British Airways
British Airways (BA) ye l'aereollinia de bandera del Reinu Xuníu. Tien la so sede en Waterside (EN), cerca de la so principal base d'operaciones allugada nel aeropuertu de Londres-Heathrow. Cuenta con una segunda base d'operaciones nel aeropuertu de Londres-Gatwick y el so tercer puntu principal d'operaciones ye sirvíu al traviés del so filial, BA Cityflyer, con base d'operaciones nel aeropuertu de la Ciudá de Londres. British Airways ye la mayor aereollinia con base nel Reinu Xuníu tocantes a tamañu de flota, vuelos internacionales y destinos internacionales refierse. Los pasaxeros británicos que'l so aeropuertu de referencia nun ta en Londres tienen de coneutar colos sos vuelos al traviés de la ciudá dempués de que l'aereollinia suprimiera tolos sos vuelos tresoceánicos del restu de los aeropuertos británicos.
British Airways | |
---|---|
aereollinia y empresa de capital abiertu | |
Llocalización | |
País | Reinu Xuníu |
Nación constitutiva | Inglaterra |
Rexón | [[d:Special:EntityPage/Q23939248|{{{2}}} |
Condáu ceremonial | [[Gran Londres|{{{2}}} |
Metrópolis | [[Londres|{{{2}}} |
Sede | Londres |
Forma xurídica | public limited company (en) |
Historia | |
Vuelo 2276 de British Airways (es) [[File:Noun Project label icon 1116097 cc mirror.svg | |
1974 British Airways bombing attempt (en) [[File:Noun Project label icon 1116097 cc mirror.svg | |
Colisión aérea en Zagreb de 1976 (es) [[File:Noun Project label icon 1116097 cc mirror.svg | |
1983 British Airways Sikorsky S-61 crash (en) [[File:Noun Project label icon 1116097 cc mirror.svg | |
Atentados contra oficinas de aerolíneas en Madrid de 1985 (es) [[File:Noun Project label icon 1116097 cc mirror.svg | |
British Airways 2018 privacy data breach (en) [[File:Noun Project label icon 1116097 cc mirror.svg | |
Vuelo 268 de British Airways (es) [[File:Noun Project label icon 1116097 cc mirror.svg | |
Vuelo 5390 de British Airways (es) [[File:Noun Project label icon 1116097 cc mirror.svg | |
Vuelo 38 de British Airways (es) [[File:Noun Project label icon 1116097 cc mirror.svg | |
Vuelo 009 de British Airways (es) [[File:Noun Project label icon 1116097 cc mirror.svg | |
Vuelo 2069 de British Airways (es) [[File:Noun Project label icon 1116097 cc mirror.svg | |
Vuelo 149 de British Airways (es) [[File:Noun Project label icon 1116097 cc mirror.svg | |
British Airways 2015 data breach (en) [[File:Noun Project label icon 1116097 cc mirror.svg | |
Organigrama | |
Dueñu | International Airlines Group |
Presidente |
Sean Doyle (en) (abril 2021) Álex Cruz Keith Williams (en) Martin Broughton Colin Marshall, Baron Marshall of Knightsbridge (es) John King, Baron King of Wartnaby (es) Ross Stainton Francis McFadzean, Baron McFadzean of Kelvinside David Nicolson |
Direutor executivu |
Sean Doyle (en) (ochobre 2020) Álex Cruz (2016) Keith Williams (en) (2011) Willie Walsh (es) (2005) Rod Eddington (es) (2000) Robert Ayling (1996) Colin Marshall, Baron Marshall of Knightsbridge (es) (1983) Roy Thomas Watts (en) (1979) Ross Stainton (1977) |
Participación empresarial | |
Organización matriz | International Airlines Group |
Filiales | |
Propietariu de |
ver
|
Elementos esplotaos |
Airbus A320-100 (es) Boeing 737 Boeing 747 Boeing 757 Boeing 767 Boeing 777-300ER (en) BAC 1-11 (es) Boeing 707 Hawker Siddeley Trident (es) Hawker Siddeley HS 748 (es) Lockheed L-1011 TriStar (es) Vickers VC10 (es) Vickers Vanguard (es) Vickers Viscount (es) Bombardier Q Series Saab 340 (es) Boeing 787-10 Concorde 204 (en) Concorde 206 (en) Concorde 208 (en) Concorde 210 (en) Concorde 212 (en) Concorde 214 (en) Concorde 216 (en) McDonnell Douglas DC-10 (es) Airbus A380 Airbus A318 Airbus A319 A320-200 (es) Airbus A320neo Airbus A321-200 (es) Airbus A321neo Boeing 747-400 Avro RJ85 (es) British Aerospace ATP (es) Boeing 747-100 (es) Boeing 747-200 Boeing 787-8 (es) Boeing 787-9 Airbus A350 |
Datos económicos | |
Parte de | Bolsa de Londres (dende 11 febreru 1987) |
Ingresos totales | 13 020 000 000 £ (2018) |
Beneficiu netu | 1 952 000 000 £ (2018) |
Web oficial | |
La direutiva de la compañía foi establecida en 1971 pa xestionar la operativa de los dos aereollinies nacionalizaes, BOAC y BEA, y dos aereollinia rexonales menores, Cambrian Airways (Q) de Cardiff y Northeast Airlines (Q) de Newcastle upon Tyne. El 31 de marzu de 1974, los cuatro compañíes eslleir pa formar British Airways (BA). Tres daqué más de trece años como compañía nacionalizada, foi privatizada en febreru de 1987 como parte del plan de privatización entamáu pol gobiernu conservador de la dómina. L'aereollinia llueu amplió les sos fronteres cola adquisición de British Caledonian (BCAL) en 1987 y l'aereollinia con base en Gatwick Dan-Air (Q) en 1992.
Magar ser mientres enforma tiempu un importante veceru de Boeing, British Airways efectuó un importante pidíu d'aviones Airbus n'agostu de 1998 cola adquisición de 59 aviones de la familia Airbus A320. En 2007, efectuó otru gran pidíu, que marcó l'empiezu del reemplazu de la so flota de Distancia de vuelu llargu algame, consistente en dolce Airbus A380s y venticuatro Boeing 787s. La pieza central de la flota de llargu algame ye'l Boeing 747-400; con 57 exemplares en serviciu, l'aereollinia ye la mayor operadora del tipu en tol mundu.
British Airways ye miembru fundador de l'alianza d'aereollinies Oneworld, xunto con American Airlines, Cathay Pacific, Qantas, Iberia L.A.E. y l'agora sumida Canadian Airlines. Oneworld creció dende entós hasta convertise na tercera mayor alianza d'aereollinies tres SkyTeam y Star Alliance. Antes de la so fusión con Iberia, que crearía International Airlines Group, BA cotizaba na Bolsa de Londres y foi unu de los valores presentes nel índiz de valores FTSE 100.
El 12 de payares de 2009, l'aereollinia anunció qu'algamara un alcuerdu preliminar con Iberia. La fusión ente los dos aereollinies creó la tercera mayor aereollinia del mundu en términos d'ingresos añales y el segundu mayor grupu d'Europa. La fusión confirmóse'l 8 d'abril de 2010, y esperábase la so conclusión pa finales del mesmu añu. El 14 de xunetu de 2010, la Comisión Europea dio a los dos aereollinia permiso pa fundise y dexó que American Airlines cooperara cola entidá fundida en rutes transatlánticas a los Estaos Xuníos d'América. British Airways finalmente fundióse con Iberia'l 21 de xineru de 2011, pa crear formalmente International Airlines Group, IAG.[1]
British Airways foi l'aereollinia patrocinadora de los Xuegos Olímpicos de Branu 2012. El 18 de mayu de 2012 tresportó la llapada olímpica dende l'Aeropuertu Internacional d'Atenes a la Estación Naval de Culdrose, dende onde foi tresportada por diversos dignatarios, ente les que se cunten a lord Sebastian Coe, la princesa Ana y David Beckham.
Historia
editarEn 1967, el gobiernu estableció un comité d'investigación de l'Aviación Civil so la xefatura de sir Ronald Edwards. El comité Edwards anunció en 1969 nuna de los sos encamientos la necesidá de constituyir una entidá estatal qu'axuntara toles actividaes del mercáu aereu pa controlar les finances y polítiques de los dos aereollinies estatales, British Overseas Airways Corporation (BOAC) y British European Airways Corporation (BEA).[2] L'encamientu implementar en 1971 cola publicación de la Llei d'Aviación Civil de 1971, que de la mesma dio llugar a la British Airways Board pa controlar toles actividaes.[3]
British Airways foi fundada en 1974, cuando les direutives de BOAC y BEA fueron arrexuntaes so l'apocayá fundada British Airways Board.[4] Tres dos años de fiera competencia con British Caledonian, la segunda mayor aereollinia de Gran Bretaña nesi momentu, el gobiernu camudó la so política aeronáutica en 1976 polo que se prohibió dende entós la competencia en rutes de llargu algame.[5]
En 1976, los direutivos adquirieron el primer Concorde, que foi un absolutu fracasu financieru:[6][7] llevó a la compañía nacional a tales perdes que riquió de la intervención del gobiernu y atraxo delles crítiques per parte de la prensa.[8][9]
En 1981, l'aereollinia recibió instrucciones por qu'empezara a preparar pa la so privatización per parte del gobiernu conservador sol lideralgu de sir John King, más tarde lord King. El principal oxetivu de la compañía yera tornar a los resultaos económiques añales positivos que-y facer# posible sobrevivir. King foi reconocíu pol so tresformamientu d'esti xigante de perda de dineru nuna de les aereollinies más beneficioses del mundu, mientres munches otres aereollinies grandes viéronse empuestes al fracasu.[10] L'aereollinia de bandera foi privatizada y empezó a cotizar na Bolsa de Londres en febreru de 1987 sol mandatu conservador.[11] En xunetu de 1987, British Airways absorbió a la "segunda" aereollinia británica, British Caledonian, nun procesu duramente criticáu.[12]
En 1992, la compañía espandió la so rede al traviés de l'adquisición de Dan-Air, una aereollinia con base en Gatwick y en serios problemes financieros, lo que-y dio un fuerte aumentu de presencia en dichu aeropuertu. En marzu de 1993, siguió la rápida espansión cola fundación de British Asia Airways, una filial con base en Taiwán, pa operar vuelos ente Londres y Taipéi. Mientres 1993, l'aereollinia espandió'l so negociu al traviés de la compra del 25 % de les aiciones na aereollinia australiana Qantas en marzu y l'adquisición de Brymon Airways en mayu, que dio llugar a BA Connect.[13]
La fundación de l'aereollinia de Richard Branson, Virgin Atlantic Airways, en 1984 empecipió una tirante rellación con BA. En 1993, la intensa rivalidá ente dambes aereollinies terminó con British Airways multada con 610 000 llibres esterlines por una campaña de "xuegu puercu" contra Virgin y en redol a tres millones de llibres en costos llegales de Virgin. La campaña de British Airways contra Virgin incluyía grabaciones a veceros de Virgin Atlantic y documentos confidenciales pertenecientes a Virgin. Tres un procesu xudicial, la primera foi obligada a pagar los daños y costos llegales de Virgin y, amás, la direición de British túvose qu'esculpar pola campaña de "xuegu puercu".[14]
Seis meses dempués de la campaña de "xuegu puercu", lord King dimitió como presidente en 1993 y foi reemplazáu pol antiguu diputáu Colin Marshall, ente que Robert Ayling tomaba posesión del cargu de CEO.[13] Los llogros so la so xestión incluyeron retayos de costos valoraos en 750 millones de llibres esterlines y la creación de Go en 1998.[15] Sicasí, un añu más tarde, en 1999, la compañía reportó un descensu de los beneficios nun 84 per cientu, el so peor datu nos últimos siete años.[16] En marzu de 2000, Robert Ayling foi retiráu del so cargu y British Airways anunció a Rod Eddington como'l so socesor. Eddington basó'l so mandatu en siguir l'amenorgamientu na fuercia de trabayu, como respuesta a la cayida de la demanda tres los ataques del 11 de setiembre en 2001.[17] El 8 de setiembre de 2004, l'aereollinia anunció que diba vender la so 18,5 per cientu del accionariado de Qantas.[18]
En setiembre de 1998, xunto con American Airlines, Cathay Pacific Airways, Iberia L.A.E., Qantas y l'agora sumida Canadian Airlines, los direutivos roblaron un alcuerdu pa formar l'alianza d'aereollinies Oneworld coles mires d'ameyorar la so capacidá de competir colos miembros cada vez mayores de Star Alliance. Oneworld empezó les sos operaciones el 1 de febreru de 1999 y siguió la so crecedera dende la so fundación hasta llegar a incluyir a once aereollinia más dos pendientes d'entrada, lo que la llevó d'esta miente a convertise nuna de les mayores aliances d'aereollinies, por detrás solamente de SkyTeam y Star Alliance.[12]
En setiembre de 2005, el nuevu CEO Willie Walsh, antiguu pilotu y darréu xefe d'Aer Lingus, tomó les riendes de la compañía.[19]
En xineru de 2008, British Airways presentó la so nueva filial, OpenSkies, que s'encargaría de tomar ventaya de la lliberalización de los derechos de tráfico transatlántico ente Europa y los Estaos Xuníos. OpenSkies vuela ensin escales dende París a Nueva York y Washington D.C..[20]
En xunetu de 2010, l'aereollinia británica recibió permisu de los reguladores europeos d'aviación, la Comisión Europea, pa fundise cola aereollinia española Iberia, y coordinar con American Airlines la política de tarifes y de rutes regulares transatlánticas. El 20 de xunetu de 2010, el Departamentu de tresportes de los Estaos Xuníos aprobó l'alcuerdu con American Airlines, lo que punxo puntu y final a la decisión tomada'l 13 de febreru de 2010.[21] Espérase que l'alcuerdu ayude a aforrar a la compañía británica 560 millones de llibres cada añu una vegada que los sobrecostos ente les aereollinies fueren totalmente suprimíos.[22] British Airways cesó la so cotización na bolsa de Londres el 21 de xineru de 2011, tres aproximao venticuatro años como miembru permanente del FTSE 100. El movimientu efectuóse como preparación pa la fusión con Iberia, ente que la entidá resultante de la fusión, International Airlines Group, convertir nel nome sol que cotiza anguaño la compañía.[23]
El 4 d'ochobre de 2010, British presentó unu de los sos postreros Boeing 757 (G-CPET) con una llibrea 'retro', pa celebrar la retirada de la so flota de 757 tres ventisiete años de serviciu. L'avión, bautizáu como Castiellu de Stokesay (Stokesay Castle) ta decoráu con una llibrea idéntica a la que llevaron los 757 mientres la so introducción en flota, como vecera de llanzamientu, en febreru de 1983. Esti avión llevó a cabu'l so últimu vuelu de pasaxeros el 6 de payares de 2010, los ingresos del vuelu fueron donaos a la organización caritativa Flying Start xestionada conxuntamente por British Airways y Comic Relief.[24]
El Concorde
editarXunto a Air France, British foi una de los dos úniques aereollinies qu'operó l'avión supersónicu Aerospatiale-BAC Concorde; la inauguración del so primer vuelu supersónicu de pasaxeros foi en xineru de 1976, dende Londres-Heathrow a Baḥréin.[25] Los servicios a la mariña este de los Estaos Xuníos, pa los que fuera designáu'l Concorde, inaugurar con un vuelu al aeropuertu de Washington Dulles el 24 de mayu de 1976 y con vuelos al aeropuertu de Nueva York JFK qu'empezaron el 22 de setiembre de 1977. A estos destinos llueu lu siguió Singapur en cooperación con Singapore Airlines como una continuación del vuelu a Baḥréin.[4] Les operaciones del Concorde llueu s'ampliaron cola inauguración de vuelos chárter en 1982 y un vuelu a Miami (operáu como continuación del vuelu a Washington) qu'empezó en marzu de 1984.[12] Otros destinos interesantes suxeríos pal Concorde, como Tokiu, en Xapón, y Sydney, n'Australia nunca se vieron como vidables na realidá.[26]
King reconoció'l prestíu que'l Concorde traxo a l'aereollinia[27] y, por aciu l'adquisición de los derechos al gobiernu, fizo que dieren beneficios en tan solo un añu.[8][28] Según los xestores de British Airways, les cifres d'ocupación del avión pasaron d'un 40-45 % de capacidá de pasaxeros a qu'en 1985 la media de la capacidá de pasaxeros per vuelu usada fora del 65 %.[29] BA usó'l Concorde pa ganar veceros de negocios[30][31] y garantizó ameyoramientos nel serviciu nos vuelos de regresu a bordu del Concorde pa los executivos afiliaos a l'aereollinia, un factor clave pa ganar executivos a los sos competidores tresatlánticos. Anque la compañía nun presentó númberos concretos, los periodistes envaloraron que'l serviciu de Heathrow a Nueva York xeneraba un beneficiu operativu añal de 20 millones de llibres esterlines a empiezos de la década de 2000.[28]
Tres l'accidente del Concorde del Air France en París y el drásticu amenorgamientu de demanda de viaxes aéreos tres los atentaos terroristes del 11 de setiembre de 2001 en Nueva York, el 23 d'abril de 2003 anuncióse que tantu Air France como British Airways atayaríen tolos sos vuelos col Concorde a finales d'ochobre de 2003, tres ventisiete años de serviciu. L'últimu vuelu comercial del Concorde tuvo llugar como BA002 dende Nueva York JFK a Londres Heathrow el 24 d'ochobre de 2003.[17]
IAG, la fusión revesosa con Iberia
editarEl 30 de xunetu de 2008, British Airways y l'aereollinia española Iberia, dambes compañeres primeramente en Oneworld, anunciaron un plan pa fundise que supondría la unión de dambes fuercies llaborales nuna transaición d'aiciones mientres calteníen les sos marques separaes, daqué paecíu a lo asocedío ente KLM y Air France nel so propiu alcuerdo de fusión.[32] El 12 de payares de 2009, l'aereollinia británica confirmó qu'algamara un alcuerdu pa fundise con Iberia.[33] La fusión ente dambes aereollinies europees daría llugar a la tercera mayor aereollinia del mundu tocantes a ingresos añales refierse y el segundu mayor grupu d'Europa. L'alcuerdu foi refrendáu'l 8 d'abril de 2010, y esperábase que tuviera concluyíu'l procesu a finales de 2010.[34] El 6 d'ochobre de 2010, l'alianza ente British Airways, American Airlines ya Iberia empecipió formalmente les sos operaciones per primer vegada.[35]
Sicasí'l procesu de fusión ta siendo bien revesosu. British Airways reconoz, nel Documentu de Rexistru de IAG, publicáu na CNMV con fecha 26 d'ochobre de 2010, qu'unu de los sos graves riesgos ye que les "obligaciones contraíes polos sos dos Planes de Pensiones de prestación definida son sustanciales y tán suxetes a variación", reconociendo na última valoración actuarial un déficit de 3700 millones de llibres, cuantía qu'inclusive supera a la mesma capitalización de tola nueva empresa fundida IAG (aprox. 4000 millones d'euros). Sicasí British Airways nun duldar n'afirmar na so Memoria Añal 2011 ("Annual Report and Accounts Year ended 31 December 2011") la posibilidá de qu'inclusive'l déficit en 2013 seya entá mayor. El Regulador de Pensiones británicu (Pensions Regulator) tien amplies facultaes recoyíes nel art 1 de la Llei de Pensiones del 2004 (Pensions Act 2004) poles que puede imponer a Iberia o IAG, pola so rellación con British Airways, la obligación d'un sofitu financieru adicional a los citaos déficits de los planes de pensiones de los emplegaos británicos.
La compañía británica tenía un 13,5 % del accionariado n'Iberia pero recibió un 55 % de les aiciones del nuevu grupu combináu, que decidió llamase “International Airlines Group”, ente que los accionistes d'Iberia recibiríen el 45 % restante de la compañía.[36] La entidá que resultó de la fusión opera 419 aeronaves, tresporta a más de 62 millones de pasaxeros añalmente y opera a más de 200 destinos. Espérense unos retayos nos costos d'unos 400 millones d'euros cada añu.[34] La sede operacional ta allugada en Londres pero la sede executiva ta asitiada en Madrid. Les xuntes de la direutiva van tener llugar en Madrid en siendo la compañía incorporada d'alcuerdu a la llexislación española como una "sociedá anónima" (anonymous society), y la compañía qu'apigura a dambes aereollinies va pagar tolos sos impuestos n'España.[37]
El 14 de xunetu de 2010, la Comisión Europea dio a dambes aereollinies el permisu pa fundise según el permisu pa incluyir a American Airlines na cooperación ente los precios de los billetes y la programación de les rutes regulares transatlánticas de los trés aereollinies.[38] El 20 de xunetu de 2010, el Departamentu de Tresportes de los Estaos Xuníos aprobó l'alcuerdu con American Airlines, lo que marcó la consecución de la idea xestada'l 13 de febreru del mesmu añu.[21] Esperábase que l'alcuerdu pudiera materializase n'operaciones antes del final de 2010. Espérase que l'alianza con American Airlines favoreza un retayu de costos d'unos 230 millones de llibres a British Airways, amás del retayu de 330 millones de llibres que s'espera cada añu cola fusión con Iberia.[22]
En setiembre de 2010, Willie Walsh, el CEO de IAG, anunció en Mumbai que'l nuevu grupu emerxente tenía entamáu adquirir otres aereollinies, específicamente les de mercaos emerxentes. Tamién dio una pequeña llista de dolce posibles aereollinies que seríen facederes de ser incluyíes nel nuevu grupu que s'acababa de crear. Ente toles demás destaquen LAN Chile, American Airlines, Cathay Pacific Airways, Qantas, Aer Lingus, Finnair, Kingfisher Airlines y Japan Airlines.[39]
Dambes aereollinies concluyeron finalmente'l so procesu de fusión el 21 de xineru de 2011.[40] Los accionistes de British Airways ya Iberia aprobaron la fusión el 29 de payares de 2010, lo que fizo posible la creación de la tercera mayor aereollinia del mundu por ingresos añales.[41]
Asuntos corporativos
editarBritish Airways cotiza na Bolsa de Londres y ye unu de los principales valores del Índiz FTSE 100 sol títulu de International Airlines Group tres la fusión de l'aereollinia británica con Iberia'l 21 de xineru de 2011, colo qu'empecipió la so cotización como valor el 24 de xineru de 2011.[42]
Sede central
editarLa compañía tien la so sede central en Waterside, en Harmondsworth, Borough de Londres de Hillingdon, Inglaterra.[43] La construcción de Waterside remató en xunu de 1998 pa reemplazar l'antigua sede de l'aereollinia británica Speedbird House, nos terrenes del aeropuertu de Londres-Heathrow.[44] Esta antigua sede ye comúnmente conocida como "Birdseed House".[45]
Perfil financieru
editarAñu | Pasaxeros[46] | Ingresos (£m) | Beneficio/Pérdida antes d'impuestos (£m) | Beneficio/Perda netu (£m) | Beneficios básicos por aición (p) |
---|---|---|---|---|---|
31 de marzu de 2010 | 31 825 000 | 7994 | (531) | (425) | (38,5) |
31 de marzu de 2009[47] | 33 117 000 | 8992 | (401) | (358) | (32,6) |
31 de marzu de 2008 | 34 613 000 | 8753 | 883 | 696 | 59,0 |
31 de marzu de 2007 | 33 068 000 | 8.492 | 611 | 438 | 25,5 |
31 de marzu de 2006* | 32 432 000 | 8213 | 616 | 464 | 40,4 |
31 de marzu de 2006 | 35 634 000 | 8515 | 620 | 467 | 40,4 |
31 de marzu de 2005 | 35 717 000 | 7772 | 513 | 392 | 35,2 |
31 de marzu de 2004 | 36 103 000 | 7560 | 230 | 130 | 12,1 |
31 de marzu de 2003 | 38 019 000 | 7688 | 135 | 72 | 6,7 |
31 de marzu de 2002 | 40 004 000 | 8340 | (200) | (142) | (13,2) |
31 de marzu de 2001 | 36 221 000 | 9278 | 150 | 114 | 10,5 |
31 de marzu de 2000 | 36 346 000 | 8940 | 5 | (21) | (2,0) |
31 de marzu de 1999 | 37 090 000 | 8915 | 225 | 206 | 19,5 |
31 de marzu de 1998 | 34 377 000 | 8642 | 580 | 460 | 44,7 |
31 de marzu de 1997 | 33 440 000 | 8359 | 640 | 553 | 55,7 |
31 de marzu de 1996 | 32 272 000 | 7760 | 585 | 473 | 49,4 |
* Recalculo pola entrada nos cálculos de l'aereollinia rexonal executiva BA Connect.
Operaciones
editarL'aereollinia tien una llicencia d'operación tipo A dada pola Direición d'Aviación Civil del Reinu Xuníu, que-y dexa tresportar pasaxeros, carga y corréu nos aviones con venti o más asientos.[48]
British Airways ye la mayor aereollinia de Gran Bretaña tocantes a tamañu de flota, vuelos internacionales y destinos internacionales refierse y hasta 2008 tamién foi l'aereollinia con más pasaxeros tresportaos. Tresportó a 34,6 millones de pasaxeros en 2008 pero l'aereollinia rival de baxu costu easyJet tresportó a 44,5 millones de pasaxeros nesi mesmu añu, lo que la convierte na primera capaz d'arrampuña-y el títulu a la compañía.[49][50]
La base d'operaciones principal de British Airways ta nel aeropuertu de Londres-Heathrow (al oeste de Londres, Inglaterra) pero tamién tien una importante presencia nel aeropuertu de Londres-Gatwick y tiempu tras cuntóse con una importante base d'operaciones nel Aeropuertu de Mánchester. Sicasí, la base d'operaciones de Mánchester y los vuelos internacionales dende fora de Londres fueron atayaos dempués de que l'aereollinia vendiera'l so filial, BA Connect, por causa de los sos escasos beneficios. Los pasaxeros que deseyen viaxar internacionalmente con BA yá seya dende o escontra dalgún destín rexonal del Reinu Xuníu deben agora efectuar un transbordo en Londres.[51] L'aeropuertu de Heathrow en particular ta apoderáu pola aereollinia, por cuenta de que tien el 40 % de los permisos d'aterrizaxe y despegue disponibles nel aeropuertu.[52]
El 27 de marzu de 2008, la compañía británica treslladó siquier la metá del so equipu d'operaciones, equipamientu y aeronaves a la nueva Terminal 5. La gran mayoría de vuelos de l'aereollinia con orixe o destín en Heathrow operen dende la Terminal 5, cola esceición d'unos pocos vuelos que son operaos dende la Terminal 3.[53] Les operaciones na T3 d'esta compañía inclúin vuelos en códigu compartíu de llargu algame y a destinos europeos.[53][54]
N'agostu de 2007, British Airways aportó a declarase culpable y pagar una multa de trescientos millones de dólares dempués de ser afayada pola unidá antifraude de los Estaos Xuníos pola combalechadura p'afitar los precios de la carga aérea.[55]
En payares de 2010, l'aereollinia británica foi multada con 104 millones d'euros pola Comisión Europea tres una investigación al respeutive de los alcuerdos p'alcordar el preciu de los billetes.[56]
Filiales, franquicies y participación accionarial
editarFiliales
BA Cityflyer ye una filial con aviones Embraer y base nel Aeropuertu de la Ciudá de Londres. N'avientu de 2008, robló un contratu con Embraer pa modernizar la so flota con once aviones Embraer E-Jets que van efectuar el reemplazu de los aviones Avro RJ esistentes. BA Cityflyer opera en redol a 250 vuelos selmanales dende l'aeropuertu de la Ciudá de Londres (London City).[57]
La compañía foi primeramente la propietaria única de Airways Aero Associations Limited, qu'opera'l Aeroclub de British Airways y cuenta col so propiu aeropuertu so la marca British Airways nel Aeroparque Wycombe, High Wycombe.[58]
Cola creación d'un alcuerdu de cielos abiertos ente Europa y los Estaos Xuníos en marzu de 2008, la compañía británica estableció una nueva aereollinia filial llamada OpenSkies (enantes conocida como "Project Lauren").[59] La compañía aérea empecipió les sos operaciones en xunu de 2008, y anguaño vuela direutamente de París a Nueva York JFK y Washington Dulles.[60]
L'antigua BEA Helicopters foi rebautizada como British Airways Helicopters en 1974 y operó vuelos de pasaxeros y de treslláu de personal de sofitu a les plataformes petrolíferes hasta la so venta en 1986.[61]
Franquicies
- Comair, con base en Sudáfrica, franquicia dende 1996.[62]
- Sun Air of Scandinavia, con base en Dinamarca, franquicia dende'l 1 d'agostu de 1996.[63]
Participación accionarial
- British Airways tien un 13,5 % de les aiciones na aereollinia española Iberia.[36]
- British Airways llogró un 15 % de les aiciones de l'aereollinia rexonal británica Flybe, tres la venta a esta postrera de BA Connect en marzu de 2007.[64]
- BA tamién tien un 10 % de les aiciones en InterCapital and Regional Rail (ICRR), la compañía que xestiona les operaciones del Eurostar.[65]
British Airways World Cargo
editarBA ye, al traviés del so filial British Airways World Cargo, la docena mayor aereollinia de carga del mundu en función del tresporte aereu tonelaes-quilómetru añalmente.[66] BA World Cargu ufierta la oportunidá de tresporte de carga global al traviés de les rutes qu'opera la compañía matriz. Amás de la so flota principal, BA World Cargo cuenta con tres aviones Boeing 747-400F arrendaos con tripulación de Global Supply Systems con una base de contratu indefiníu, según col usu del espaciu de carga vacíu en cargueros operaos por otres compañíes.[67] Los servicios de carga especializada apurren a British Airways World Cargo la oportunidá de llegar a destinos non disponibles na rede de rutes de pasaxeros. En 2010, anuncióse que BAWC arrendaría trés Boeing 747-8F de Global Supply Systems pa reemplazar los 747-400 esistentes. Los aviones de reemplazu tán pintaos con un esquema de pintura de l'aereollinia matriz.
British Airways abrió un centru de carga mundial en Heathrow a finales de los noventa.[68] Como centru avanzáu automáticu de xestión de carga, puede xestionar cargues d'altu valor, inusuales, o perecederes, de les que se xestionen 80 000 tonelaes cada añu.[69] BA World Cargo tamién remana carga nos aeropuertos londinenses de Gatwick y de Stansted, y, xunto con British Airways Rexonal Cargu, en tolos aeropuertos rexonales importantes de tol Reinu Xuníu.[70]
Rellaciones sindicales
editarEnte'l personal que trabaya pa British Airways tán representaos un bon númberu de marques y uniones sindicales, ente les que destaquen:
Unite the Union pa otros emplegaos
British Airways, so la xestión de Bob Ayling, enfrentar a xornaes masives de fuelgues de los tripulantes de cabina de pasaxeros con un costu cimeru a los mil millones de llibres esterlines que supunxo nun tornar a los beneficios per parte de la compañía hasta 1997. Los tripulantes de cabina de pasaxeros de l'aereollinia nun volvieron manifestar se hasta 2009. Tres les diverses xornaes de fuelgues, y el programa del retayu de costos implementáu por Ayling, la moral del personal quedó bien tocada lo qu'influyó na calidá dende entós.[71] L'aereollinia tuvo enforma ésitu al llograr un protocolu aceptáu por más de 1.800 xestores y 220 representantes sindicales. El procesu de trabayu taba enfocáu a un refuerzu na collaboración ente los dos grupos.[72]
En 2005, llevar a cabu una fuelga selvaxe per parte de los representantes sindicales p'amosar la so disconformidá al respeutive de la decisión Gate Gourmet de despidir a 670 trabayadores y reemplazalos con personal d'axencies tres la non renovación del contratu con British Airways. Envaloróse qu'esta fuelga costó a l'aereollinia británica más de trenta millones de llibres y amás supunxo dexar en tierra a 100 000 pasaxeros.[73]
N'ochobre de 2006, producióse una disputa sobre'l derechu d'un trabayador cristianu de mostradores de facturación al respeutive de llevar un símbolu relixosu de manera visible.[74] El trabayador perdió'l recursu nel tribunal llaboral en xineru de 2008.[75]
En 2007, les tripulaciones de cabina de pasaxeros intentaron efectuar manifestaciones pa protestar contra los cambeos nos salarios impuestos pola direutivu de la compañía. Magar se convocaron manifestaciones estes fueron atayaes antes de llegar a la fecha señalada, lo que favoreció, sicasí, que l'aereollinia británica perdiera ochenta millones de llibres esterlines.[71]
Les rellaciones ente British Airways y los sindicatos fueron convulsas, especialmente en 2009 y 2010 col deséu de llevar a cabu diversos cambeos propuestos nes condiciones de trabayu de les tripulaciones d'aeronaves al respeutive de la crisis financiera global. Pensó efectuase una manifestación en redol a avientu de 2009 pa protestar al respeutive de les variaciones nes condiciones de trabayu que supondría un dañu entá mayor al xuntase les aiciones previstes coles navidaes de 2009.[76] Esta aición sindical foi bloquiada pola interposición d'una denuncia nos xulgaos que declararon la tentativa de fuelga como illegal. Intentóse nuevamente dir a la fuelga en febreru.[77] Tres les negociaciones fallíes pa detener les aiciones de fuelga en marzu, la compañía amenació con aiciones empresariales p'aquellos que participaren nes manifestaciones.[78] Los allegamientos efectuaos nel periódicu The Guardian de que la compañía efectuara consultes sobre como minar la operación de los sindicatos na aereollinia fueron demostraes como falses.[79]
Anunciáronse nueves manifestaciones pa mayu de 2010 y British Airways presentó una nueva denuncia que s'amparó nun tecnicismu que foi primeramente aceptáu, pero darréu refugáu nel intre de lo que pretendía ser el primer día de movilizaciones. Los intentos de fuelga retrasáronse dempués de que los miembros del Partíu Socialista de los Trabayadores rompieren les negociaciones ente los dirixentes de l'aereollinia y los líderes sindicales de Unite the Union.[80] Les negociaciones atayáronse darréu cuando'l colíder de Unite Derek Simpson foi afayáu cuando faía usu del so Blackberry personal p'actualizar la so cuenta de Twitter col progresu de les negociaciones confidenciales sol serviciu de la direición de conciliación Acas.[81]
Destinos
editarBritish Airways opera aproximao 150 destinos, qu'inclúin seis destino domésticos. Ye una de los nueve úniques aereollinies que vuela a los cinco continentes permanentemente habitaos (les otres ocho aereollinies son Air China, Delta, Etihad, Emirates, Qantas, Qatar Airways, South African Airways y United Airlines).[82]
Destín | Aeronaves | Fecha d'entamu !Aeropuertu de Salida (Bases) | |
---|---|---|---|
Mahe Island, Seychelles | B787-9 Dreamliner | 28 d'ochobre de 2018 | Aeropuertu de Londres-Heathrow |
B787-8
Dreamliner |
29 d'ochobre de 2018 | Aeropuertu de Londres-Heathrow | |
Marrakech, Marruecos | A320-200 | 28 d'ochobre de 2018 | Aeropuertu de Londres-Heathrow |
Doha, Qatar | B787-9 Dreamliner | Vuelve a entamar el 1 d'Avientu de 2018 | Aeropuertu de Londres-Heathrow |
Pittsburgh, Estaos Xuníos | B787-8 Dreamliner | 2 d'abril de 2019 | Aeropuertu de Londres-Heathrow |
A321-200 | 28 d'ochobre de 2018 | Aeropuertu de Londres-Heathrow | |
A320-200 | 16 de payares de 2018 | Aeropuertu de Londres-Gatwick | |
A320-200 | 16 de payares de 2018 | Aeropuertu de Londres-Gatwick |
Collaboración
editarComercial
editarAlcuerdos de códigu compartíu
Amás de los códigos compartíos inherentes a los calteníos colos miembros de l'alianza Oneworld, y les sos franquicies y filiales, l'aereollinia tien alcuerdos de códigu compartíu con:[83]
Teunoloxía
editarN'abril de 2000 la compañía británica escoyó la plataforma Altéa d'Amadeus pa reemplazar el so sistema de serviciu al pasaxeru conocíu como BABS.[84] La migración al nuevu sistema de reserves ya inventariu completar en 2002.
Flota
editarCola esceición de los Boeing 707 y les primeres variantes del Boeing 747 de BOAC, l'aereollinia formada en 1972-4 heredó una flota d'aviones d'orixe principalmente británicu. Nos años ochenta introdució'l Boeing 737 y el Boeing 757 na so flota, que fueron llueu siguíos polos Boeing 747-400, los Boeing 767 y los Boeing 777 nos noventa.[12][13]
Los aviones de Boeing pa British Airways tienen designáu'l códigu de veceru 36, qu'apaez na designación de los sos aviones como un sufixu, de la siguiente manera: 737-436, 747-436 y 777-236.[85]
Anque la compañía utiliza una gran flota d'aviones de Boeing, operó dende siempres aviones d'otros constructores.[86] Los aviones presentes en British nel momentu de la so creación fueron tresferíos dende BEA (por casu el Trident) y dende BOAC (por casu el VC10), y nos ochenta l'aereollinia adquirió'l Lockheed L-1011.[87] Tamién fueron operaos los DC-10 y los Airbus A320-100 al traviés de l'adquisición de British Caledonian Airways nos ochenta. N'agostu de 1998, l'aereollinia británica efectuó'l so primer pidíu direutu a Airbus, por 59 A320/A319, pa reemplazar la so anticuada flota d'aviones Boeing 737 y de A320-100.[13] La compañía reemplazó la so flota d'aviones trimotor de L-1011 y DC-10 polos aviones bimotor más eficientes, Boeing 767 y 777 nos años noventa. En setiembre de 2007, efectuó'l so primer pidíu d'aviones d'Airbus de llargu algame, consistente nun pidíu en firme de dolce Airbus A380 y siete opciones adicionales.[88] Los Boeing 757 de BA tán anguaño retiraos del serviciu activu na flota de la compañía.[89]
La flota de British Airways inclúi les siguientes aeronaves a finales d'avientu de 2017:[90][91]
Avión | Total | Pidíos | Places | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
F | J | W | M | |||||
Airbus A318-100 | 1 | — | — | 32 | — | — | 32 | |
Airbus A319 | 44 | — | - | var | - | var | 132 | |
143 | ||||||||
144 | ||||||||
Airbus A320-200 | 67 | — | — | var | — | var | 144 | |
168 | ||||||||
171 | ||||||||
177 | ||||||||
Airbus A320neo | — | 25 | TBA | |||||
Airbus A321-200 | 18 | — | — | 23 | — | 131 | 154 | |
— | 54 | — | 123 | 177 | ||||
— | 12 | — | 187 | 199 | ||||
— | — | — | 205 | 205 | ||||
Airbus A321neo | — | 10 | TBA | |||||
Airbus A350-1000 | — | 18 | TBA | |||||
Airbus A380-800 | 12 | — | 14 | 97 | 55 | 303 | 469 | |
Boeing 747-400 | 36 | — | 14 | 86 | 30 | 145 | 275 | |
14 | 52 | 36 | 245 | 347 | ||||
Boeing 767-300ER | 7 | - | - | var | - | var | 259 | |
Boeing 777-200 | 3 | — | 17 | 48 | 24 | 127 | 216 | |
Boeing 777-200ER | 43 | — | 14 | 48 | 40 | 124 | 226 | |
12 | 48 | 32 | 127 | 219 | ||||
— | 48 | 24 | 203 | 275 | ||||
— | 40 | 24 | 219 | 283 | ||||
Boeing 777-300ER | 12 | — | 14 | 56 | 44 | 183 | 297 | |
Boeing 787-8 | 9 | 3 | — | 35 | 25 | 154 | 214 | |
Boeing 787-9 | 16 | 2 | 8 | 42 | 39 | 127 | 216 | |
Boeing 787-10 | — | 12 | TBA | |||||
Total | 268 | 70 |
A finales d'avientu de 2017, la media d'edá de los aviones de la flota de BA foi de 13,5 años.[91]
Destinos con Airbus A380 y el Boeing 787-Dreamliner
editar- Rutes del A380
Estos son los destinos que anguaño con esti equipu.
- Rutes del Boeing 787-8 Dreamliner
Estos son los destinos que anguaño con esti equipu.
- Rutes del Boeing 787-9 Dreamliner
Aviones operaos d'antiguo
editar
|
|
Eleición de motores
editarLa mayor parte (77%) de la flota de BA ta impulsada polos Motor d'avión motores Rolls-Royce o l'alianza IAE, de la que Rolls-Royce ye una importante participante. El 23% restante de la flota ta estremada en partes iguales ente General Electric y el consorciu CFM International:[93]
- Rolls-Royce
- El RB211-524 apurre potencia a tola flota d'aviones Boeing 747-400 y Boeing 767.
- El Trent 800 apurre potencia a diecinueve de los Boeing 777.
- International Aero Engines (IAE)
- Tolos Airbus A319 y Airbus A321, según trenta y siete de los Airbus A320, llogren la so potencia de les distintes variantes del V2500.
- General Electric
- El General Electric GUE90 apurre potencia a ventisiete de los 777-200/-200ER y a tolos Boeing 777-300ER.
- CFM International
- Distintes variantes del CFM International CFM56 apurren potencia tanto a los Airbus A318 como a tolos Boeing 737 y a cuatro de los Airbus A320.
Pidíos d'aeronaves recién
editarBritish Airways cuenta con trenta y dos opciones de pidíos d'aviones con Airbus, aptes pa llograr cualesquier de les variantes de la familia A320. Tien, amás, aseguraes diez opciones de pidíos sobre aviones Boeing 777 rimaes d'entrega.[94]
El 27 de marzu de 2007, la compañía executó un pidíu de cuatro aviones 777-200ER con opciones a cuatro más, con un costu de venta al públicu cimeru a los ochocientos millones de dólares según el preciu de catálogu.[95] La compañía fixo mención a qu'esti movimientu deber a una planificación d'ampliación de flota. Los primeres Boeing 777 de BA fueron apurríos dotaos de motores General Electric GUE90, pero los executivos decantar pol Rolls-Royce Trent 800 pa los diecinueve aviones más recién.[96] Esta eleición de motores foi siguida col recién pidíu de cuatro aeronaves, onde s'escoyó'l Trent 800 como base de potencia de los nuevos aparatos.[97]
El 27 de setiembre de 2007, la compañía anunció'l so mayor pidíu dende 1998 al ordenar trenta y seis nuevos aparatos de llargu algame. Pidió dolce A380 con opción a siete aparato adicionales, y venticuatro Boeing 787 con opción a dieciocho aviones más pendientes de ser apurríos ente 2012 y 2016.[98] Fueron escoyíos motores Rolls-Royce Trent pa dambos pidíos col Trent 900, que va apurrir potencia a los A380, y el Trent 1000, que va apurrir potencia a los 787. El Boeing 787 va reemplazar a unos catorce aviones Boeing 767 de la flota ente que los Airbus A380 van reemplazar a venti de los Boeing 747-400 más antiguos y van ser principalmente destinaos a amontar la capacidá pa vuelos dende Londres Heathrow, como va ser el casu de les rutes de Hong Kong y Los Angeles.[99]
En setiembre de 2009, British Airways empezó un serviciu especial ente l'Aeropuertu de la Ciudá de Londres y Nueva York-JFK col usu de dos Airbus A318 configuraos con 32 asientos convertibles en cama de la clase business puramente.[100][101] El serviciu ye operáu colos númberos de vuelu primeramente reservaos al Concorde, BA001, BA002, BA003, y BA004.[102][103]
El 1 d'agostu de 2008, l'aereollinia anunció'l pidíu de seis Boeing 777-300ERs y opción a cuatro más como midida pa cubrir los posibles retrasos na entrega de les sos Boeing 787-8 y 787-9. De los seis aviones pidíos, cuatro van ser en réxime d'arriendu y dos van ser adquiríos direutamente por British Airways.[104] El 12 de xineru de 2009, el CEO Willie Walsh mentó que l'adquisición de los seis aviones Boeing 777-300ER nun indicaba que la compañía tornara la compra de los Airbus A350 nel so programa de renovación de flota y que "l'aereollinia esperaba tomar la so decisión final a finales d'añu."[105]
Marketing
editarLa tema musical principal de los anuncios de l'aereollinia británica ye "The Flower Duet" compuestu por Léo Delibes.[106] Este, y el eslogan "L'aereollinia favorita del mundu", introducir en 1989 col llanzamientu del anunciu icónico de llavadura de cara.[107] El eslogan retirar en 2001, en siendo superada en términos de númberos de pasaxeros por Lufthansa.[108] Sicasí, l'aereollinia inda usa "Flower Duet" y la tema foi modificáu n'innumberables ocasiones dende 1989. En 2007, presentóse la versión más recién d'esta melodía, con un nuevu eslogan, "Meyora a British Airways" (Upgrade to British Airways).[109]
L'axencia de publicidá usada mientres ventitrés años por British Airways foi Saatchi & Saatchi, quien creó la mayoría de los sos anuncios más famosos, ente los que s'inclúi l'actual imaxe corporativa que tan bones resultaos promocionales dio-yos. Sicasí, tres la conclusión del contratu de collaboración cola compañía, Saatchi & Saatchi efectuó una imitación de los elementos publicitarios pa la so aereollinia rival Silverjet en 2007.[110] Dende febreru de 2007, l'axencia de publicidá de l'aereollinia ye Bartle Bogle Hegarty.[111]
Antes de "L'aereollinia favorita del mundu", los eslóganes publicitarios fueron:
- "La meyor aereollinia del mundu".
- "Te vamos dar más cuidaos".
- "Vuela cola bandera".
Tocantes a Internet refierse, en 2002 introducióse la presencia de la marca British Airways y dióse-y a l'aereollinia la opción de vender so la so acrónimu y el so códigu alfabéticu d'aereollinia IATA, "BA", como'l so dominiu d'internet (ba.com). Enantes, el dominiu fuera propiedá de Bell Atlantic.[112]
British Airways ye l'aereollinia patrocinadora del tornéu de tenis del campeonatu de Wimbledon, y l'aereollinia principal y patrocinador númberu unu de los xuegos olímpicos y los paralímpicos de 2012.[113][114] Esta compañía ye tamién l'aereollinia oficial d'Inglaterra pal Mundial de Fútbol de 2018.[115]
Derives de cola
editarDende la so formación en 1974, en dalgunos de los sos aviones hasta que toos fueron repintados, los aviones de British Airways portaben un esquema de la Bandera de la Unión nes sos derives de cola. L'esquema de cola predominantemente colloráu camudó col llanzamientu d'una nueva llibrea diseñada pola axencia de diseñu Landor Associates, con sede na ciudá de Nueva York.[116] La nueva deriva yera predominantemente azul escura y portaba l'Escudu d'armes de l'aereollinia. El 10 de xunu de 1997, tuvo llugar un cambéu bien revesosu pol usu de los colores de British en logos étnicos ya imáxenes astractes del mundu,[117] como'l Delftware o la caligrafía china, por casu. Tolos diseños taben rellacionaos con aquellos países incluyíos na rede de rutes de la compañía. Esto causó problemes col control del tráficu aereu: ente qu'antes el controladores yeren capaces d'efectuar un siguimientu rellatáu al pilotu del avión de l'aereollinia británica, agora atopábense con series dificultaes pa identificalos visualmente por cuenta de que cada avión taba pintáu con un colores y esquemes de color distintos.[118]
Diverses persones amosaron la so disconformidá al cambéu respeuto al tradicional esquema de Bandera de la Unión, ente los que s'inclúin l'antigua Primer Ministra Margaret Thatcher, quien cubrió la cola d'una maqueta d'avión de British Airways con un pañuelu; esti momentu foi prindáu poles cámares de la BBC News.[119] L'aereollinia rival por excelencia de British Airways, Virgin Atlantic, rápido adoptó la bandera británica xunto col eslogan "Aereollinia Nacional de Bandera de Gran Bretaña".[120] El 6 de xunu de 1999, el CEO de la compañía británica Bob Ayling anunció que tolos aviones de British Airways diben ser repintados cola Bandera de la Unión, la Union Flag (Chatham Dockyard), basada nel diseñu utilizáu per primer vegada nel Concorde.[121]
Cabines
editarCurtiu radiu
editarUK Domestic ye la clase turista que l'aereollinia ufierta nos sos vuelos dientro del Reinu Xuníu. La separación ente asientos ye de 31 pulgaes en tolos sos aviones y tienen una configuración de cabina de clase única.[122] La comida nestos vuelos depende de los destinos y de la hora del día. En vuelos dientro d'Inglaterra antes de les diez de la mañana, ufiértase un almuerzu caliente de baguette, ente que nos vuelos a Escocia ufiértase una bandexa d'almuerzu caliente. Tres les diez de la mañana hai un serviciu de bébores con un pequeñu aperitivo en tolos vuelos.[123]
Business UK ta presente nes mesmes cabines que los UK Domestic pero ufierta como ventayes el cuntar con un cambéu flexible de billete y el llibre accesu a les sales VIP previos al vuelu.[124]
Euru Traveller ye'l nome de la clase turista que la compañía ufierta nos vuelos dende'l Reinu Xuníu al restu d'Europa. La separación ente asientos ye de 31 pulgaes, sacante nos Airbus A321 onde esta separación ye de 30 pulgaes.[122] La comida sirvida a bordu depende de la franxa” de destín (por casu la franxa unu correspuende a París, la franxa dos a Frankfurt, la franxa trés a Roma y la franxa cuatro a Atenes). Nes franxes unu y dos sirve un serviciu de chigre cola eleición de aperitivos duces o salaos, na franxa trés sirve un cachu de carne endolcada y na franxa cuatro sirven comíes calientes nos sos vuelos. En tolos vuelos anteriores a les diez de la mañana sirve un almuerzu fríu y ufiértense bebíes a bordu. El entretenimientu en vuelu ufiertar nos vuelos de la franxa cuatro en tolos sos aviones 767-300ER y naquellos vuelos operaos por A320 onde ta implementáu'l sistema d'entretenimientu.[125]
Club Europe ye'l nome de la clase business de curtiu radiu ufiertada pola aereollinia británica en tolos sos vuelos de curtiu algame (sacante aquellos que tienen llugar dientro del Reinu Xuníu). Los pasaxeros tienen accesu a les sales business de la mayoría d'aeropuertos y tienen un serviciu d'almuerzu inglés completu peles mañanes o un 'almuerzu estendíu' nos últimos vuelos de la mañana (xamón, salami, etc.) y un serviciu de té nos vuelos de la tarde.[126][127] La separación ente asientos na clase Club Europe ye de 31 pulgaes, la mesma que na clase Euru Traveller na mayoría de los aviones. Club Europe suel cuntar col mesmu númberu d'asientos que la clase Euru Traveller, pero cola salvedá de que l'asientu entemediu nunca s'ocupa. Dende'l 2 de setiembre de 2009, la clase Club Europe tien asientos en configuración 2-3 nos aviones de fuselaxe estrechu, una y bones esti cambéu foi adoptáu progresivamente en tola flota. L'asientu entemediu resultante tamién se dexa llibre nesta nueva configuración.[128] El Club Europe presentóse orixinalmente'l 5 de xineru de 1988, xunto cola clase Club World, presente na clase business de cabina de los vuelos de llargu algame de British Airways.[12]
Llargu radiu
editarFirst (rebautizado dende 'FIRST' en 2009) ye'l serviciu de primer clase nos vuelos de llargu radiu de British Airways y ufiértase namái nos aviones Boeing 747 y Boeing 777. Hai catorce habitáculos habilitaos per avión, cada unu d'ellos dotáu d'una cama de dos metros, una pantalla d'entretenimientu en vuelu de 15 pulgaes, enchufes en cada asientu pa portátiles y teléfonos móviles. Los menús son ameyoraos a partir de los de Club World, el productu de clase business de llargu radiu de British Airways, y ufierta un mayor númberu d'opciones y meyor calidá. Dellos aeropuertos cunten con mostradores de facturación destinaos específicamente pa los pasaxeros de primer clase pero nos aeropuertos que nun cunten con mostradores de primer clase, estos pasaxeros usen los mostradores del Club World.
En 2009, l'aereollinia anunció que'l primera gran cambéu nes cabines dende 1996 diba inaugurase en xineru de 2010, con cambeos menores.[129] Como parte del so programa de meyores, la compañía introdució un serviciu priváu de conserxes proporcionaos por Quintessentially puramente pa los pasaxeros de primer clase. Taba orixinalmente previstu que la nueva cabina inaugurar na ruta de Londres a Nueva York, pero por cuenta de la nevarada de la mariña este de los Estaos Xuníos finalmente inauguróse'l 10 de febreru de 2010, na ruta de Londres a Chicago.[130]
La mayoría de la flota de llargu algame que tien la so base nel aeropuertu de Gatwick nun cunta con asientos de primer clase por cuenta de que dedícase a vuelos a destinos vacacionales familiares d'alta capacidá; nel so llugar, lleva una configuración de tres clases compuesta d'asientos de Club World, World Traveller Plus y World Traveller.
Club World ye'l nome del productu de la clase business nos vuelos de llargu algame de l'aereollinia británica, na so aeronaves Boeing 767, 777 y 747, y ye asina mesmu la so única clase de serviciu nos sos dos aviones Airbus A318. Los pasaxeros tienen accesu a les sales VIP de salíes de la mayoría d'aeropuertos según a una sala esclusiva de llegaes na terminal 5 de Londres Heathrow.[131][132] El 13 de payares de 2006, British Airways presentó un nuevu serviciu Club World, denomináu Next Generation New Club World, qu'ufiertaba asientos mayores y serviciu d'entretenimientu. La cabina del Club World apurre asientos totalmente reclinables y convertibles en cames, qu'apurren un anchu de mediu metro y 1,94 metros de llargu (2 metros de llongura nes cabines Next Generation New Club World cuando nun ta totalmente espurrida). Hai venticuatro asiento d'antigua xeneración de Club World montaos n'aviones Boeing 767-300ER; sicasí, estos van ser reemplazaos polos Boeing 787 que van presentar la clase Next-Generation Club World de 2012 d'equí p'arriba. Hai cuarenta y ocho asiento Next-Generation Club World en tolos Boeing 777 de British Airways y dende 2007 hai cincuenta y dos o setenta asientos Next-Generation nos aviones Boeing 747-400. El Club World inauguróse oficialmente'l 5 de xineru de 1988, xunto col productu de clase business de la compañía pa los vuelos de curtiu algame, Club Europe.[12]
World Traveller Plus ye la clase turista premium ufiertada como productu pola aereollinia británica en tolos sos aviones de llargu algame. World Traveller Plus presenta una separación ente asientos de trenta y ocho pulgaes, siete pulgaes más que na World Traveller (la clase turista de llargu algame de British Airways).[122] Tamién s'ufierta un menor númberu asientos per fila, dos reposabrazos, un reposacabezas, sofitu lumbar, reclinación adicional del asientu y enchufes pa portátiles nel asientu.[133] La World Traveller Plus ta allugada nuna cabina independiente de la World Traveller y nun allugamientu más silenciosu de l'aeronave.[133] El 28 d'agostu de 2010, revelóse una nueva cabina World Traveller Plus xunto col nuevu sistema d'entretenimientu Thales. Esta cabina ta anguaño disponible en tolos 777-300ER y va ser implementada en tola flota de llargu algame nos próximos dos años. World Traveller Plus inauguróse oficialmente en 2000.[134]
World Traveller ye la clase turista de llargu algame ufiertada nos vuelos internacionales de British Airways a destinos non europeos. World Traveller ufierta una separación ente asientos de 31 pulgaes, sofitu lumbar y reposacabezas ajustables, sistemes d'entretenimientu na parte posterior de los asientos, un serviciu de chigre gratuitu y tres menús intercambiables. El productu World Traveller presentar en 1991 y la so última actualización foi en 1998.[122][135] El 28 d'agostu de 2010, presentóse una nueva cabina World Traveller xunto col nuevu sistema d'entretenimientu en vuelu Thales. Esta cabina ta yá disponible en tolos Boeing 747, Boeing 767 de llargu algame y en tolos Boeing 777, cola esceición de dieciséis, que permanecen configuraos con doce canales nel sistema zarráu d'entretenimientu.[136]
Configuración especial de cabina
editarEn 2001, British Airways introdució una configuración de clase turista de diez asiento por fila nos Boeing 777, un avión diseñáu pa disposiciones de nueve asiento por fila.[137] Esto llogróse col diseñu d'unos asientos especialmente anchos y aisllaos, y foi aplicáu a dos Boeing 777-200ER con motores de General Electric usaos principalmente nes rutes caribeñes, y dacuando a Florida.[138]
Política d'asientos
editarEn marzu de 2001, revelóse que British Airways tenía una política de nun sentar homes adultos xunto a los neños que tuvieren asignáu un asientu xunto a ellos, inclusive anque los padres de los neños tuvieren en dalgún llugar nel avión.[139] Esto traxo acusaciones de discriminación sexual, que los executivos de l'aereollinia almitieron tres la denuncia de Mirko Fischer de 2010 que derivó en xuiciu.[140] La política derogar n'agostu de 2010 al apurrir asientos a los menores d'una manera non discriminatoria dientro de la cabina de vuelu.[141]
Sales VIP d'aeropuertos
editarBritish Airways xestiona dellos tipos distintos de sales VIP p'aquellos pasaxeros que viaxen en clases especiales y pasaxeros con estatus Silver o Gold nel programa de viaxeros frecuentes Executive Club, principal programa de fidelidá de l'aereollinia.[142]
Los pasaxeros Club World y Club Europe, clases business de British Airways, según los posesores de les tarxetes Silver Executive Club tán autorizaos a usar les setenta terraces o sales Executive Club de la compañía.[132] Dambes sales van ser reemplazaes poles sales Galleries Club.
Los pasaxeros de primer clase, según los posesores de la tarxeta Gold Executive Club, tán autorizaos pa usar los sesenta sales de primer Clase de British Airways. La Sala Concorde na terminal 5 d'Heathrow y la terminal 7 de Nueva York JFK son namái accesibles a los pasaxeros de primer clase.[143] Les sales van ser reemplazaes por Galleries First, una versión ameyorada de les sales de primer clase.
Nos aeropuertos onde l'aereollinia británica nun tener una sala VIP, apúrrese una sala atendida per terceres partes a los pasaxeros con estatus o en clases especiales. Ufiértase coles mesmes una sala VIP de llegaes nel aeropuertu de Gatwick dientro del hotel Sofitel.[144]
Programes de fidelidá
editarBritish Airways xestiona dos sistemes de fidelidá o viaxeru frecuente: el Executive Club ye'l so principal programa, y l'otru, altamente esclusivu, conozse a cencielles como Premier.
Executive Club
El Executive Club ye parte de la rede de programes de viaxeros frecuentes na alianza Oneworld y estrémase en tres clases d'asociación: Blue, Silver y Gold. Los beneficios de les tarxetes Silver y Gold inclúin l'accesu a les sales VIP y mostradores de reserva especiales.[145] Al contrariu que la mayoría de programes de viaxeros frecuentes de les aereollinies, el Executive Club caltién cuentes independientes de les BA Miles y los Tier Points de fidelidá. Los vuelos nes clases cimeres de serviciu, por casu Premium Economy, Business o Primer, dexen ganar BA Miles y Tier Points adicionales. N'agostu de 2009, los Tier Points podíen ser llograos en cualquier vuelu y clase de serviciu, que tamién inclúin les tarifes rebaxaes de clase turista.[146]
Clase de Viaxe ! BA Miles per milla volada pa los miembros de la Blue Tier | BA Miles per milla volada pa los miembros de la Silver/Gold Tier | |
---|---|---|
align=center|1 | 2 | |
World Traveller Plus | 1,25 | 2,5 |
Club Europe/Club World | 1,5 | 3 |
First | 2 | 4 |
Les milles llograes expiran tres trenta y seis meses d'inactividá.[148]
Premier
L'aereollinia xestiona un programa de fidelidá premium al que namái se puede aportar con invitación y qu'apurre munchos más beneficios que la tarxeta Executive Club Gold, qu'inclúi un aumentu de BA miles llograes por vuelu y accesu a la sala Concorde ensin importar la clase de vuelu o serviciu. Namái la da la direutiva de l'aereollinia y anguaño tien 1200 miembros.[149]
Incidentes y accidentes
editar- En payares de 1974, el Vuelu 870 de British Airways dende Dubái a Heathrow, operáu por un Vickers VC10, que foi secuestráu en Dubái, foi obligáu a aterrizar en Trípoli pa recargar l'avión y volar hasta Túnez. Un tripulante foi asesináu primero que los secuestradores rindiérense voluntariamente tres ochenta y cuatro hores de secuestru.[150] El capitán Jim Futcher foi premiáu cola Medaya de cortesía de la reina, la medaya floriada de los pilotos aéreos y navegantes aéreos de los fundadores, la medaya d'oru de l'Asociación de Pilotos d'Aereollinia Británicos y un Certificáu de bon faer de l'aereollinia poles sos aiciones mientres el secuestru, en tornando al avión pa siguir coles sos operaciones magar conocer que los secuestradores taben a bordu.[151]
- El 10 de setiembre de 1976, un Trident 3B en vuelu 476 de British Airways, dende Londres Heathrow hasta Istambul topetó en metá del aire con un DC9-32 d'Inex Adria cerca de Zagreb, Croacia, que condució a la choque aereu en Zagreb de 1976.[152] Los cincuenta y cuatro pasaxeros y los nueve miembros de la tripulación del avión de la compañía británica perecieron. Este ye l'únicu accidente fatal de British Airways dende la formación de la compañía en 1974.
- El 24 de xunu de 1982, el vuelo 9, un Boeing 747-200, G-BDXH, City of Edinburgh voló al traviés d'una nube de cenices y polvu volcánicu frutu de la erupción del Monte Galunggung, que produció graves daños a l'aeronave, qu'incluyíen el fallu de los sos cuatro motores.[153] La tripulación se les ingenió pa sacar l'aeronave de la nube de cenices y arrincar de nuevu los cuatro motores de l'aeronave, magar poco tiempu dempués volviéronse a parar de nuevu. L'avión viose obligáu a efectuar un aterrizaxe d'emerxencia nel Aeropuertu Internacional Halim Perdanakusuma pela rodiada de Xakarta. Naide resultó mancáu.[154]
- El 10 de xunu de 1990, el vuelo 5390, un vuelu operáu por un BAC One-Eleven ente Birmingham y Málaga, sufrió una descompresión en vuelu por cuenta de un allugamientu incorreutu de los aislantes el día previu. El comandante de l'aeronave sufrió mancaes importantes dempués de ser parcialmente zucáu del avión, sicasí'l copilotu aterrizó l'avión ensin más contratiempos nel Aeropuertu de Southampton.[155]
- El 2 d'agostu de 1990, el vuelo 149 aterrizó nel Aeropuertu Internacional de Kuwait cuatro hores dempués de la invasión iraquina de Kuwait, lo que supunxo la captura de tola tripulación y los pasaxeros, según la destrucción de l'aeronave.[156][157]
- El 11 d'avientu de 2000, el vuelo 2069 de British Airways dende l'aeropuertu de Londres-Gatwick a Nairobi esperimentó un intentu de secuestru mientres sobrevolaba Sudán.[158] Un estudiante kenianu con patoloxía mental diagnosticada aportó a la cabina de vuelu del Boeing 747 qu'efectuaba'l vuelu. Mientres trés tripulantes lluchaben pa retener al secuestrador, el pilotu automáticu desconectóse y l'avión cayó unos 10,000 feet (3,000 m) con 398 pasaxeros a bordu. Sicasí, cola ayuda de los pasaxeros, los pilotos recuperaron el control de l'aeronave, n'amenorgando satisfactoriamente al estudiante con esposes y l'avión aterrizó ensin más contratiempos.[159] Ente los pasaxeros a bordu del avión incluyíense'l cantante inglés Bryan Ferry y la socialista Jemima Khan.[160]
- El 19 de febreru de 2005, el motor númberu dos d'un Boeing 747-400 G-BNLG amburóse (producióse cuando'l fluxu d'aire invirtióse como resultáu de l'activación de les reversas) y sufrió daños internos en desapegando de Los Angeles nun vuelu a Londres Heathrow con dieciséis tripulantes y 351 pasaxeros a bordu de l'aeronave.[161] La tripulación apagó'l motor y siguió l'ascensu y el vuelu, conforme a los procedimientos d'operación estándar de British Airways p'aviones de cuatro motores. Puesto que yera incapaz de siguir les velocidaes y altitúes de cruceru normal, l'avión foi esviáu al Aeropuertu de Mánchester, Inglaterra. L'Alministración d'Aviación Federal de los Estaos Xuníos foi bien crítica cola decisión del capitán y acusó a la compañía británica d'operar los sos aviones en condiciones peligroses tocantes a términos aeronáuticos refierse.[162] En xunu de 2006 la Oficina d'Investigación d'Accidentes Aéreos del Reinu Xuníu encamentó que les autoridaes britániques y estauxunidenses revisaren la política de continuación en vuelu y dieren la so autorización a la guía correuta. Esto nunca llegó a asoceder pero la FAA aceptó la determinación de la Direición d'Aviación Civil del Reinu Xuníu de que l'avión nun taba en condiciones de vuelu.[163]
- El 17 de xineru de 2008, el vuelu 38 de British Airways, operáu por un Boeing 777-200ER con matrícula G-YMMM, en vuelu dende Beijing a Londres, aterrizó a unos 1,000 feet (300 m) de la pista 27L del Aeropuertu de Londres-Heathrow, y siguió el so deslizamiento pel terrén hasta llegar al estragal de la mesma pista. Esto supunxo diversos daños al tren d'aterrizaxe, los alerones de l'ala, y los motores, col aliciente de ser esta la primer perda total d'un Boeing 777. Había 136 pasaxeros y dieciséis tripulantes a bordu. Una persona resultó mancada de gravedá y dolce más sufrieron mancadures menores. L'informe inicial de la Oficina d'Investigación d'Accidentes Aéreos afirmaba que los motores fallaron repitíes vegaes a les sos aiciones nos comandos al riquir más potencia, yá viniera la orde del sistema d'autoempuje o de la intervención manual, col entamu de los problemes cuando l'avión taba a 600 feet (180 m) y 2 nautical miles (3.7 km) de la pista 27L.[164] En setiembre de 2008, echar# voz de que la presencia de xelu nel depósitu de combustible pudo causar l'accidente. A empiezos de 2009, Boeing unvió una circular d'actualización a tolos sos operadores, pa identificar el problema como específicu del calentador del fluxu de combustible de los motores Rolls-Royce.[165]
- El 3 d'agostu de 2014, el vuelu 245 de British Airways, operáu pol Boeing 777-200ER, con matrícula G-YMMB, en vuelu dende Londres a Buenos Aires, esperimentó un fallu téunicu nel cual los pilotos creíen que baxaben en picada al mar ente que, en realidá, tou diba bien. Los pilotos anunciaron el supuestu problema y tola tripulación preparó a los pasaxeros pa un choque nel mar. Al cabu de 15 minutos la tripulación afayó que se trataba d'una falsa alarma y el vuelu siguió la so ruta con normalidá hasta aterrizar en Buenos Aires, Arxentina.
- El 9 de setiembre de 2015, el vuelu 2276 de British Airways, un Boeing 777-200 con destín a Londres, amburar na pista nel aeropuertu internacional de Las Vegas McCarran dempués d'un comunicáu 'fallu de motor catastróficu', obligando a albortar el despegue y empecipiar una evacuación d'emerxencia. El Boeing 777 taba a puntu de desapegar nel so vuelu de 10 hores a Londres Gatwick, cuando l'avión sufrió un fallu de motor. Videos y fotografíes de la escena amosaron l'avión envueltu en fumu. Una de los cuatro pistes d'aterrizaxe del aeropuertu tuvo fuera de serviciu tres la quema, qu'empezó aproximao a les 16:22 hora llocal, según funcionarios del aeropuertu. Tolos 159 pasaxeros y 13 tripulantes escaparon de l'aeronave al traviés de toboganes d'emerxencia; 14 pasaxeros fueron trataos n'hospitales cercanos por mancadures menores.[ensin referencies]
- El 27 de mayu de 2017 l'aereollinia viose obligada a atayar los sos vuelos por cuenta de un fallu nos sos sistemes[166] . Dellos representantes sindicales acusaron del incidente a la subcontratación n'India de los servicios informáticos de la compañía, que llevó al despidu en 2010 del personal de los servicios informáticos.
Referencies
editar- ↑ David Kaminski-Morrow (13 de xunu de 2012). «BA to operate premium A318s under new subsidiary» (n'inglés). Flight Global. http://www.flightglobal.com/news/articles/ba-to-operate-premium-a318s-under-new-subsidiary-372970/. Consultáu'l 12 de setiembre de 2012.
- ↑ «Edwards report recommends state share in private airlines» (n'inglés). The Times (57549): p. 5. 2 de mayu de 1969.
- ↑ «Civil Aviation Act 1971» (inglés). Office of Public Sector Information. Consultáu'l 10 de xunetu de 2010.
- ↑ 4,0 4,1 «Explore our past: 1970-1979». British Airways. http://www.britishairways.com/travel/history-1970-1979/public/en_gb. Consultáu'l 8 de xunu de 2010.
- ↑ «UK abandons long-haul competition» (inglés). Flight International páx. 173 (7 d'agostu de 1975).
- ↑ «Britain's Concorde is flying on rede ink». Chicago Tribune. 26 de mayu de 1980. http://pqasb.pqarchiver.com/chicagotribune/access/623610722.html?dids=623610722:623610722&FMT=ABS&FMTS=ABS:AI&type=historic&date=May+26%2C+1980&author=&pub=Chicago+Tribune&desc=Britain's+Concorde+is+flying+on+rede+ink&pqatl=google.
- ↑ Hayward, 1983, p. 132.
- ↑ 8,0 8,1 Greenberg, Peter (1 d'abril de 1984). «The plane fact is, Concorde has broken the profit barrier for the first time». Chicago Tribune. Archivado del original el 2011-06-02. https://web.archive.org/web/20110602021403/http://pqasb.pqarchiver.com/chicagotribune/access/632500842.html?dids=632500842:632500842&FMT=ABS&FMTS=ABS:AI&type=historic&date=Apr+01%2C+1984&author=&pub=Chicago+Tribune&desc=The+plane+fact+is%2C+Concorde+has+broken+the+profit+barrier+for+the+first+time&pqatl=google. Consultáu'l 2018-09-21.
- ↑ «The Concorde belies those who foresaw its extinction». Philadelphia Inquirer. 26 de xineru de 1986. http://nl.newsbank.com/nl-search/we/Archives?p_product=PI&s_site=philly&p_multi=PI&p_theme=realcities&p_action=search&p_maxdocs=200&p_topdoc=1&p_text_direct-0=0EB29A63D671Y93Y&p_field_direct-0=document_id&p_perpage=10&p_sort=YMD_date:D&s_trackval=GooglePM.
- ↑ Thackray, Rachelle (12 de febreru de 1998). «A-Z of Employers». The Independent. Archiváu dende l'orixinal, el 29 de xunu de 2012. Consultáu'l 27 de xunu de 2010.
- ↑ Marshall, Tyler (24 d'ochobre de 1992). «After much fanfare, sale of British Airways set to begin». The Independent (Londres). http://www.independent.co.uk/news/danair-swallowed-up-by-ba-rivals-say-competition-and-choice-will-be-cut-by-takeover-that-will-axe-1900-jobs-1559258.html. Consultáu'l 10 de febreru de 1987.
- ↑ 12,0 12,1 12,2 12,3 12,4 12,5 «Explore our past: 1980-1989». British Airways. http://www.britishairways.com/travel/history-1980-1989/public/en_gb. Consultáu'l 8 de xunu de 2010.
- ↑ 13,0 13,1 13,2 13,3 «Explore our past: 1990-1999». British Airways. http://www.britishairways.com/travel/history-1990-1999/public/en_gb. Consultáu'l 8 de xunu de 2010.
- ↑ «BA dirty tricks against Virgin cost £3m». BBC News, On This Day. 11 de xineru de 1993. http://news.bbc.co.uk/onthisday/hi/dates/stories/january/11/newsid_2520000/2520189.stm. Consultáu'l 23 d'ochobre de 2006.
- ↑ «International Business; British Airways Ousts Chief After Four Tumultuous Years». The New York Times. 11 de marzu de 2000. http://www.nytimes.com/2000/03/11/business/international-business-british-airways-ousts-chief-after-four-tumultuous-years.html. Consultáu'l 13 de xunu de 2009.
- ↑ Sorkin, Andrew (29 d'agostu de 1999). «Market Insight: Seeing Fool's Gold In Airlines' Cheap Seats». New York Times. http://www.nytimes.com/1999/08/29/business/market-insight-seeing-fool-s-gold-in-airlines-cheap-seats.html. Consultáu'l 27 de xunu de 2010.
- ↑ 17,0 17,1 «Explore Our Past:2000-Present». British Airways. http://www.britishairways.com/travel/history-2000-present/public/en_gb. Consultáu'l 20 de xunu de 2010.
- ↑ FindArticles.com, "British Airways to sell its Qantas stake" Airline Industry Information. 8 de setiembre de 2004. Comprobáu'l 25 de mayu de 2009.
- ↑ Lavery, Brian (9 de marzu de 2005). «International Business; Former Chief of Aer Lingus To Get British Air's Top Post». The New York Times. http://query.nytimes.com/gst/fullpage.html?res=9500Y5DF163CF93AA35750C0A9639C8B63. Consultáu'l 27 de xunu de 2010.
- ↑ Jemima Bokaie (9 de xineru de 2008). «BA brands new airline "Open Skies"». Brand Republic. Archiváu dende l'orixinal, el 2008-10-09. Consultáu'l 27 de xunu de 2010.
- ↑ 21,0 21,1 «DOT Approves oneworld Antitrust Immunity Application». United States Department of Transportation. 20 de xunetu de 2010. http://www.dot.gov/affairs/2010/dot14010.html. Consultáu'l 20 de xunetu de 2010.
- ↑ 22,0 22,1 Wilson, Elliot (14 de xunetu de 2010). «British Airways' three-way alliance cleared for takeoff». The Daily Mail (Londres). http://www.dailymail.co.uk/money/article-1294778/British-Airways-way-alliance-cleared-takeoff.html?ito=feeds-newsxml. Consultáu'l 16 de xunetu de 2010.
- ↑ «British Airways trades for last time ahead of Iberia merger». The Guardian. 20 de xineru de 2011. http://www.guardian.co.uk/business/2011/jan/20/british-airways-trades-last-time-merger. Consultáu'l 21 de xineru de 2011.
- ↑ Kaminski-Morrow, David. «PICTURE: British Airways unveils 'retro' livery as 757 yera ends». Flight International. Archiváu dende l'orixinal, el 8 d'ochobre de 2010. Consultáu'l 6 d'ochobre de 2010.
- ↑ «Concorde starts regular service». Eugene Register-Guard. 26 de xineru de 1976. https://news.google.com/newspapers?id=inkRAAAAIBAJ&sjid=PeADAAAAIBAJ&pg=5479,5052446&dq=concorde. Consultáu'l 27 de xunu de 2010.
- ↑ Owen, 2001, p. 295.
- ↑ «BA ex-chief Lord King dies at 87». BBC News. 12 de xunetu de 2005. http://news.bbc.co.uk/1/hi/business/4676661.stm.
- ↑ 28,0 28,1 Arnold, James (10 d'ochobre de 2003). «Why economists don't fly with Concorde». BBC News. http://news.bbc.co.uk/1/hi/business/2935337.stm.
- ↑ Thomas, Jo (2 de xunu de 1985). «The Concorde's new styling». The New York Times. http://www.nytimes.com/1985/06/02/travel/the-concorde-s-new-styling.html?&pagewanted=2.
- ↑ «The Concorde has a cachet, but does it make a profit?». Pittsburgh Gazette (26 de payares de 1987).
- ↑ Loomis, James (10 de xunetu de 1988). «Business Forum: A new 'Orient Express'?; Into the 21st Century – Supersonically». The New York Times.
- ↑ Brothers, Caroline (30 de xunetu de 2008). «British Airways in Merger Talks». The New York Times. http://www.nytimes.com/2008/07/30/business/worldbusiness/30air.html?ref=todayspaper. Consultáu'l 30 de xunetu de 2008.
- ↑ «BA and Iberia agree merger deal». BBC News. 12 de payares de 2009. http://news.bbc.co.uk/1/hi/business/8356780.stm. Consultáu'l 2 de xineru de 2010.
- ↑ 34,0 34,1 «British Airways and Iberia sign merger agreement». BBC News. 8 d'abril de 2010. http://news.bbc.co.uk/1/hi/business/8608667.stm. Consultáu'l 6 de xunu de 2010.
- ↑ «Airlines unveil 'new deal for transatlantic flyers'». The Independent (Londres). 8 d'ochobre de 2010. http://www.independent.co.uk/travel/news-and-advice/airlines-unveil-new-deal-for-transatlantic-flyers-2101207.html. Consultáu'l 8 d'ochobre de 2010.
- ↑ 36,0 36,1 «BA and Iberia agree merger deal». BBC News. 12 de payares de 2009. http://news.bbc.co.uk/1/hi/8356780.stm. Consultáu'l 8 de xunu de 2010.
- ↑ «BA and Iberia sign formal merger agreement». Flight Global. 8 d'abril de 2010. http://www.flightglobal.com/articles/2010/04/08/340389/ba-and-iberia-sign-formal-merger-agreement.html. Consultáu'l 26 de xunu de 2010.
- ↑ Rowley, Emma (15 de xunetu de 2010). «EC approves BA alliance with American Airlines and Iberia». The Telegraph (Londres). http://www.telegraph.co.uk/finance/newsbysector/epic/bay/7890648/EC-approves-BA-alliance-with-American-Airlines-and-Iberia.html. Consultáu'l 15 de xunetu de 2010.
- ↑ Wearden, Graeme (6 de setiembre de 2010). «British Airways most likely to buy LAN Airlines first – Paddy Power». The Guardian (Londres). http://www.guardian.co.uk/business/2010/sep/06/british-airways-willie-walsh. Consultáu'l 6 de setiembre de 2010.
- ↑ «Iberia expects to complete merger with British Airways in January». Daily Nation. 27 d'ochobre de 2010. http://www.nation.co.ke/business/news/Iberia%20expects%20to%20complete%20merger%20with%20BA%20in%20January/-/1006/1041268/-/x2a6bh/-/index.html. Consultáu'l 18 de payares de 2010.
- ↑ Wearden, Graeme (6 de setiembre de 2010). «British Airways most likely to buy LAN Airlines first – Paddy Power». The Guardian (Londres). http://www.guardian.co.uk/business/2010/sep/06/british-airways-willie-walsh. Consultáu'l 6 de setiembre de 2010.
- ↑ «British Airways Stock Exchange Details». London Stock Exchange. http://www.londonstockexchange.com/exchange/prices-and-markets/stocks/prices-search/stock-prices-search.html?nameCode=IAG&page=1. Consultáu'l 27 de xunu de 2010.
- ↑ «About British Airways About British Airways - Waterside». British Airways. Consultáu'l 27 de xineru de 2010.
- ↑ «58 World Airline Directory». Flight International (26 de marzu-1 d'abril de 1997). Consultáu'l 3 d'ochobre de 2010.
- ↑ Willcock, John. "People and Business: Toy story is just a fable." The Independent. 7 d'ochobre de 1998. Comprobáu'l 27 de febreru de 2011. "This is a lot more complimentary than the nickname for BA's old head office, Speedbird House, universally known as "Birdseed House". How cheap."
- ↑ «British Airways shareholder 'Reports & Accounts' Archive». British Airways. Archivado del original el 2007-11-18. https://web.archive.org/web/20071118214948/http://www.bashares.com/phoenix.zhtml?c=69499&p=irol-reportsannual. Consultáu'l 27 de xunu de 2010.
- ↑ «British Airways 2008/09 Annual Report and Accounts». British Airways. Consultáu'l 18 d'ochobre de 2009.
- ↑ «Description of UK Civil Aviation Authority Type A Operating Licence». Civil Aviation Authority. Consultáu'l 5 de setiembre de 2009.
- ↑ «British Airways Traffic Statistics 2008». British Airways. http://www.britishairways.com/cms/global/microsites/ba_reports0809/financial/opfin_stats.html. Consultáu'l 16 de xunetu de 2010.
- ↑ «Passenger statistics for December 2008». EasyJet. http://easyjet.com/EN/News/dec_08_passenger_statistics.html. Consultáu'l 24 de febreru de 2008.
- ↑ «Flights hit by BA sale to Flybe». BBC News. 5 de marzu de 2007. http://news.bbc.co.uk/1/hi/business/6418391.stm. Consultáu'l 27 de xunu de 2010.
- ↑ Gow, David (21 de xineru de 2004). «BA outbid for Heathrow slots». The Guardian (Londres). http://www.guardian.co.uk/ba/story/0,,1127473,00.html. Consultáu'l 27 de setiembre de 2007.
- ↑ 53,0 53,1 «News In Brief». Air & Travel Business News (26 d'ochobre de 2009). Archiváu dende l'orixinal, el 2010-04-29. Consultáu'l 26 d'ochobre de 2009. (enllaz rotu disponible n'Internet Archive; ver l'historial y la última versión).
- ↑ «BAA chiefs expect 'teething problems' at Heathrow Terminal 5 opening». Forbes (13 de marzu de 2008). Archiváu dende l'orixinal, el 19 de marzu de 2008. Consultáu'l 26 d'ochobre de 2009.
- ↑ «British Airways PLC and Korean Airlines Co. Ltd. agree to plead guilty and pay criminal fines totaling $600 million for fixing prices on passenger and cargo flights.». Archiváu dende l'orixinal, el 10 d'agostu de 2011. Consultáu'l 18 d'avientu de 2010.
- ↑ «Eleven airlines fined in European cargo cartelu investigation». Consultáu'l 10 de payares de 2010.
- ↑ «BA plans major expansion at London City». easier Travel (14 de marzu de 2007). Consultáu'l 27 de setiembre de 2007.
- ↑ «History of BAFC». Airways Aero Associations. Archiváu dende l'orixinal, el 11 de marzu de 2008. Consultáu'l 11 de setiembre de 2009.
- ↑ «BA to launch 'open skies' airline». BBC News. 9 de xineru de 2008. http://news.bbc.co.uk/1/hi/business/7178673.stm. Consultáu'l 2 de xineru de 2010.
- ↑ Done, Kevin (28 de xunetu de 2008). «BA takes OpenSkies to Amsterdam». Financial Times. http://www.ft.com/cms/s/0/4c1y5b64-5cd6-11dd-8d38-000077b07658.html. Consultáu'l 31 de xunetu de 2008.
- ↑ «SDR Helicopters Acquires British Airways Helicopters Privatised by British Airways PLC». Alacra Store. 23 de setiembre de 1986. http://www.alacrastore.com/deal-snapshot/SDR_Helicopters_acquires_British_Airways_Helicopters_privatized_by_British_Airways_PLC-45605. Consultáu'l 28 de xunu de 2010.
- ↑ «BA franchising forays into South Africa». Flight International (19 de xunu de 1996). Consultáu'l 18 d'ochobre de 2009.
- ↑ Kingsley-Jones, Max. «BA's franchising goes offshore». FlightGlobal. Consultáu'l 15 de mayu de 1996.
- ↑ «Completion of acquisition by Flybe of BA connect». htm (5 de marzu). Archiváu dende l'orixinal, el 25 de febreru de 2008.
- ↑ «Ownership & Structure». Eurostar. Archiváu dende l'orixinal, el 8 de mayu de 2009. Consultáu'l 5 de setiembre de 2009.
- ↑ «BA World Cargo Adds to Surcharge». Journal of Commerce, Traffic World. 25 d'agostu de 2005.
- ↑ «Atles Air invests in new UK airline». Atles Air Inc.. Archivado del original el 2003-02-26. https://web.archive.org/web/20030226090144/http://www.atlasair.com/aa/press/press2.asp?Pressid=8. Consultáu'l 19 d'avientu de 2006.
- ↑ Andren, Emily (1 de xunu de 1995). «British Airways unveils cargo center plan». Air Cargo World. http://www.accessmylibrary.com/coms2/summary_0286-6335276_ITM. Consultáu'l 28 de xunu de 2010.
- ↑ «British Airways World Cargo». Freight International. Archiváu dende l'orixinal, el 14 d'ochobre de 2007. Consultáu'l 27 de setiembre de 2007.
- ↑ «British Airways Rexonal Cargu.(People Watch)(xeneral manager appointed)». Traffic World. 23 de febreru de 2004. http://www.accessmylibrary.com/coms2/summary_0286-6161349_ITM.
- ↑ 71,0 71,1 Milmo, Dan (15 d'avientu de 2009). «BA strike: conflict that was always on airline's flight path». The Guardian (Londres). http://www.guardian.co.uk/business/2009/dec/15/british-airways-strike-background. Consultáu'l 4 de xunetu de 2010.
- ↑ ^ Bamber, G.J., Gittell, J.H., Kochan, T.A. & von Nordenflytch, A. (2009). "Up in the Air: How Airlines Can Improve Performance by Engaging their Employees". Cornell University Press, Ithaca, New York.
- ↑ «Gate Gourmet probes union claims». BBC News. 18 d'agostu de 2005. http://news.bbc.co.uk/1/hi/business/4162036.stm. Consultáu'l 28 de xunu de 2010.
- ↑ «Woman to sue BA in necklace row». BBC News. 15 d'ochobre de 2006. http://news.bbc.co.uk/1/hi/england/london/6052608.stm. Consultáu'l 21 d'ochobre de 2006.
- ↑ «Court rules BA may prohibit crosses but not other religious symbols». lifesitenews.com (16 de xineru de 2008). Archiváu dende l'orixinal, el 10 de payares de 2008. Consultáu'l 28 de xunu de 2010.
- ↑ British Airways cabin crew vote for Christmas strike. BBC News. 14 d'avientu de 2009. http://news.bbc.co.uk/1/hi/8411214.stm. Consultáu'l 28 de xunu de 2010.
- ↑ «British Airways cabin crew back strike action». BBC News. 22 de febreru de 2010. http://news.bbc.co.uk/1/hi/business/8527100.stm. Consultáu'l 6 de xunu de 2010.
- ↑ «BA Strikers to forfeit cheap travel perks». BBC News. 24 de marzu de 2010. http://news.bbc.co.uk/1/hi/business/8584720.stm. Consultáu'l 6 de xunu de 2010.
- ↑ «Apology to Frank Burchill». The Guardian (Londres). 2 d'abril de 2010. http://www.guardian.co.uk/theguardian/2010/apr/02/frank-burchill-apology. Consultáu'l 6 de xunu de 2010.
- ↑ «Right to Work conference shows opposition to BA boss Willie Walsh». Socialist Worker (22 de mayu de 2010). Archiváu dende l'orixinal, el 2010-05-27. Consultáu'l 6 de xunu de 2010.
- ↑ «Unite union says BA strike to go ahead». BBC News. 23 de mayu de 2010. http://news.bbc.co.uk/1/hi/business/10143076.stm. Consultáu'l 16 de xunetu de 2010.
- ↑ Smith, Patrick (10 de xunetu de 2009). «Ask the Pilot: Welcome to the Six Continent Club!». Salon.com. Archiváu dende l'orixinal, el 14 de xunetu de 2009. Consultáu'l 25 d'ochobre de 2009.
- ↑ «Our partnerships and alliances». British Airways. Consultáu'l 5 de setiembre de 2010.
- ↑ «http://www.speedwing.com/latest_news/press_releases/pr_amadeus.htm». Archiváu dende l'orixinal, el 16 de xunetu de 2011. Consultáu'l 20 de marzu de 2011.
- ↑ «CAA Aircraft Register (Boeing aircraft registered to British Airways)». Civil Aviation Authority. Archiváu dende l'orixinal, el 2008-05-11. Consultáu'l 5 de setiembre de 2009.
- ↑ «Britain: Brickbats at BOAC». TIME. 24 de marzu de 1967. Archivado del original el 2007-12-01. https://web.archive.org/web/20071201203926/http://www.time.com/time/magazine/article/0,9171,836920,00.html. Consultáu'l 27 de xunu de 2010.
- ↑ «Lockheed wins British pact». Chicago Tribune. 19 de febreru de 1976. Archivado del original el 2011-06-04. https://web.archive.org/web/20110604203453/http://pqasb.pqarchiver.com/chicagotribune/access/610948452.html?dids=610948452:610948452&FMT=ABS&FMTS=ABS:AI&type=historic&date=Aug+19,+1976&author=&pub=Chicago+Tribune&desc=Lockheed+wins+British+pact&pqatl=google. Consultáu'l 27 de xunu de 2010.
- ↑ Bolger, Joe (27 de setiembre de 2007). «BA breaks Boeing loyalty with Airbus order». The Times (Londres). Archivado del original el 2011-06-11. https://web.archive.org/web/20110611190413/http://business.timesonline.co.uk/tol/business/industry_sectors/transport/article2542504.ece. Consultáu'l 28 de xunu de 2010.
- ↑ «Boeing Out On A High». British Airways Press Office. 28 d'ochobre de 2010. http://press.ba.com/?p=1514. Consultáu'l 19 de payares de 2010.
- ↑ «http://www.airfleets.net/flottecie/British%20Airways.htm».
- ↑ 91,0 91,1 «https://www.planespotters.net/airline/British-Airways».
- ↑ 92,0 92,1 «British Airways historic fleet». airfleets.net. http://www.airfleets.net/flottecie/British%20Airways.htm. Consultáu'l 20 de payares de 2009.
- ↑ «United Kingdom Civil Aircraft Register» (n'inglés). Direición d'Aviación Civil del Reinu Xuníu. Archivado del original el 2015-09-23. https://web.archive.org/web/20150923221436/http://www.caa.co.uk/application.aspx?catid=60&pagetype=65&appid=1&mode=summary&owner=British%20Airways. Consultáu'l 17 d'ochobre de 2010.
- ↑ «BA Interim Financial Results 2006 Q3, Page 12». British Airways. Archiváu dende l'orixinal, el 2009-11-06. Consultáu'l 5 de setiembre de 2009.
- ↑ «Boeing and British Airways complete deal for four 777-200ERs; Boeing 777 is logical complement to British Airways' wide-body fleet». M2 Presswire. 28 de marzu de 2007. http://www.accessmylibrary.com/coms2/summary_0286-30158167_ITM. Consultáu'l 28 de xunu de 2010.
- ↑ «Rolls-Royce lands US jets deal». Birmingham Evening Mail. Archiváu dende l'orixinal, el 2012-11-03. Consultáu'l 18 d'agostu de 1998.
- ↑ «BA picks Rolls-Royce engines for new Boeing 777 jets». Forbes. Consultáu'l 2 d'abril de 2007.
- ↑ «BA opts for A380 and Dreamliner». BBC News. 27 de setiembre de 2007. http://news.bbc.co.uk/1/hi/business/7015621.stm. Consultáu'l 27 de setiembre de 2007.
- ↑ Moores, Victoria (27 de setiembre de 2000). «BA to decide on remaining long-haul renewal in 2008–09». FlightGlobal. http://www.flightglobal.com/articles/2007/09/27/217256/ba-to-decide-on-remaining-long-haul-renewal-in-2008-09.html. Consultáu'l 27 de setiembre de 2007.
- ↑ Kaminski-Morrow, David. «Exclusive: British Airways A318 all-business cabin revealed». FlightGlobal. Consultáu'l 23 d'ochobre de 2011.
- ↑ «British Airways orders two Airbus A318s to launch London City-New York route». Forbes. http://www.forbes.com/feeds/afx/2008/05/27/afx5049351.html. Consultáu'l 27 de mayu de 2008.
- ↑ «British Airways Picks A318 Over Boeing 717 For Narrowbody Purchase». aeroworldnet.com. Archiváu dende l'orixinal, el 18 de xunu de 2008. Consultáu'l 12 de setiembre de 2009.
- ↑ «BA All Business Flights to Include Westbound Fuel Stop in Shannon Airport, Republic of Ireland.». FlightGlobal. Consultáu'l 23 d'ochobre de 2011.
- ↑ Dunkley, Jamie (1 d'agostu de 2008). «BA warns that ticket prices will jump as routes are axed». The Daily Telegraph (Londres). http://www.telegraph.co.uk/money/main.jhtml?view=DETAILS&grid=&xml=/money/2008/08/01/bcnba301.xml. Consultáu'l 1 d'agostu de 2008.
- ↑ David Kaminski-Morrow (1 d'avientu de 2009). «BA's 777-300ER acquisition does not rule out the Airbus A350 : Walsh». FlightGlobal. Archiváu dende l'orixinal, el 25 de xunu de 2011. Consultáu'l 28 de xunu de 2010.
- ↑ «Flower Duet (From Lakme) by Leo Delibes». Chris Worth Productions. Consultáu'l 8 de xunu de 2007.
- ↑ «1989 British Airways Commercial». Youtube.com. Consultáu'l 19 de xineru de 2008.
- ↑ «British Airways takes off». CNN. 22 de mayu de 2001. http://money.cnn.com/2001/05/22/europe/ba/. Consultáu'l 28 de xunu de 2010.
- ↑ «BA official website - "Upgrade to British Airways" homepage». British Airways. Archiváu dende l'orixinal, el 11 de febreru de 2009. Consultáu'l 14 de setiembre de 2009.
- ↑ Sweney, Mark (5 d'ochobre de 2007). «Saatchi ad gets revenge on BA». The Guardian (Londres). http://www.guardian.co.uk/media/2007/oct/05/advertising. Consultáu'l 28 de xunu de 2010.
- ↑ «Clients & Work». Bartle Bogle Hegarty (11 de febreru de 2007). Archiváu dende l'orixinal, el 11 de febreru de 2007. Consultáu'l 27 de setiembre de 2007.
- ↑ «The History of the ba.com Domain». VB.com. Archiváu dende l'orixinal, el 27 de xunetu de 2009. Consultáu'l 5 de setiembre de 2009.
- ↑ «British Airways Reminds Visitors to Leave Air Horn, Chili Dog At Home During Wimbledon». Agency.com. Archiváu dende l'orixinal, el 30 d'ochobre de 2010. Consultáu'l 5 de setiembre de 2009.
- ↑ «British Airways - official airline partner of London 2012». British Airways. http://www.britishairways.com/travel/london-2012/public/en_gb. Consultáu'l 22 de xunu de 2010.
- ↑ BA part of 2018 World Cup History. 27 d'abril de 2010. Archivado del original el 2010-06-07. https://web.archive.org/web/20100607112956/http://www.england2018bid.com/news/223/ba-part-of-2018-world-cup-history.aspx. Consultáu'l 28 de xunu de 2010.
- ↑ Rothenberg, Randall (6 de setiembre de 1989). «The Media Business: Advertising, Y.&R. Seeks Acquisition Of Landor». New York Times. http://www.nytimes.com/1989/09/06/business/the-media-business-advertising-y-r-seeks-acquisition-of-landor.htmlhtml. Consultáu'l 28 de xunu de 2010.
- ↑ Aldersey-Williams, Hugh (15 de xunu de 1997). «By their tailfins shall we know them?». The Independent (Londres). http://www.independent.co.uk/news/business/by-their-tailfins-shall-we-know-them-1256015.html. Consultáu'l 28 de xunu de 2010.
- ↑ Willcock, John (9 d'abril de 1998). «People & Business». The Independent (Londres). http://www.independent.co.uk/news/business/people--business-1155362.html. Consultáu'l 28 de xunu de 2010.
- ↑ «Virgin to create 2,000 jobs». BBC News. 1 de marzu de 1999. http://news.bbc.co.uk/1/hi/business/the_company_file/287813.stm. Consultáu'l 2 de xineru de 2010.
- ↑ Parsons, Tony (14 de xunu de 1999). «Tony Parsons' column: Don't Jack it in yet». The Mirror. Archiváu dende l'orixinal, el 2012-11-02. Consultáu'l 28 de xunu de 2010.
- ↑ Mansell, Warwick (7 de xunu de 1999). «Union Jack is back on the world's favourite airline». The Independent (Londres). http://www.independent.co.uk/news/union-jack-is-back-on-the-worlds-favourite-airline-1098648.html. Consultáu'l 28 de xunu de 2010.
- ↑ 122,0 122,1 122,2 122,3 «British Airways seat-pitch guide». Skytrax. Archiváu dende l'orixinal, el 16 d'avientu de 2009. Consultáu'l 5 de xunu de 2010.
- ↑ «UK Domestic: On-board». British Airways. Consultáu'l 5 de setiembre de 2009.
- ↑ «British Airways A320 UK Domestic». Business Traveller (12 de xineru de 2010). Consultáu'l 18 d'ochobre de 2012.
- ↑ «Euru Traveller: On-board». British Airways. Consultáu'l 5 de setiembre de 2009.
- ↑ «Club Europe: Lounges». British Airways. Consultáu'l 5 de setiembre de 2009.
- ↑ «Club Europe: In-flight dining». British Airways. Consultáu'l 5 de setiembre de 2009.
- ↑ «Wider seats in Club Europe». British Airways. Archiváu dende l'orixinal, el 25 d'avientu de 2009. Consultáu'l 5 de setiembre de 2009.
- ↑ «British Airways 2007/08 Annual Report and Accounts». British Airways. Consultáu'l 3 d'abril de 2009.
- ↑ Haslam, Chris (31 de xineru de 2010). «Times report on BA First Class». The Times (Londres). Archivado del original el 2021-11-07. https://web.archive.org/web/20211107080955/https://www.thetimes.co.uk/. Consultáu'l 1 d'abril de 2010.
- ↑ «Club World: On arrival». British Airways. Consultáu'l 5 de setiembre de 2009.
- ↑ 132,0 132,1 «Club World: Lounges». British Airways. Consultáu'l 5 de setiembre de 2009.
- ↑ 133,0 133,1 «World Traveller Plus Information». British Airways. Consultáu'l 5 de xunu de 2010.
- ↑ «World Traveller Plus - Preview our new Cabin». British Airways. Consultáu'l 31 d'agostu de 2010.
- ↑ «World Traveller Information». British Airways. Consultáu'l 5 de xunu de 2010.
- ↑ «World Traveller - Preview our new Cabin». British Airways. Consultáu'l 31 d'agostu de 2010.
- ↑ Haddock, Tim (20 de xunu de 2001). «Boeing 777: Jetliner for a New Century». Investor's Business Daily.
- ↑ Birtles (2008). «Squeeze Picking Right Plane For Best Seats». Zenith Imprint. ISBN 0-7603-0581-1. http://www.accessmylibrary.com/coms2/summary_0286-7345603_ITM.
- ↑ «British Airways changes 'discriminatory' seating policy for men». The Telegraph (Reinu Xuníu). 21 d'agostu de 2010. http://www.telegraph.co.uk/travel/travelnews/7957982/British-Airways-changes-discriminatory-seating-policy-for-men.html. Consultáu'l 5 d'ochobre de 2012.
- ↑ «BA seat policy made man 'feel like a child molester'». BBC News. 24 de xunu de 2010. http://news.bbc.co.uk/1/hi/uk/10182869.stm. Consultáu'l 24 de xunu de 2010.
- ↑ Jamieson, Alastair (21 d'agostu de 2010). «British Airways changes 'discriminatory' seating policy for men». The Daily Telegraph (Londres). http://www.telegraph.co.uk/travel/travelnews/7957982/British-Airways-changes-discriminatory-seating-policy-for-men.html.
- ↑ «Lounges». British Airways. Consultáu'l 17 de setiembre de 2009.
- ↑ «First Lounges». British Airways. Consultáu'l 24 d'agostu de 2010.
- ↑ «Lounge locations». British Airways. Consultáu'l 17 de setiembre de 2009.
- ↑ Bown, Jessica (30 d'abril de 2006). «Now you can fly further with air loyalty plans». The Times (Londres). Archivado del original el 2021-11-07. https://web.archive.org/web/20211107080956/https://www.thetimes.co.uk/. Consultáu'l 13 de xunu de 2009.
- ↑ Jamieson, Alastair (22 d'agostu de 2009). «British Airways extends loyalty scheme to passengers on cheapest fares». The Telegraph (Londres). http://www.telegraph.co.uk/finance/newsbysector/epic/bay/6073303/British-Airways-extends-loyalty-scheme-to-passengers-on-cheapest-fares.html. Consultáu'l 25 d'agostu de 2009.
- ↑ «Executive Club - Collecting Miles». British Airways. Consultáu'l 27 d'ochobre de 2010.
- ↑ «British Airways household account information and expiry date information». British Airways. Consultáu'l 4 de setiembre de 2010.
- ↑ Roger Collis (31 de xineru de 2003). «The Frequent TRAVELER: The airline concierge:smoothing out the seams for high fliers». New York Times. http://www.nytimes.com/2003/01/31/style/31iht-trfreq_ed3__1.html?scp=1&sq=BA%20premier&st=cse. Consultáu'l 28 de xunu de 2010.
- ↑ «Four Hijackers Surrender; Tunisian Aide Denies Deal; Passengers in London». New York Times. 26 de payares de 1974. http://select.nytimes.com/gst/abstract.html?res=F00715FE3B5F137B93C4AB178AD95F408785F9. Consultáu'l 28 de xunu de 2010.
- ↑ «Captain Jim Futcher». The Telegraph (Londres). http://www.telegraph.co.uk/news/obituaries/2055787/Captain-Jim-Futcher.html. Consultáu'l 31 de mayu de 2010.
- ↑ «Worst midair crash ever claims 176 in Yugoslavia». Milwaukee Sentinel (11 de setiembre de 1976). Archiváu dende l'orixinal, el 2016-05-08. Consultáu'l 28 de xunu de 2010.
- ↑ «Jet Safe After Heart-Stopping, Dead-Engine Dive». Los Angeles Times. 25 de xunu de 1982. Archivado del original el 2013-02-08. https://web.archive.org/web/20130208081534/http://pqasb.pqarchiver.com/latimes/access/683277272.html?dids=683277272:683277272&FMT=ABS&FMTS=ABS:AI&type=historic&date=Jun+25%2C+1982&author=&pub=Los+Angeles+Times&desc=Jet+Safe+After+Heart-Stopping%2C+Dead-Engine+Dive&pqatl=google. Consultáu'l 28 de xunu de 2010.
- ↑ Faith, Nicholas (1996, 1998). «Black Box». Boxtree: p. 156. ISBN 0752221183.
- ↑ «This is your captain screaming (interview with Nigel Ogden)». The Sydney Morning Herald. 5 de febreru de 2005. http://www.smh.com.au/news/World/This-is-your-captain-screaming/2005/02/04/1107476802601.html. Consultáu'l 21 d'abril de 2008.
- ↑ «BA loses Iraq hostage appeal». BBC News. 15 de xunetu de 1999. http://news.bbc.co.uk/1/hi/world/europe/395492.stm. Consultáu'l 2 de xineru de 2010.
- ↑ «UK hostages describe Kuwait ordeal». BBC News. 16 d'ochobre de 2006. http://news.bbc.co.uk/1/hi/uk_politics/6055048.stm. Consultáu'l 2 de xineru de 2010.
- ↑ Phillips, Don (30 d'avientu de 2000). «Kenyan tries to seize control of British Jet». The Washington Post. http://news.bbc.co.uk/1/hi/uk/1092164.stm. Consultáu'l 2 de xineru de 2010.
- ↑ «BA jet plunges in cockpit struggle». BBC News. 29 d'avientu de 2000. http://news.bbc.co.uk/1/hi/uk/1092164.stm. Consultáu'l 2 de xineru de 2011.
- ↑ Walters, Joanna (28 d'abril de 2002). «Passengers on jumbo terror flight to sue BA». The Guardian (Londres). http://www.guardian.co.uk/travel/2002/apr/28/travelnews.uknews.theobserver. Consultáu'l 1 d'abril de 2010.
- ↑ Morris, Steven (25 de setiembre de 2006). «Air controllers amazed as BA pilot flies despite fire». The Guardian (Londres). http://www.guardian.co.uk/business/2006/sep/25/theairlineindustry.britishairways. Consultáu'l 28 de xunu de 2010.
- ↑ Flight International, 2005-07.
- ↑ Flight International, 23 de xineru de 2007.
- ↑ «Accident to Boeing 777-236, G-YMMM at London Heathrow Airport on 17 January 2008: Initial Report». Air Accidents Investigation Branch. 18 de xineru de 2008. Archivado del original el 2008-11-05. https://web.archive.org/web/20081105184729/http://www.aaib.dft.gov.uk/latest_news/archive/heathrow_17_january_2008/accident__heathrow_17_january_2008___initial_report.cfm. Consultáu'l 28 de xunu de 2010.
- ↑ Croft, John. «Boeing links Heathrow, Atlanta Trent 895 engine rollbacks». FlightGlobal. Archiváu dende l'orixinal, el 7 de febreru de 2009. Consultáu'l 3 de febreru de 2009.
- ↑ .
- Edwards report recommends state share in private airlines. 2 de mayu de 1969. p. 5.
- «Civil Aviation Act 1971». Office of Public Sector Information. Consultáu'l 10 de xunetu de 2010.
Bibliografía
editar- Gregory, Martyn (1996). «Dirty tricks: British Airways' secret war against Virgin Atlantic». Warner. ISBN 0751510637.
- Corke, Alison (1986). «British Airways: the path to profitability». Pan. ISBN 0330295705.
- Hayward, Keith (1983). «Government and British civil aerospace: a case study in post-war technology policy». Manchester University Press. ISBN 0719008778.
- Campbell-Smith, Duncan (1986). «The British Airways Story: Struggle for Take-Off». Hodder and Stoughton. ISBN 0340394951.
- Penrose, Harald (1980). «Wings Across the World: An Illustrated History of British Airways». Cassell. ISBN 0304306975.
- Marriott, Leo (1998). «British Airways». Plymouth Toy & Book. ISBN 188266339X.
- British Airways (1974). «British Airways annual report and accounts». British Airways Board.
Enllaces esternos
editar
- Wikimedia Commons tien conteníu multimedia tocante a British Airways.
- Páxina web oficial de British Airways
- British Airways móvil
- Mapa de rutes
- Coleición de patrimoniu de British Airways
- Entrenamientu de vuelu de British Airways
- Canal en YouTube de British Airways
- Llinia temporal d'alquisiciones y fusión de British Airways