Wikipedia

Crisis migratoria n'Europa

La crisis migratoria n'Europa,[1] tamién conocida como crisis migratoria nel Mediterraneu[2] o crisis de refuxaos n'Europa,[3] ye una situación humanitaria crítica, que s'apinó en 2015, pola medría del fluxu desafranao de refuxaos,[4] solicitantes d'asilu,[5] emigrantes económicos[6] y otros migrantes en condición de vulnerabilidá, qu'en xunto comparten les víes de desplazamientu irregular escontra países de la Xunión Europea. A fecha de 21 d'avientu de 2015, más de 1 006 000 persones entraren n'Europa, de les cualos más de 942 400 solicitaren asilu políticu.[7] Per otra parte, 3406 persones morrieren nel intentu.[7]

Rescate de migrantes nel Mediterraneu, mientres la Operación Tritón en xunu de 2015
Rescate d'inmigrantes en Malta, n'ochobre de 2013

Trátase de la mayor crisis migratoria y humanitaria n'Europa, dempués de la Segunda Guerra Mundial.[8] Según el vicepresidente de la Comisión Europea, Frans Timmermans, ye «una crisis mundial que precisa una respuesta europea».[9] El Altu Comisionado de les Naciones Xuníes pa los Refuxaos declaró qu'Europa ta frente a «una de les mayores arribaciones de refuxaos en décades» y enfatizó que se trata de «una crisis de refuxaos, y non solo un fenómenu migratoriu».[10]

La crisis surdió de resultes del creciente númberu de refuxaos, solicitantes d'asilu y migrantes económicos que lleguen ―o intenten llegar― a los Estaos miembros de la Xunión Europea, al traviés de peligroses travesíes nel mar Mediterraneu y el sureste d'Europa, procedentes de países d'Oriente Mediu, África, los Balcanes Occidentales y Asia del Sur.[11][12]

La mayoría d'estos movimientos de población carauterizar por una migración forzada de víctimes de conflictos armaos, persecuciones, probeza, cambéu climáticu o violaciones masives de los derechos humanos;[13] y pola aición de redes delictives transnacionales de tráfico ilícitu d'inmigrantes —que los espón al tresporte en condiciones peligroses o degradantes— y de trata de persones —col propósitu d'esplotación de los migrantes vulnerables, principalmente muyeres y neños—.[14][15]

Hasta'l 7 de setiembre de 2015, el númberu de refuxaos y migrantes que cruciaron el Mediterraneu, según el ACNUR, ye de 951 412 y d'alcuerdu a cifres de la OIM son 999 343 persones, na so mayoría provenientes de Siria, Afganistán, Eritrea, Nixeria, Albania, Paquistán, Somalia, Iraq, Sudán, Gambia, Exiptu, Marruecos, India, Nepal, Butan, Sri Lanka y Bangladex,[16] qu'ingresaron per esta ruta marítima a la XE, principalmente al traviés de Grecia ya Italia,[12][17] pa siguir el so tránsitu escontra Europa Central y Europa del Norte.

Según la Organización Internacional pa les Migraciones (OIM), 2760 persones finaron en naufraxos nel mar Mediterraneu, mientres los primeros ocho meses de 2015, lo que representa'l 73 % de les muertes de migrantes en tránsitu escontra'l so destín, asocedíes a nivel mundial.[17] Pela so parte, la oficina del Altu Comisionado de les Naciones Xuníes pa los Refuxaos (ACNUR) estima que fueron 2850 persones finaes y sumíes n'agües del Mediterraneu, mientres este mesmu periodu de 2015.[12]

Les proyeiciones del ACNUR indiquen que la cantidá de refuxaos y migrantes que realicen la travesía pel mar Mediterraneu hasta Europa llegaría a 400 000 a finales de 2015 y podría algamar los 450 000 o más en 2016,[18] esto ye, qu'en dos años siquier 850 000 persones van cruciar el Mediterraneu en busca d'abellugu na XE.

Antecedentes

editar

Espaciu Schengen y Reglamentu de Dublín

editar
 
El espaciu Schengen, n'azul
Artículos principales: Alcuerdu de Schengen, Espaciu de Schengen, y Reglamentu de Dublín

Nel Alcuerdu de Schengen, 26 países europeos (22 de los 28 Estaos miembros de la Xunión Europea, amás de los cuatro países de l'AELC) xunir pa formar una zona —el espaciu Schengen—, onde s'abolieron los controles nes fronteres internes, esto ye, ente los Estaos miembros, y nel so llugar los controles tán llindaos a les fronteres esteriores d'esti espaciu, y los países con fronteres esteriores tán obligaos a faer cumplir les normes de control fronterizu. Pela so parte, el Reglamentu de Dublín pretende evitar dos situaciones: el refuxáu múltiple» —conocíu n'inglés como asylum shopping—, que consiste en presentar delles solicitúes d'asilu, simultánea o socesivamente, en distintes Estaos miembros de la Xunión Europea, p'amontar la probabilidá de llograr una decisión positiva; y el refuxáu n'órbita conocíu n'inglés como refugee in orbit—, cuando los solicitantes d'asilu treslladar d'un Estáu miembru a otru na Xunión Europea, ensin que nengún acepte esaminar la so solicitú. El Reglamentu de Dublín establez qu'una persona que presentó una solicitú d'asilu nun país de la Xunión Europea y crucia illegalmente les fronteres d'otru país, tendrá de ser devueltu al anterior.

Población estranxera na XE antes de 2015

editar
Artículu principal: Inmigración na Xunión Europea
 
Inmigración de ciudadanos estracomunitarios —de fora de la XE— (llinia verde),[19] solicitantes d'asilu (naranxa)[20] y cruces illegales de frontera (azul)[21] na Xunión Europea (periodu 2010-2014)

La población estranxera residente na Xunión Europea yera de 33 millones de persones en 2014, qu'equival al 7 % de la población total de los 28 Estaos miembros de la XE, que supera los 500 millones de persones. En comparanza, la población nacida nel estranxeru representa'l 1,63 % de la población total en Xapón,[22] el 7,7 % en Rusia,[23] el 13 % nos Estaos Xuníos, el 20 % en Canadá y el 27 % n'Australia. Ente 2010 y 2013, alredor de 1,4 millones de ciudadanos estracomunitarios inmigraron cada añu na Xunión Europea utilizando medios regulares, con esclusión de los derechu d'asilu solicitantes d'asilu y refuxaos, reparándose un llixeru descensu dende 2010.[19]a

Antes de 2014, el númberu de solicitúes d'asilu na XE algamó'l so puntu máximu nos años 1992 (672 000), 2001 (424 000) y 2013 (431 000); y en 2014 llegó a 626 000 solicitúes d'asilu.[24] Según el ACNUR, los países de la XE col mayor númberu de refuxaos reconocíos a finales de 2014— fueron: Francia (252 264), Alemaña (216 973), Suecia (142 207) y el Reinu Xuníu (117 161). Nengún Estáu miembru de la Xunión Europea tuvo ente los diez países d'acoyida de refuxaos más importantes del mundu.[25]

Antes de 2014, el númberu de cruces fronterizos illegales detectaos pola axencia Frontex nes fronteres esteriores de la XE algamó'l so puntu máximu en 2011, con 141 051 llegaes irregulares, per vía marítima y terrestre. En 2014, les detecciones d'encruz illegal de fronteres algamaron un nuevu máximu históricu, con más de 280 000 detecciones.[26]

Crisis global refuxaos

editar
Artículos principales: Guerra contra'l terrorismu, Guerra Civil Siria, Refuxaos de la Guerra Civil Siria, y Guerra contra Estáu Islámicu
 
Refuxaos de la Guerra Civil Siria (2015)[27]
 
Principales países d'orixe (colloráu) y d'asilu (verde) de los refuxaos, a finales de 2014, d'alcuerdu al ACNUR (nun inclúi los refuxaos palestinos atendíos por UNRWA).[25]

Dende 2001, millones de persones fuxeron de conflictos bélicos internos ya internacionales, principalmente de la guerra contra'l terrorismu —campaña militar d'Estaos Xuníos, sofitada por miembros de la OTAN y otros aliaos—, la guerra d'Afganistán, la insurxencia nel Magreb (dende 2002), la insurxencia islamista en Nixeria (dende 2002), la invasión d'Iraq (2003), la guerra d'Iraq (2003-2011),[28] l'aición de la guerrilla iraquina (2003-2011), la insurxencia iraquina posterior al retiru de les tropes de EE. XX. (dende 2011), la insurxencia d'Al-Qaeda en Yemen (dende 2003), la guerra nel noroeste de Paquistán (dende 2004), la guerra civil de Somalia y otros conflictos nel Cuernu d'África, la guerra civil sudanesa, la Primavera Árabe (2010-2013),[29] la guerra, intervención militar y insurxencia miliciana en Libia (dende 2011), la guerra civil de Siria (dende 2011),[30] la guerra civil sursudanesa (dende 2013)[31] y más apocayá la segunda guerra civil de Libia y la guerra contra Estáu Islámicu (dende 2014).[32][33]

Según el ACNUR, el númberu de persones movíes por fuercia en tol mundu llegó a 59,5 millones a finales de 2014, el nivel más altu dende la Segunda Guerra Mundial,[34] con un aumentu del 40 % dende 2011. D'estos 59,5 millones, 19,5 millones son refuxaos, que representa 2,7 millones más qu'a finales de 2013 (+ 23 %), 38,2 millones son movíos internos y 1,8 millones son solicitantes d'asilu humanitariu. Los refuxaos sirios convertir nel grupu más grande en 2014 (con 3,9 millones, 1,55 millones más que l'añu anterior), superando a los refuxaos afganistanos (2,6 millones), que fueren el grupu de refuxaos más grande mientres tres décades.[25] Anque la mayoría de los refuxaos de Siria fueron acoyíos per países vecinos como Turquía, El Líbanu y Xordania, el númberu de ciudadanos sirios que soliciten asilu n'Europa aumentó de forma constante ente 2011 y 2015, totalizando 348 540 en xunetu de 2015.[35]

Pa finales del añu 2014, nos principales países d'orixe de los refuxaos a nivel mundial, Siria, Afganistán y Somalia representen el 53 % del total, ente que Sudán, Sudán del Sur, la República Democrática d'El Congu, Birmania, la República Centroafricana,[36] Iraq y Eritrea representen el 24 %;[37] ente que los principales países d'acoyida de refuxaos yeren Turquía, Paquistán, El Líbanu, Irán, Etiopía, Xordania, Kenia, Chad, Uganda y China, qu'entienden el 57 % del total de refuxaos nel mundu, d'alcuerdu a los datos del ACNUR.[25] En realidá, acordies con Alireza Salehi-Nejad " la mayoría de los inmigrantes n'Europa nun son refuxaos, sinón a cencielles inmigrantes económicos que busquen una vida meyor. Esta distinción ye importante porque según la Convención de Refuxaos de Xinebra de 1951 sol mandatu de la ONX, tres la destrucción que produció la Segunda Guerra Mundial y que dexó a millones de sacupaos y deportaos analayando por una Europa afarada pola guerra, y en correlación coles lleis de la XE, esixir a los países europeos qu'ufierten abellugu o otru tipu de proteición a les persones que fuxan d'una zona de guerra o persecución".[38][39][40]

Entamu de la crisis de refuxaos n'Europa

editar
Artículos principales: Guerra de Libia de 2014-2015, Operación Mare Nostrum, y Operación Tritón
 
Fronteres griegues, turques y búlgares y el cursu del ríu Maritsa

Frontera ente Turquía y Grecia MP

editar

Ente 2007 y 2011, un gran númberu de migrantes illegales y refuxaos procedentes d'Oriente Mediu y África cruciaron la frontera ente Turquía y Grecia, que tien unos 200 quilómetros de llargor, dixebrada na so mayor parte pol ríu Maritsa ―sacante 12,5 quilómetros nos que nun esiste separación física natural dalguna―, lo que llevó en 2010 al Gobierno griegu y a l'Axencia Europea pa la xestión de la cooperación operativa nes fronteres esteriores (Frontex) a ameyorar los controles fronterizos.[41] En 2011, más de 57 000 inmigrantes irregulares fueron deteníos nesi puntu[42] y en 2012, el fluxu d'inmigrantes en Grecia que llegaron per tierra menguó un 95 %, dempués de la construcción d'una valla de cuatro metros d'altor con alambre d'escayos y 10,3 quilómetros de llargor na frontera turcu-helena, na zona que nun sigue'l cursu del ríu Maritsa.[43] La construcción de la valla, la misión de l'axencia Frontex y los refuerzos policiales del Gobiernu de Grecia provocaron que los migrantes y refuxaos usaren la ruta marítima ente'l territoriu turcu y les cercanes islles griegues del Exéu.

Emigración dende Libia

editar

El recrudecimiento del conflictu, la inestabilidá y l'anarquía en Libia dende 2014, arriendes de la segunda guerra civil nesi país —depués de la primer guerra, la intervención militar de 2011 y la consecuente violencia miliciana— facilitaron les salíes de migrantes y refuxaos dende les mariñes libies ―principalmente subsaḥarianos y sirios―, en peligroses travesíes marítimes pol Mediterraneu n'embarcaciones precaries, poniendo en riesgu la vida n'intentos desesperaos por abellugase n'Europa, pa fuxir de la guerra, la represión y la miseria, y como nun disponen de víes llegales pa migrar o solicitar asilu, estes persones someter a redes criminales entamaes de tráficu illegal de persones.[44] Según Amnistía Internacional, les persones abellugar y migrante son «víctimes de violaciones sexuales, tortures y secuestros en Libia a manes de traficantes y contrabandistes», y sufren esplotación llaboral, persecución relixosa y otros abusos de grupos armaos y bandes de delincuentes.[45] La guerra tamién podría provocar el desplazamientu forzáu de munchos inmigrantes africanos que moraben en Libia, que solía ser un país de destín pa los migrantes en busca de meyores puestos de trabayu.[46]

En 2011, al entamu de la Primavera Árabe, establecióse como vía d'escape una ruta clandestina ente Túnez, l'epicentru de dicha revolución, ya Italia, concretamente la isla italiana de Lampedusa, siendo'l puntu de llegada de miles de tunecinos. Poco dempués, tres un alcuerdu ente dambos países que prevía repatriaciones forzoses, la ruta ente Túnez ya Italia quedó inhabilitada. Sicasí, pa compensar les dificultaes qu'esisten güei pa zarpar de Libia, que'l so tráficu clandestín de persones hai ablayáu drásticamente dende'l pasáu mes de xunetu,[47] en 2017 abrióse nuevamente la ruta de migración clandestina que parte de Túnez. Les condiciones del percorríu siguen ensin satisfaer los requisitos de seguridá mínimos pa cumplir colos estándares básicos humanos. Tristemente, non tolos qu'empecipien el viaxe consiguen llegar a tierra. N'Ochobre de 2017, al poco de reiniciar la ruta, ocho persones morrieron y otros venti dar por sumíes de resultes del naufraxu d'un barcu pesqueru que topetó contra una nave de la Marina tunecina.[48] Según The New York Times, la Marina tunecina, el mesmu día del incidente, salvó a cientos de migrantes.[49]

Frontera ente Turquía y Bulgaria

editar

En 2015, el Gobiernu de Bulgaria amplió la valla alambrada na frontera con Turquía pa torgar los fluxos migratorios pol creciente númberu de refuxaos, principalmente de la guerra civil en Siria, que solicitaron asilu nesti Estáu miembru de la Xunión Europea. El Altu Comisionado de les Naciones Xuníes pa los Refuxaos (ACNUR) cuestionó esta decisión, que pondría en peligru más vides, porque llevaría a más persones a entamar les travesíes más peligroses escontra Europa y poner en manes de los traficantes de persones. De la mesma esti organismu internacional encamentó a les autoridaes búlgares a prauticar una política de puertes abiertes» escontra los refuxaos.[50]

Acontecimientos

editar

La crisis migratoria apinar pola traxedia que viven miles de migrantes que ponen les sos vides en peligru pa cruciar el mar Mediterraneu[15] a bordu d'embarcaciones precaries ―conocíes como pateres― y barcos con llindaes condiciones téuniques o escesu de persones a bordu.[51] N'abril de 2015, cinco embarcaciones que tresportaben cuasi 2000 migrantes a Europa, fundir en dellos incidentes nel mar Mediterraneu, con una cifra de muertos envalorada en más de 1200 persones, y l'incidente con mayores víctimes foi'l naufraxu del 19 d'abril n'agües de la canal de Sicilia.[52]

Los naufraxos tuvieron llugar nun contestu de conflictos en cursu en dellos países del norte d'África y d'Oriente Mediu, según la negativa de dellos Gobiernos de la Xunión Europea pa financiar la Operación Mare Nostrum, un programa humanitariu y de rescate entamáu pol Gobiernu italianu, que foi sustituyíu en payares de 2014 pola Operación Tritón de l'Axencia Europea de Fronteres (Frontex). El 23 d'abril de 2015, los gobiernos de la Xunión Europea alcordaron triplicar los fondos pa les operaciones de patrullar fronteriza nel Mediterraneu, cola cuenta d'igualar les capacidaes previes de la Operación Mare Nostrum, pero Amnistía Internacional criticó darréu la decisión de la Xunión Europea por non ampliar l'área operativa de Tritón» a la zona primeramente cubierta por Mare Nostrum.[53] Delles selmanes más tarde, la Xunión Europea decidió poner en marcha una nueva operación militar con sede en Roma,[54] denominada EUNAVFOR MED, sol mandu del almirante italianu Enrico Credendino.[55]

Respuesta internacional

editar
Artículu principal: Reaiciones internacionales polos atentaos de París de payares de 2015
 
Cifres de refuxaos nos estaos de la XE y la EFTA ente'l 1 de xineru y el 30 de xunu de 2015 según los datos d'Eurostat.
 
Países d'orixe de los refuxaos que solicitaron asilu n'Europa ente'l 1 de xineru y el 30 de xunu de 2015

D'alcuerdu a los datos d'Eurostat, los Estaos miembros de la Xunión Europea recibieron 626 065 solicitúes d'asilu nel añu 2014 —la cifra más alta dende les 672 000 solicitúes recibíes en 1992—.[24] Sobre'l total de 357 425 decisiones sobre solicitúes d'asilu na XE en 2014, 183 365 resultaron en decisiones positives y 174 060 fueron refugaes. 160 070 persones recibieron l'estatus de proteición en primer instancia —una tasa de reconocencia del 45 %—, ente que a 23 295 concedióse-yos l'estatus de proteición na apelación o revisión —una tasa de reconocencia del 18 %—. De les 183 365 persones que se-yos concedió la proteición en 2014 en países de la XE, a 103 595 dióse-yos la condición de refuxáu (57 % de les decisiones positives), proteición subsidiaria a 59 470 (32 %) y autorización de residencia por razones humanitaries a 20 300 (11 %), amás, recibieron 6380 refuxaos reasentados.[56]

 
Refuxaos sirios y afganistanos n'Austria, n'agostu de 2015

Según Eurostat, cuatro Estaos ―Alemaña, Suecia, Italia y Francia ― recibieron alredor de dos tercios de les solicitúes d'asilu de la XE en 2014 y dieron cuasi dos tercios de los estatus de proteición,[57] ente que l'analís de los datos de Naciones Xuníes y del Bancu Mundial indica que Suecia, Hungría y Austria atopar ente los principales receptores per cápita de solicitantes d'asilu de la Xunión Europea, al afaese según la so población.[58]

Mientres los trés primeros meses de 2015, 184 815 persones solicitaron asilu na Xunión Europea —un 86 % más en comparanza col primer trimestre de 2014— y según la ciudadanía de los solicitantes d'asilu, 48 870 provienen de Kosovu (26 %), 29 095 de Siria y 12 910 d'Afganistán, d'alcuerdu a cifres oficiales de Eurostat.[59]

Según la Frontex (Axencia Europea de Fronteres), unos 95 000 inmigrantes fueron rescataos ente xineru y xunetu de 2015 pola Operación Tritón nel Mediterraneu central,[60] y cerca de 340 000 inmigrantes llegaron a la Xunión Europea, aproximao'l triple que nel mesmu periodu de 2014.[61]

 
Vista de la Barrera fronteriza ente Hungría y Serbia construyida en 2015

En setiembre de 2015, el Gobiernu de Hungría anunció que se terminaría de construyir una barrera o valla na frontera con Serbia pa intentar detener el fluxu d'inmigrantes.[62]

La presidencia del Conseyu de la Xunión Europea ―qu'exerz Luxemburgu― convocó pal 14 de setiembre de 2015 una xunta estraordinaria de los ministros de Xusticia ya Interior de los 28 Estaos miembros, destacando que la situación migratoria «adquirió apocayá proporciones ensin precedentes».[9]

  • Alemaña — La tarde del 5 de setiembre de 2015, miles de refuxaos entraron n'Alemaña al berru de «Merkel ye la nuesa madre», mientres el Gobiernu d'Hungría declaraba delitu cruciar les sos fronteres. Esa mesma tarde unos 10 000 refuxaos llegaben a Austria dende Hungría. La madrugada del 6 de setiembre de 2015, ciudadanos alemanes recibíen y acoyíen con emoción a los miles d'inmigrantes que llegaben a les sos fronteres. A primer hora de la tarde del 6 de setiembre de 2015, un grupu de refuxaos denunció ataques racistes na isla de Kos. Anguaño, Alemaña anunció que va recibir 800 000 refuxaos.
  • Arxentina — A principios de setiembre de 2015, el gobiernu d'Arxentina llanzó'l Programa Especial de Visáu Humanitariu pa Estranxeros Afeutaos pol Conflictu de la República Árabe Siria. Dichu programa va dexar que los refuxaos vivan trés años en territoriu arxentín y puedan optar por tener un Documentu Nacional d'Identidá arxentín.[63] Arxentina yá recibía refuxaos sirios dende 2013.[64]
  • Austria — El 5 de setiembre de 2015, Austria dio entrada a miles de refuxaos.
  • Brasil — Con una fuerte comunidá árabe instalada nesti país dende va décades, Brasil recibió a 2077 refuxaos sirios desque empezó la guerra en 2011, per lloñe más que cualesquier otru país d'América Llatina.[65]
  • Chile — El canciller Heraldo Muñoz espresó que'l gobiernu yá trabaya nun plan p'acoyer refuxaos sirios, que podría incluyir primeramente a unes 150 persones. En paralelu, decidió acelerase la entrega de vises a 23 sirios que teníen familiares o conocíos chilenos con ascendencia siria. Chile yá recibió refuxaos. En 2008, 117 palestinos que vivíen n'Iraq fueron acoyíos en territoriu chilenu.[66]
  • España — El líder de la oposición parllamentaria Pedro Sánchez ufiertó a Mariano Rajoy (presidente del Gobiernu) un pactu nacional dempués de que Rajoy anunciara que nun se refugará asilu políticu a quien lo precise y va crease una comisión interministerial pa encetar la situación. Rajoy aceptara "ensin aldericar" la cifra de la XE: 14 931 refuxaos. Al atapecer d'esi mesmu día Juncker propón partir 120 000 refuxaos.
  • Estaos Xuníos — L'anterior presidente d'Estaos Xuníos, Barack Obama, dixo a los sos asesores que va dexar la entrada de 10 000 refuxaos sirios el próximu añu fiscal. Estaos Xuníos solo aceptara l'ingresu d'unos 1500 sirios desque españó la guerra civil nesi país va cuatro años.[67] Pa 2015 ACNUR refirió a más de 17 000 ciudadanos sirios pa la so acoyida en EE. UU., de los cualos 1564 fueron almitíos hasta agora, según datos del Departamentu d'Estáu.[68]
 
Estación de Budapest-Keleti
 
Hungría, cerca de la frontera con Serbia, n'agostu de 2015
  • Hungría — Mientres la tarde del 10 de setiembre de 2015, Hungría preparar pa reforzar el control de les fronteres col Exércitu. A primer hora de la tarde del 12 de setiembre espublizáronse imáxenes de como la policía húngara llanzaba comida a los refuxaos d'una manera humillante escontra ellos. Al atapecer del 16 de setiembre de 2015 la policía húngara usa gas pimienta contra los refuxaos.
  • Méxicu — El senáu mexicanu pidió al gobiernu federal qu'abra les sos fronteres a los movíos sirios víctimes de la guerra. Un primer estudiante siriu, becáu por una universidá mexicana, va llegar esta selmana al país.[69]
  • Perú — Al traviés d'un comunicáu oficial, la Cancillería peruana tamién anunció que «va empecipiar coordinaciones cola Oficina del Altu Comisionado de los Refuxaos (ACNUR)» pa evaluar les condiciones necesaries "pa recibir families de refuxaos sirios al traviés del procedimientu de reasentamiento".[70]
  • Reinu Xuníu — La madrugada del 8 de setiembre de 2015, David Cameron anunció que'l Reinu Xuníu espera acoyer a 20 000 refuxaos sirios nun llustru. La tarde d'esi mesmu día, la Comisión Europea presentó un informe en Bruxeles tituláu El drama de los refuxaos n'Europa, al detalle onde se sollertaba de que miles de menores fuxen solos escontra Europa.
  • Vaticanu — El papa Francisco tamién llamó a acoyer a los refuxaos «tal como vienen» y tamién afirmó que les migraciones «son productu d'un sistema socioeconómico malu ya inxustu».[71] Ello ye qu'en realizando un viaxe a Lesbos llevó a Roma a 12 refuxaos sirios.[72]
  • Venezuela — El presidente de Venezuela, Nicolás Maduro, anunció que'l so país va dar abellugu a 20 000 sirios que fuxen de la guerra nel so país, metanes la gravedá de la crisis migratoria qu'azota a Europa. El gobernante dixo sentir "dolor" pola situación del pueblu siriu al que Venezuela "ama", "respeta" y "conoz perbién" de la que pidió sofitu a la comunidá árabe pa llevar alantre esta aición.

Ver tamién

editar

Referencies

editar
  1. ↑ «Europe migrant crisis» (inglés). BBC News. Consultáu'l 13 de setiembre de 2015.
  2. ↑ «Mediterraneu, crisis migratoria». TeleSUR (29 d'abril de 2015). Archiváu dende l'orixinal, el 2018-08-07. Consultáu'l 31 d'agostu de 2015.
  3. ↑ «naciones xuníes-pa-los-refuxaos-sobre-la crisis-de-refuxaos-en-europa/ Declaración del Altu Comisionado de les Naciones Xuníes pa los Refuxaos sobre la crisis de refuxaos n'Europa». ACNUR (4 de setiembre de 2015). Consultáu'l 6 de setiembre de 2015.
  4. ↑ «Refuxaos». ACNUR. Consultáu'l 7 de setiembre de 2015.
  5. ↑ «editorial=ACNUR Solicitantes d'asilu». Consultáu'l 7 de setiembre de 2015.
  6. ↑ «Los términos clave de migración». Organización Internacional pa les Migraciones. Consultáu'l 7 de setiembre de 2015.
  7. ↑ 7,0 7,1 (n'inglés) «Migrant crisis: Migration to Europe explained in graphics.» BBC News. Consultáu'l 22 d'avientu de 2015.
  8. ↑ «Toles claves de la peor crisis migratoria n'Europa dende la Segunda Guerra Mundial». RT (30 d'agostu de 2015). Consultáu'l 31 d'agostu de 2015.
  9. ↑ 9,0 9,1 «Bruxeles pide “solidaridá” a los países ante la crisis mundial” migratoria». El País (31 d'agostu de 2015). Consultáu'l 1 de setiembre de 2015.
  10. ↑ «naciones xuníes-pa-los-refuxaos-sobre-la crisis-de-refuxaos-en-europa/ Declaración del Altu Comisionado de les Naciones Xuníes pa los Refuxaos sobre la crisis de refuxaos n'Europa». ACNUR (4 de setiembre de 2015). Consultáu'l 10 de setiembre de 2015.
  11. ↑ «Migratory routes map» (inglés). Frontex. Archiváu dende l'orixinal, el 2016-03-20. Consultáu'l 10 de setiembre de 2015.
  12. ↑ 12,0 12,1 12,2 «Refugees/Migrants Emergency Response - Mediterranean» (inglés). Altu Comisionado de les Naciones Xuníes pa los Refuxaos. Consultáu'l 10 de setiembre de 2015.
  13. ↑ «Los refuxaos nes migraciones internacionales». Universidá de L'Habana (2011). Consultáu'l 10 de setiembre de 2015.
  14. ↑ «Inmigración illegal y trata de persones na Xuión Europea: la desprotección de les víctimes». Universidá de Granada. Consultáu'l 10 de setiembre de 2015.
  15. ↑ 15,0 15,1 «Axenda Europea de Migración». Comisión Europea (13 de mayu de 2015). Consultáu'l 31 d'agostu de 2015.
  16. ↑ «Mapa: ¿Cómo se distribúin los refuxaos na peor crisis migratoria n'Europa?». RT (30 d'agostu de 2015). Consultáu'l 13 de setiembre de 2015.
  17. ↑ 17,0 17,1 «Mediterranean Update-Missing Migrants Project» (inglés). Organización Internacional pa les Migraciones (7 de setiembre de 2015). Consultáu'l 9 de setiembre de 2015.
  18. ↑ «ONX preve que 450.000 refuxaos van llegar a Europa al traviés del Mediterraneu en 2016». Reuters (8 de setiembre de 2015). Archiváu dende l'orixinal, el 2015-10-01. Consultáu'l 10 de setiembre de 2015.
  19. ↑ 19,0 19,1 «Immigration in the EU» (inglés). Comisión Europea (10 de xunu de 2015). Consultáu'l 14 de setiembre de 2015.
  20. ↑ «Asylum quarterly report» (inglés). Eurostat (16 de xunu de 2015). Consultáu'l 14 de setiembre de 2015.
  21. ↑ «Annual Risk Analysis 2015» (inglés). Frontex. Consultáu'l 14 de setiembre de 2015.
  22. ↑ «Can immigration save a struggling, disappearing Japan?» (inglés). Fortune (20 de payares de 2014). Consultáu'l 14 de setiembre de 2015.
  23. ↑ «Trends in International Migrant Stock: The 2013 Revision» (inglés). Naciones Xuníes. Consultáu'l 14 de setiembre de 2015.
  24. ↑ 24,0 24,1 «Asylum statistics» (inglés). Eurostat (21 de mayu de 2015). Consultáu'l 13 de setiembre de 2015.
  25. ↑ 25,0 25,1 25,2 25,3 «UNHCR - Global Trends –Forced Displacement in 2014» (inglés). ACNUR (18 de xunu de 2015). Consultáu'l 14 de setiembre de 2015.
  26. ↑ «Annual Risk Analysis 2015» (inglés). Frontex (abril de 2015). Consultáu'l 14 de setiembre de 2015.
  27. ↑ Syria's refugee crisis in numbers, Amnesty International, 4 de setiembre 2015
  28. ↑ «Desplazamientos forzaos de la población iraquina». Real Institutu Elcano (30 de xineru de 2003). Consultáu'l 17 de setiembre de 2015.
  29. ↑ «La crisis nel Norte d'África y el so impautu na inmigración irregular a la Xunión Europea (ARI)». Real Institutu Elcano (9 de mayu de 2011). Consultáu'l 17 de setiembre de 2015.
  30. ↑ «siria editorial=ACNUR Emerxencia en Siria». Consultáu'l 17 de setiembre de 2015.
  31. ↑ «editorial=ACNUR Emerxencia en Sudán del Sur». Consultáu'l 17 de setiembre de 2015.
  32. ↑ «Guerra contra Estáu Islámicu». RTVE. Consultáu'l 17 de setiembre de 2015.
  33. ↑ «Estáu Islámicu». RT. Consultáu'l 17 de setiembre de 2015.
  34. ↑ «The Global Refugee Crisis, Region by Region» (inglés). The New York Times (26 d'agostu de 2015). Consultáu'l 16 de setiembre de 2015.
  35. ↑ «EU migration: Crisis in graphics» (inglés). BBC News (9 de setiembre de 2015). Consultáu'l 16 de setiembre de 2015.
  36. ↑ «Emerxencia na República Centroafricana». ACNUR. Consultáu'l 17 de setiembre de 2015.
  37. ↑ «The dispossessed» (inglés). The Economist (18 de xunu de 2015). Consultáu'l 16 de setiembre de 2015.
  38. ↑ Salehi Nejad, Alireza (7 de marzu de 2016). «crisis migratoria-europea-un-analisis/ La crisis migratoria europea: un analís - OpenMind». Consultáu'l 15 de setiembre de 2016.
  39. ↑ Salehi Nejad, Alireza (10 de marzu de 2016). «The European Immigration Crisis: A Review». Central European Journal of International and Security Studies. Archivado del original el 2018-07-10. https://web.archive.org/web/20180710092007/http://www.cejiss.org/econtribution/the-european-immigration-crisis-a-review. Consultáu'l 2018-07-01. 
  40. ↑ Nejad, Alireza Salehi (22 d'abril de 2016). «a politico-economic clarification of the European Union» (n'inglés). European Political Science. doi:10.1057/eps.2016.22. ISSN 1680-4333. http://link.springer.com/article/10.1057/eps.2016.22. Consultáu'l 15 de setiembre de 2016. 
  41. ↑ «Mapping Mediterranean migration» (inglés). BBC News (15 de setiembre de 2014). Consultáu'l 3 de setiembre de 2015.
  42. ↑ «so-frontera-con-turquia-contra-la-inm.aspx Grecia sella la so frontera con Turquía contra la inmigración irregular». El Mundo (17 d'avientu de 2012). Consultáu'l 3 de setiembre de 2015.
  43. ↑ «Greece completes anti-migrant fence at Turkish border» (inglés). Kathimerini (17 d'avientu de 2012). Consultáu'l 3 de setiembre de 2015.
  44. ↑ «persones editorial=La Nación L'anarquía en Libia impulsa'l boom del tráficu de persones» (24 d'abril de 2015). Consultáu'l 4 de setiembre de 2015.
  45. ↑ «Libia: Bederres abusos impulsen a migrantes a poner en peligru la so vida en travesíes pol Mediterraneu». Amnistía Internacional (11 de mayu de 2015). Consultáu'l 4 de setiembre de 2015.
  46. ↑ «Why Libya is springboard for migrant exodus» (inglés). BBC News (20 d'abril de 2015). Consultáu'l 17 de setiembre de 2015.
  47. ↑ Val, Eusebio (10 d'ochobre de 2017). migrantes-dende-tunez.html Primer traxedia na nueva ruta de los migrantes dende Túnez. La Vanguardia. https://www.lavanguardia.com/edicion-impresa/20171010/431941267294/primer-traxedia-en-la-nueva-ruta-de-los migrantes-dende-tunez.html. Consultáu'l 10 d'ochobre de 2017. 
  48. ↑ Val, Eusebio (9 d'ochobre de 2017). migrantes-dende-tunez.html Primer traxedia na nueva ruta de los migrantes dende Túnez. La Vanguardia.  p. La Vanguardia. https://www.lavanguardia.com/edicion-impresa/20171010/431941267294/primer-traxedia-en-la-nueva-ruta-de-los migrantes-dende-tunez.html. Consultáu'l 10 d'ochobre de 2017. 
  49. ↑ Amara, Tarek (10 d'ochobre de 2017). Tunisian Navy Rescues 100 Migrants, Hours After Eight Drown. The New York Times.  p. The New York Times. https://www.nytimes.com/reuters/2017/10/10/world/africa/10reuters-tunisia-migrants.html. Consultáu'l 10 d'ochobre de 2017. 
  50. ↑ «Bulgaria to extend fence at Turkish border to chigre refugee influx» (inglés). Reuters (14 de xineru de 2015). Consultáu'l 4 de setiembre de 2015.
  51. ↑ «inmigrantes africanos/15574477 El Mediterraneu, trampa mortal pa inmigrantes africanos». El Tiempo (20 d'abril de 2015). Consultáu'l 1 de setiembre de 2015.
  52. ↑ «Europa abre los güeyos a la crisis migratoria». Páxina 12 (21 d'abril de 2015). Consultáu'l 1 de setiembre de 2015.
  53. ↑ «Europe's response: "Face-saving not a life-saving operation"». Amnistía Internacional (24 d'abril de 2015). Consultáu'l 1 de setiembre de 2015.
  54. ↑ «La respuesta militar a la crisis migratoria del Mediterraneu». Real Institutu Elcano (22 de xunetu de 2015). Consultáu'l 31 d'agostu de 2015.
  55. ↑ «European Union agrees to naval intervention on migrant smugglers» (inglés). The New York Times (18 de mayu de 2015). Consultáu'l 1 de setiembre de 2015.
  56. ↑ «EU Member States granted protection to more than 185 000 asylum seekers in 2014» (inglés). Eurostat (12 de mayu de 2015). Consultáu'l 13 de setiembre de 2015.
  57. ↑ «Data raises questions over European Union's attitude towards asylum seekers» (inglés). Euronews (14 de mayu de 2015). Archiváu dende l'orixinal, el 2016-03-28. Consultáu'l 1 de setiembre de 2015.
  58. ↑ «Which Countries Are Under the Most Strain in the European Migration Crisis?» (inglés). The New York Times (31 d'agostu de 2015). Consultáu'l 1 de setiembre de 2015.
  59. ↑ «185 000 first time asylum seekers in the EU in the first quarter of 2015» (inglés). Eurostat (18 de xunu de 2015). Consultáu'l 13 de setiembre de 2015.
  60. ↑ «Frontex helps save 3400 migrants off Libyan coast last week» (inglés). Frontex (25 d'agostu de 2015). Archiváu dende l'orixinal, el 2015-09-10. Consultáu'l 1 de setiembre de 2015.
  61. ↑ «anu-segun-frontex/10004-2687591# El númberu d'inmigrantes na Xunión Europea triplicóse anguaño, según la Frontex». Axencia EFE (13 d'agostu de 2015). Consultáu'l 1 de setiembre de 2015.
  62. ↑ «so-barrera-frontera-serbia Hungría anuncia terminar de llevantar la so barrera en frontera con Serbia». L'Universu (29 d'agostu de 2015). Consultáu'l 4 de setiembre de 2015.
  63. ↑ «refuxaos sirios-20150904-0019.html Arxentina va otorgar visáu pa refuxaos sirios». TeleSur (4 de setiembre de 2015). Consultáu'l 4 de setiembre de 2015.
  64. ↑ «South America ready to welcome Syrian refugees». Press TV (5 de setiembre de 2013). Archiváu dende l'orixinal, el 2015-09-24.
  65. ↑ Una ilesia de refuxaos en Rio de Janeiro [VIDEO]. Diariu El Comercio. http://elcomercio.pe/mundo/actualidad/brasil-ilesia-refuxaos-rio-janeiro-video-noticia-1840853?ref=portada_home. Consultáu'l 14 de setiembre de 2015. 
  66. ↑ Chile acueye a ciudadanos sirios. http://elcomercio.pe/mundo/latinoamerica/chile-decide-acoyer-refuxaos-sirios-video-noticia-1839471. Consultáu'l 11 de setiembre de 2015. 
  67. ↑ pa-aceptar-a-10000-refuxaos-sirios EEUU preparar p'aceptar a 10,000 refuxaos sirios. http://noticias.univision.com/article/2459835/2015-09-10/estaos-xuníos/noticias/eeuu-preparar pa-aceptar-a-10000-refuxaos-sirios. Consultáu'l 11 de setiembre de 2015. 
  68. ↑ «¿Por qué EE.XX. recibe tan pocos refuxaos de Siria? - BBC Mundo» (castellanu). Consultáu'l 5 d'avientu de 2015.
  69. ↑ «El primer refuxáu siriu en Méxicu». Consultáu'l 18 d'ochobre de 2015.
  70. ↑ Perú va empecipiar coordinaciones pa recibir a refuxaos sirios. http://elcomercio.pe/politica/gobierno/peru-refuxaos-sirios-noticia-1840167?flsm=1. Consultáu'l 11 de setiembre de 2015. 
  71. ↑ «papa-francisco-pide-acoyer-a-los refuxaos tal-como-vienen-KH10712282#.Ttt1BHulUIloBiH El Papa Francisco pide acoyer a los refuxaos tal como vienen»». Consultáu'l 26 de payares de 2015.
  72. ↑ «papa-llevar a-roma-a-tres-families-de-refuxaos El Papa llevar a Roma a tres families de refuxaos». Consultáu'l 26 de mayu de 2016.

Enllaces esternos

editar




Sacáu de «https://ast.wikipedia.org/w/index.php?title=Crisis_migratoria_n%27Europa&oldid=4289657»