Galiu
El galiu[1] ye un elementu químicu de la tabla periódica de númberu atómicu 31 y símbolu Ga.[2][3]
Carauterístiques principales
editar
El galiu ye un metal blandu, buxu n'estáu líquidu y platiáu brillosu al solidificar, sólidu deleznable a baxes temperatures que funde a temperatures cercanes a la del ambiente (como cesiu, mercuriu y rubidiu) ya inclusive cuando se sostién na mano pol so baxu puntu de fusión (28,56 °C). El rangu de temperatura nel que permanez líquidu ye ún de los más altos de los metales (2174 °C dixebren los sos puntos de fusión y ebullición) y la presión de vapor ye baxa inclusive a altes temperatures. El metal espándese un 3,1% al solidificar y flota nel líquidu al igual que'l xelu nel agua.
Presenta un acusáu enclín a subenfriase per debaxo del puntu de fusión (permaneciendo entá n'estáu líquidu) polo que ye necesaria una grana (un pequeñu sólidu agregáu al líquidu) pa solidificalu. La cristalización nun se produz en nenguna de les estructures simples; la fase estable en condiciones normales ye ortorrómbica, con 8 átomos en cada caxella unitaria na que cada átomu namái tien otru na so vecindá más próxima a una distancia de 2,44 Å y tando los otros seis a 2,83 Å. Nesta estructura'l enllaz químicu formáu ente los átomos más cercanos ye covalente siendo la molécula Ga2 la que realmente forma el treme cristalín.
A otra presión y temperatura atopáronse numberoses fases estables y metaestables distintes.
El galiu escome otros metales al difundise nes sos redes cristalines.
Referencies
editar- ↑ Esti términu apaez nel Diccionariu de l'Academia de la Llingua Asturiana. Ver: galiu
- ↑ Garritz, Andoni (1998). Química. Pearson Educación, páx. 856. ISBN 978-9-68444-318-1.
- ↑ Parry, Robert W. (1973). Química: fundamentos esperimentales. Reverte, páx. 703. ISBN 978-8-42917-466-3.
