Postre

Postre
	tipu d'alimentu
	platu, alimentu, tiempo (es) y plato dulce (es)

El postre ye'l platu de sabor duce o agriduz que se toma a la fin de la comida. Cuando se fala de postres entiéndese dalguna preparación duce, bien sían cremes, tartes, pasteles, xelaos, bombones, etc. Por estensión denominar postre a cualquier comida duce inclusive si'l so oxetivu nun ye ser inxeríu a la fin de la comida. Dellos exemplos son les galletes o magdalenas.

Los postres fueron siempres el broche d'oru d'una comida. Un bon postre, va resaltar el prestu de los alimentos anteriores. En munchos casos entámense como una prestosa sorpresa, pero realmente constitúin tamién un complementu importante al apurra de nutrientes na alimentación diario. Contienen elementos nutritivos como frutes, lleches, güevos y elementos enerxéticos como azucres y grases. Son los postres los qu'adulcen la vida si peracabar con moderación. Hai postres que se preparar al momentu o con anticipación, col fin de prestar al cielu la boca yá que esisten postres en toles temperatures y testures (al tiempu, calientes, fríos, xelaos y mistos).

Importante ye considerar nestos díes que los postres son de gran aportación calórica y enerxética polo que tamién se diseñaron na actualidá gran variedá de postres que llograron camudar ingredientes por dalgunos con menos riesgos pa la salú, exemplu d'ello son los qu'inclúin menos grases, o bien frutes naturales, ingredientes ensin refinar o azucres sustitutes pa evitar enfermedaes como la diabetes mellitus o gordura.

Llista de postres

Cremes, de cuyar

Natielles de güevu y caseres.
Crema catalana cola so azucre quemáu percima.
Arroz con lleche.
Tiramisú, d'orixe italianu, a base de quesu Mascarpone.
Mousse de chocolate d'orixe francés.
Duce de lleche, pasta pegañoso a base de lleche y azucre, tamién llamáu cajeta (en Méxicu) , manxar blancu (en Perú) o arequipe (en Colombia y Venezuela).
Dulce de cocu.
Casquitos de guayaba.
Mermelaes.

Pastelitos, d'un taragañu

Sollutos d'Amante.^[1]
Bocadito de nata.
Buñuelo.
Pastelitos borrachos con llicor y el so guinda en mediu.
Tocín de cielu especie de flan a base de yemes de güevu y almíbar.
Merengues, de clares de güevu y azucre.
Viñes de chocolate.

Pasteles de frutes

Tartes de frutes

Piña decorada como postre n'España.

El pastel de frutas (o budín inglés) ye aquel pastel fechu con fruta confitada o fresca estazada, frutos secos y especies, opcionalmente moyáu en llicor.

Pastel de cereces.
Mazanes de carambelu.
Piña flambeada.
Plátanos al fornu.
Peres con requesón.
Suflé de marmiellu y mazanes.

Tartes

Tarta de Calabaza

Tarta San Marcos de chocolate, nata y yema.
Tarta de mazana.
Tarta de llimón.
Tarta de elote.
Tarta de chocolate.
Tarta de parchita.
Tarta d'artimores.
Mazana Hojaldrada.

Xelaos

Un xeláu de lleche merengada.

Copa de sorbete d'artimora.

Xeláu.
Sorbete, d'heriedu árabe.
Granizáu, especialmente de llimón y café.
Lleche merengada, exquisitez de lleche con sabor a canela.

Dellos

Hoxaldre.
Lleche frito vien ser unes croquetes duces, ye dicir tacos d'una bexamel duce, rebozados y tostaos
Flan de güevu y lleche, caramelizado percima.
Turrón.
Gelatina.
Polvorones y mantecados.
Piononu.
Torrija.

Pal almuerzu y merienda

Bizcuechos (masa esponxoso de torta).
Bollería: suizos, ensaimadas, berlineses, bambas de crema, caracolas, palmeres, llazos, merlitones, perlles, ente otros.
Galleta.
Magdalenas.
Rosquíes.
Torrijas clásiques.
Dones.
Arepas duces.
Churros.
Buñuelos.
Dónut .

Dulces y postres per ocasión

Postres per país

Postres d'Alemaña

Mazapanes alemanes, un Apfelstrudel y unes berlineses rellenes de mermelada de ciruela.

.

Mazapán

El mazapán de Lübeck (n'alemán: Lübecker Marzipan) ye'l mazapán orixinariu de la ciudá de Lübeck (norte d'Alemaña) protexíu por directiva europea como Indicación Xeográfica Protexida (PGI) dende 1996. Los fabricantes de mazapán de Lübeck, como Niederegger, Carstens, Lubeca o Marzipan-Land, siguen ciertos principios calidable voluntariamente (nun son esixíos pola directivu), como por casu nun usar menos del 70% de pasta de mazapán cruda y como muncho un 30% d'azucre.

Strudel

El strudel (n'alemán: 'remolín') ye un tipu de pasta orixinario d'Europa central y que s'acomuñar frecuentemente coles cocines alemana, austriaca y italiana. Los más famosos son el Apfelstrudel, ellaboráu con mazanes, y el Topfenstrudel, ellaboráu con quesu quark.

Berlinesa

Una berlinesa (alemán: Berliner Pfannkuchen), conocida tamién como: berlín, bola de Berlín o bola de flaire. Ye una preparación de forma esférica de masa duce tostada n'aceite y darréu rellena al traviés d'una incisión que se-y fai pa tal fin. Ye ellaborada con farina, lleche, azucre, mantega, güevu, lleldu, esencia de vainilla, arrayadura de llimón y sal. Depués de frita ye espolvoriscada con azucre glas.

Tarta Selva Negra

La pasta, tarta o torta Selva Negra (n'alemán, Schwarzwälder Kirschtorte) ye un postre típicu de la cocina de Baden y unu de los más preciaos na cocina alemana. Ye una tarta d'ente 25 y 30 cm de diámetru, compuesta por delles capes de bizcochuelo de chocolate enfiñíu en kirsch y entrepolaes con nata y mermelada de cereces. Ta recubierta de crema chantillí, forgaxes de chocolate y cereces. N'alemán, Schwarzwälder Kirschtorte significa torta de cereces de la Selva Negra.

Postres d'Arxentina

Pastafrola arxentina.

Pastafrola

Conozse como pastafrola o pasta frola, llamada tamién pastia flora a una tarta artesanal típica de les gastronomíes arxentina, paraguaya y uruguaya. Polo xeneral componer d'una masa cubierta con duce de marmiellu, anque tamién pueden utilizase otros rellenos como duce de batata, dulce de guayaba, si non, duce de lleche. Ye afatada con tires delgaes de la mesma masa, dando forma de cuadriculáu romboidal sobre la capa de dulce.

Postres de Brasil

Crema de papaya

Consiste en papaya entemecida con xeláu de vanilla. Crème de cassis amestar polo xeneral, un xarabe de brusel ensin alcohol puede ser sustituyíu. Ye común entemecer la crema de papaya y el xeláu, depués asitialos nun platu y vertir crème de cassis na parte cimera. Foi una moda culinaria en Brasil a mediaos de los años 1990, agora la so popularidá menguó.

Postres de Colombia

Ficheru:Cocadas colombianes by P R.png

Ficheru:Bocáu.jpg

Un cholado, dellos tipos de cocadas colombianes y un dulce de guayaba conocíu como bocáu.

Cholado

El cholado ye una ensalada de frutes típica del departamentu del Valle del Cauca, Colombia. Con una base de xelu ralláu ,amiéstense les frutes, xarabes de distintos sabores y lleche entestada. Ente les frutes emplegaes tán: banana, mazana verde, quivi, fresa, cocu, papaya, piña.

Cocada

La cocada ye un dulce típicu d'España, Méxicu, Colombia, Chile, Panamá, Perú, Arxentina. Ellaboráu a base de una masa de cocu y lleche que darréu ye enfornada.

Merengón

El merengón ye una comida típica de la gastronomía colombiana, postre fechu de dellos ingredientes. Ta fecha básicamente de:

Crema blanca.
Crema de fruta.
Fruta.
Merengue, Podría dicise

que la composición básica d'esti platu ye de crema blanca. Pola variedá de cultivos en Colombia, va en dellos sabores, que pueden ser de fresa, piescu, mora y guanábana. Los merengones son xeneralmente blancos, a esceición del merengue, que puede ser d'otru color, y de la fruta, y del so mueyu. En Colombia, el merengón puede consiguise cásique en cualesquier pastelería, y tamién n'automóviles que los distribúin por tola ciudá, faciendo'l so negociu.

Bocáu

El bocáu ye un dulce que se preparar con magaya de guayaba colorada madura, panela de caña d'azucre o azucre refinada, popular en Colombia, Panamá y Venezuela. La variante colombiana conozse como "bocáu veleño" por cuenta de qu'en esi país el máximu productor del dulce ye'l conceyu colombianu de Vélez, departamentu de Santander, pos tien una alta producción, tanto artesanal como industrial, de bocáu y atópense ellí grandes plantíos de guayaba.

Los ingredientes cocinar n'agua a fueu baxo y removiendo constantemente, resultando una masa de contextura gruesa, asemeyada al dulce de marmiellu.Tradicionalmente, fabrícase cortándolo en rectángulos de 5x3x2 centímetros, anque estes midíes pueden variar según el fabricante. Los rectángulos envolubrar en fueyes seques de bijao o panoya y dispónense en caxes de madera rústico, cuando la fabricación ye artesanal. Los ellaboraos en forma industrial y destinaos al mercáu internu o d'esportación suelen ser envolubraos en fueyes de plásticu y azacanaos en caxes de cartón. Esisten delles variantes industriales d'esti dulce, qu'alternen capes del dulce de guayaba con dulce de lleche y tamién esisten de plátanu, cidra, lleche, cocu, ente otros ingredientes. Coles mesmes, munchos d'ellos vienen cubiertos d'azucre.

Postres de Costa Rica

Ficheru:Cuayo afumáu, Quesería Miravalles, Mercáu de Alajuela 2012.jpg

Llambionaes y postres tradicionales de Costa Rica, de riba escontra baxo: una variante del trés lleches llamáu cuatro leche, unes cocadas costarricenses y un dulce, fechu de lleche, conocíu como cuayada.

Tres leche y cuatro leche

En Costa Rica el tres leche ye un postre que'l so consumu ta bien estendíu, principalmente nel Valle Central del país. Consiste nun bizcuechu bañáu con tres tipos de lleche: lleche evaporada, crema de lleche y lleche entestada, que-y dan el so nome. Suel acompañase con un merengue de Clara de güevu clares de güevu, con frutes o almendres. Usualmente la receta nun lleva mantega y ye por eso que tien una testura esponxosa. A la variante conocida como cuatro leche amiéstase-y, amás, lleche pasteurizada.

Cocadas o tártares

La cocada que se consume en Costa Rica ye una especie de galleta ellaborada a base de una masa de cocu y lleche que darréu ye enfornada. La zona onde más s'atopa esti productu ye nel Caribe costarricense, anque puede topase en tol país.

Xelaos de sorbetera

El xeláu de sorbetera ye un postre centenariu, que'l so consumu mayoritariu dar nel Valle Central del país. Consta d'un xeláu de vainilla, canela, clavu de golor y nuez moscada que puede acompañase de frutes, sirope y lleche en polvu pa faer un granizáu o una ensalada de frutes. El llugar más representativu onde puede consiguise ye nel Mercáu central de San José.

Mazamorra

La mazamorra costarricense ye un dulce que consta d'una especie de atol fechu de maíz criollu que se consume fríu. Pa preparar una parte del maíz déxase a remueyu, dempués entemezse tol maíz y muelse. D'esti procesu sobra un caldu que se pon a ferver, xunto col maíz molíu, y amiéstase-y: dulce, canela, vainilla y clavos de golor.

Cajetas

Les cajetas son un dulce costarricense que puede preparar de lleche, de cocu o de frutes como la guayaba. Suelen faese d'un amiestu, primeramente cocinada, que toma una consistencia trupa que, darréu, ye moldiada en forma de cuadru o bola. Pueden atopase de forma artesanal o industrial por tol país.

Empanaes

Peracábense empanaes duces rellenes, usualmente, de fruta como: la piña, la guayaba o'l chiverre. Estes postreres prodúcense pa Selmana Santa. Igualmente son bien consumíes les empanaes rellenes de duce de lleche.

Churchill

El churchill en si ye un granizáu que tien los ingredientes básicos (xelu, sirope y lleche entestada) cola variante de que se-y amiesten ingredientes como xeláu, lleche en polvu y rellenu de queque. Consúmese, mayoritariamente, en Puntarenas, una ciudá del Pacíficu costarricense.

Postres d'España

Ficheru:Torrija con azucre.jpg

Ficheru:Bowl of natielles at Madrid.jpg

Dalgunos postres tradicionales n'España, como: unos buñuelos de vientu, una torrija y unes natielles con canela.

Buñuelos de vientu

Los buñuelos de vientu son boles de masa ellaboraes con farina de trigu, mantega y güevos que resulta ser tostada n'aceite caliente. La masa suel tener forma de bola. La masa asina frito puede llegar a doblar el so volume, ye por esta razón poles que se-yos denomina col apellativu «de vientu» (ye dicir enchíos). Los buñuelos de vientu pueden ser rellenos duces de crema, chocolate, chantillí, etcétera. Son un postre qu'apaez nes pasteleríes a empiezos de payares, yá que tradicionalmente sirvir nes celebraciones de tolos santos.

Ensaimada

El dulce por excelencia de la islla de Mallorca ye la ensaimada, que suelen tomase nel almuerzu, y que tamién pueden faese de tamaños familiares, rellenes de crema, pelo d'ánxel, chocolate o con cachos de sobrasada y calabaza confitada.

Crespells y robiols

Tamién son típicos los crespells y los robiols, rellenos tradicionalmente de requesón, de pelo d'ánxel y de mermelada.

Torrija

La torrija consiste nuna rebanada de pan (davezu de dellos díes) que ye papada en lleche o vinu con miel y especies, y, en siendo rebozada en güevu, tostar nun sartén con aceite. Ye un dulce típicu de les celebraciones xeneralmente de Cuaresma y Selmana Santa n'España.

Milfueyes

El milfueyes ye un dulce tradicional de la repostería española. Ye un pastel de forma rectangular, que contién merengue o crema pastelera ente dos capes de hoxaldre espolvoriscáu con azucre glas.

Natielles

Les natielles son un postre lácteo de la gastronomía española. Trátase d'una crema ellaborada con lleche, yemes de güevu, azucre y arumes como la vainilla o'l llimón. Ye senciella la so ellaboración, tien un amenorgáu costu económicu y la so riqueza alimentaria ta basada en grases animales y proteínes al contener güevos y lleche. Por tou esto, constituyiría un platu aparente pa los conventos, onde siempres esistió cierta potenciación nel desenvolvimientu de la cocina duce al par de cierta cultura d'austeridá que potenciaba la sobriedá nel yantar, lo que derivaba nel máximu aprovechamientu posible de los alimentos y les sos recetes en pos de platos senciellos pero alimenticiamente completos.

Polvorón

El polvorón ye una torta, comúnmente pequeña, de farina, mantega y azucre, cocida en fornu fuerte y que se desfacer en polvu al comela. Na actualidá convirtióse nun productu típicu de la repostería navidiega d'España. Denominar polvorón porque al añader la farina paez qu'hai polvu enriba del dulce]].

La cuayada

La cuayada (belete nes Islles Canaries) ye un productu lácteo ellaboráu con lleche cuayada pol efeutu d'un formientu, el cuayo, estrayíu del estómagu d'un animal en periodu de lactancia o dalguna sustancia acedo, como zusmiu de llimón o vinagre. La parte gaseosa y grasa de la lleche dixebrar pola aición del calor, de cultivos lácticos o d'un cuayo, formando la masa pa la primer fase del procesu d'ellaboración del quesu y dexando el sueru nel so estáu líquidu (pa faer quesos de sueru). La cuayada, tamién llamada «mamiya», «kallatua» o «gaztambera», consúmese davezu como postre y tien un valor nutricional similar al de la lleche. Puede adulzase con azucre o miel y añader nueces, pases o trocitos de fruta.

Postres de Francia

Típicos postres franceses, dende enriba escontra baxo: una crème brûlée flameada, un éclair o pepito, la tradicional tarta de mazana francesa conocida como Tarte Tatin, unes madeleines y unes galletes sablés con quesu parmesano.

.

Frisuelu

Denominar frisuelu, crepa o crep (del francés crêpe, y de la mesma del llatín crispus, ‘crespo’) a la receta francesa, estendida por toa Europa, fecha fundamentalmente de farina de trigu, cola que s'ellabora una masa en forma de discu. Sírvese davezu como base d'un platu o postre aplicándo-y tou tipu d'ingredientes duces o salaos.

Pain aux raisins

El pain aux raisins (pan con uves pases en francés) ye una pieza de bollería francesa. Ellaborar con una masa d'hoxaldre entemecida con pases y crema pastelera, y endolcada n'espiral esplanada. Dáse-y llustre con una fina capa d'azucre o azucre glas.

Mousse

Una mousse ye un preparáu culinariu d'orixe francés, que la so base ye la clara de güevu montada a puntu de nieve, o la crema de lleche batida, que dan-y consistencia esponxosa. Les más conocíes son la mousse de chocolate y la mousse de frutes.

Crème brûlée

La crème brûlée (en francés "crema quemada"; pronunciación IPA: [kʁɛm bʁy -y]) ye un postre que consiste nuna crema que la so superficie espolvoriscar d'azucre col fin de quemar y llograr asina una fina capa crujiente de carambelu. Prepárase y sirve en recipientes individuales como'l ramekin o en cazueles bien pequeñes. Arúmase de cutiu con vainilla, un llicor, granes o especies.

Éclair

Un éclair ye un bollu finu fechu con pasta choux, a la que se da forma allargada y enfórnase hasta que queda crujiente y buecu per dientro. Tradicionalmente rellénase'l bollu con crema pastelera, con canela, con vainilla o chocolate, o bien con nata, y suel cubrir con chocolate glaseado. Otros rellenos inclúin nata arumada con café soluble, cacáu, ron, fruta o puré de castaña.

Tarte Tatin

La Tarte Tatin ye una variante de la tarta de mazana nel que les mazanes fueron caramelizadas en mantega y azucre antes d'incorporar la masa. La so peculiaridá ye que se trata d'una tarta al aviesu, esto ye, pa la so ellaboración les mazanes pónense debaxo y la masa enriba.

Madeleines

La madeleine, conocida n'asturianu como madalena, ye un pequeñu bollu tradicional de la rexón de Lorena, en Francia, que s'estendió por toa Francia, España, y por consecuencia, Iberoamérica. Les magdalenas tienen la forma d'una pequeña concha, que se llogra cociéndoles al fornu nuna placa metálica que tien fuexos con felicidá forma. Anguaño suélense faer en pequeños moldes de papel rizáu. Tienen un gustu similar al bizcuechu arumáu con llimón.

Galletes sablé

El sablé (en francés ‘arenado’) ye una galleta francesa redonda y crujiente, orixinaria de Caen, Ellaborar con farina de trigu, mantega, azucre y dacuando yema de güevu. Puede ser arumada con almendra o pulgu de llimón. Ente les recetes más famoses de sablé tán les de Mère Poulard, les de Saint-Michel y Pont-Aven.

Postres d'Italia

Postres italianos, de riba escontra baxo: un gelato decoráu con galletes, una cassata y un tiramisú.

.

Galletes de Lagaccio

Les galletes de Lagaccio (n'italianu biscotti del Lagaccio; en xenovés bescheutti do Lagasso) son galletes orixinaries del barriu del Lagaccio, en Xénova (Italia). Nacieron en 1593 nel barriu de Lagaccio, en Xénova, cerca del banzáu del mesmu nome ordenáu por Andrea Doria y rematáu nos años 1960, onde un fornu de la dómina empezó a produciles. Ellaborar con farina de trigu, lleldu de cerveza, azucre, mantega, sal y, facultativamente, una plizca de fenoyu duce o anís. Entemécense la farina y el lleldu con agua, y déxase xubir. Añadir el restu de los ingredientes, amásase y vuélvese a dexar xubir una hora. Entós fáense dos tires de masa, déxense reposar y enfórnense media hora a 180 °C, dexándoles reposar 24 hores antes de cortales en rodajas oblicues d'unos 2 cm de grosez.

Gelato

El gelato (n'italianu: ‘xeláu’, plural: gelati) ye la variante rexonal italiana del xeláu. Como tal, ellaborar colos mesmos ingredientes que la mayoría del restu de postres lácteos conxelaos: lleche, nata, dellos azucres y arumes, incluyendo frutes y frutos secos. Cuando incorpora otros ingredientes, éstos añader tres la conxelación del gelato. El gelato difier del restu de xelaos en tener un menor conteníu de grasa butírica, típicamente del 4 al 8 % (añader lleche desnatada como sólidu). Tamién suel ser baxu n'azucre, teniendo ente un 16 y un 22 %, tando esta cantidá curioso permediada cola agua pa evitar qu'ésta se xele. Los tipos d'azucre emplegaos son la sacarosa y la dextrosa, emplegándose azucre invertíu pa controlar el dulzor del productu final. Típicamente, el gelato y el sorbete italianu contienen una base estabilizadora, que suel ser yema de güevu nos sabores basaos en crema mariella, como'l zabaione y el flan.

Cassata

Una cassata siciliana ye una tarta tradicional de la cocina siciliana a base de ricotta, azucre, bizcuechu, mazapán, fruta confitada y azucre glas. A pesar de ser una receta simple, esisten numberoses variantes locales, especialmente nel so aspeutu esterior por cuenta de variantes d'estilu na decoración d'esti dulce. Dalgunos de los ingredientes pueden ser pistachos, piñones, chocolate, canela, marrasquino o arume d'azahar. El términu cassata na llingua italiana tamién se refier a un tipu de postre xeláu proveniente de Nápoles.

Tiramisú

El tiramisú (del italianu tiramisù) ye un postre fríu de cuyar que se monta en capes. Nun esiste una receta única d'ellaboración, sinón variantes a partir d'una serie d'ingredientes base que pueden ser representaos por distintos productos. Un tiramisú compónse siempres d'un ingrediente sólidu amugáu en café, sobre'l que se superpone (de forma alterna o non) una crema que la so base son güevos batíos con azucre; preséntase espolvoriscáu con cacáu en polvu.

Postres de Méxicu

Ate o auria de frutes

Ye un dulce o postre tradicional del estáu de Michoacán, esta fechu a base de frutes como la guayaba o'l marmiellu en xunto con azucre, zusmiu de llimón y mazanes.

Jericalla

La jericalla ye un postre típicu mexicanu que tien orixe na ciudá de Guadalajara. Ta fechu a base de lleche, güevos, vainilla, canela y azucre.

Calabaza en dulce

Tamién conocíu como “calabaza en tacha”, ye unu de los postres más populares en tou Méxicu por ser preparáu típicamente pa ofrendar a los muertos nel so día y como'l so nome describir esta fechu a base de calabaza, piloncillo y canela, anque esisten tamién diverses variantes tocantes a endulzantes y especies refierse pos esti postre preparóse dende tiempos prehispánicos.

Caballeros probes

Los caballeros probes son otru postre típicu mexicanu orixinariu del estáu de Yucatán. Ye un postre fechu de pan de baguette somorguiáu en lleche adulzáu y tostáu. Xeneralmente sírvese fríu.