Osmiu

Reniu ← Osmiu → Iridiu
; 76	Os
	Tabla completa • Tabla enantada
	; Azul abuxáu
Información xeneral
Nome, símbolu, númberu	Osmiu, Os, 76
Serie química	Metales de transición
Grupu, periodu, bloque	8, 6, d
Masa atómica	190,23 u
Configuración electrónica	[Xe]4f145d66s²
Durez Mohs	7
Electrones per nivel	2, 8, 18, 32, 14, 2
Propiedaes atómiques
Radiu mediu	130 pm
Electronegatividá	2,2 (Pauling)
Radiu atómicu (calc)	185 pm (Radiu de Bohr)
Radiu covalente	128 pm
Estáu(aos) d'oxidación	8, 7, 6, 5, 4, 3, 2, 1, 0, -1, -2
Óxidu	Llevemente ácidu
Propiedaes físiques
Estáu ordinariu	Sólidu
Densidá	22610 kg/m³
Puntu de fusión	3306 K (3033 °C)
Puntu de bullidura	5285 K (5012 °C)
Entalpía de vaporización	627,6 kJ/mol
Entalpía de fusión	31,8 kJ/mol
Presión de vapor	2,52 Pa a 3300 K
Volume molar	8,42·10-6 m³/mol
Módulu de compresibilidá	462 GPa
Varios
Estructura cristalina	Hexagonal
Nᵘ CAS	7440-04-2
Nᵘ EINECS	231-114-0
Calor específica	130 J/(K·kg)
Conductividá llétrica	10,9·10⁶ S/m
Conductividá térmica	87,6 W/(m·K)
Módulu de cizalladura	222 GPa
Velocidá del soníu	4940 m/s a 293,15 K (20 °C)
Isótopos más estables
	Artículu principal: Isótopos del osmiu
MeV
	Valores nel SI y condiciones normales de presión y temperatura, sacante que se diga lo contrario.
	[editar datos en Wikidata]

El osmiu ye un elementu químicu de númberu atómicu 76 que s'atopa nel grupu 8 de la tabla periódica de los elementos. El so símbolu ye Os.

Trátase d'un metal de transición blancu buxu, fráxil y duru. Clasifícase dientro del grupu del platín, y emplégase en delles aleaciones con platín y iridiu. Atópase aleado en menas de platín y el so tetraóxido, OSU₄. L'osmiu ye l'elementu natural más pesáu qu'esiste con una densidá de 22.59 g/cm³.

Emplégase en resume orgánica (como oxidante) y nel procesu de tinción de texíos (pal so fixación) pa la so observación por aciu microscopía electrónica, y n'otres téuniques biomédiques. Les aleaciones d'osmiu emplegar en contactos llétricos, puntes de bolígrafos y otres aplicaciones nes que ye necesaria una gran durez y durabilidá.

L'osmiu afayóse en 1803 por Smithson Tennant, a partir de la residuu que quedaba al eslleir platín nativu en agua regia. Ye un elementu bien escasu na naturaleza y que se topa na corteza terrestre nuna concentración de 0.0015 ppm.

Propiedaes

Osmiu metálicu.

Na so forma metálico ye de color blancu buxu, duru y brillante, inclusive a altes temperatures, anque ye difícil atopalo nesta forma. Ye más fácil llograr osmiu en polvu, anque espuestu al aire tiende a la formación del tetraóxido d'osmiu, OSU₄, compuestu tóxicu (peligrosu pa los güeyos), oxidante enérxicu, d'un golor fuerte, y volátil. Na corteza terrestre alcuéntrase xunto con otros metales del grupu del platín, xeneralmente aleado con iridiu (y otros en menor cantidá). L'osmiu ye otru de los metales aliaos al fierro, níquel ya iridiu y al igual qu'estos, la mayor cantidá d'osmiu nativu atopar nel nucleu del planeta que pola so alta densidá fundióse y pasu a formar parte de los sos componentes. Les aleaciones d'osmiu ya iridiu nes qu'hai mayor cantidá d'osmiu conócense como osmiridiu, contra les que tienen más iridiu, llamaes iridiusmiu.

Conozse tamién el dióxidu d'osmiu, OSU₂, los fluoruros OsF₄, OsF₅ y OsF₆ y los cloruros OsCl₂, OsCl₃ y OsCl₄. Forma coles mesmes diversos oxoaniones. L'osmiu en forma pura nun s'utiliza, emplegar n'aleaciones como endurecedor del platín y como catalizador.

Algama'l estáu d'oxidación +8, al igual que'l ruteniu, estáu que nun algamar el fierro, que ye l'elementu cabecera d'esti grupu. Puede presentar variaos estaos d'oxidación, dende'l 0 al +8. Son bien resistentes al ataque por ácidos, eslleiéndose meyor por fusión alcalina.

Ye l'elementu natural de mayor densidá de la Tierra,^[1] siendo llixeramente cimeru a la del Iridiu.

Llogru

Llograr en sables que contienen platín, iridiu y escasa cantidá d'otros metales. Dempués d'un procesu d'arriquecimientu de los sables pasar al tratamientu con agua regia, gracies a lo cual dixébrase del platín. Darréu dixébrase del ruteniu por amenorgamientu con alcoholes y bástiase en forma d'OSU₄. La purificación realizar por destilación

Aplicaciones en química orgánica

El tetraóxido d'osmiu ye un bon oxidante, capaz de tresformar un alqueno nun diol.^[2]

Referencies

↑ http://www.lenntech.es/tabla-peiodica/densidá.htm
↑ «Archived copy». Archiváu dende l'orixinal, el 2012-09-15.

Enllaces esternos

N'inglés

WebElements.com - Osmium
EnvironmentalChemistry.com - Osmium
Pubchem - Osmium
(enllaz rotu disponible n'Internet Archive; ver l'historial y la última versión).
FLEGENHEIMER, J. (2014). The mystery of the disappearing isotope. Revista Virtual de Química, V. XX. Available at http://www.uff.br/RVQ/index.php/rvq/article/viewFile/660/450 Archiváu 2015-06-19 en Wayback Machine

[1] ttp://www.lenntech.es/tabla-peiodica/densidá.htm

[2] «Archived copy». Archiváu dende l'orixinal, el 2012-09-15.

[1]

[2]