Fermiu

elementu químicu de númberu atómicu 100 y símbolu Fm
(Redirixío dende Fermio)

El fermiu[1] ye un elementu químicu radiactivu creáu artificialmente que'l so númberu atómicu ye 100, de símbolu Fm. Esisten 16 isótopos conocíos siendo'l 257Fm el más estable con un periodu de semidesintegración de 100,5 díes. El fermiu ye unu de los elementos transuránicos del grupu de los actínidos del sistema periódicu. L'elementu foi aislláu en 1952, a partir de los restos d'una esplosión de bomba d'hidróxenu, pol químicu d'Estaos Xuníos Albert Ghiorso y los sos colegues. Más tarde el fermiu foi preparáu sintéticamente nun reactor nuclear bombardiando plutoniu con neutrones, y nun ciclotrón bombardiando uraniu 238 con iones de nitróxenu. Llográronse isótopos con númberos másicos dende 242 a 259; el fermiu 257, que ye'l que tien una vida más llarga, tien una vida media de 80 díes. Al elementu dióse-y el nome de fermiu en 1955, n'honor al físicu nuclear d'Estaos Xuníos d'orixe italianu Enrico Fermi. El fermiu nun tien aplicaciones industriales.

Einsteniu ← FermiuMendeleviu
   
 
100
Fm
 
               
               
                                   
                                   
                                                               
                                                               
Tabla completaTabla enantada
Información xeneral
Nome, símbolu, númberu Fermiu, Fm, 100
Serie química Actínidos
, periodu, bloque , 7, f
Masa atómica 257 u
Configuración electrónica [Rn]5f12 7s2
Electrones per nivel 2, 8, 18, 32, 30, 8, 2
Propiedaes físiques
Estáu ordinariu Sólidu
Varios
Estructura cristalina Desconocida
Isótopos más estables
Artículu principal: Isótopos del fermiu
iso AN Periodu MD Ed PD
MeV
252Fm25,39 h7,153248
Valores nel SI y condiciones normales de presión y temperatura, sacante que se diga lo contrario.
[editar datos en Wikidata]

Carauterístiques

editar

El fermiu nun s'atopa na naturaleza; el so descubrimientu y producción algamar por transmutación nuclear artificial d'elementos más llixeros. Afayáronse los isótopos radiactivos de númberu de masa 244-259. El pesu total del fermiu que foi sintetizáu ye enforma menor d'una millonésima de gramu.

La fisión bonal ye la manera principal d'escayencia pa 244Fm, 256Fm y 258Fm. L'isótopu con vida más llarga ye 257Fm, que tien una vida media d'unos 100 díes. El fermiu -258 aparra por fisión bonal y tien una vida media de 0.38 milisegundos. Esto suxer la esistencia d'una anormalidá nesti puntu na tabla periódica.

Referencies

editar

Enllaces esternos

editar