia pa combatir la probeza. 22 de marzu de 2012. http://www.avn.info.ve/contenido/onu-reconoz-efectividá-programes-sociales-bolivia-pa-combatir-probeza. Consultáu'l 23 de febreru de 2014. 
  34. ↑ Bolivia: La nueva Constitución y la nacencia d'un Estáu plurinacional. Servindi. 12 de febreru de 2005. http://servindi.org/actualidad/7439. Consultáu'l 23 de febreru de 2014. 
  35. ↑ llei-pa-el control obreru Una llei pal control obreru. Marcha. 9 d'ochobre de 2014. http://www.marcha.org.ar/1/index.php/elmundo/100-bolivia/4449-una llei-pa-el control obreru. Consultáu'l 23 de febreru de 2014. 
  36. ↑ "Hai qu'entamar, como yá fixeron otros países, el camín del socialismu del sieglu XXI", 14 d'abril de 2009.
  37. ↑ "Decidimos que queremos construyir el socialismu del sieglu XXI y, pa ello, precísase muncha movilización", Cayo Lara, coordinador xeneral d'IX, 14 d'abril de 2009.
  38. ↑ «Politics in Translation / A Fair and Just Russia, Part 2» (inglés). The School of Russian and Asian Studies (12 d'agostu de 2009). Archiváu dende l'orixinal, el 24 de marzu de 2014. Consultáu'l 24 de marzu de 2014.
  39. ↑ «Programa del PCFR» (inglés).
  40. ↑ http://www.lanacion.com.ar/1637298-noruega-el-unico-socialismu-del sieglu-xxi
  41. ↑ En resume: tien escasu sentíu tomase demasiáu en serio el Socialismu del sieglu XXI nun planu teóricu, anque sí cabo midir con tientu la so función política. Nun apurre nada nuevo nel nivel de la teoría, y en tantu entiéndese lo que los sos promotores planteguen, ye claro que topamos frente a un retrocesu intelectual a los postulaos d'aquellos a quien Marx llamaba "socialistes utópicos", esto ye, al retrocesu escontra una concepción arcaica de sociedá, con intercambios económicos primitivos. Sicasí, como yá suxerí, el Socialismu del sieglu XXI anueva un mitu que se niega a morrer. más en Socialismu: fracasu y mitu Archiváu 2012-01-19 en Wayback Machine
  42. ↑ Francisco Endara. «El peligru del socialismu del sieglu XXI». Asturies Lliberal. Archiváu dende l'orixinal, el 2015-09-23. Consultáu'l 15 de mayu de 2017.
  43. ↑ Woods, Alan (5 de marzu de 2014). «legáu-de-hugo-chavez.htm ¡Hai que cumplir col legáu d'Hugo Chávez!». In Defence of Marxism. Consultáu'l 30 d'abril de 2014.
  44. ↑ Woods, Alan (8 de payares de 2010). «XXI Century Socialism, or There is nothing new under the sun» (inglés). In Defence of Marxism. Consultáu'l 30 d'abril de 2014.
  45. ↑ «El Socialismu del sieglu XXI: Teoría antimarxista pequeñu burguesa». Revista Unidá y Llucha. Ochobre de 2007. http://www.pceml.info/actual/images/CIPOML/UyL/Unidá%20y%20Llucha%2015.pdf. 
  46. ↑ Carson, Kevin (10 de mayu de 2013). Non p'Allabalo, sinón pa Soterralo. Center for a Stateless Society. https://c4ss.org/content/17675. Consultáu'l 15 de mayu de 2017. 
  47. ↑ Víctor Logos (26 de mayu de 2014). «esquierda autoritaria-una perspeutiva mutualista/ L'ascensu de la esquierda autoritaria: una perspeutiva mutualista». Consultáu'l 15 de mayu de 2017.
  48. ↑ Petkoff, Teodoro (21 de xineru de 2014). Socialismu venezolanu. Talo como. http://www.talcualdigital.com/nota/visor.aspx?id=97799&tipu=AVA. Consultáu'l 13 de febreru de 2014. 
  49. ↑ Valera, Mayelit (13 d'ochobre de 2013). al-escoyer-el so presidente editorial=L'Impulsu Teodoro Petkoff: “El país equivocar al escoyer el so presidente”. http://elimpulso.com/articulo/teodoro-petkoff-el-pais-equivocar al-escoyer-el so presidente editorial=L'Impulsu. Consultáu'l 13 de febreru de 2014. 

Enllaces esternos

editar

Crítiques

editar

sieglu-xxi-neocons.html Socialistes del Sieglu XXI, Neocons Andinos de Aparicio Caicedo Castillo.


Sacáu de «https://ast.wikipedia.org/w/index.php?title=Socialismu_del_sieglu_XXI&oldid=4319845»